-
1 retineō
retineō tinuī, tentus, ēre [re-+teneo], to hold back, keep back, keep, detain, retain, restrain: me, T.: concilium dimittit, Liscum retinet, Cs.: in loco milites, Cs.: venit id tempus, ut retinendus esset, must be kept (to dinner): biduum tempestate retentus, detained, Cs.: nisi iam profecti sunt, retinebis homines: euntem, O.: consulem, L.: naves pro bonis Tarquiniorum ab Aristodemo retentae sunt, i. e. as security, L.: manūs ab ore, O.— To hold fast, keep possession of, retain, keep: arcum manu: retentā utrāque nave, Cs.: mansuetudine provinciam: oppidum, Cs.—Fig., to hold in check, keep within bounds, restrain, check, repress: Pudore liberos, i. e. control, T.: cursum in suā potestate: Gaudia, O.: verba dolore, O.: quos natura retinere in officio non potuisset: si ab hostibus metu retenti sumus, L.: lingua retenta metu, O.: aegre sunt retenti, quin oppidum inrumperent, Cs.— To hold fast, keep, retain: amicos observantiā: gravitatem: ferociam animi in voltu, S.: proeliorum memoriam, Cs.: Nec retinent patulae commissa fideliter aures, H.— To keep, preserve, maintain, uphold: retinere in vitā: integram causam: suum ius: pristinam virtutem, Cs.: caritatem in pastores: de finibus retentae defensaeque sententiae: vehementer id retinebatur, ne, etc., was insisted on. —To occupy, engross, fix the attention of: studium in legendo erectum retinetur: animos hominum in legendo: Ore suo volucrīs vagas, O.* * *retinere, retinui, retentus Vhold back, restrain; uphold; delay; hold fast; retain,preserve -
2 urgueō or urgeō
urgueō or urgeō ursī, —, ēre [VERG-], to press, push, force, drive, impel, urge: unda impellitur undā Urgueturque eadem veniens urguetque priorem, O.: urgueris turbā circum te stante, H.: urgues ruiturum saxum, i. e. roll up, O.: in obnixos urguentur cornua, V.— Poet. intrans.: urguent ad litora fluctūs, press, V.— To press upon, weigh down, bear hard upon, press hard, beset: legionem urgueri ab hoste, Cs.: hinc Pallas instat et urguet Hinc contra Lausus, V.: te, H.— To weigh down, burden, oppress, clog: onus iam urguentis senectutis: Quod latus mundi malus Iuppiter urget, H.: urgeri longā Nocte, H.: populus militiā atque inopiā urguebatur, S.: urguens malum.— To urge, press, stimulate, drive, solicit: Milo unus urgebat: etiam atque etiam insto atque urgeo: nihil urget, is pressing.—To press upon, crowd, hem in, confine: urbem hanc urbe aliā: Quāque pharetratae vicinia Persidis urguet, V.—Fig., to press, ply, urge, insist: interrogando: illum neque ursi, neque levavi: sed urguetis hominum esse istam culpam non deorum.— To follow up, keep to, stick to, ply hard, push forward, urge on, drive: istam occasionem et facultatem: ius, aequitatem: Minyeīa proles Urget opus, O.: vestem, V.: Urget diem nox, H.: forum, i. e. frequent: altum, plunge into, H.: Marisque urges Submovere litora, hasten, H.: abrumpi dissimulationem urgebat, insisted, Ta. -
3 insisto
in-sisto, stĭti, 3, v. n., to set foot upon, to stand, tread, or press upon; constr. mostly with dat., also with in and abl. or acc., or the simple acc. (class.).I.Lit.A.In gen.(α).With dat.:(β).nec desunt villae quae secutae fluminis amoenitatem margini insistunt,
Plin. Ep. 8, 8, 6:ut proximi jacentibus insisterent,
stepped upon them, Caes. B. G. 2, 27:alternis pedibus,
Quint. 11, 3, 128:volucres metuunt insistere ramis,
Luc. 3, 407:vestigiis,
Liv. 25, 33 fin.:huic (saxo) institerat frustra,
Ov. F. 5, 150:plantis,
Juv. 6, 96:clamoso circo,
occupy a place in, id. 9, 144.—With in and abl.:(γ).insistebat in manu Cereris dextra simulacrum Victoriae,
Cic. Verr. 2, 4, 49, § 110:cingulus australis, in quo qui insistunt,
id. Rep. 6, 20:in jugo,
Caes. B. G. 4, 33:ipse non insistere in terra poterat,
Curt. 7, 7, 6.—With in and acc.:(δ).in sinistrum pedem,
Quint. 11, 3, 125; cf.:corvus repente super galeam insistit,
lights, Gell. 9, 11, 7.—With the simple acc.:B.plantam,
Plaut. Cas. 4, 4, 21:limen,
to step upon, to tread the threshold, Verg. A. 6, 563:vestigia nuda sinistri pedis,
id. ib. 7, 690:primis infans vestigia plantis,
id. ib. 11, 574:cineres,
Hor. Epod. 16, 11.—Esp.1.To enter on or pursue a way, path, or journey:2.cum semel institerunt vestigia certa viaï,
Lucr. 1, 407:huc an illuc iter,
Plaut. Cist. 4, 2, 11:omnes itinera insistant sua,
id. Capt. 4, 2, 14:quam insistam viam,
Ter. Eun. 2, 3, 3; id. Phorm. 1, 4, 14; Liv. 37, 7, 8.—In hostile sense, to follow, pursue, press on; with dat.:II.effusis hostibus,
Liv. 26, 44, 4:fugientibus,
id. 27, 13, 4:contenti non institere cedentibus,
Curt. 8, 11, 18; Nep. Eum. 4.— Pass. impers.:ut fracto jam Maroboduo, usque in exitium insisteretur,
Tac. A. 2, 62.—Trop.A.In gen., to follow, pursue.(α). (β).With dat.:B.vestigiis laudum suarum,
Liv. 5, 30, 2:honoribus,
Plin. Ep. 4, 8, 4.—Esp.1.To follow up, pursue an object or enterprise; to press vigorously, apply one ' s self to:2.in dolos,
Plaut. Mil. 2, 4, 4:totus et mente et animo in bellum,
Caes. B. G. 6, 5. — With acc.:hoc negotium,
Plaut. Mil. 3, 3, 54:manus,
Cic. de Or. 3, 45, 176.—With dat.:rebus magnis,
Tib. 4, 1, 135:perdomandae Campaniae,
Tac. H. 3, 77.—To set about, devote one's self to, to begin with zeal; with inf.: tribuni orare dictatorem insistunt, ut, etc., Liv. 8, 35, 2:3.Appium institit sequi,
id. 25, 19, 8; 24, 26, 11; 24, 46, 1; cf.:postero die ad spolia legenda foedamque spectandam stragem insistunt,
id. 22, 51, 5:flagitare senatus institit Coruntum, ut,
Cic. Fam. 10, 16, 1. — Absol.:sic institit ore,
i. e. began to speak, Verg. A. 12, 47; cf.:sic insistit secumque corde volutat,
i. e. to reflect, think, id. ib. 4, 533.—To persevere, continue, persist in; with inf.:4.credere,
Plaut. Capt. 3, 4, 53:tueri,
Nep. Att. 11.—With dat.:sin crudelitati insisteret,
Tac. A. 16, 25:spei,
id. H. 2, 46:caedibus,
id. A. 2, 21:studiis,
to pursue diligently, Quint. 1, 12, 10:obsidioni,
Curt. 7, 6, 23:curae rerum,
Plin. 28, 1, 1, § 2:funeri,
to set forward, id. 7, 52, 53, § 177. — Absol.:importune,
to persist, Cic. Ac. 2, 25, 80; Tac. A. 4, 60.—To press upon, urge; with dat.:III.atriensibus ut supellectilem exponant,
Col. 12, 3, 9:id bellum ipsis institit moenibus,
was at, Liv. 2, 51, 2.— Absol.:dilataque tempora taedae Institerant,
were at hand, Ov. M. 9, 769:institit quantum potuit ut illum ex eorum manibus liberaret,
urged, insisted, Aug. in Psa. 63, 4. —To press upon, repress; and hence, to halt, pause, stop, stand still:B.stellarum motus insistunt,
Cic. N. D. 2, 40, 103:ut non referat pedem, insistet certe,
id. Phil. 12, 3, 8; Tac. A. 4, 60:quae cum dixisset paulumque institisset,
Cic. Fin. 5, 25, 75; id. Or. 56, 187:saepe accidit, ut aut citius insistendum sit, aut longius procedendum,
id. ib. 66, 221; so, to pause in thought, hesitate, doubt:ille in reliquis rebus non poterit eodem modo insistere?
Cic. Ac. 2, 33, 107; 2, 29, 94.—To dwell upon, delay at, treat or consider at length:ut si singulis insistere velim, progredi iste non possit,
Cic. Verr. 2, 3, 74, § 172:insistendum ei (arbori) paulum,
Plin. 13, 16, 30, § 100:profuit adsidue vitiis insistere amicae,
Ov. R. Am. 315.
См. также в других словарях:
insisted — index alleged Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Insisted — Insist In*sist , v. i. [imp. & p. p. {Insisted}; p. pr. & vb. n. {Insisting}.] [F. insister, L. insistere to set foot upon, follow, persist; pref. in in + sistere to stand, cause to stand. See {Stand}.] [1913 Webster] 1. To stand or rest; to find … The Collaborative International Dictionary of English
insisted upon — took and maintained a stand upon/on, demanded strongly, was obstinate with regards to, insisted firmly, claimed strongly … English contemporary dictionary
insisted — in·sist || ɪn sɪst v. persist, persevere; firmly emphasize, assert; demand emphatically, firmly request, require … English contemporary dictionary
insisted — tidiness … Anagrams dictionary
tidiness — insisted … Anagrams dictionary
pleaded for innocence — insisted that he was not guilty … English contemporary dictionary
international relations — a branch of political science dealing with the relations between nations. [1970 75] * * * Study of the relations of states with each other and with international organizations and certain subnational entities (e.g., bureaucracies and political… … Universalium
Israel — /iz ree euhl, ray /, n. 1. a republic in SW Asia, on the Mediterranean: formed as a Jewish state May 1948. 5,534,672; 7984 sq. mi. (20,679 sq. km). Cap.: Jerusalem. 2. the people traditionally descended from Jacob; the Hebrew or Jewish people. 3 … Universalium
United Kingdom — a kingdom in NW Europe, consisting of Great Britain and Northern Ireland: formerly comprising Great Britain and Ireland 1801 1922. 58,610,182; 94,242 sq. mi. (244,100 sq. km). Cap.: London. Abbr.: U.K. Official name, United Kingdom of Great… … Universalium
United States — a republic in the N Western Hemisphere comprising 48 conterminous states, the District of Columbia, and Alaska in North America, and Hawaii in the N Pacific. 267,954,767; conterminous United States, 3,022,387 sq. mi. (7,827,982 sq. km); with… … Universalium