-
1 insignis
insignis, e [in + signum] [st2]1 [-] qui a un signe particulier, reconnaissable à. [st2]2 [-] qui se reconnaît, remarquable, insigne, singulier, remarquable, extraordinaire, illustre, célèbre. - uxores auro et purpurâ insignes, Liv.: épouses reconnaissables à l'or et à la pourpre. - maculis insignis et albo (= maculis albis), Virg. G. 3, 56: marqué de taches blanches. - insignis ad deformitatem puer, Cic. Leg. 3, 8, 19: enfant disgracié par la nature. - insignes libidinum, Tert. Pall. 4: fameux par leurs débauches. - insignis totâ cantabitur urbe, Hor. S. 2, 1, 46: il deviendra la fable de toute la ville. - insigne odium in aliquem, Cic. Att. 14, 13, B, 3: haine acharnée contre qqn.* * *insignis, e [in + signum] [st2]1 [-] qui a un signe particulier, reconnaissable à. [st2]2 [-] qui se reconnaît, remarquable, insigne, singulier, remarquable, extraordinaire, illustre, célèbre. - uxores auro et purpurâ insignes, Liv.: épouses reconnaissables à l'or et à la pourpre. - maculis insignis et albo (= maculis albis), Virg. G. 3, 56: marqué de taches blanches. - insignis ad deformitatem puer, Cic. Leg. 3, 8, 19: enfant disgracié par la nature. - insignes libidinum, Tert. Pall. 4: fameux par leurs débauches. - insignis totâ cantabitur urbe, Hor. S. 2, 1, 46: il deviendra la fable de toute la ville. - insigne odium in aliquem, Cic. Att. 14, 13, B, 3: haine acharnée contre qqn.* * *Insignis, et hoc insigne, a Signo deriuatur. Qui est marqué à fin qu'on le puisse recongnoistre entre les autres.\Insignis, per translationem. Qui est congneu entre touts les autres, à cause de quelque marque ou tache de bonté ou mauvaistié qui est en luy, Renommé pour sa bonté ou mauvaistié, beaulté ou laideur, vaillance ou couardise, etc. Insigne, Notable.\Insignis ad deformitatem. Cic. Moult laid et difforme, Richement laid et fort difforme.\Res insignis ad decus et ad gloriam. Cic. Chose grande et insigne ou notable pour avoir loz et honneur.\Insignis auro et purpura. Liu. Bien accoustré d'or et de pourpre, et plus congneu ou apparent pour ce.\Genere insignis. Cic. De noble race.\Cum aliquo insigni indicio meae erga te beneuolentiae. Cic. Apparent.\Ne in ipsum quidem Clodium, meum insigne odium fuit vnquam. Cic. Notoire et apparent.\Insigne atque illustre periurium. Cicero. Notoire, Evident et manifeste.\Clara et insignis virtus viri alicuius posteris. Cic. Dont ceulx qui viennent apres luy font grand estime.\Vitium insigne. Cic. Grand et notoire.\Iam diu causam quaerebat senex quamobrem insigne aliquid faceret. Terent. Quelque grand cas dont il fust memoire puis apres. -
2 insignis
īnsīgnis, e (in u. signum), I) adi., durch ein Abzeichen vor anderen kenntlich, erkennbar, unterscheidbar, hervorstechend, auffallend, im guten u. üblen Sinne, 1) eig.: vestis, Liv.: vestis insignis auro et purpurā, Curt.: bos maculis insignis et albo, Verg.: uxores insignes auro et purpurā, Liv.: insignis hosti, conspicuus suis, Tac.: Phoebus insignis crinibus, Ov.: insignes debilitate aliquā corporis, offenbar am Körper Gebrechliche, Suet.; vgl. insignes aut aliquā parte membrorum inutiles, Curt.: insignis, gezeichnet, gebrandmarkt, totā cantabitur urbe, Hor.: insignis ad deformitatem, auffallend häßlich, Cic. – 2) übtr., auffallend, sich auszeichnend, ausgezeichnet, auch beispiellos, unerhört, homo omnibus insignis notis turpitudinis, gebrandmarkt, Cic.: improbitas, Cic.: vis, Cic.: virtus Scipionis posteris erit clara et insignis, wird im hellsten Lichte strahlen, Cic.: maxime illustre atque insigne periurium, Cic.: gaudia, Liv.: annus insignis incendio ingenti, Liv.: ins. calamitas, Liv.: insigniora monumenta, Liv.: insignissima religio, Tert.: insigne aliquid facere alci, jmdm. einen Denkzettel anhängen, jmdm. etwas am Zeuge flicken, Ter.: insignem iniuriam facere, Plaut.: illa, quae insignia ac paene vitiosa sunt, imitari, Cic. – mit Genet., insignis libidinum, Tert. de pall. 4. – m. ad u. Akk., insignes ad laudem viri, Cic.: insigne ad irridendum vitium, Cic. – m. Infin., insignis ventos anteire lacerto, Sil. 16, 561. – / Über den Kompar. insignior u. den Superl. insignissimus vgl. Neue-Wagener Formenl.3 2, 254 u. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 355.
II) subst., īnsīgne, is, n., das Kennzeichen, Abzeichen, A) im allg., Cic. u.a.: nocturnum, ein Nachtsignal, Liv.: insignia morbi, Hor.: insigne veri, ein Merkmal, Cic.: quod erat insigne (was ein Zeichen war, bedeutete, daß) eum... facere, Cic. – B) insbes.: 1) das Abzeichen, die Zierde, Auszeichnung der Magistrate usw., insigne, milit. Abzeichen, Plaut. Bacch. 70: insigne vestis latus clavus, Suet.: ins. galeae, Liv.: insigne inimicum umeris gerebat, vom Gürtel des Pallas, den Turnus als Schmuck trug, Verg. – bes. v. königl. Diadem, ins. regni, Aur. Vict.: regium capitis insigne, Curt.: u. bl. insigne regium, zB. capiti alcis imponere, Tac.: insigne regium, quod ille de capite suo abiecerat, reposuit, Cic.: u. bl. ins. capitis, zB. Sarmatiae rex insigni capitis decorus, Sen. – am Schiffe die Figur, die auf den Bug des Schiffes geschnitzt od. gemalt war u. die Person od. den Gegenstand vorstellte, nach dem das Schiff benannt war, das Wahrzeichen (griech. παράσημον), navis Alexandrina, cui erat insigne Castorum, Vulg. act. apost. 28, 11. – öfter Plur., insignia = die Abzeichen, Insignien, imperatoris, Caes.: sacerdotum, Liv.: regia, Cic.: triumphi, Tac.: militaria, der Offiziere (viell. am Helme), Caes. – übtr., insignia virtutis, gloriae, Auszeichnungen, Cic. – 2) die bei festlichen Gelegenheiten aufgestellten Prachtstücke, s. Cic. or. 134. – übtr., quasi verborum insignia, Glanzpunkte, Cic.: haec quae sunt orationis lumina et quodammodo insignia, Cic.; vgl. Jahn Cic. or. 135.
-
3 insignis
īnsīgnis, e (in u. signum), I) adi., durch ein Abzeichen vor anderen kenntlich, erkennbar, unterscheidbar, hervorstechend, auffallend, im guten u. üblen Sinne, 1) eig.: vestis, Liv.: vestis insignis auro et purpurā, Curt.: bos maculis insignis et albo, Verg.: uxores insignes auro et purpurā, Liv.: insignis hosti, conspicuus suis, Tac.: Phoebus insignis crinibus, Ov.: insignes debilitate aliquā corporis, offenbar am Körper Gebrechliche, Suet.; vgl. insignes aut aliquā parte membrorum inutiles, Curt.: insignis, gezeichnet, gebrandmarkt, totā cantabitur urbe, Hor.: insignis ad deformitatem, auffallend häßlich, Cic. – 2) übtr., auffallend, sich auszeichnend, ausgezeichnet, auch beispiellos, unerhört, homo omnibus insignis notis turpitudinis, gebrandmarkt, Cic.: improbitas, Cic.: vis, Cic.: virtus Scipionis posteris erit clara et insignis, wird im hellsten Lichte strahlen, Cic.: maxime illustre atque insigne periurium, Cic.: gaudia, Liv.: annus insignis incendio ingenti, Liv.: ins. calamitas, Liv.: insigniora monumenta, Liv.: insignissima religio, Tert.: insigne aliquid facere alci, jmdm. einen Denkzettel anhängen, jmdm. etwas am Zeuge flicken, Ter.: insignem iniuriam facere, Plaut.: illa, quae insignia ac paene vitiosa sunt, imitari, Cic. – mit Genet., insignis libidinum, Tert. de pall. 4. – m. ad u. Akk., insignes ad laudem viri, Cic.: insigne ad irri-————dendum vitium, Cic. – m. Infin., insignis ventos anteire lacerto, Sil. 16, 561. – ⇒ Über den Kompar. insignior u. den Superl. insignissimus vgl. Neue-Wagener Formenl.3 2, 254 u. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 355.II) subst., īnsīgne, is, n., das Kennzeichen, Abzeichen, A) im allg., Cic. u.a.: nocturnum, ein Nachtsignal, Liv.: insignia morbi, Hor.: insigne veri, ein Merkmal, Cic.: quod erat insigne (was ein Zeichen war, bedeutete, daß) eum... facere, Cic. – B) insbes.: 1) das Abzeichen, die Zierde, Auszeichnung der Magistrate usw., insigne, milit. Abzeichen, Plaut. Bacch. 70: insigne vestis latus clavus, Suet.: ins. galeae, Liv.: insigne inimicum umeris gerebat, vom Gürtel des Pallas, den Turnus als Schmuck trug, Verg. – bes. v. königl. Diadem, ins. regni, Aur. Vict.: regium capitis insigne, Curt.: u. bl. insigne regium, zB. capiti alcis imponere, Tac.: insigne regium, quod ille de capite suo abiecerat, reposuit, Cic.: u. bl. ins. capitis, zB. Sarmatiae rex insigni capitis decorus, Sen. – am Schiffe die Figur, die auf den Bug des Schiffes geschnitzt od. gemalt war u. die Person od. den Gegenstand vorstellte, nach dem das Schiff benannt war, das Wahrzeichen (griech. παράσημον), navis Alexandrina, cui erat insigne Castorum, Vulg. act. apost. 28, 11. – öfter Plur., insignia = die Abzeichen, Insignien, imperatoris, Caes.: sacerdotum,————Liv.: regia, Cic.: triumphi, Tac.: militaria, der Offiziere (viell. am Helme), Caes. – übtr., insignia virtutis, gloriae, Auszeichnungen, Cic. – 2) die bei festlichen Gelegenheiten aufgestellten Prachtstücke, s. Cic. or. 134. – übtr., quasi verborum insignia, Glanzpunkte, Cic.: haec quae sunt orationis lumina et quodammodo insignia, Cic.; vgl. Jahn Cic. or. 135.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > insignis
-
4 insignis
insignis, e, adj. [in-signum], distinguished by a mark; remarkable, noted, eminent, distinguished, prominent, extraordinary (class.): insignes appellantur boves, qui in femine et in pede album habent, quasi insigniti, Paul. ex Fest. p. 114 Müll.:maculis insignis et albo, i. e. maculis albis,
Verg. G. 3, 56:insigni eum veste adornavit,
Liv. 1, 20, 2:officinae,
Plin. 35, 12, 46, § 161:virtus,
Cic. Lael. 27, 102:vis,
id. N. D. 2, 31, 80; id. de Or. 2, 22, 90:ad deformitatem puer,
id. Leg. 3, 8, 19:homo omnibus insignis notis turpitudinis,
id. Rab. Perd. 9, 24:vir,
illustrious, Tac. A. 11, 19:totā cantabitur urbe,
i. e. notorious, Hor. S. 2, 1, 46:debilitate aliqua corporis,
remarkable, Suet. Calig. 26:indignus genere et praeclaro nomine tantum Insignis,
Juv. 8, 32:cujus studium insigne fuit erga me,
Cic. Fin. 2, 22, 72:odium in aliquem,
id. Att. 14, 13, B, 3:improbitas,
id. de Or. 2, 58, 237:temeritas,
id. Ac. 1, 12, 45:impudentia,
id. Verr. 2, 4, 29, § 66:honorum pagina,
glorious. Juv. 10, 57:magnificentia,
Tac. A. 11, 1: jamdiu causam quaerebat senex, quamobrem insigne aliquid faceret his, i. e. of punishing them severely, Ter. Eun. 5, 5, 31.—With gen.:libidinum,
Tert. Pall. 4.—With inf.:insignis ventos anteire lacerto,
Sil. 16, 561.— Sup.:spectaculum,
Tert. Spect. 12:religio,
id. Apol. 21.— Adv.: insignĭter, remarkably, extraordinarily, notably:amicos diligere,
Cic. Part. 23, 80:pullus insigniter cristatus,
Suet. Tib. 14:dimicare,
Just. 33, 2:facere unum aliquid,
Plin. Ep. 9, 29, 1:verba nove et insigniter dicta,
Gell. 19, 7, 2.— Comp.:ornari,
Nep. Ages. 3, 2. -
5 īnsīgnis
īnsīgnis e, adj. with comp. [1 in+signum], distinguished by a mark, remarkable, noted, eminent, distinguished, prominent, extraordinary: alae, V.: vestis, L.: insigniora monumenta, L.: virtus: vis: studium erga me: insignis totā cantabitur urbe, notorious, H.: calamitas, Cs.: honorum pagina, glorious, Iu.: insigne aliquid facere eis, i. e. make an example of, T.: maculus insignis et albo (i. e. maculis albis), V.: notis turpitudinis: praeclaro nomine, Iu.* * *insignis, insigne ADJconspicuous, manifest, eminent, notable, famous, distinguished, outstanding -
6 insignis
insignis insignis, e выдающийся, блистательный -
7 insignis
insignis insignis, e заметный, замечательный -
8 insignis
insignis, e, notable, Mt. 27:16.* -
9 insignis
īn-sīgnis, e [ signum ]1) заметный, выделяющийся, бросающийся в глаза ( debilitate corporis Su); отмеченный, памятный (annus i. incendio L)ad deformitatem i. C — поразительно безобразный2) разукрашенный (vestis i. auro et purpurā QC)3) замечательный, выдающийся, необыкновенный, блистательный (virtus, juvĕnis C); редкостный, небывалый, поразительный (odium, impudentia C) -
10 insignis
-is/e adj Bpremarquable, distinctif, singulier -
11 insignis
(adi.) отличающийся, заметный, ins. latrones (1. 16 D. 49, 1);abolitio ob diem ins. (1. 8 D. 48, 16).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > insignis
-
12 insignis
, insigne (m = f,n)заметный, замечательный, выдающийся -
13 insignis pine
Биология: сосна замечательная (Pinus radiata), сосна лучистая (Pinus radiata) -
14 insignis pine
сосна лучистая ( Pinus radiata), сосна замечательная ( Pinus radiata)* * * -
15 Neohierax insignis
—1. LAT Polihierax insignis ( Walden) [ Neohierax insignis ( Walden)]2. RUS азиатский малый сокол m3. ENG Feilden’s falconet, Feilden’s pygmy falcon4. DEU Langschwanz-Zwergfalke m5. FRA fauconnet m à pattes jaunesVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Neohierax insignis
-
16 Phormoplectes insignis
—1. LAT Ploceus insignis ( Sharpe) [ Phormoplectes insignis ( Sharpe)]2. RUS бурошапочный ткач m3. ENG brown-capped weaver4. DEU Braunkappenweber m5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Phormoplectes insignis
-
17 Ploceus insignis
—1. LAT Ploceus insignis ( Sharpe) [ Phormoplectes insignis ( Sharpe)]2. RUS бурошапочный ткач m3. ENG brown-capped weaver4. DEU Braunkappenweber m5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Ploceus insignis
-
18 Polihierax insignis
—1. LAT Polihierax insignis ( Walden) [ Neohierax insignis ( Walden)]2. RUS азиатский малый сокол m3. ENG Feilden’s falconet, Feilden’s pygmy falcon4. DEU Langschwanz-Zwergfalke m5. FRA fauconnet m à pattes jaunesVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Polihierax insignis
-
19 per-īnsīgnis
per-īnsīgnis e, adj., most conspicuous. -
20 Aegotheles insignis
—1. LAT Aegotheles insignis ( Salvadori)2. RUS рыжий совиный лягушкорот m3. ENG large [rufous] owlet-nightjar4. DEU Käuzchenschwalm m5. FRA grand égothèle mVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Aegotheles insignis
См. также в других словарях:
INSIGNIS Corona — apud Liv. l. 7. c. 13 ubi Sext. Tullius, nomive exercitûs, C. Sulpitium Dictatorem alloquitur, Te, Imperator, nulites tui oramus, ut nobis pugnandi copiam facias, tum vincere cupimus, tum Duce tevincere, tibi Lauream insignem deferre; tecum… … Hofmann J. Lexicon universale
INSIGNIS Vestis — vide infra Vestis … Hofmann J. Lexicon universale
insignis pine — ə̇nˈsignə̇s noun Etymology: part translation of New Latin Pinus insignis Australia & New Zealand : monterey pine … Useful english dictionary
insignis — in·sig·nis … English syllables
insignis — … Useful english dictionary
insignis pine — /ɪnˈsɪgnɪs paɪn/ (say in signis puyn) noun → radiata pine …
Nepenthes insignis — An upper pitcher of Nepenthes insignis from the New Guinea mainland Conservation status … Wikipedia
Prodotiscus insignis insignis — Prodotiscus insignis insignis … Wikipédia en Français
Gunnera insignis — Gunnera insignis, Costa Rica Systematik Eudikotyledonen Kerneudikotyledonen … Deutsch Wikipedia
Brighamia insignis — Saltar a navegación, búsqueda ? Alula Brighamia insignis … Wikipedia Español
Ardea Insignis — Héron impérial … Wikipédia en Français