Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

insano

  • 61 душевнобольной

    душевнобольно́й
    mense (или psike) malsana, freneza.
    * * *
    1) прил. alienado
    2) м. alienado m, demente m
    * * *
    1) прил. alienado
    2) м. alienado m, demente m
    * * *
    adj
    1) gener. alienado, demente
    2) amer. dementado
    3) law. insano, loco, lunático

    Diccionario universal ruso-español > душевнобольной

  • 62 не находящийся в здравом уме

    prepos.
    law. demente, insano

    Diccionario universal ruso-español > не находящийся в здравом уме

  • 63 невменяемый

    прил.
    irresponsable (тж. юр.); fuera de sí ( вне себя); que no está en su juicio, que tiene perturbadas sus facultades mentales
    * * *
    прил.
    irresponsable (тж. юр.); fuera de sí ( вне себя); que no está en su juicio, que tiene perturbadas sus facultades mentales
    * * *
    adj
    1) gener. fuera de sì (вне себя), irresponsable (á¿. óð.), que no está en su juicio, que tiene perturbadas sus facultades mentales
    2) law. demente, inhábil, insano, loco, lunático

    Diccionario universal ruso-español > невменяемый

  • 64 безумный

    2) ( чрезмерный) estremo, terribile
    * * *
    прил.
    1) уст. ( сумасшедший) pazzo, folle, demente

    безу́мная идея — idea folle

    3) разг. (сильный, чрезмерный)

    безу́мная страсть — una passione folle

    * * *
    adj
    1) gener. svitato, pazzoide, frenetico, forsennato, assatanato, attarantato, da folli, disensato, dissennato, folle, insano, insensato, matto, ossesso, pazzesco, pazzo, un pazzo da legare, un pazzo da legarsi, uscito di senno
    2) poet. deliro

    Universale dizionario russo-italiano > безумный

  • 65 сумасшедший

    1.
    1) ( сошедший с ума) matto, pazzo
    ••
    2) ( безрассудный) pazzo, matto, irragionevole, folle
    3) (чрезвычайный, исключительный) pazzo, eccezionale
    2.
    pazzo м., matto м.
    * * *
    прил.
    1) pazzo, matto, folle (тж. в знач. сущ.)
    3) ( невероятный) pazzo, da matti, folle

    сумасше́дшая скорость — velocità folle / pazza

    сумасше́дшая цена — prezzo folle

    ••

    бежать / мчаться как сумасше́дший — correre come un pazzo

    * * *
    1. prepos.
    gener. assatanato
    2. n
    1) gener. picchiatello, suonato, svitato, frenetico, matto, alienato di mente, dissennato, forsennato, insano, pazzesco, pazzo, strapazzo, uscito di senno
    2) sicil. foddi

    Universale dizionario russo-italiano > сумасшедший

  • 66 assideo

    as-sideo (ad-sideo), sēdī, sessum, ēre (ad u. sedeo), bei jmd. od. etw. sitzen, I) im allg.: 1) eig.: ut fortunati sunt fabri ferrarii, qui apud carbones assident, Plaut.: agresti in scamno assidens foco, Val. Max.: Sthenius est, is qui nobis assidet, Thermitanus, Cic. – 2) übtr.: parcus assidet insano, steht ziemlich nahe, ist ziemlich ähnlich, Hor. ep. 1, 5, 14. – II) insbes.: A) bei jmd. als Besucher, Tröster, Helfer, Berater sitzen, -verweilen, ihm als Tröster usw. zur Seite sitzen, -stehen, 1) eig., bei Unglücklichen, assidet una soror, Prop.: huic assident, Cic.: in carcere mater noctes diesque assidebat, Cic. – bei Kranken, (s. Fabri u. Wölfflin Liv. 21, 53, 6. Döring Plin. ep. 1, 22, 11), v. Wartenden u. Besuchenden, assidentes curantesque eādem vi morbi repleti, Liv.: si alius casus lecto te affixit, habes, qui assideat, fomenta paret, medicum roget, Hor.: ass. ibi, am Bette sitzen, Liv.: m. Dat., aegro, Sen.: aegrae, Petr.: aegro collegae (v. Konsul), Liv.: Iuniae Virgini, Plin. ep.: assidere valetudini (ihm in seiner Krankheit zur Seite stehen), fovere deficientem non contigit, Tac.: m. Acc., pedes, Apul. met. 1, 22: parentem aegrotum, Apul. met. 8, 11. – bei amtlichen Vornahmen, von beratenden usw. Freunden, cum Cn. Pompeius Lentulo frequens assideret, Cic. – von beisitzenden Richtern, assistieren, magistratibus pro tribunali cognoscentibus plerumque
    ————
    se offerebat consiliarium assidebatque iuxtim vel ex adverso, Suet.: rarus in tribunali Caesaris Piso, et si quando assideret, atrox ac dissentire manifestus, Tac.: iudiciis assidebat (wohnte bei) in cornu tribunalis, Tac.: u. so ass. legibus u. dgl., oft b. ICt. – 2) übtr.: ass. gubernaculis, am Staatsruder sitzen, Plin. pan.: totā vitā litteris, über den Wissenschaften sitzen, Plin. ep. – assidet (illa maiestas) Iovi; Iovis est fidissima custos, wohnt bei, Ov. – B) wo seinen Aufenthalt haben, verweilen, propinquo rure aut litore et saepe moenia urbis assidens, Tac. ann. 4, 58. – dah. als milit. t. t., a) vor einem Orte lagern, liegen, stehen, teils ruhig = vor einem Orte still liegen, wo sein Standquartier, sein Lager haben, m. Dat., intactis muris, Liv.: sepultae urbis ruinis, Tac.: populis ferocissimis, bei den usw., Tac.: m. Abl. (wo?), iisdem castris, Tac. hist. 2, 22. – teils tätig = vor einem Orte gelagert sein, -stehen, ihn belagern, assederint prope moenia Romana, Liv. – m. Dat., assidens Casilino, Liv.: moenibus assidet hostis, Ps. Verg. cir. 268: m. Acc. (s. Nipperd. Tac. ann. 4, 58), assidendo castellum, Tac.: cum muros assidet hostis, Verg.: assidebat oppugnabatque oppidum, Gell.: me gravis assidet hostis, Val. Flacc.: dah. im Passiv, Amisum sine proeliis assideri, Sall. fr.: assessos Capuae muros, Sil. – b) vor einem Orte als Wache stehen, Wache halten, ludis, Tac. ann. 13, 24: theatro, ibid. 13, 25.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > assideo

  • 67 concieo

    con-cieo, citum, ēre, u. (in Prosa gew.) con-cio, īvī, ītum, īre, anregen, aufregen, I) von wo in rege Bewegung setzen, 1) im allg.: a) Lebl. u. Tiere, in raschen Lauf setzen, concita navis, Ov.: concita tela, Auct. b. Afr.: concita flumina, reißend dahinströmende, Ov. – equus calcaribus concitus, Curt.: concitus imbribus amnis, der durch R. reißender gewordene, Ov.: procursu concitus axis, die vorwärtsstürmende, Verg. – concita mors ob cruciatus, beschleunigter, Plin. – b) Menschen, auf die Beine (in Auflauf) bringen, herbeiziehen, herbeirufen, aufbieten, aufbringen, totam urbem, Liv.: miraculo rei novae atque indignitate homines, Liv.: matronas ex domo (v. Schrecken), Liv.: obscuram atque humilem multitudinem ad se (v. Städtegründern), Liv. – als milit. t.t., auxilia miseratione ac donis, Tac.: exercitum ex tota insula, Liv.: aliquantum voluntariorum in itinere, Liv. – 2) in unruhige Bewegung setzen, a) Lebl., aufregen, erschüttern, crebris freta concita terris, Verg.: murali concita tormento saxa, Verg. – b) Menschen: α) polit. aufregen, aufwiegeln, zum Aufstand bewegen od. verleiten, paene totius Italiae frequentiam, Vell.: remotos populos, Tac. – plebem contionibus (Ggstz. detinere contionibus), Liv.: per largitionem veteranos, Tac.: Etruriam in arma, Liv.: per legatos homines ad arma, Liv.: milites aut plebem ad
    ————
    repetendam per secessionem libertatem, Liv. – β) gemütlich aufregen, aufbringen, aufreizen, accusatorem (als A. gegen sich) Fabium Romanum, Tac. – prima est insano concita cursu, Ov.: immani concitus irā, Verg.: (mater) fraude aliquorum concita, Quint.: concita dea, Sil. – II) zur Erscheinung bringen, a) übh. äußere od. innere Zustände erregen, aufsteigen machen u. dgl., tantum mali, Plaut.: quasi quendam aestum (Wallung, Taumel), Lucr.: varios motus animorum, Tac. – turbas, Ter.: uxori turbas, Plaut.: fortasse unum aliquod verbum inter eas iram hanc conciverit, Ter. – b) politische u. kriegerische Zustände erregen, anregen, veranlassen, seditionem, Tac.: seditionem largitione pessimi exempli, Liv.: non miseriis, sed licentiā tantum concitum turbarum, Liv.: u. simultates sibi caedibus rapinisque, Liv. – bellum in his provinciis, Liv.: bellum toto orbe terrarum, Liv. – Imperf. conciebant, Pacuv. tr. 141, concibant, Tac. hist. 5, 19 extr. – Partiz. concītus (gewöhnl. concĭtus), Lucr. 2, 267. Lucan. 5, 597. Val. Flacc. 2, 460 u. 5, 576.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concieo

  • 68 contorqueo

    con-torqueo, torsī, tortum, ēre, in die Runde herumdrehen, -wenden, -schwingen, I) im allg.: navem quolibet, herumlenken, Lucr.: membra quocumque vult contorquet, reckt, Cic.: amnes in alium cursum contortos et deflexos, Cic.: proram laevas ad undas, Verg.: ut (deus rotundus) eā celeritate contorqueatur, sich herumbewegt, Cic.: silvas insano vortice, Verg. – übtr., auditorem tamquam machinatione aliquā tum ad severitatem, tum ad remissionem animi, herumbringen zu usw., Cic. – deinde contorquent et ita concludunt, geben sie der Sache eine erzwungene Wendung, machen sie eine Seitenwendung und usw., Cic. – II) insbes.: A) schwingen, brachium, Cornif. rhet. 4, 68. – prägn., schwingen = schleudern, c. hastam in latus, Verg.: c. telum in eum, Curt.: hasta viribus contorta, Ov.: hasta speciosissime contorta, Quint. – übtr., von der schwung-, kraftvollen Rede, (fulmina illa, sc. verborum) numeris contorta ferrentur, einen so kraftvollen Schwung hätten, Cic.: quae verba contorquet, wie schwungvoll ist seine Rede, Cic. – B) winden, contorta toga, um den Arm gewundene, Cornif. rhet. 4, 68. – cornua rugarum ambitu contorta, runzelig gewundene, Plin.: arbor magna ex parte contorta, krumm gewunden, Plin.: crinis contortus, Sen. poët.: contortus vel conductus vultus, verzerrtes od. verzogenes, Cael. Aur. chron. 2, 1, 5. –
    ————
    è Ungew. Supin. contorsum bei Prisc. 9, 52.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contorqueo

  • 69 insanus

    īn-sānus, a, um, ungesund; dah. I) passiv = A) seelenkrank = vernunftlos, toll, wahnsinnig, gew. Plur. insani subst., Wahnsinnige, Cic. u. Sen. – B) übtr.: 1) v. dem, der von einer Leidenschaft beherrscht ohne Vernunft handelt = toll, unsinnig, wahnsinnig, wütend, subst., der, die Tolle, Unsinnige, der Narr, a) v. Pers. usw.: homo flagitiis insanus, Cic.: contio, Cic.: uter est insanior horum? Hor.: homo insanissimus, Plaut.: Fimbria inter eos, qui ipsi quoque insaniunt, insanissimus, Cic. – subst., insane, Hor.: abin hinc, insana? Ter.: cur insano serviat? Ter.: insani sapiens nomen ferat, Hor. – b) v. Lebl.: α) tobend, fluctus, Verg.: ventus, Tibull. – β) voll unsinnigen Lärms, forum, Verg., Prop. u. Tac. dial. – γ) übtr., unsinnig = übertrieben groß, -hoch, -heftig, moles, Cic.: montes, Liv.: trepidatio, Liv.: amores, Hor.: gaudia, Augustin.: cupiditas insanior, Cic. – neutr. adv. insanum, unsinnig, verzweifelt = ungeheuer, ins. magnum negotium, Plaut.: insanum bona porticus, Plaut.: ins. valde deamat, Plaut. fr.: estur ins. bene, Plaut.; vgl. Lorenz Plaut. most. 895. Brix Plaut. trin. 673. O. Seyffert Stud. Plaut. p. 21 sq. – 2) verzückt = begeistert, vates, Verg. Aen. 3, 443. – II) aktiv = toll-, wahnsinnig machend, aqua, Ov.: laurus, Plin.: herba, Ser. Samm.: fames, der zum Wahnsinn treibt, Lucan.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > insanus

  • 70 motus

    mōtus, ūs, m. (moveo), die Bewegung, I) = κίνησις, das Sich-Bewegen, A) eig.: a) übh.: natura omnia ciens motibus suis, Cic.: deus motum dedit caelo eum, qui etc., Cic.: ex corporis totius natura et figura varios motus (Schwingungen) cieri tamquam in cantu sonos, Cic.: Arati materia motu caret, Quint.: m. remorum, Caes.: m. siderum, Caes.: siderum motus cursusque stellarum, Val. Max.: solis et lunae ac siderum motus (Plur.), Augustin.: celerem et instabilem motum habere, v. Meere, Caes.: naves longae, quarum motus ad usum expeditior erat, Caes.: m. lecti suspensi, Cels.: motus (unci) triplex, in utrumque latus et extra, Cels.: vibrata per auras hastarum tremulo quatiebant spicula motu, Ov. – m. oculorum, m. oris, Cels.: m. caudae, Plin.: m. venarum, das Schlagen, Cels.: pectora salientia trepido motu, Ov.: (lepus) nullos audet dare corpore motus, wagt sich nicht zu rühren, Ov. – b) v. der erschütternden Bewegung der Erde, terrae motus, das Erdbeben, die Erderschütterung, Cic. u.a.: subitus terrae motus, Frontin.: crebri terrae motus, Curt.: motus hiatusque terrarum, Augustin. – c) v. der Körperbewegung als Ggstd. α) der Palästrik, Gymnastik, Orchestrik usw., die Bewegung, die Wendung, habitus oris et vultus, status (στάσις), motus (κίνησις), Cic.: status, incessus... manuum motus teneant illud decorum, Cic.: rusticus alter
    ————
    motus, concesso mollior alter erit, Ov.: decens motus, Anmut in Bewegung u. Gang, Hor.: motus palaestrici, s. palaestricus: artifex motus et certi quidam pedes, Quint. – v. der körperl. Bewegung, dem Gebärdenspiele des Redners, ex motus mei mediocritate, Cic.: qui celeri motu et difficili utuntur (Ggstz. statarius), Cic.: iactatione, gestu, motu capitis furentes, Quint. – von den pantomimischen Bewegungen der Tanzenden, haud indecoros motus more Tusco dare, Liv.: histrionicis motibus sinuati corporis saltus, Ambros.: dah. vom mehr pantom. Tanze der Alten, motus Ionici, Hor.: dare motus Cereri, Tänze aufführen, Verg. – β) als Gegenstand der Diät, die Bewegung, Motion, motus post cibum, Cels.: ab omni motu corporis abstinere, Cels. – γ) als milit. t. t., eine Heeresbewegung, Schwenkung, ein Manöver, ut ad motus concursusque essent leviores, Nep. Iph. 1, 4.: multi per eos dies motus multique impetus hinc atque illinc facti (sunt), Liv. 3, 5, 1. – B) übtr.: 1) die sinnl. u. geistige Bewegung, Regung im Menschen, a) die sinnliche Bewegung, die Erregung, erregende Empfindung, omnes iucundum motum, quo sensus hilaretur, Graece ἡδονήν, Latine voluptatem vocant, Cic.: dulcem motum afferent, Cic. – b) die geistige Bewegung, Tätigkeit, Wirksamkeit, animorum motus voluntarii, Cic.: motus animorum duplices sunt, alteri cogitationis, alteri appetitus, Cic.: et animi
    ————
    et ingenii celeres quidam motus esse debent, Herz u. Verstand müssen ihre Kräfte mit Leichtigkeit gebrauchen können, Cic. – dah. insbes., α) die leidenschaftl. Bewegung, Erregung des Gemütes, die Gemütsbewegung, Aufregung, Leidenschaft, mit Genet. animi, Cic. u.a., u. ohne animi, zB. motus turbidus (störende), Cic.: motus animi nimii, Cic.: m. mentis meae, Unruhe meines Gemütes, Cic.: irritare in alqm potentiorum motus (Leidenschaften), Sen. – β) die Tätigkeit, Wirksamkeit des Denkvermögens, Verstandes, motus iste celer cogitationis, jene schnelle Beweglichkeit der Gedanken, jener schn. Gedankenflug, Cic.: ad alqd motu animi (Verstandestätigkeit) ac ratione uti, Cic.; vgl. Halm Cic. Sest. 143. p. 314. – γ) die Tätigkeit, Regung des Begehrens u. Willens, die Bewegung, αα) der Trieb, der Antrieb, sine motu animi et cogitatione, Cic.: est (carmen) magis artis et diligentiae quam incitationis et motus, Cic.: divino od. insano motu concita, Ov. – ββ) der Beweggrund, audisti consilii mei motus, Plin. ep. 3, 4, 9. – 2) die politische Bewegung, a) im guten Sinne, die Erhebung, Italiae magnificentissimus ille motus, Cic. de domo 142. – b) im üblen Sinne, die Bewegung, die Volksbewegung, Gärung, der Auflauf, Aufstand, die Unruhen, populi, Cic.: servilis, Liv.: civicus, Hor.: magnus et implacabilis (nicht zu beschwichtigende), Tac.: hic tantus motus rerum, be-
    ————
    wegte Zeit, Cic. u. Tac.: domi motus orti, Liv.: intumescente motu, Tac.: motum afferre rei publicae, Cic. – 3) die Wendung nach der einen od. anderen Seite, der Wechsel, motum (Wechsel der politischen Strömung) non tantum impendere video, quantum tu aut vides aut ad me consolandum affers, Cic.: se quoque ad motus fortunae movere coepit, sich nach den Wendungen (Wechselfällen) des Gl. zu richten, den Mantel nach dem Winde zu hängen, Caes.
    II) mit Rücksicht auf das Woher? A) das Hervortreiben; dah. als t. t. des Gartenbaues = der Trieb, Schuß der Pflanzen (griech. ορμή), tres esse motus in vite, seu potius in surculo, naturales: unum, quo germinet; alterum, quo floreat; tertium, quo maturescat, Colum. 4, 28, 2. – B) der Aufbruch, die Abreise, die Abfahrt, sub Aurorae primos excedere motus, Lucan. 4, 734: motus excepit futuros, Verg. Aen. 4, 297 (vgl. 299). – C) die Umwandlung, κίνησις 1) die politische, die Staatsumwälzung, Veränderung im Staate (griech. τῶν πολιτειῶν κίνησις), concussi orbis motus, Welterschütterung u. Umwälzung, Tac. hist. 1, 16: ut Persarum imperium magno motu (Stoß) concuterent magis quam affligerent, Curt. 4, 14 (54), 20. – 2) die rhetorische, u. zwar meton. = τρόπος, der umgewandte, figürliche Ausdruck, die Redewendung, der Tropus (bei Cicero immutatio verborum, immutata verba), Quint. 8, 5, 35 u. (bes.) 9, 1, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > motus

  • 71 душевнобольной

    demente CL, insano

    Русско-испанский юридический словарь > душевнобольной

  • 72 невменяемый

    demente CL, insano, inhábil, loco, lunático

    Русско-испанский юридический словарь > невменяемый

  • 73 adsideō (ass-)

        adsideō (ass-) ēdī, —, ēre    [ad + sedeo], to sit by, sit near: ibi, L.: nobis: huic: pullis (avis), H.: valetudini, attend, Ta.: habes qui Adsideat, H.: insano, i. e. is to be classed with, H.: in carcere. — To sit with (in counsel or office): Lentulo: in tribunali, Ta.—To settle, remain: in Tiburti: rure, Ta.—To invest, lay siege to: muris, L.: adsidendo artiorem annonam faciebat, L.: muros, V.

    Latin-English dictionary > adsideō (ass-)

  • 74 conciō, or concieō

       conciō, or concieō cīvī, citus, īre or ēre    [com- + cieo], to bring together, call together, collect: homines, L.: multitudinem ad se, L.: nunc concienda plebs, L.—To move violently, shake, stir up: concitus imbribus amnis, O.: navis concita, O.: concita Tormento saxa, V.: hostem concitus aufert, at full speed, V.—Fig., to rouse, excite, stir up, provoke, inspire, instigate: quantas turbas, T.: inter eos iram hanc, T.: Etruriam in arma, L.: bellum, L.: immani concitus irā, V.: pulso Thyias concita tympano, H.: insano concita cursu, O.

    Latin-English dictionary > conciō, or concieō

  • 75 con-torqueō

        con-torqueō torsī, tortus, ēre,    to turn, twist, twirl, swing, whirl, brandish, wield, hurl: globum celeritate: proram ad undas, V.: silvas insano vortice, V.—Of weapons: hastam viribus, O.: spicula lacertis, V.: hastarm In latus, etc., V.: excussae contorto verbere glandes, the sling, O.—Fig., to turn, influence: (auditor) ad remissionem animi est contorquendus. — Of utterance, to hurl forth, throw out: verba.

    Latin-English dictionary > con-torqueō

  • 76 pōnō

        pōnō posuī (posīvērunt, C.), positus, ere    [for * posino; old praep. port- (pro) + sino], to put down, set down, put, place, set, fix, lay, deposit: tabulas in aerario, Cs.: castra iniquo loco, pitch, Cs.: tabulas in publico, deposit: collum in Pulvere, H.: in possessionem libertatis pedem ponimus: in Prytaneum vasa aurea, L.: omnia pone feros in ignes, O.: ubi pedem poneret habere, might set his foot: posito genu, kneeling, O.: num genu posuit? Cu.: ova, O.: fetum, give birth to, Ph.—Of troops and guards, to place, post, set, station, fix: praesidium ibi, Cs.: insidias contra Pompei dignitatem: Dumnorigi custodes, ut, etc., Cs.— To set up, erect, build: opus, O.: urbem, V.: castella, Ta.: aras, V.: tropaeum, N.— To form, fashion, mould, depict: duo pocula fecit... Orphaeque in medio posuit, V.: nunc hominem nunc deum, H.—Of plants, to set, set out, plant: ordine vites, V.: nefasto (arborem) die, H.—Of wagers or prizes, to offer, propose, promise, lay, stake, wager: pocula fagina, V.: praemium proposuerunt, si quis nomen detulisset, L.— To put out at interest, loan, invest: pecuniam in praedio: dives positis in faenore nummis, H.— To serve, serve up, set forth: posito pavone, H.: positi Bacchi cornua, O.: Da Trebio, pone ad Trebium, Iu.— To lay aside, take off, put down, lay down: veste positā: velamina de corpore, O.: librum: arma, i. e. surrender, Cs.: Nepesinis inde edictum ut arma ponant, L.: positis armis, L.— To lay out, arrange for burial: toro Mortua componar, O.: positum adfati corpus, V.— To lay in the grave, bury, inter: te... patriā decedens ponere terrā, V.: quā positis iusta feruntur avis, O.— To arrange, deck, set in order: suas in statione comas, O.— To subdue, calm, allay, quiet: quo non arbiter Hadriae Maior, tollere seu ponere volt freta, H.—Of winds, to fall, abate: Cum venti posuere, V.—Of an anchor, to cast, fix: ancoris positis, L.—Fig., to set, place, put, lay, bring: pone ante oculos laetitiam senatūs: se in gratiā reconciliatae pacis, L.: in laude positus: illa in conspectu animi: cum in mentem venit, ponor ad scribendum, my name is added to the record.—To put, place, cause to rest: credibile non est, quantum ego in prudentiā tuā ponam, count upon: spem salutis in virtute, Cs.: in te positum est, ut, etc., rests with you.—To lay out, spend, employ, occupy, consume: tempus in cogitatione: diem totum in considerandā causā: totos nos in rebus perspiciendis: itinera ita facit, ut multos dies in oppidum ponat.— To put, place, count, reckon, consider, regard: mortem in malis: inter quos me ipse dubiā in re poni malim, L.: Hoc metuere, alterum in metu non ponere, regard with fear, Poët. ap. C.: ut in dubio poneret, utrum, etc., regarded as doubtful, L.: haec in magno discrimine, attach great importance to, L.: in vitiis poni, be regarded as a fault, N.— To appoint, ordain, make: leges: sunt enim rebus novis nova ponenda nomina, to be applied: Laurentisque ab eā (lauro) nomen colonis, V.: tibi nomen Insano, H.—Of vows or votive offerings, to make, render, pay, consecrate: Veneris (tabellas) in aede, O.: hic funalia, H.: ex praedā tripodem aureum Delphis, N.— To lay down as true, state, posit, fix, assume, assert, maintain, allege: ut paulo ante posui, si, etc.: Verum pono, esse victum eum; at, etc., T.: positum sit igitur in primis, etc.: hoc posito, esse quandam, etc., agreed: id pro certo, L.: rem ipsam.— To cite, set forth, refer to: eorum exempla.— To set forth, represent, describe: Tigellinum, Iu.— To propose, offer, fix upon, set forth: mihi nunc vos quaestiunculam ponitis?: ponere iubebam, de quo quis audire vellet: doctorum consuetudo ut iis ponatur, de quo disputent.— To put away, leave off, dismiss, forego, lay down, surrender: vitia: curas, L.: moras, H.: corda ferocia, V.: ponendus est ille ambitus (verborum), non abiciendus, i. e. to be closed without abruptness.
    * * *
    I
    ponere, posivi, - V
    put, place, set; station; (archaic form of perf. of pono)
    II
    ponere, posui, positus V
    put, place, set; station

    Latin-English dictionary > pōnō

  • 77 ♦ mad

    ♦ mad /mæd/
    a.
    1 matto, pazzo ( anche fig.); folle; forsennato; insano; insensato; mentecatto: He's quite mad, è proprio matto; mad with pain [fear], pazzo di dolore [paura]; to drive (o to send) sb. mad, fare ammattire (o impazzire) q.: DIALOGO → - Asking about work 3- The kids drive me mad sometimes when they play up, i ragazzi mi fanno impazzire a volte quando fanno i capricci; to go mad, ammattire; impazzire
    2 (fam.) arrabbiato; adirato; infuriato; furibondo: He was mad at missing the bus, era infuriato per aver perso l'autobus; He is mad at me, è arrabbiato (o infuriato) con me
    3 ( di cane) arrabbiato; idrofobo
    4 (fig.) entusiasta; appassionato; fanatico: He's mad about rock music, è un fanatico di musica rock
    ● (vet., fam.) mad cow disease, (morbo della) mucca pazza □ to be mad about sb., andare pazzo per q.: I'm mad about you, sono pazzo di te □ to be mad about st., essere furibondo (o infuriato, incavolato) per qc.; andare pazzo per qc. to be mad at sb., essere infuriato con q. □ (fam.) to be mad keen to do st., morire dalla voglia di fare qc. □ (as) mad as a hatter (o as a March hare), matto da legare □ to be as mad as hell (o as a hornet), essere infuriato (o incavolato, imbufalito) □ (fam.) gone mad, portato agli estremi; spinto all'esasperazione □ to have a mad time, divertirsi un mondo (o in modo sfrenato) □ like mad, come un matto, all'impazzata; a tutto spiano; a rotta di collo; a vista d'occhio: He was running like mad, correva come un matto; The weeds are growing like mad, le erbacce crescono a vista d'occhio □ raving mad, pazzo furioso.
    (to) mad /mæd/
    ( raro) ► to madden.

    English-Italian dictionary > ♦ mad

  • 78 malsana


    malsano,-a adjetivo
    1 (insano) unhealthy: los efluvios malsanos del pantano, the foul stench emanating from the swamp
    2 (enfermizo) siente un odio malsano hacia ella, he has a sick hatred for her

    Spanish-English dictionary > malsana

  • 79 Pirao

    Diccionario español-ruso de la jerga > Pirao

  • 80 Любовный

    - amatorius; Venerius; tener (carmen; poeta);

    • любовная связь - conubium;

    • он у нее в любовных сетях - insano mulieris hujus amore irretitus est;

    • любовные глаза - procaces oculi;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Любовный

См. также в других словарях:

  • insano — agg. [dal lat. insanus pazzo ]. 1. (lett.) [di persona, che agisce in modo irragionevole] ▶◀ alienato, demente, folle, (non com.) mentecatto, pazzo, squilibrato. ◀▶ assennato, equilibrato, sano di mente, savio. 2. (estens.) [di atto o sentimento… …   Enciclopedia Italiana

  • insano — insano, na adjetivo 1) malsano, insalubre, nocivo, perjudicial. 2) demente, loco, furioso, insensato. Se dice de aquel que ha perdido el juicio. * * * …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • insano — adj. 1. Louco, demente. 2. Ímprobo. 3. Excessivo. 4. Contínuo …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • insano — insano, na adjetivo 1. (antepuesto / pospuesto) Que es perjudicial para la salud: una comida insana. Lleva una vida insana. Es una insana costumbre …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • insano — insano, na (Del lat. insānus). 1. adj. Perjudicial para la salud. 2. Loco, demente …   Diccionario de la lengua española

  • Insano — Эта статья или раздел нуждается в переработке. Пожалуйста, улучшите статью в соответствии с правилами написания статей …   Википедия

  • insano — (Del lat. insanus.) ► adjetivo 1 Que es perjudicial para la salud: ■ el trabajo que tiene en la mina es bastante insano. SINÓNIMO insalubre nocivo 2 Que ha perdido la razón. SINÓNIMO loco * * * insano, a (del lat. «insānus») 1 adj. *Loco …   Enciclopedia Universal

  • insano — {{#}}{{LM I22082}}{{〓}} {{SynI22637}} {{[}}insano{{]}}, {{[}}insana{{]}} ‹in·sa·no, na› {{《}}▍ adj.{{》}} Que no es sano: • Está comprobado que fumar es insano.{{○}} {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín insanus. {{★}}{{\}}SEMÁNTICA:{{/}} No debe… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • insano — in·sà·no agg. 1. LE pazzo, folle: «ah misero fratel, fratello insano» | gridò «perch hai perduto l intelletto» (Ariosto); anche s.m. Contrari: assennato. 2. CO di atteggiamento, sentimento e sim., irragionevole, inconsulto: un gesto insano, una… …   Dizionario italiano

  • insano — adj Que no es sano; insalubre: clima insano, pasión insana …   Español en México

  • insano — {{hw}}{{insano}}{{/hw}}agg. 1 (lett.) Demente, pazzo. 2 Che rivela pazzia …   Enciclopedia di italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»