-
1 innatus
innatus innatus, a, um врождённый -
2 innātus
-
3 innatus
1. innātus, a, um (in u. nascor), ungeboren, nicht geboren, Eccl.————————2. innātus, a, um, Partic. v. innascor, w. s. -
4 innatus
-
5 innatus
I 1. innātus, a, umpart. pf. к innascor2. adj.естественный, натуральный, врождённый, природный (fulgor PM; castitas PJ)II in-nātus, a, umнерождённый (materia Tert; natus ab innato Eccl) -
6 innatus [1]
1. innātus, a, um (in u. nascor), ungeboren, nicht geboren, Eccl.
-
7 innatus [2]
2. innātus, a, um, Partic. v. innascor, w. s.
-
8 innatus
, a, umврожденный -
9 innatus
, a, umврожденный -
10 innatus
, innata, innatum (m,f,n)врождённый -
11 calor innatus
s.calor innato, calor normal del cuerpo. -
12 Вросший
- innatus; -
13 natürlich [1]
1. natürlich, naturalis (im allg.). – ab ipsa rerum natura u. bl. ab ipsa natura profectus (von der Natur selbst herrührend, z.B. facultas: u. causa). – natīvus (von Natur so beschaffen, sowohl v. Dingen, z.B. Mauer, Damm, Haar, Farbe, Grotte, Wärme, als von innewohnenden Eigenschaften). – naturaliter innatus od. insĭtus. auch bl. innatus od. ingenitus od. ingeneratus od. insĭtus, verb. innatus atque insĭtus (angeboren; von Natur innewohnend, nur von Eigenschaften, z.B. ingenita caritas liberorum [zu den K.]). – proprius et naturalis (von Natur eigen, jmdm., alcis). – vivus (lebendig, wie es ein Lebendiger hat, z.B. Wärme, ca lor: dann = nicht durch Kunst geläutert, zubereitet, gemacht, z.B. Wasser, Zaun). – simplex. sincērus (einfach, ohne Zusatz, von äußern Dingen; dah. auch = ungekünstelt, von der Rede, u. aufrichtig, ohne Falsch, von Menschen). – verus (wahr, aufrichtig, von der Rede etc.). – necessarius (von Natur notwendig). – Oft auch durch den Genet. naturae (z.B. n. Ordnung, naturae ordo). – oder durch natura (z.B. n. Vater, Sohn, naturā pater, filius: n. Anlage, natura atque ingenium: meine n. Schüchternheit, natura pudorque meus). – n. Beschaffenheit des Ortes, natura loci. – n. schön, sine arte formosus od. decens.
ein n. Recht, naturae ius aliquod: einen n. Hang zu etwas haben, a natura proclivem esse ad alqd. – es ist jmdm. etwas n., alqd alci naturaliter innatum oder naturā insĭtum est; alqd proprium et naturale alcis est: es ist uns n., daß etc., naturā nobis hoc datum est, ut etc..
ein. Sohn, filius naturalis (im Ggstz. zum adoptierten); filius non legitimus. filius nothus (ein außer der gesetzmäßigen Ehe erzeugter). – ein n. Vater, pater naturalis (im Ggstz. zum Adoptivvater); pater non iustus od. non legitimus (der Vater eines unehelichen Kindes).
ein n. Tod, mors naturalis; mors necessaria: eines n. Todes sterben, s. sterben. – die n. Religion, insĭta dei vel potius innata cognitio.
eine n. Folge von etwas sein, ex ipsa rei natura sequi: das ist eine n. Folge, hoc aliter fieri non potest: es ist n., necesse est (es ist notwendig); par est (es ist passend, ganz der Ordnung gemäß): natürlicherweise od. bl. natürlich, necessario (notwendigerweise); manifesto (offenkundig); plane (ganz u. gar): es war ganz n., daß die Gattin dieses nicht gleichgültig aufnahm, si hoc aegre tulit uxor, quid mirum?: das geht ganz u. zu, [1772] hoc ex naturae legibus fit. – n. reden, loqui ut natura fert (offenherzig): etwas n. darstellen, ad verum exprimere alqd (mit dem Pinsel od. mit Worten): etw. n. erklären, ad naturam revocare alqd (z.B. signa).
-
14 innascor
innascor, nasci, nātus sum - dép. intr. [st2]1 [-] naître dans, naître sur. [st2]2 [-] au fig. Cic. naître (dans l'esprit). - voir innatus.* * *innascor, nasci, nātus sum - dép. intr. [st2]1 [-] naître dans, naître sur. [st2]2 [-] au fig. Cic. naître (dans l'esprit). - voir innatus.* * *Innascor, innasceris, pen. cor. innatus sum, innasci. Plaut. Naistre dedens, ou avec.\Non mihi auaritia vnquam innata est. Plaut. Ce n'est point mon naturel, Ce n'est point ma nature d'estre avaritieux, Avarice n'est point nee en moy par nature.\Id vitium omnibus innatum est. Terent. Touts ont ce vice de nature.\Innasci idem quod Nasci aliquando significat. Plaut. Naistre. -
15 innascor
in-nāscor, nātus sum, nāsci, I) in-, auf etwas wachsen, -geboren werden, filix innascitur agris neglectis, Hor.: aquis herbae virentes innascuntur, Plin.: salicta innata ripis, Liv.: innatus murex, Ov. – v. leb. Wesen, armis innasci innutririque, Sen.: Fauni velut innati triviis, Hor.: eodem solo innati, Iustin. – II) übtr., in od. bei etw. (naturgemäß) entstehen, in hac elatione animi cupiditas innascitur, Cic.: cupiditas belli gerendi innata est, Caes. – / Partiz. innātus, a, um = angeboren, natürlich, naturgemäß entstanden, fulgor, Plin.: cognitiones, Cic.: insita quaedam vel potius innata cupiditas, Cic.: alacritas naturaliter innata omnibus, Caes.: iracundia et temeritas, quae maxime illi hominum generi est innata, Caes.: omnibus innatum est et in animo quasi insculptum esse deos, Cic.: ut (hoc) in animis eorum insitum atque innatum esse videatur, Cic.: Ggstz., affectata aliis castitas, tibi ingenita et innata, Plin. pan. 20, 2: neutr. pl. subst., innata atque insita (Ggstz. assumpta et adventicia), Cic. top. 69.
-
16 angeboren
angeboren, innatus. ingeneratus. insǐtus (naturā). ingenitus. auch verb. insitus et innatus (ursprünglich inwohnend, angestammt). – congenitus. simul genitus (mit zur Welt gebracht). – naturalis. nativus (natürlich, Ggstz. assumptus, adventicius, ascītus, d. i. durch Kunst etc. erworben). – congeneratus. a parentibus propagatus (von den Eltern auf uns fortgepflanzt). – avītus (vom Großvater u. übh. von den Voreltern herrührend, z. B. Übel, malum). – hereditarius. hereditate relictus (angeerbt [w. vgl.], eig. u. uneig.) – die a. Art, der a. Charakter, indoles; ingenium.
-
17 innascor
in-nāscor, nātus sum, nāsci, I) in-, auf etwas wachsen, -geboren werden, filix innascitur agris neglectis, Hor.: aquis herbae virentes innascuntur, Plin.: salicta innata ripis, Liv.: innatus murex, Ov. – v. leb. Wesen, armis innasci innutririque, Sen.: Fauni velut innati triviis, Hor.: eodem solo innati, Iustin. – II) übtr., in od. bei etw. (naturgemäß) entstehen, in hac elatione animi cupiditas innascitur, Cic.: cupiditas belli gerendi innata est, Caes. – ⇒ Partiz. innātus, a, um = angeboren, natürlich, naturgemäß entstanden, fulgor, Plin.: cognitiones, Cic.: insita quaedam vel potius innata cupiditas, Cic.: alacritas naturaliter innata omnibus, Caes.: iracundia et temeritas, quae maxime illi hominum generi est innata, Caes.: omnibus innatum est et in animo quasi insculptum esse deos, Cic.: ut (hoc) in animis eorum insitum atque innatum esse videatur, Cic.: Ggstz., affectata aliis castitas, tibi ingenita et innata, Plin. pan. 20, 2: neutr. pl. subst., innata atque insita (Ggstz. assumpta et adventicia), Cic. top. 69.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > innascor
-
18 innascor
I.Lit.:II.neglectis urenda filix innascitur agris,
Hor. S. 1, 3, 37:Fauni velut innati triviis,
id. A. P. 245:innata rupibus altis robora,
Ov. H. 7, 37:eodem innati solo, quod incolunt,
Just. 2, 6:innata in cornibus cervi hedera,
Plin. 8, 32, 50, § 117:calvitium uni tantum animalium homini, praeterquam innatum,
excepting those that have it naturally, id. 11, 37, 47, § 131.—Trop. (class.), to arise in, originate in, be produced in:(α).in hac elatione animi nimia cupiditas principatus innascitur,
Cic. Off. 1, 19, 64.—Hence, P. a.: innātus, a, um, inborn, innate, inherent, natural.With dat.: non mihi avaritia umquam innatast;(β).satis habeo divitiarum,
Plaut. Mil. 4, 2, 71:innatam esse homini probitatem,
Cic. Fin. 2, 31, 99:sunt ingeniis nostris semina innata virtutum,
id. Tusc. 3, 1, 2:est quaedam alacritas naturaliter innata omnibus,
Caes. B. C. 3, 92, 3:affectata aliis castitas, tibi ingenita et innata,
Plin. Pan. 20, 2.—With in and abl.:(γ).tantus est igitur innatus in nobis cognitionis amor,
Cic. Fin. 5, 18, 48:in animis eorum insitum atque innatum esse videtur,
id. Verr. 2, 4, 48.—Absol.:nos habere insitam quandam, vel potius innatam cupiditatem scientiae,
Cic. Fin. 4, 2, 4:innata atque insita anteponantur assumptis atque adventiciis,
id. Top. 18, 69:affectatio innata videtur esse, non arcessita,
Quint. 9, 3, 74. -
19 adventicius
adventīcius, a, um (advenio), I) von außen kommend, a) im allg., äußere (Ggstz. innatus, insitus), externus et adv. tepor, Cic.: externa atque adv. visio, äußerer Sinneneindruck, Cic.: adv. causa, Macr.: adventiciae res, Sen. – neutr. Plur. subst., assumpta et adventicia (Ggstz. innata atque insita), Cic. top. 69. – b) insbes.: α) vom Ausland kommend, ausländisch, fremd (Ggstz. vernaculus), genus (avium), Zugvögel, Varr.: merces, eingeführte, Amm.: auxilia, Zuzüge, Cic.: doctrina transmarina atque adv., Cic. – β) auf außerordentlichem Wege, durch außer der Berechnung liegende Zufälle erlangt, außerordentlich, außergewöhnlich, zufällig, fremd, in re adventicia atque hereditaria tam diligens, Cic.: pecunia, Cic.: fructus, zufällige Nutzung, Nebengewinn, Liv.: ex adventicio, als zufälliges Glück, Sen. ad Helv. 5, 1; od. als außerordentlicher Gewinn, Iavolen. dig. 42, 5, 28 (vgl. ex adventicio lucro, Ulp. dig. 40, 1, 4. § 1); od. aus außerordentlichem Erwerb (Ggstz. de meo), Plin. ep. 5, 7, 3. – II) zur Ankunft (adventus) gehörig, cena, Ankunftsschmaus, Suet. Vit. 13, 2. Caper de verb. dub. V II. p. 107, 10 K. – subst., adventicia, ae, f., der Ankunftsschmaus, Petr. 90, 5.
-
20 anerschaffen [2]
2. anerschaffen, ingenitus; innatus.
См. также в других словарях:
innatus — index inherent, innate, natural Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Scraptia innatus — Scraptia innatus Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
calor innatus — the normal or natural heat of the body … Medical dictionary
inné — inné, ée [ i(n)ne ] adj. • 1611; enné 1554; lat. innatus ♦ Que l on a en naissant, dès la naissance (opposé à acquis). Don, goût inné. Qualité, disposition, inclination innée. ⇒ foncier, infus, naturel. Il a le sens inné des affaires. « Le goût… … Encyclopédie Universelle
innato — (Del lat. innatus, que ya estaba al nacer.) ► adjetivo Que no ha sido aprendido o adquirido después del nacimiento, sino que ha nacido con el ser: ■ tiene una elegancia innata; sus dotes para la música son innatas. SINÓNIMO connatural natural * * … Enciclopedia Universal
Летов, Сергей Фёдорович — Сергей Летов 2012 … Википедия
Conscience — • The individual, as in him customary rules acquire ethical character by the recognition of distinct principles and ideals, all tending to a final unity or goal, which for the mere evolutionist is left very indeterminate, but for the Christian… … Catholic encyclopedia
innée — ● inné, innée adjectif (latin innatus, né avec) Qui existait chez quelqu un dès sa naissance, par opposition à ce qu il a acquis : Un don inné. Qui appartient au caractère fondamental de quelqu un : Avoir le sens inné des affaires. ● inné, innée… … Encyclopédie Universelle
inato — adj. Que é inerente desde o nascimento. = CONATO, INGÊNITO, NATO, NATURAL ‣ Etimologia: latim innatus, a, um, congênito, particípio de innascor, nascer em inato adj. Que não nasceu. ≠ NATO ‣ Etimologia: latim innatus, a, um, não nascido … Dicionário da Língua Portuguesa
Innate — In nate ([i^]n n[asl]t or [i^]n*n[=a]t ; 277), a. [L. innatus; pref. in in + natus born, p. p. of nasci to be born. See {Native}.] 1. Inborn; native; natural; as, innate vigor; innate eloquence. [1913 Webster] 2. (Metaph.) Originating in, or… … The Collaborative International Dictionary of English
Innate ideas — Innate In nate ([i^]n n[asl]t or [i^]n*n[=a]t ; 277), a. [L. innatus; pref. in in + natus born, p. p. of nasci to be born. See {Native}.] 1. Inborn; native; natural; as, innate vigor; innate eloquence. [1913 Webster] 2. (Metaph.) Originating in,… … The Collaborative International Dictionary of English