Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

innātus

  • 1 innatus

    innatus innatus, a, um врождённый

    Латинско-русский словарь > innatus

  • 2 innātus

        innātus adj.    [P. of innascor], native, inborn, innate, inherent, natural: cupiditas scientiae: amor, V.: murex, native, O.: vecordia quoiquam, T.: ingeniis semina virtutum: alacritas naturaliter omnibus, Cs.: in nobis cognitionis amor.
    * * *
    innata, innatum ADJ
    natural, inborn

    Latin-English dictionary > innātus

  • 3 innatus

    1. innātus, a, um (in u. nascor), ungeboren, nicht geboren, Eccl.
    ————————
    2. innātus, a, um, Partic. v. innascor, w. s.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > innatus

  • 4 innatus

    1.
    in-nātus, a, um, adj. [2. in-nascor], not born, unborn (eccl. Lat.):

    innatus Deus annon et innata materia?

    Tert. adv. Hermog. 5, 18; Prud. Apoth. 245.
    2.
    innātus, a, um, P. a., from in-nascor.

    Lewis & Short latin dictionary > innatus

  • 5 innatus

    I 1. innātus, a, um
    part. pf. к innascor
    2. adj.
    естественный, натуральный, врождённый, природный (fulgor PM; castitas PJ)
    II in-nātus, a, um
    нерождённый (materia Tert; natus ab innato Eccl)

    Латинско-русский словарь > innatus

  • 6 innatus [1]

    1. innātus, a, um (in u. nascor), ungeboren, nicht geboren, Eccl.

    lateinisch-deutsches > innatus [1]

  • 7 innatus [2]

    2. innātus, a, um, Partic. v. innascor, w. s.

    lateinisch-deutsches > innatus [2]

  • 8 innatus

    , a, um
    врожденный

    Латинский для медиков > innatus

  • 9 innatus

    , a, um
    врожденный

    Latin-Russian dictionary > innatus

  • 10 innatus

    , innata, innatum (m,f,n)
      врождённый

    Dictionary Latin-Russian new > innatus

  • 11 calor innatus

    s.
    calor innato, calor normal del cuerpo.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > calor innatus

  • 12 Вросший

    - innatus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Вросший

  • 13 natürlich [1]

    1. natürlich, naturalis (im allg.). – ab ipsa rerum natura u. bl. ab ipsa natura profectus (von der Natur selbst herrührend, z.B. facultas: u. causa). – natīvus (von Natur so beschaffen, sowohl v. Dingen, z.B. Mauer, Damm, Haar, Farbe, Grotte, Wärme, als von innewohnenden Eigenschaften). – naturaliter innatus od. insĭtus. auch bl. innatus od. ingenitus od. ingeneratus od. insĭtus, verb. innatus atque insĭtus (angeboren; von Natur innewohnend, nur von Eigenschaften, z.B. ingenita caritas liberorum [zu den K.]). – proprius et naturalis (von Natur eigen, jmdm., alcis). – vivus (lebendig, wie es ein Lebendiger hat, z.B. Wärme, ca lor: dann = nicht durch Kunst geläutert, zubereitet, gemacht, z.B. Wasser, Zaun). – simplex. sincērus (einfach, ohne Zusatz, von äußern Dingen; dah. auch = ungekünstelt, von der Rede, u. aufrichtig, ohne Falsch, von Menschen). – verus (wahr, aufrichtig, von der Rede etc.). – necessarius (von Natur notwendig). – Oft auch durch den Genet. naturae (z.B. n. Ordnung, naturae ordo). – oder durch natura (z.B. n. Vater, Sohn, naturā pater, filius: n. Anlage, natura atque ingenium: meine n. Schüchternheit, natura pudorque meus). – n. Beschaffenheit des Ortes, natura loci. – n. schön, sine arte formosus od. decens.

    ein n. Recht, naturae ius aliquod: einen n. Hang zu etwas haben, a natura proclivem esse ad alqd. – es ist jmdm. etwas n., alqd alci naturaliter innatum oder naturā insĭtum est; alqd proprium et naturale alcis est: es ist uns n., daß etc., naturā nobis hoc datum est, ut etc..

    ein. Sohn, filius naturalis (im Ggstz. zum adoptierten); filius non legitimus. filius nothus (ein außer der gesetzmäßigen Ehe erzeugter). – ein n. Vater, pater naturalis (im Ggstz. zum Adoptivvater); pater non iustus od. non legitimus (der Vater eines unehelichen Kindes).

    ein n. Tod, mors naturalis; mors necessaria: eines n. Todes sterben, s. sterben. – die n. Religion, insĭta dei vel potius innata cognitio.

    eine n. Folge von etwas sein, ex ipsa rei natura sequi: das ist eine n. Folge, hoc aliter fieri non potest: es ist n., necesse est (es ist notwendig); par est (es ist passend, ganz der Ordnung gemäß): natürlicherweise od. bl. natürlich, necessario (notwendigerweise); manifesto (offenkundig); plane (ganz u. gar): es war ganz n., daß die Gattin dieses nicht gleichgültig aufnahm, si hoc aegre tulit uxor, quid mirum?: das geht ganz u. zu, [1772] hoc ex naturae legibus fit. – n. reden, loqui ut natura fert (offenherzig): etwas n. darstellen, ad verum exprimere alqd (mit dem Pinsel od. mit Worten): etw. n. erklären, ad naturam revocare alqd (z.B. signa).

    deutsch-lateinisches > natürlich [1]

  • 14 innascor

    innascor, nasci, nātus sum    - dép. intr. [st2]1 [-] naître dans, naître sur. [st2]2 [-] au fig. Cic. naître (dans l'esprit).    - voir innatus.
    * * *
    innascor, nasci, nātus sum    - dép. intr. [st2]1 [-] naître dans, naître sur. [st2]2 [-] au fig. Cic. naître (dans l'esprit).    - voir innatus.
    * * *
        Innascor, innasceris, pen. cor. innatus sum, innasci. Plaut. Naistre dedens, ou avec.
    \
        Non mihi auaritia vnquam innata est. Plaut. Ce n'est point mon naturel, Ce n'est point ma nature d'estre avaritieux, Avarice n'est point nee en moy par nature.
    \
        Id vitium omnibus innatum est. Terent. Touts ont ce vice de nature.
    \
        Innasci idem quod Nasci aliquando significat. Plaut. Naistre.

    Dictionarium latinogallicum > innascor

  • 15 innascor

    in-nāscor, nātus sum, nāsci, I) in-, auf etwas wachsen, -geboren werden, filix innascitur agris neglectis, Hor.: aquis herbae virentes innascuntur, Plin.: salicta innata ripis, Liv.: innatus murex, Ov. – v. leb. Wesen, armis innasci innutririque, Sen.: Fauni velut innati triviis, Hor.: eodem solo innati, Iustin. – II) übtr., in od. bei etw. (naturgemäß) entstehen, in hac elatione animi cupiditas innascitur, Cic.: cupiditas belli gerendi innata est, Caes. – / Partiz. innātus, a, um = angeboren, natürlich, naturgemäß entstanden, fulgor, Plin.: cognitiones, Cic.: insita quaedam vel potius innata cupiditas, Cic.: alacritas naturaliter innata omnibus, Caes.: iracundia et temeritas, quae maxime illi hominum generi est innata, Caes.: omnibus innatum est et in animo quasi insculptum esse deos, Cic.: ut (hoc) in animis eorum insitum atque innatum esse videatur, Cic.: Ggstz., affectata aliis castitas, tibi ingenita et innata, Plin. pan. 20, 2: neutr. pl. subst., innata atque insita (Ggstz. assumpta et adventicia), Cic. top. 69.

    lateinisch-deutsches > innascor

  • 16 angeboren

    angeboren, innatus. ingeneratus. insǐtus (naturā). ingenitus. auch verb. insitus et innatus (ursprünglich inwohnend, angestammt). – congenitus. simul genitus (mit zur Welt gebracht). – naturalis. nativus (natürlich, Ggstz. assumptus, adventicius, ascītus, d. i. durch Kunst etc. erworben). – congeneratus. a parentibus propagatus (von den Eltern auf uns fortgepflanzt). – avītus (vom Großvater u. übh. von den Voreltern herrührend, z. B. Übel, malum). – hereditarius. hereditate relictus (angeerbt [w. vgl.], eig. u. uneig.) – die a. Art, der a. Charakter, indoles; ingenium.

    deutsch-lateinisches > angeboren

  • 17 innascor

    in-nāscor, nātus sum, nāsci, I) in-, auf etwas wachsen, -geboren werden, filix innascitur agris neglectis, Hor.: aquis herbae virentes innascuntur, Plin.: salicta innata ripis, Liv.: innatus murex, Ov. – v. leb. Wesen, armis innasci innutririque, Sen.: Fauni velut innati triviis, Hor.: eodem solo innati, Iustin. – II) übtr., in od. bei etw. (naturgemäß) entstehen, in hac elatione animi cupiditas innascitur, Cic.: cupiditas belli gerendi innata est, Caes. – Partiz. innātus, a, um = angeboren, natürlich, naturgemäß entstanden, fulgor, Plin.: cognitiones, Cic.: insita quaedam vel potius innata cupiditas, Cic.: alacritas naturaliter innata omnibus, Caes.: iracundia et temeritas, quae maxime illi hominum generi est innata, Caes.: omnibus innatum est et in animo quasi insculptum esse deos, Cic.: ut (hoc) in animis eorum insitum atque innatum esse videatur, Cic.: Ggstz., affectata aliis castitas, tibi ingenita et innata, Plin. pan. 20, 2: neutr. pl. subst., innata atque insita (Ggstz. assumpta et adventicia), Cic. top. 69.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > innascor

  • 18 innascor

    in-nascor, nātus sum, 3, v. dep., to be born in, to grow or spring up in a place.
    I.
    Lit.:

    neglectis urenda filix innascitur agris,

    Hor. S. 1, 3, 37:

    Fauni velut innati triviis,

    id. A. P. 245:

    innata rupibus altis robora,

    Ov. H. 7, 37:

    eodem innati solo, quod incolunt,

    Just. 2, 6:

    innata in cornibus cervi hedera,

    Plin. 8, 32, 50, § 117:

    calvitium uni tantum animalium homini, praeterquam innatum,

    excepting those that have it naturally, id. 11, 37, 47, § 131.—
    II.
    Trop. (class.), to arise in, originate in, be produced in:

    in hac elatione animi nimia cupiditas principatus innascitur,

    Cic. Off. 1, 19, 64.—Hence, P. a.: innātus, a, um, inborn, innate, inherent, natural.
    (α).
    With dat.: non mihi avaritia umquam innatast;

    satis habeo divitiarum,

    Plaut. Mil. 4, 2, 71:

    innatam esse homini probitatem,

    Cic. Fin. 2, 31, 99:

    sunt ingeniis nostris semina innata virtutum,

    id. Tusc. 3, 1, 2:

    est quaedam alacritas naturaliter innata omnibus,

    Caes. B. C. 3, 92, 3:

    affectata aliis castitas, tibi ingenita et innata,

    Plin. Pan. 20, 2.—
    (β).
    With in and abl.:

    tantus est igitur innatus in nobis cognitionis amor,

    Cic. Fin. 5, 18, 48:

    in animis eorum insitum atque innatum esse videtur,

    id. Verr. 2, 4, 48.—
    (γ).
    Absol.:

    nos habere insitam quandam, vel potius innatam cupiditatem scientiae,

    Cic. Fin. 4, 2, 4:

    innata atque insita anteponantur assumptis atque adventiciis,

    id. Top. 18, 69:

    affectatio innata videtur esse, non arcessita,

    Quint. 9, 3, 74.

    Lewis & Short latin dictionary > innascor

  • 19 adventicius

    adventīcius, a, um (advenio), I) von außen kommend, a) im allg., äußere (Ggstz. innatus, insitus), externus et adv. tepor, Cic.: externa atque adv. visio, äußerer Sinneneindruck, Cic.: adv. causa, Macr.: adventiciae res, Sen. – neutr. Plur. subst., assumpta et adventicia (Ggstz. innata atque insita), Cic. top. 69. – b) insbes.: α) vom Ausland kommend, ausländisch, fremd (Ggstz. vernaculus), genus (avium), Zugvögel, Varr.: merces, eingeführte, Amm.: auxilia, Zuzüge, Cic.: doctrina transmarina atque adv., Cic. – β) auf außerordentlichem Wege, durch außer der Berechnung liegende Zufälle erlangt, außerordentlich, außergewöhnlich, zufällig, fremd, in re adventicia atque hereditaria tam diligens, Cic.: pecunia, Cic.: fructus, zufällige Nutzung, Nebengewinn, Liv.: ex adventicio, als zufälliges Glück, Sen. ad Helv. 5, 1; od. als außerordentlicher Gewinn, Iavolen. dig. 42, 5, 28 (vgl. ex adventicio lucro, Ulp. dig. 40, 1, 4. § 1); od. aus außerordentlichem Erwerb (Ggstz. de meo), Plin. ep. 5, 7, 3. – II) zur Ankunft (adventus) gehörig, cena, Ankunftsschmaus, Suet. Vit. 13, 2. Caper de verb. dub. V II. p. 107, 10 K. – subst., adventicia, ae, f., der Ankunftsschmaus, Petr. 90, 5.

    lateinisch-deutsches > adventicius

  • 20 anerschaffen [2]

    2. anerschaffen, ingenitus; innatus.

    deutsch-lateinisches > anerschaffen [2]

См. также в других словарях:

  • innatus — index inherent, innate, natural Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Scraptia innatus —   Scraptia innatus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • calor innatus — the normal or natural heat of the body …   Medical dictionary

  • inné — inné, ée [ i(n)ne ] adj. • 1611; enné 1554; lat. innatus ♦ Que l on a en naissant, dès la naissance (opposé à acquis). Don, goût inné. Qualité, disposition, inclination innée. ⇒ foncier, infus, naturel. Il a le sens inné des affaires. « Le goût… …   Encyclopédie Universelle

  • innato — (Del lat. innatus, que ya estaba al nacer.) ► adjetivo Que no ha sido aprendido o adquirido después del nacimiento, sino que ha nacido con el ser: ■ tiene una elegancia innata; sus dotes para la música son innatas. SINÓNIMO connatural natural * * …   Enciclopedia Universal

  • Летов, Сергей Фёдорович — Сергей Летов 2012 …   Википедия

  • Conscience — • The individual, as in him customary rules acquire ethical character by the recognition of distinct principles and ideals, all tending to a final unity or goal, which for the mere evolutionist is left very indeterminate, but for the Christian… …   Catholic encyclopedia

  • innée — ● inné, innée adjectif (latin innatus, né avec) Qui existait chez quelqu un dès sa naissance, par opposition à ce qu il a acquis : Un don inné. Qui appartient au caractère fondamental de quelqu un : Avoir le sens inné des affaires. ● inné, innée… …   Encyclopédie Universelle

  • inato — adj. Que é inerente desde o nascimento. = CONATO, INGÊNITO, NATO, NATURAL   ‣ Etimologia: latim innatus, a, um, congênito, particípio de innascor, nascer em inato adj. Que não nasceu. ≠ NATO   ‣ Etimologia: latim innatus, a, um, não nascido …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Innate — In nate ([i^]n n[asl]t or [i^]n*n[=a]t ; 277), a. [L. innatus; pref. in in + natus born, p. p. of nasci to be born. See {Native}.] 1. Inborn; native; natural; as, innate vigor; innate eloquence. [1913 Webster] 2. (Metaph.) Originating in, or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Innate ideas — Innate In nate ([i^]n n[asl]t or [i^]n*n[=a]t ; 277), a. [L. innatus; pref. in in + natus born, p. p. of nasci to be born. See {Native}.] 1. Inborn; native; natural; as, innate vigor; innate eloquence. [1913 Webster] 2. (Metaph.) Originating in,… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»