-
1 iniurus
iniūrus, s. in-iūriusa. E.
-
2 iniurus
iniūrus, s. iniurius a. E. -
3 iniurius
in-iūrius, a, um (in u. ius), ungerecht (s. Brix u. Lorenz Plaut. mil. 436. Wagner Plaut. aul. 691 u. Ter. heaut. 320), v. Pers., Komik.: quia sit iniurium, Cic. de off. 3, 89: iniurium est, mit Unrecht, Komik.: iniurium est m. folg. Acc. u. Infin., Plaut. aul. 699. Liv. 43, 5, 5; m. folg. Infin., Ter. Hec. 72. Apul. met. 11, 6. Auson. Griphus (XXVI) 1. p. 128, 10 Schenkl. – Nbf. iniūrus, a, um, Naev. tr. 40. Plaut. Pers. 408. Vgl. Paul. ex Fest. 110, 1 ›iniurum = periurum‹.
-
4 iniurius
in-iūrius, a, um (in u. ius), ungerecht (s. Brix u. Lorenz Plaut. mil. 436. Wagner Plaut. aul. 691 u. Ter. heaut. 320), v. Pers., Komik.: quia sit iniurium, Cic. de off. 3, 89: iniurium est, mit Unrecht, Komik.: iniurium est m. folg. Acc. u. Infin., Plaut. aul. 699. Liv. 43, 5, 5; m. folg. Infin., Ter. Hec. 72. Apul. met. 11, 6. Auson. Griphus (XXVI) 1. p. 128, 10 Schenkl. – Nbf. iniūrus, a, um, Naev. tr. 40. Plaut. Pers. 408. Vgl. Paul. ex Fest. 110, 1 ›iniurum = periurum‹.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > iniurius
См. также в других словарях:
ingiuria — in·giù·ria s.f. 1a. CO offesa fatta alla dignità altrui con parole o atti oltraggiosi: recare, fare ingiuria a qcn., subire un ingiuria, rispondere a un ingiuria | recare ingiurie, fare ingiuria, ingiuriare, offendere; eufem.: fare ingiuria a una … Dizionario italiano