Перевод: с немецкого на все языки

со всех языков на немецкий

inhaeret

  • 1 innere

    innere, der, die, das, I) Compar.: a) adj.:interior (z.B. pars aedium: u. gaudium). – intestinus (was im Innern des Landes vorgeht etc., z.B. discordiae). – domesticus (die Heimat betreffend, in ihr vorgehend etc.); verb. intestinus ac domesticus. – innatus. insitus (von Natur in etw. liegend, z.B. causa). – Ist es = des Geistes, des Herzens, durch den Genet. animi (z.B. dolor od. laetitia animi: u. bona oder virtutes animi: u. tranquillitas animi). – der innere Teil des Hauses, pars interior aedium: die innern Teile, Quartiere der Stadt, median. pl.)urbis. – ein inn. Übel, malum, quod inhaeret in visceribus (sowohl eig. im Körper als bildl. im Staate);malum intestinum. malum intestinum ac domesticum (im Staate): die innern Angelegenheiten, res domesticae: alle innern Verhältnisse sind wohlgeordnet, domi omnia bene constituta sunt. – b) subst, das Innere, pars interior. partes interiores. interiora, um,n. pl. (übh. der innere Teil, die innern Teile). – venae (die Adern). – viscera (die Eingeweide, z.B. terrae); verb. venae et viscera (z.B. rei publicae). – res domesticae (die innern Staatsverhältnisse). – animus (Gemüt, Herz). – mens (die Sinnesart, Gesinnung). – conscientia animi (Bewußtsein). – natura (das natürliche innere Gefühl). – das I. eines Landes, interior regio; interiora, um,n. pl: auch terra interior, z.B. das I. von Afrika, Africa interior (vgl. »Herz no. I«). – im I. des Hauses, intus domique. – im I. der Stadt, intra moenia. – im I. (des Landes) im eigenen Lande, durch domi od. durch die oben angegebenen Adjj., z.B. an den Frieden von außen reiht sich unmittelbar Zwietracht im I., paci externae continuaturdiscordia domi: Krieg im I., bellum intestinum od. intestinum ac domesticum: ein Sieg über die Feinde im I. (des Staates selbst), victoria domestica (Ggstz. v. externa). – einen Blick in sein Inneres tun, sein Inneres (sein Herz) prüfen, introspicio mentem meam ipse; percontor oder considero me ipse: Gott sieht in das Innere des Menschen, caeleste numen secretis cogitationibus nostris adest. – II) Superl., innerste, der, die, das, a) adj. u. adv.:intimus.Adv.penitus. – b) subst. das Innerste, intima pars; intima, ōrum,n. pl.,viscera (die Eingeweide, bildl. für das Innerste, z.B. des Herzens, des Staates etc., mit dem Nbbgr. als edelsten Teils, z.B. inhaeret [es sitzt] in visceribus malum). – Auch drücken es die Lateiner durch eine Wendung mit intimus oder penitus aus, z.B. er begab sich in das Innerste von Mazedonien (um sich dort zu verbergen), se abdidit in intimam Macedoniam; penitus [1383] se abdidit in Macedoniam; od. von Waldungen durch densissimus, z.B. sich in das I. der Wälder flüchten, se in densissimas silvas abdere. – das I. der Stadt, intima urbis pars: die Feinde sind im I. der Stadt, intra moenia atque in sinu urbis hostes sunt: sich in seinem I. ängstigen, intimis sensibus angi: bis ins Innerste erbeben, toto pectore tremere: etwas aus seinem I. verbannen, alqd ex intima mente evellere: bis in das I. jmds. blicken, penitus alqm perspicere; in intimum pectus alcis inspicere.

    deutsch-lateinisches > innere

  • 2 einnisten, sich

    einnisten, sich, I) eig.: nidum ponere od. facere od. construere od. flugere et construere in alqo loco (sein Nest wo bauen). – congerere in alqm locum (wohin zu Neste tragen). – II) übtr.: inveterascere (gleichs. wo alt werden, z.B. in Gallia [v. einem Heere[: dann = überhandnehmen, sich einwurzeln, z.B. von einer Gewohnheit, einer Meinung, einem Übel). – es hat sich ein Argwohn bei mir eingenistet, penitus mihi inhaeret suspicio.

    deutsch-lateinisches > einnisten, sich

См. также в других словарях:

  • CONTORQUERE Vitalia — apud Treb. Pollionem in Claudio, c. 13. Nam iratus ei, qui sibi non baltheum, sed vitalia, contorsisset; terminus luctae fuit Veterum, Graecis ἔγκατα θλίβει. Statio, ilia implicare, l. 6. Theb. v. 888. gergo nec opinus inhaeret, Mox latus, et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ILIA implicare — verae luctae schema, Stat. Theb. l. 6. v. 886. tergo nec opinus inhaeret, Mox latus et firmo celer implicat ilia nexu. Quod vitalia contorquere, dicit Trebell. Pollio in Claud. Graeci ἔγκατὰ θλίβειν; μεσολαβεῖν quoque seu potius μεσοπέρδειν,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MATTHAEUS Westmonasteriensis — Benedictinus Anglus, cognomine Florilegus, quia Flores Histeriarum edidit: seu Magnum Chronicon, cuius pars I. a Condito Mundo ad Natum Christum pertingit, II. usque ad Normannorum in Angliam adventum se extendit. III. quidquid a celebri hac… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • NUREMBERGA — emporium Germaniae amplissimu, elegantissimumque vulgo Nuremberg, quasi Noricorum mons. Vide Munster. Arcem habet regiam, in colle urbi imminente, sitam, vetustissimam, ex quâ in urbem et extra pater prospectus, a qua civitati nomen inditum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SCIRON — I. SCIRON latro fuit, cuius ossa quum in mare cecidissent, in scopulos conversa feruntur, quae adhuc Scironia saxa vocantur. Ovid. Met. l. 7. v. 443. s. Tutus ad Alcathoen Lelegeta moenia limes Composito Scirone patet: sparsisque latronis Terra… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • VULCANUS — I. VULCANUS Iunonis filius, Hesiod. in Theog. v. 927. Η῞ρῃ δ᾿ Η῞φαιςτον κλυτὸν εν φιλότητι μιγεῖσα, Hunc quidam voluerunt, subventaneo conceptu fuilssegenitum sine patre, quem tamen Homer. e patre Iove Iunonequt matre natum esse putavit. Fuerunt… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • memoire — Memoire, Memoria. Memoire qu on fait, et propos qu on tient de quelque chose, Mentio mentionis. Ancienne memoire, Senex memoria. Memoire escrite, Consignata literis memoria. Memoire ostée par ensorcellemens, Venenis erepta memoria. Memoire… …   Thresor de la langue françoyse

  • ventose — Une Ventose, Cucurbitula. La ventose tient ou est attachée, Cucurbitula inhaeret, Celsus …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»