-
1 infreno
§ infreno, 1, put bridle on, 1 T. 5:18.* -
2 infreno
īn-frēno, āvī, ātum, āre1) взнуздывать (equum L, Q)поэт. запрягать (i. currum V)2) укреплять, привязывать ( navigia ancoris PM)3) сдерживать, обуздывать, удерживать (i. impĕtum PM; aliquem C etc.) -
3 infreno
īn-frēno, āvī, ātum, āre, mit einem Zaume versehen, I) eig., ein Pferd aufzäumen, equum, Liv.: equus infrenatus, Liv. u. Ps. Quint. decl.: poet., infrenare currus, den Wagen bespannen, die Pferde vor den Wagen spannen, Verg.: prägn., infrenati manipli, auf gezäumten Pferden, Sil. 4, 314. – II) übtr.: a) befestigen, navigia pluribus ancoris, Plin. 9, 100. – b) zähmen, bändigen, hemmen, impetus, Plin. 32, 2: horum alterum sic fuisse infrenatum conscientiā scelerum et fraudium suarum, ut etc., Cic. Pis. 44: lascivias carnis infrenans, Ambros. in Luc. 9. § 8: laude meā infrena te, ne etc., Vulg. Isai. 48, 9.
-
4 infreno
īn-frēno, āvī, ātum, āre, mit einem Zaume versehen, I) eig., ein Pferd aufzäumen, equum, Liv.: equus infrenatus, Liv. u. Ps. Quint. decl.: poet., infrenare currus, den Wagen bespannen, die Pferde vor den Wagen spannen, Verg.: prägn., infrenati manipli, auf gezäumten Pferden, Sil. 4, 314. – II) übtr.: a) befestigen, navigia pluribus ancoris, Plin. 9, 100. – b) zähmen, bändigen, hemmen, impetus, Plin. 32, 2: horum alterum sic fuisse infrenatum conscientiā scelerum et fraudium suarum, ut etc., Cic. Pis. 44: lascivias carnis infrenans, Ambros. in Luc. 9. § 8: laude meā infrena te, ne etc., Vulg. Isai. 48, 9. -
5 infreno
infrenare, infrenavi, infrenatus V -
6 infreno
to bridle, check, restrain, break in. -
7 infreno
I.Lit., to furnish with a bridle, to bridle:II.equos,
Liv. 37, 20, 12; cf.:non stratos, non infrenatos equos habere, ib. § 4: currus,
to harness the horses to a chariot, Verg. A. 12, 287:infrenati manipli,
on bridled horses, Sil. 4, 316.— -
8 infraeno
c. infreno.* * *c. infreno.* * *Infraeno, infraenas, infraenare. Liuius. Brider un cheval, Luy mettre le frain.\Infraenare nauigia anchoris. Plin. Les retenir et arrester. -
9 infrenatus
I īnfrēnātus, a, um part. pf. к infreno II īn-frēnātus, a, um adj. [ freno ]eques i. L — всадник на невзнузданном коне2) необузданный, несдержанный ( lingua Eccl) -
10 infrenatio
īnfrēnātio, ōnis, f. (infreno), die Bezähmung, libidinis, Tert. adv. Marc. 1, 29.
-
11 infrenatus [2]
2. īnfrēnātus, a, um, Partic. v. infreno, w. s. īn-frendo, ere, zu knirschen beginnen, knirschen, dentibus infrendens, Verg. Aen. 3, 664: stridore dentium, Amm.: vocibus horrendis, vor Freude, Amm.: abs., instat infrendere, Ps. Verg. cul. 177: infrendite, Tert. apol. 12: prägn., alci, mit den Zähnen knirschen gegen jmd., d.i. zornig auf jmd. losgehen, jmd. bedrohen, Stat. Theb. 8, 580.
-
12 infrenatio
īnfrēnātio, ōnis, f. (infreno), die Bezähmung, libidinis, Tert. adv. Marc. 1, 29.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infrenatio
-
13 infrenatus
1. īnfrēnātus, a, um (in u. frenatus von freno), ohne Zaum, equites, auf ungezäumten Pferden (Ggstz. equ. frenati), Liv. 21, 44, 1: übtr., ungezügelt, lingua, Cassiod. hist. eccl. 12, 4.————————2. īnfrēnātus, a, um, Partic. v. infreno, w. s. īn-frendo, ere, zu knirschen beginnen, knirschen, dentibus infrendens, Verg. Aen. 3, 664: stridore dentium, Amm.: vocibus horrendis, vor Freude, Amm.: abs., instat infrendere, Ps. Verg. cul. 177: infrendite, Tert. apol. 12: prägn., alci, mit den Zähnen knirschen gegen jmd., d.i. zornig auf jmd. losgehen, jmd. bedrohen, Stat. Theb. 8, 580.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infrenatus
-
14 īnfrēnātus
-
15 infraenatus
1.in-frēnātus ( infraen-), a, um, adj., without a bridle:2.equites frenati et infrenati,
on unbridled horses, Liv. 21, 44, 1. — Trop.:lingua,
Cassiod. Hist. Eccl. 12, 4.infrēnātus, a, um, Part., from infreno. -
16 infraeno
infraeno, v. infreno. -
17 infraenus
infrēnis, e, and infrēnus, a, um ( infraen-), adj. [2. in - frenum], without a bridle, unbridled ( poet. and post-class.).I. II. -
18 infrenatus
1.in-frēnātus ( infraen-), a, um, adj., without a bridle:2.equites frenati et infrenati,
on unbridled horses, Liv. 21, 44, 1. — Trop.:lingua,
Cassiod. Hist. Eccl. 12, 4.infrēnātus, a, um, Part., from infreno. -
19 infrenis
infrēnis, e, and infrēnus, a, um ( infraen-), adj. [2. in - frenum], without a bridle, unbridled ( poet. and post-class.).I. II. -
20 BRIDLE
[N]FRENUM (-I) (N)FRENI (-ORUM) (PL)FRAENI (-ORUM) (PL)FRAENUM (-I) (N)CAMUS (-I) (M)LORUM (-I) (N)FRENUS (-I) (M)[V]FRENO (-ARE -AVI -ATUM)FRAENO (-ARE -AVI -ATUM)INFRENO (-ARE -AVI -ATUM)INCAPISTRO (-ARE -ATUM)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
infrenare — in·fre·nà·re v.tr. (io infrèno, infréno) BU 1. lett., imbrigliare un cavallo, mettergli il freno 2. lett., estens., frenare, rallentare | fig., reprimere, moderare {{line}} {{/line}} DATA: 2Є metà XIII sec. ETIMO: dal lat. infrēnāre, v. anche… … Dizionario italiano
infrenarsi — in·fre·nàr·si v.pronom.intr. (io mi infrèno, infréno) BU 1. dominarsi, moderarsi 2. restare invischiato, impegolato … Dizionario italiano
GYRUS — I. GYRUS in vet. Epigr. Septem etiam gytis claudunt certamin palmae, Quod caelum stringunt singula sorte pari: καμπτὴρ est in Citco seu καμπτὸς, qui,flexus proprie circa metam, hîc pro toto spatii decursu sumitur, ut vidimus supra. Certe in re… … Hofmann J. Lexicon universale
enfrear — v. tr. 1. Pôr freio a. 2. Apertar o freio de (máquina ou veículo). 3. [Figurado] Refrear, reprimir. • v. intr. 4. Obedecer ao freio. 5. Levantar (o cavalo) a cabeça com garbo. ‣ Etimologia: latim infreno, are … Dicionário da Língua Portuguesa