-
1 infliction
-
2 infliction
infliction [ɪn'flɪkʃən](action) action f d'infliger;∎ to take pleasure in the infliction of pain prendre du plaisir à infliger de la douleur -
3 infliction
-
4 infliction
1) нанесение, причинение ( личного или имущественного вреда)2) назначение, наложение ( наказания)3) наказание•infliction by act — нанесение ( вреда) действием;
infliction by insanity — причинение ( вреда) в состоянии невменяемости;
infliction by negligence — причинение ( вреда) по небрежности;
infliction by omission — причинение ( вреда) бездействием;
- infliction of capital punishmentinfliction by recklessness — причинение ( вреда) по опрометчивости
- infliction of damage
- infliction of death penalty
- infliction of harm
- infliction of injury
- infliction of injury on another person
- infliction of loss
- infliction of penalty
- infliction of punishment
- deliberate infliction
- forced infliction
- forcible infliction
- guilty infliction
- innocent infliction
- insane infliction
- intended infliction
- involuntary infliction
- known infliction
- malicious infliction
- negligent infliction
- premeditated infliction
- reckless infliction
- unintended infliction
- violent infliction
- voluntary infliction
- infliction injury
- wilful infliction -
5 infliction
заподіяння, завдання ( особистої або майнової шкоди); призначення, накладання (покарання, стягнення, штрафу тощо); присудження ( неустойки тощо)infliction of bodily injuries to a law enforcement officer — заподіяння тілесних ушкоджень працівникові правоохоронного органу
infliction of capital punishment — винесення вироку смертної кари, призначення смертної кари
- infliction by innocenceinfliction of the death penalty — винесення вироку смертної кари, призначення смертної кари; засудження до смертної кари; виконання вироку смертної кари
- infliction by insanity
- infliction by negligence
- infliction by omission
- infliction of damage
- infliction of harm
- infliction of injury
- infliction of loss
- infliction of mental suffering
- infliction of pain
- infliction of penalty
- infliction of punishment
- infliction of suffering -
6 infliction
причинение имя существительное: -
7 infliction
1. n причинениеinfliction of injury — нанесение, причинение вреда
infliction of damage — нанесение, причинение убытка
2. n наложение3. n огорчение; страдание4. n наказаниеСинонимический ряд:1. injury (noun) damage; detriment; harm; hurt; impairment; injury; mischief2. intrusion (noun) imposition; intrusion -
8 infliction
- ʃənnoun imposición, castigotr[ɪn'flɪkʃən]1 (act) imposición nombre femenino2 (thing inflicted) castigoinfliction [ɪn'flɪkʃən] n: imposición fn.• castigo s.m.• imposición s.f.• pena s.f.• sufrimiento s.m.[ɪn'flɪkʃǝn]N (=act) imposición f ; (=penalty etc) pena f, castigo m -
9 infliction
[-ʃən]noun inflizione* * *infliction /ɪnˈflɪkʃn/n.1 [u] inflizione; l'infliggere2 pena; punizione; castigo -
10 infliction
{in'flikʃn}
1. нанасяне (на удар, рана и пр.), причиняване (на страдание)
2. юр. налагане (на наказание)
3. наказание, страдание, беда, нещастие, неприятности* * *{in'flikshn} n 1. нанасяне (на удар, рана и пр.); причинява* * *страдание; причиняване; налагане; наказание;* * *1. наказание, страдание, беда, нещастие, неприятности 2. нанасяне (на удар, рана и пр.), причиняване (на страдание) 3. юр. налагане (на наказание)* * *infliction[in´flikʃən] n 1. нанасяне (на удар и пр.); причиняване (на страдание); 2. юрид. налагане (на наказание); 3. наказание, страдание; беда, нещастие. -
11 infliction
n. veroorzaken (pijn, verlies), iets dat veroorzaakt is (pijn, verlies)[ infliksjn] -
12 infliction
[-ʃən]* * *in·flic·tion[ɪnˈflɪkʃən]n no pl of suffering Zufügen nt; of torture also Quälen nt; of punishment, sentence Verhängen nt; of fine Auferlegen nt* * *[In'flIkSən]n1) (= act) (of punishment, fine) Verhängung f (on, upon gegen), Auferlegung f; (of suffering, damage, pain) Zufügen nt; (of wound) Zufügen nt, Beibringen nt* * *1. Zufügung f2. Auferlegung f, Verhängung f3. Plage f, Last f:they are inflictions sie sind eine Plage* * *n.Zufügung -en f. -
13 infliction
[ɪn'flɪkʃ(ə)n]n1) заподі́яння (страждань, шкоди)2) наклада́ння (призна́чення) покара́нняinfliction of death penalty — призна́чення стра́ти, засу́дження до стра́ти
3) стражда́ння; при́крість; гірко́та́ -
14 infliction
English-russian dctionary of contemporary Economics > infliction
-
15 infliction
-
16 infliction
[-ʃən]noun infliction -
17 Infliction
subs.Ar. and P. ἐπιβολή, ἡ.Visitation: P. and V. προσβολή, ἡ.Infliction of punishment: P. and V. ζημία, ἡ, τιμωρία, ἡ.met., trouble, worry: P. and V. κακόν, τό, συμφορά, ἡ, V. πῆμα, τό.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Infliction
-
18 infliction
[ınʹflıkʃ(ə)n] n1. 1) причинение ( страдания)2) наложение (наказания, штрафа и т. п.)2. 1) огорчение; страдание2) наказание -
19 infliction
[ɪn'flɪkʃ(ə)n]1) Общая лексика: наказание, наложение (наказания), наложение и, огорчение, причинение (страдания), страдание2) Юридический термин: назначение, причинение (личного или имущественного вреда), нанесение3) Экономика: причинение (ущерба) -
20 infliction
[ɪn`flɪkʃ(ə)n]причинение, наложение; приговорениекара, наказаниестрадание; огорчение, печальАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > infliction
См. также в других словарях:
infliction — ⇒INFLICTION, subst. fém. DR., vx. ,,Action d infliger une peine corporelle et afflictive (LITTRÉ). L empereur : Le châtiment n est il pas l infliction d un mal contraire au crime commis? (CLAUDEL, Repos 7e jour, 1901, II, p. 829) : • En suivant… … Encyclopédie Universelle
Infliction — In*flic tion, n. [L. inflictio: cf. F. infliction.] 1. The act of inflicting or imposing; as, the infliction of torment, or of punishment. [1913 Webster] 2. That which is inflicted or imposed, as punishment, disgrace, calamity, etc. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
Infliction — Infliction, lat. deutsch, die Auferlegung einer Strafe … Herders Conversations-Lexikon
infliction — I noun abuse, application, blow, castigation, commission, commitment, execution, force, harassment, imposition, incommodum, injury, maltreatment, misfortune, oppression, ordeal, penalty, performance, perpetration, persecution, plague, punishment … Law dictionary
infliction — 1530s, from L.L. inflictionem (nom. inflictio) an inflicting, a striking against, noun of action from pp. stem of L. infligere (see INFLICT (Cf. inflict)) … Etymology dictionary
infliction — [in flik′shən] n. [LL inflictio] 1. the act of inflicting 2. something inflicted, as punishment … English World dictionary
infliction — /in flik sheuhn/, n. 1. the act of inflicting. 2. something inflicted, as punishment or suffering. [1525 35; < LL infliction (s. of inflictio). See INFLICT, ION] * * * … Universalium
infliction — (in fli ksion ; en vers, de quatre syllabes) s. f. Action d infliger. L infliction de certaines privations comme pénitence. Terme de jurisprudence. Action d infliger une peine corporelle et afflictive. REMARQUE Ce mot, qui ne se trouve pas… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
infliction — inflict ► VERB (inflict on) 1) cause (something unpleasant or painful) to be suffered by. 2) impose (something unwelcome) on. DERIVATIVES infliction noun. ORIGIN Latin infligere strike against … English terms dictionary
infliction of emotional distress — in·flic·tion of emotional distress: the tort of intentionally or negligently causing emotional distress – called also infliction of mental distress; see also emotional distress Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 … Law dictionary
infliction of pain — index cruelty Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary