Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

inflammo

  • 1 inflammo

    īn-flammo, āvī, ātum, āre, I) in Flammen setzen, anzünden, anbrennen (Ggstz. restinguere, löschen), a) eig.: taedas iis ignibus, qui ex Aetna erumpunt, zum Leuchten anz., Cic.: haec omnia vidi inflammari, Enn. fr. scen. 97: infl. classem, urbem, Cic.: Atheniensium fana, Cic.: horrea, Suet.: epistulam alcis, Cic. – b) übtr., entflammen, entzünden, erregen, reizen, animos, Cic.: populum in alqm, Cic.: cupiditates, Cic.: odium, Cic.: inflammari ad cupiditates, Cic.: inflammatum esse a pueritia ad gloriam, Cic.: inflammatus insolitā victoriā, erhitzt, Cic.: nisi inflammatus ipse (orator) et ardens accesserit, feurig u. glühend, Cic. – v. Feuer der Beredsamkeit, Cic. or. 99 u. de or. 2, 209. – II) als mediz. t. t. = entzünden, lienem, Cels.: vulnera ac morbos, Plin.: bovem, Plin. – Partic. neutr. subst., inflammāta, ōrum, n. = entzündete Teile, Plin. 28, 223.

    lateinisch-deutsches > inflammo

  • 2 inflammo

    īn-flammo, āvī, ātum, āre, I) in Flammen setzen, anzünden, anbrennen (Ggstz. restinguere, löschen), a) eig.: taedas iis ignibus, qui ex Aetna erumpunt, zum Leuchten anz., Cic.: haec omnia vidi inflammari, Enn. fr. scen. 97: infl. classem, urbem, Cic.: Atheniensium fana, Cic.: horrea, Suet.: epistulam alcis, Cic. – b) übtr., entflammen, entzünden, erregen, reizen, animos, Cic.: populum in alqm, Cic.: cupiditates, Cic.: odium, Cic.: inflammari ad cupiditates, Cic.: inflammatum esse a pueritia ad gloriam, Cic.: inflammatus insolitā victoriā, erhitzt, Cic.: nisi inflammatus ipse (orator) et ardens accesserit, feurig u. glühend, Cic. – v. Feuer der Beredsamkeit, Cic. or. 99 u. de or. 2, 209. – II) als mediz. t. t. = entzünden, lienem, Cels.: vulnera ac morbos, Plin.: bovem, Plin. – Partic. neutr. subst., inflammāta, ōrum, n. = entzündete Teile, Plin. 28, 223.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inflammo

  • 3 inflammanter

    īnflammanter, Adv. (inflammo), entflammend, glühend, Gell. 10, 3, 13.

    lateinisch-deutsches > inflammanter

  • 4 inflammatio

    īnflammātio, ōnis, f. (inflammo), I) das In-Brand-Setzen, a) das Anzünden, die Brandlegung, -stiftung, der Brand, portarum, Nazar. pan. 21, 2: inferre inflammationem tectis, die Brandfackel in die H. tragen, Cic. de har. resp. 3: im Bilde, Caesaris furor imperium quodam quasi diluvio et inflammatione corripuit, Flor. 4, 2, 3. – übtr., animorum, die flammende Begeisterung (der Dichter), Cic. de or. 2, 194. – b) die Beleuchtung, solis, Chalcid. Tim. 87. – II) als mediz. t. t. = die Entzündung, oculorum, Cels.: aurium, Plin.: aurium inflammationes doloresque, Cels.: inflammationem excitare, Cels.: inflammationem levare, Cels.: inflammationes discutere, Plin.

    lateinisch-deutsches > inflammatio

  • 5 inflammatrix

    īnflammātrīx, trīcis, f. (inflammo), die Entflammerin, Entzünderin, übtr., Amm. 14, 1, 2: Plur., Mamert. grat. act. 3, 3.

    lateinisch-deutsches > inflammatrix

  • 6 inflammanter

    īnflammanter, Adv. (inflammo), entflammend, glühend, Gell. 10, 3, 13.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inflammanter

  • 7 inflammatio

    īnflammātio, ōnis, f. (inflammo), I) das In-Brand- Setzen, a) das Anzünden, die Brandlegung, -stiftung, der Brand, portarum, Nazar. pan. 21, 2: inferre inflammationem tectis, die Brandfackel in die H. tragen, Cic. de har. resp. 3: im Bilde, Caesaris furor imperium quodam quasi diluvio et inflammatione corripuit, Flor. 4, 2, 3. – übtr., animorum, die flammende Begeisterung (der Dichter), Cic. de or. 2, 194. – b) die Beleuchtung, solis, Chalcid. Tim. 87. – II) als mediz. t. t. = die Entzündung, oculorum, Cels.: aurium, Plin.: aurium inflammationes doloresque, Cels.: inflammationem excitare, Cels.: inflammationem levare, Cels.: inflammationes discutere, Plin.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inflammatio

  • 8 inflammatrix

    īnflammātrīx, trīcis, f. (inflammo), die Entflammerin, Entzünderin, übtr., Amm. 14, 1, 2: Plur., Mamert. grat. act. 3, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inflammatrix

См. также в других словарях:

  • Inflammation — Toes inflamed by Chilblains Inflammation (Latin, īnflammō, “I ignite, set alight”) is part of the complex biological response of vascular tissues to harmful stimuli, such as pathogens, damaged cells, or irritants …   Wikipedia

  • Приложение. Из истории развития русской медицинской терминологии — Исконно русская медицинская лексика уходит своими корнями в общеиндоевропейский язык основу и общеславянский язык основу, на базе которого в VII VIII вв. возник древнерусский язык. Письменность появилась на Руси в середине X в. в виде… …   Медицинская энциклопедия

  • Inflammation — A basic way in which the body reacts to infection, irritation or other injury, the key feature being redness, warmth, swelling and pain. Inflammation is now recognized as a type of nonspecific immune response. More information: In technical terms …   Medical dictionary

  • ԱՅՐԵՄ — (եցի.) NBH 1 0098 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c ն. Հրով կիզուլ՝ տոչորել եւ ծախել. էրել. ... որպէս καίω, ἑκκαίω, κατακαίω uro, exuro, comburo *Ոսկերս մարդկան այրեսցէ ʼի վերայ քո: Հուր բորբոքեալ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԲՈՐԲՈՔԵՄ — (եցի.) NBH 1 507 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 12c ն. ἁνάπτω, καίω, ἁνακαίω, προσκαίω , φλέγω accendo, incendo, uro, comburo, inflammo Վառել, լուցանել, արծարծանել զհուր. սաստկացուցանել զբոց. փաղաղել. բոցակիզել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԲՈՑԱԿԻԶԵՄ — (եցի.) NBH 1 509 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 12c ն. φλέγω, φλογίζω, φλογέω inflammo, uro, cremo, ustulo Բոցով՝ կամ որպէս բոցով կիզուլ, տոչորել, հրդեհել, այրել, լափել. փաղաղել. խանձողել. էրել մրկել. ... *Բոցակիզէ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԽԱՆՁԱՏԵՄ — (եցի.) NBH 1 0921 Chronological Sequence: Early classical, 12c, 13c ն.կր. իբր. ձ. φλογίζω, συμφλογίζω inflammo Չարաչար խանձել, կիզուլ, տոչորել. փաղաղել. բոցակիզել. խանձողել, իլ. խանծել, էրել մրկել, իլ. *Կենդանւոյն խանձատեալս հրով սպանանէին: հեր… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԿԵՆԴԱՆԱԽԱՐՈՒԿԵՄ — ( ) NBH 1 1085 Chronological Sequence: Unknown date, 8c, 9c, 11c, 12c ԿԵՆԴԱՆԱԽԱՐՈՒԿԵԼ. ζωοπυρόω vivum ustulo, comburo, et ardere facio ἁναζωπυρόω inflammo, resuscito. Կենդանւոյն այրել, խորովել. ողջակիզել. եւ Վառել որպէս կենդանի հրով. արծարծել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՀՐՁԻԳ — (հրձիգք.) NBH 2 0142 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 11c ա.գ. Որպէս Հրընկէց. հրկիզօղ. συμφλέγων comburens. *Պատեաց զնոսա պատերազմ, եւ շուրջ զնոքօք հրձիգք. Ես.: ՟Խ՟Բ. 25: Որպէս Հրկիզեալ. այրեցեալ. πυρίκαυστος igne… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՏՈՉՈՐԵՄ — (եցի.) NBH 2 0889 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 8c, 10c, 12c ն. ՏՈՉՈՐԵՄ ՏՈՉՈՐԻՄ. ἁνάπτω, φλογίζω, συγκαίω, ομαι accendo, incendo, inflammo, or; ardeo, ferveo. Չարաչար այրել, իլ. կիզուլ. վառել. լուցանել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՓԱՂԱՂԵՄ — (եցի.) NBH 2 0925 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 12c, 13c ն. καταφάγω, κατεσθίω, δακνύω excedo, devoro. Լափել՝ չարաչար ուտելով. ծախել. վատնել. ճարակել, ճարակիլ. գիշատել. *Ուտելով եւ փաղաղելով զկէս մարմնոցն սորա:… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»