-
1 infigo
infigo, ĕre, fixi, fixum - tr. - [st2]1 [-] ficher dans, enfoncer dans, faire entrer de force (dans, in + acc.). [st2]2 [-] faire pénétrer, imprimer, inculquer, graver (dans l'esprit, la mémoire). - gladium hosti in pectus infixit, Cic. Tusc. 4, 22, 50: il enfonça son épée dans la poitrine de l'ennemi. - infigi: être fixé, être imprimé dans (in + abl. ou dat. seul). - res memoriae infixa, Cic.: chose gravée dans la mémoire. - infixum est mihi + inf.: je suis bien décidé à.* * *infigo, ĕre, fixi, fixum - tr. - [st2]1 [-] ficher dans, enfoncer dans, faire entrer de force (dans, in + acc.). [st2]2 [-] faire pénétrer, imprimer, inculquer, graver (dans l'esprit, la mémoire). - gladium hosti in pectus infixit, Cic. Tusc. 4, 22, 50: il enfonça son épée dans la poitrine de l'ennemi. - infigi: être fixé, être imprimé dans (in + abl. ou dat. seul). - res memoriae infixa, Cic.: chose gravée dans la mémoire. - infixum est mihi + inf.: je suis bien décidé à.* * *Infigo, infigis, pen. prod. infixi, infixum, infigere. Ficher dedens. -
2 infigo
infigo infigo, fixi, fixum, ere втыкать, вбивать -
3 infigo
infigo infigo, fixi, fixum, ere внедрять, укоренять -
4 infigo
īn-fīgo, fīxī, fīxum, ere1)а) втыкать, вбивать ( signum C); вонзать ( gladium in pectus C и pectori T)i. aliquem scopulo V — швырнуть кого-л. на утёсб) наносить ( infixum sub pectore vulnus V); pass. infigi воткнуться, вонзиться, застрять, засесть (hasta infigitur portae V; sagitta infigitur arbore V)2) прикреплять (sidera certis infixa sedibus C; sidera infixa caelo Macr)3) запечатлевать ( oscula alicui Sil); внедрять, укоренять (res memoriae infixa L; cura infixa animo C; infixi pectore vultus verbaque V) -
5 infigo
īn-fīgo, fīxī, fīxum, ere, hineinheften, -schlagen, -stechen, -bohren, I) eig.: 1) im allg.: gladium hosti in pectus, Cic.: ferrum pectori alcis, Tac.: sagitta corpori infixa, Curt.: signum (Fahne), Cic.: pila, Liv.: cornua, Verg.: alqm scopulo (Dat.), schmettern gegen usw., Verg.: hasta infigitur portae, bleibt stecken, Verg.: sagitta infigitur arbore mali, Verg.: infigere dentes in vulnere, einbeißen, Curt.: pila infixa, Liv.: infixa corpori extrahere, was im Leibe steckt, Plin.: sidera certis infixa sedibus, Cic. – 2) prägn., aufheften = beibringen, natis oscula, Sil. 12, 738: infixum sub pectore vulnus, Verg. Aen. 4, 689. – II) übtr., befestigen, einprägen, heften, alqd animo, auditori, einprägen, Quint.: cura erit infixa animo, Cic.: animus infixus est in patriae caritate, geheftet, fest gerichtet auf usw., Cic.: res memoriae infixa, Liv.: in hominum sensibus positum atque infixum est, fest gegründet, Cic. – infixum est, es ist fest beschlossen, - fester Vorsatz, m. folg. Infin., Sil. 4, 330; 10, 643: m. folg. Gerund., Vologesi vetus et penitus infixum erat arma Romana vitandi, Tac. amn. 15, 5. – / Partiz. infictus, navis vel inficta vel fracta, Callistr. dig. 47, 9, 7.
-
6 infigo
īn-fīgo, fīxī, fīxum, ere, hineinheften, -schlagen, - stechen, -bohren, I) eig.: 1) im allg.: gladium hosti in pectus, Cic.: ferrum pectori alcis, Tac.: sagitta corpori infixa, Curt.: signum (Fahne), Cic.: pila, Liv.: cornua, Verg.: alqm scopulo (Dat.), schmettern gegen usw., Verg.: hasta infigitur portae, bleibt stecken, Verg.: sagitta infigitur arbore mali, Verg.: infigere dentes in vulnere, einbeißen, Curt.: pila infixa, Liv.: infixa corpori extrahere, was im Leibe steckt, Plin.: sidera certis infixa sedibus, Cic. – 2) prägn., aufheften = beibringen, natis oscula, Sil. 12, 738: infixum sub pectore vulnus, Verg. Aen. 4, 689. – II) übtr., befestigen, einprägen, heften, alqd animo, auditori, einprägen, Quint.: cura erit infixa animo, Cic.: animus infixus est in patriae caritate, geheftet, fest gerichtet auf usw., Cic.: res memoriae infixa, Liv.: in hominum sensibus positum atque infixum est, fest gegründet, Cic. – infixum est, es ist fest beschlossen, - fester Vorsatz, m. folg. Infin., Sil. 4, 330; 10, 643: m. folg. Gerund., Vologesi vetus et penitus infixum erat arma Romana vitandi, Tac. amn. 15, 5. – ⇒ Partiz. infictus, navis vel inficta vel fracta, Callistr. dig. 47, 9, 7. -
7 infigo
infigere, infixi, infixus Vfasten (on), fix, implant, affix; impose; drive/thrust in -
8 infigo
to fix, fasten / to imprint, impress. -
9 infigo
I.Lit.:II.gladium hosti in pectus,
Cic. Tusc. 4, 22, 50:ferreis hamis infixis,
Caes. B. G. 7, 73 fin.:hastam portae,
Verg. A. 9, 746:signum,
Cic. Div. 2, 31:(sagitta) infigitur arbore,
remains fixed, sticks fast, Verg. A. 5, 504:vulnus infixum,
made by a thrust, id. ib. 4, 689:infixa corpori extrahere,
things stuck in the body, Plin. 26, 12, 79, § 128; cf.:infixum moenibus hostem deicere,
standing firmly on, Sil. 11, 173:infixum educere telum,
Ov. M. 13, 393:aliquem in limo,
Vulg. Psa. 68, 3.—Trop., to infix, impress, imprint (esp. freq. in the part. perf.):quod in hominum sensibus atque in ipsa natura positum atque infixum est,
Cic. Clu. 6, 17:infigere animis res,
Quint. 9, 4, 134:religio infixa animo,
Liv. 29, 18, 1:quicquid infixum et ingenitum est,
Sen. Ep. 11:quae sint inculcanda, infigenda, repetenda,
Plin. Ep. 1, 20:infixus pectori dolor haeret,
id. ib.:natis oscula,
Sil. 12, 738:oscula dextris,
id. 12, 592; 8, 127: infixum est mihi, I have firmly resolved, I am determined:Vologesi penitus infixum erat arma Romana vitandi,
Tac. A. 15, 5; so with inf.:infixum est fugere,
Sil. 4, 332; 10, 643. -
10 infixus
infixus, a, um part. passé de infigo. [st2]1 [-] fiché, enfoncé, fixé. [st2]2 [-] gravé, empreint, inculqué. [st2]3 [-] inhérent à. [st2]4 [-] arrêté, résolu.* * *infixus, a, um part. passé de infigo. [st2]1 [-] fiché, enfoncé, fixé. [st2]2 [-] gravé, empreint, inculqué. [st2]3 [-] inhérent à. [st2]4 [-] arrêté, résolu.* * *Infixus, Participium: vt Aculeus infixus. Fiché dedens. -
11 infixus
īnfīxus, a, um part. pf. к infigo -
12 īnfīxus
īnfīxus P. of infigo. -
13 infixus
infixus, a, um, Part., from infigo.
См. также в других словарях:
Indigo-Reizker — (Lactarius indigo) Systematik Unterklasse: Hutpilze (Agaricomycetidae) Ordnung … Deutsch Wikipedia
ՑՑԵՄ — (եցի.) NBH 2 0920 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 10c, 12c, 13c ն. ἑμπήγνυμαι infigo. Ցի՛ց տնկել. եւ Իբրեւ զցից վարսել, հարստել, մխել, սեւեռել. տնկել. ցցել, խօթել, խրել. ... *Գեղարդն ցցեալ յերկիր: Իբրեւ զձող ցցեալ ʼի վերայ լերին. ՟Ա … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)