Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

infigo

  • 1 infigo

    infigo, ĕre, fixi, fixum - tr. - [st2]1 [-] ficher dans, enfoncer dans, faire entrer de force (dans, in + acc.). [st2]2 [-] faire pénétrer, imprimer, inculquer, graver (dans l'esprit, la mémoire).    - gladium hosti in pectus infixit, Cic. Tusc. 4, 22, 50: il enfonça son épée dans la poitrine de l'ennemi.    - infigi: être fixé, être imprimé dans (in + abl. ou dat. seul).    - res memoriae infixa, Cic.: chose gravée dans la mémoire.    - infixum est mihi + inf.: je suis bien décidé à.
    * * *
    infigo, ĕre, fixi, fixum - tr. - [st2]1 [-] ficher dans, enfoncer dans, faire entrer de force (dans, in + acc.). [st2]2 [-] faire pénétrer, imprimer, inculquer, graver (dans l'esprit, la mémoire).    - gladium hosti in pectus infixit, Cic. Tusc. 4, 22, 50: il enfonça son épée dans la poitrine de l'ennemi.    - infigi: être fixé, être imprimé dans (in + abl. ou dat. seul).    - res memoriae infixa, Cic.: chose gravée dans la mémoire.    - infixum est mihi + inf.: je suis bien décidé à.
    * * *
        Infigo, infigis, pen. prod. infixi, infixum, infigere. Ficher dedens.

    Dictionarium latinogallicum > infigo

  • 2 infigo

    infigo infigo, fixi, fixum, ere втыкать, вбивать

    Латинско-русский словарь > infigo

  • 3 infigo

    infigo infigo, fixi, fixum, ere внедрять, укоренять

    Латинско-русский словарь > infigo

  • 4 infigo

    īn-fīgo, fīxī, fīxum, ere
    1)
    а) втыкать, вбивать ( signum C); вонзать ( gladium in pectus C и pectori T)
    i. aliquem scopulo V — швырнуть кого-л. на утёс
    б) наносить ( infixum sub pectore vulnus V); pass. infigi воткнуться, вонзиться, застрять, засесть (hasta infigitur portae V; sagitta infigitur arbore V)
    2) прикреплять (sidera certis infixa sedibus C; sidera infixa caelo Macr)
    3) запечатлевать ( oscula alicui Sil); внедрять, укоренять (res memoriae infixa L; cura infixa animo C; infixi pectore vultus verbaque V)

    Латинско-русский словарь > infigo

  • 5 infigo

    īn-fīgo, fīxī, fīxum, ere, hineinheften, -schlagen, -stechen, -bohren, I) eig.: 1) im allg.: gladium hosti in pectus, Cic.: ferrum pectori alcis, Tac.: sagitta corpori infixa, Curt.: signum (Fahne), Cic.: pila, Liv.: cornua, Verg.: alqm scopulo (Dat.), schmettern gegen usw., Verg.: hasta infigitur portae, bleibt stecken, Verg.: sagitta infigitur arbore mali, Verg.: infigere dentes in vulnere, einbeißen, Curt.: pila infixa, Liv.: infixa corpori extrahere, was im Leibe steckt, Plin.: sidera certis infixa sedibus, Cic. – 2) prägn., aufheften = beibringen, natis oscula, Sil. 12, 738: infixum sub pectore vulnus, Verg. Aen. 4, 689. – II) übtr., befestigen, einprägen, heften, alqd animo, auditori, einprägen, Quint.: cura erit infixa animo, Cic.: animus infixus est in patriae caritate, geheftet, fest gerichtet auf usw., Cic.: res memoriae infixa, Liv.: in hominum sensibus positum atque infixum est, fest gegründet, Cic. – infixum est, es ist fest beschlossen, - fester Vorsatz, m. folg. Infin., Sil. 4, 330; 10, 643: m. folg. Gerund., Vologesi vetus et penitus infixum erat arma Romana vitandi, Tac. amn. 15, 5. – / Partiz. infictus, navis vel inficta vel fracta, Callistr. dig. 47, 9, 7.

    lateinisch-deutsches > infigo

  • 6 infigo

    īn-fīgo, fīxī, fīxum, ere, hineinheften, -schlagen, - stechen, -bohren, I) eig.: 1) im allg.: gladium hosti in pectus, Cic.: ferrum pectori alcis, Tac.: sagitta corpori infixa, Curt.: signum (Fahne), Cic.: pila, Liv.: cornua, Verg.: alqm scopulo (Dat.), schmettern gegen usw., Verg.: hasta infigitur portae, bleibt stecken, Verg.: sagitta infigitur arbore mali, Verg.: infigere dentes in vulnere, einbeißen, Curt.: pila infixa, Liv.: infixa corpori extrahere, was im Leibe steckt, Plin.: sidera certis infixa sedibus, Cic. – 2) prägn., aufheften = beibringen, natis oscula, Sil. 12, 738: infixum sub pectore vulnus, Verg. Aen. 4, 689. – II) übtr., befestigen, einprägen, heften, alqd animo, auditori, einprägen, Quint.: cura erit infixa animo, Cic.: animus infixus est in patriae caritate, geheftet, fest gerichtet auf usw., Cic.: res memoriae infixa, Liv.: in hominum sensibus positum atque infixum est, fest gegründet, Cic. – infixum est, es ist fest beschlossen, - fester Vorsatz, m. folg. Infin., Sil. 4, 330; 10, 643: m. folg. Gerund., Vologesi vetus et penitus infixum erat arma Romana vitandi, Tac. amn. 15, 5. – Partiz. infictus, navis vel inficta vel fracta, Callistr. dig. 47, 9, 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infigo

  • 7 infigo

    infigere, infixi, infixus V
    fasten (on), fix, implant, affix; impose; drive/thrust in

    Latin-English dictionary > infigo

  • 8 infigo

    to fix, fasten / to imprint, impress.

    Latin-English dictionary of medieval > infigo

  • 9 infigo

    in-fīgo, xi, xum, 3, v. a., to fix, thrust, drive, or fasten in.
    I.
    Lit.:

    gladium hosti in pectus,

    Cic. Tusc. 4, 22, 50:

    ferreis hamis infixis,

    Caes. B. G. 7, 73 fin.:

    hastam portae,

    Verg. A. 9, 746:

    signum,

    Cic. Div. 2, 31:

    (sagitta) infigitur arbore,

    remains fixed, sticks fast, Verg. A. 5, 504:

    vulnus infixum,

    made by a thrust, id. ib. 4, 689:

    infixa corpori extrahere,

    things stuck in the body, Plin. 26, 12, 79, § 128; cf.:

    infixum moenibus hostem deicere,

    standing firmly on, Sil. 11, 173:

    infixum educere telum,

    Ov. M. 13, 393:

    aliquem in limo,

    Vulg. Psa. 68, 3.—
    II.
    Trop., to infix, impress, imprint (esp. freq. in the part. perf.):

    quod in hominum sensibus atque in ipsa natura positum atque infixum est,

    Cic. Clu. 6, 17:

    infigere animis res,

    Quint. 9, 4, 134:

    religio infixa animo,

    Liv. 29, 18, 1:

    quicquid infixum et ingenitum est,

    Sen. Ep. 11:

    quae sint inculcanda, infigenda, repetenda,

    Plin. Ep. 1, 20:

    infixus pectori dolor haeret,

    id. ib.:

    natis oscula,

    Sil. 12, 738:

    oscula dextris,

    id. 12, 592; 8, 127: infixum est mihi, I have firmly resolved, I am determined:

    Vologesi penitus infixum erat arma Romana vitandi,

    Tac. A. 15, 5; so with inf.:

    infixum est fugere,

    Sil. 4, 332; 10, 643.

    Lewis & Short latin dictionary > infigo

  • 10 infixus

    infixus, a, um part. passé de infigo. [st2]1 [-] fiché, enfoncé, fixé. [st2]2 [-] gravé, empreint, inculqué. [st2]3 [-] inhérent à. [st2]4 [-] arrêté, résolu.
    * * *
    infixus, a, um part. passé de infigo. [st2]1 [-] fiché, enfoncé, fixé. [st2]2 [-] gravé, empreint, inculqué. [st2]3 [-] inhérent à. [st2]4 [-] arrêté, résolu.
    * * *
        Infixus, Participium: vt Aculeus infixus. Fiché dedens.

    Dictionarium latinogallicum > infixus

  • 11 infixus

    īnfīxus, a, um part. pf. к infigo

    Латинско-русский словарь > infixus

  • 12 īnfīxus

        īnfīxus    P. of infigo.

    Latin-English dictionary > īnfīxus

  • 13 infixus

    infixus, a, um, Part., from infigo.

    Lewis & Short latin dictionary > infixus

См. также в других словарях:

  • Indigo-Reizker — (Lactarius indigo) Systematik Unterklasse: Hutpilze (Agaricomycetidae) Ordnung …   Deutsch Wikipedia

  • ՑՑԵՄ — (եցի.) NBH 2 0920 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 10c, 12c, 13c ն. ἑμπήγνυμαι infigo. Ցի՛ց տնկել. եւ Իբրեւ զցից վարսել, հարստել, մխել, սեւեռել. տնկել. ցցել, խօթել, խրել. ... *Գեղարդն ցցեալ յերկիր: Իբրեւ զձող ցցեալ ʼի վերայ լերին. ՟Ա …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»