-
1 infantia
īnfantia, ae, f. (infans), I) das Unvermögen zu sprechen (reden), A) im allg.: linguae, Lucr. 5, 1029. – B) prägn., das kindliche Alter, wo man noch nicht recht sprechen kann, die Kindheit, die einige bis zum siebenten Jahre ausdehnen, 1) eig. u. meton.: a) eig.: primae aetatis inf., Macr.: Remi Romulique, Tac.: eius, Quint.: ab infantia, Vulg. Tob. 1, 10: ab infantia sua, Vulg. Iudic. 13, 5: ab infantia sua usque in praesens, Vulg. gen. 46, 34: statim ab infantia, Plin. ep. 4, 13, 9: iam inde ab infantia, Plin. pan. 26, 3: prima ab infantia, Tac. ann. 1, 4: a prima infantia, Capit. Anton. phil. 2, 1: in infantia, Eutr. 8, 11. – bildl., haec erit infantia eius (populi Romani), Flor. praef. § 5. – b) meton.: α) die Kindheit, Jugend = die Kinder, Plin. 32, 24. Quint. 1, 1, 26: reptans adhuc inf., Macr. sat. 1, 11, 1: Plur., tot infantiae trucidatae, Tert. ad nat. 1, 7. – β) das kindische Wesen, desidia quorundam et infantia, Suet. gr. 4. – 2) übtr., die Jugend der Tiere, Gewächse u. anderer Dinge, asini, Plin.: vinum cum in infantia est, Macr. – II) der Mangel an Rednergabe, die Unfertigkeit im Reden, Cornif. rhet., Cic. u.a.
-
2 infantia
infantĭa, ae, f. [st2]1 [-] incapacité de parler, mutisme. [st2]2 [-] défaut d'éloquence. [st2]3 [-] première enfance, bas âge; qqf. les enfants. [st2]4 [-] premier âge (d'un animal). [st2]5 [-] état de ce qui est récent, nouveauté, fraîcheur, jeunesse. - accusatorum infantia, Cic.: le défaut d'éloquence des accusateurs. - primâ ab infantiâ, Tac. A. 1, 4: dès l'âge le plus tendre. - infantia pomi, Plin. 15, 19, 21, § 80: fraîcheur du fruit. - vinum cum in infantia est, Macr. S. 7, 7: quand le vin est jeune.* * *infantĭa, ae, f. [st2]1 [-] incapacité de parler, mutisme. [st2]2 [-] défaut d'éloquence. [st2]3 [-] première enfance, bas âge; qqf. les enfants. [st2]4 [-] premier âge (d'un animal). [st2]5 [-] état de ce qui est récent, nouveauté, fraîcheur, jeunesse. - accusatorum infantia, Cic.: le défaut d'éloquence des accusateurs. - primâ ab infantiâ, Tac. A. 1, 4: dès l'âge le plus tendre. - infantia pomi, Plin. 15, 19, 21, § 80: fraîcheur du fruit. - vinum cum in infantia est, Macr. S. 7, 7: quand le vin est jeune.* * *Infantia, infantiae. Plin. Enfance.\Infantia. Cic. Quand on n'ha point la grace de dire et expliquer ce qu'on entend. -
3 infantia
īnfantia, ae, f. (infans), I) das Unvermögen zu sprechen (reden), A) im allg.: linguae, Lucr. 5, 1029. – B) prägn., das kindliche Alter, wo man noch nicht recht sprechen kann, die Kindheit, die einige bis zum siebenten Jahre ausdehnen, 1) eig. u. meton.: a) eig.: primae aetatis inf., Macr.: Remi Romulique, Tac.: eius, Quint.: ab infantia, Vulg. Tob. 1, 10: ab infantia sua, Vulg. Iudic. 13, 5: ab infantia sua usque in praesens, Vulg. gen. 46, 34: statim ab infantia, Plin. ep. 4, 13, 9: iam inde ab infantia, Plin. pan. 26, 3: prima ab infantia, Tac. ann. 1, 4: a prima infantia, Capit. Anton. phil. 2, 1: in infantia, Eutr. 8, 11. – bildl., haec erit infantia eius (populi Romani), Flor. praef. § 5. – b) meton.: α) die Kindheit, Jugend = die Kinder, Plin. 32, 24. Quint. 1, 1, 26: reptans adhuc inf., Macr. sat. 1, 11, 1: Plur., tot infantiae trucidatae, Tert. ad nat. 1, 7. – β) das kindische Wesen, desidia quorundam et infantia, Suet. gr. 4. – 2) übtr., die Jugend der Tiere, Gewächse u. anderer Dinge, asini, Plin.: vinum cum in infantia est, Macr. – II) der Mangel an Rednergabe, die Unfertigkeit im Reden, Cornif. rhet., Cic. u.a.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infantia
-
4 infantia
infantĭa, ae, f. [id.], inability to speak.I.Lit.:B.linguae,
Lucr. 5, 1031.—In partic., want of eloquence:II.infantia ejus, qui rem norit, sed eam explicare dicendo non queat,
Cic. de Or. 3, 35, 142:incredibilis accusatorum,
id. Att. 4, 16, 8: infantiae [p. 943] in dicendo, Quint. 5, 13, 38. —Transf., infancy, early childhood:2.quantum in infantia praesumptum est temporis, adulescentiae acquiritur,
Quint. 1, 1, 19:prima ab infantia,
from earliest infancy, Tac. A. 1, 4:nostra infantia caelum hausit Aventini,
Juv. 3, 85.— Of animals, the youth, etc.:asini,
Plin. 8, 44, 69, § 171:cervi ab infantia educati,
id. 10, 63, 83, § 182.—Of inanim. things: sed est sua etiam studiis infantia,
Quint. 1, 1, 21:pomi,
Plin. 15, 19, 21, § 80:vinum cum in infantia est, dulce,
Macr. S. 7, 7.—Second childhood, childishness:B.cum voce trementia membra... madidique infantia nasi,
Juv. 10, 199. — -
5 infantia
infantia infantia, ae f немота -
6 infantia
infantia infantia, ae f младенчество, детство -
7 infantia
īnfantia, ae f. [ infans I ]1) немота, безмолвие ( accusatorum C)i. linguae Lcr — бессловесность2) отсутствие ораторского таланта, некрасноречивость rhH., C etc.4) детвора PM, Q5) ребячество, наивность Su -
8 īnfantia
-
9 infantia
infantia, ae, f., childhood, Mk. 9:21; 2 T. 3:15.* -
10 infantia
1) время отрочества, т. е. период до исполнившихся 7 лет (1. 2 pr. D. 26, 7). 2) = infantes (1. 1 C. Th. 11, 27).Латинско-русский словарь к источникам римского права > infantia
-
11 infantia
infancy, babyhood. -
12 Детвора
- infantia; -
13 Детство
- infantia (до 7 года жизни); pueritia; aetas tenera; aetas infirma;• сначала мы расстаемся с детством, затем с юностью - primum pueritiam abscondimus, deinde adulescentiam.
-
14 Младенчество
- infantia (до 7 года жизни); cunabula (n); prima / primaeva / lactens / infantis aetas;• с младенчества - a cunabulis; ab ineunte aetate; a parvis; a prima adolescentia; a pueritia; ab incunabulis; a teneris / tenerrimis unguis; a primo aetatis exordio;
-
15 Ребячество
- infantia; puerilitas; -
16 бессловесность
infantia [ae,f] linguae -
17 Kindheit
Kindheit, infantia (die Zeit, wo das Kind noch nicht od. noch nicht recht reden kann). – pueritia. aetas puerilis. aetas parvula (die Knabenzeit, das Knabenalter). – die erste K., prima infantia; infantiae initia (n. pl.). – in jmds. K., alqo puero: von K. an, ab infante; a parvu la aetate; a parvo od. parvulo; a puero (und im Plur. a parvis od. parvulis, a pueris, von mehreren od. wenn einer von sich im Plur. redet). – Uneig., Kindheit der Künste etc., prima initia, ōrum,n. pl.: auch die Wissenschaften haben ihre K., est sua etiam studiis infantia.
-
18 infans
in-fans ( infas, Momms. Inscr. R. N. 66; 5376; Inscr. Grut. 688, 2), fantis ( gen. plur. infantium, but infantum, Plin. Ep. 9, 20, 14), adj. [in-for], that cannot speak, without speech, mute, speechless (class.):II.seu rubra Canicula findet Infantes statuas,
Hor. S. 2, 5, 40:filius Croesi,
Gell. 5, 9, 1:scribit Herodotus, Croesi filium, cum infans esset, locutum,
Cic. Div. 1, 53, 121.—Transf., not capable of speech, not eloquent:B.infantes et insipientes homines,
Cic. Inv. 1, 3, 4.— Comp.: infantior, quam meus est mulio, Varr. ap. Non. 56, 11:omnino nihil accusatore Lentulo subscriptoribusque ejus infantius,
Cic. Q. Fr. 3, 4 init. — Sup.:ut timerem, si nihil dixissem, ne infantissimus existimarer,
incapable of speaking, Cic. Clu. 18, 51; cf.:historia neque nimis infans, neque perfecte diserta,
id. Brut. 26, 101.—Not yet able to speak, young, little, infant:III. a.infantes pueri,
Cic. de Or. 2, 39, 162; cf. Varr. L. L. 6, § 64 Müll.:infantium puerorum incunabula,
Cic. Rosc. Am. 53, 153:pupilla,
id. Verr. 2, 1, 58, § 153:filius,
id. Clu. 9, 27:filia,
Suet. Ner. 35.—Of the young of the brute creation: pulli,
Plin. 10, 33, 49, § 92:catuli,
id. 29, 5, 32, § 100.— Of a plant, little:boletus,
Plin. 22, 22, 46, § 93:ova,
fresh, Ov. M. 4, 518.—In gen., a young or little child, an infant, babe:b. B.natura movet infantem,
Cic. Fin. 2, 11, 33:non mulieribus, non infantibus pepercerunt,
Caes. B. G. 7, 28:parvi,
Lucr. 1, 184:in Sabinis incertus infans natus, masculus an femina esset,
Liv. 31, 12 med.:rusticus,
Juv. 3, 176; 9, 60:crassus,
id. 13, 163; 14, 168:infantem suam reportavit,
Quint. 6, 1, 39:infantumque animae flentes,
Verg. A. 6, 427:semestris,
Liv. 21, 62:ab infante,
from infancy, Col. 1, 8, 2; so,ab infantibus (of more than one),
Cels. 7, 7, 15.—Of or belonging to an infant, infantine:C.pectoraque absorbent avidis infantia linguis,
Ov. F. 6, 145:infantia ossa,
id. M. 4, 517:guttura,
id. ib. 4, 229:tutus ut infanti vagiat ore puer,
id. F. 4, 208:manus,
id. H. 9, 86:umbrae,
of departed infants, id. ib. 11, 119.—Childish, like a child. —Hence,1.Silly:2. IV.illa Hortensiana omnia fuere infantia,
Cic. Att. 10, 18, 1.—For infandus, unutterable, unheard of (anteclass.): facinus, Att. ap. Non. 56, 12 (Trag. Fragm. v. 189 Rib.). -
19 infas
in-fans ( infas, Momms. Inscr. R. N. 66; 5376; Inscr. Grut. 688, 2), fantis ( gen. plur. infantium, but infantum, Plin. Ep. 9, 20, 14), adj. [in-for], that cannot speak, without speech, mute, speechless (class.):II.seu rubra Canicula findet Infantes statuas,
Hor. S. 2, 5, 40:filius Croesi,
Gell. 5, 9, 1:scribit Herodotus, Croesi filium, cum infans esset, locutum,
Cic. Div. 1, 53, 121.—Transf., not capable of speech, not eloquent:B.infantes et insipientes homines,
Cic. Inv. 1, 3, 4.— Comp.: infantior, quam meus est mulio, Varr. ap. Non. 56, 11:omnino nihil accusatore Lentulo subscriptoribusque ejus infantius,
Cic. Q. Fr. 3, 4 init. — Sup.:ut timerem, si nihil dixissem, ne infantissimus existimarer,
incapable of speaking, Cic. Clu. 18, 51; cf.:historia neque nimis infans, neque perfecte diserta,
id. Brut. 26, 101.—Not yet able to speak, young, little, infant:III. a.infantes pueri,
Cic. de Or. 2, 39, 162; cf. Varr. L. L. 6, § 64 Müll.:infantium puerorum incunabula,
Cic. Rosc. Am. 53, 153:pupilla,
id. Verr. 2, 1, 58, § 153:filius,
id. Clu. 9, 27:filia,
Suet. Ner. 35.—Of the young of the brute creation: pulli,
Plin. 10, 33, 49, § 92:catuli,
id. 29, 5, 32, § 100.— Of a plant, little:boletus,
Plin. 22, 22, 46, § 93:ova,
fresh, Ov. M. 4, 518.—In gen., a young or little child, an infant, babe:b. B.natura movet infantem,
Cic. Fin. 2, 11, 33:non mulieribus, non infantibus pepercerunt,
Caes. B. G. 7, 28:parvi,
Lucr. 1, 184:in Sabinis incertus infans natus, masculus an femina esset,
Liv. 31, 12 med.:rusticus,
Juv. 3, 176; 9, 60:crassus,
id. 13, 163; 14, 168:infantem suam reportavit,
Quint. 6, 1, 39:infantumque animae flentes,
Verg. A. 6, 427:semestris,
Liv. 21, 62:ab infante,
from infancy, Col. 1, 8, 2; so,ab infantibus (of more than one),
Cels. 7, 7, 15.—Of or belonging to an infant, infantine:C.pectoraque absorbent avidis infantia linguis,
Ov. F. 6, 145:infantia ossa,
id. M. 4, 517:guttura,
id. ib. 4, 229:tutus ut infanti vagiat ore puer,
id. F. 4, 208:manus,
id. H. 9, 86:umbrae,
of departed infants, id. ib. 11, 119.—Childish, like a child. —Hence,1.Silly:2. IV.illa Hortensiana omnia fuere infantia,
Cic. Att. 10, 18, 1.—For infandus, unutterable, unheard of (anteclass.): facinus, Att. ap. Non. 56, 12 (Trag. Fragm. v. 189 Rib.). -
20 infans
īn-fāns, antis (in u. fari), I) der nicht reden kann, stumm, A) im allg., Cic. de div. 1, 121; vgl. Gell. 5, 9 in. – übtr., statua, Hor. sat. 2, 5, 40. – B) prägn., v. Kindern, die noch nicht recht sprechen können, adi. = noch sehr jung, noch klein, subst. comm. = ein kleines Kind, 1) eig. u. meton.: a) eig.: filius, Cic.: pueri, Cic.: puer infans semestris, ein kleiner Kn. von sechs Monaten, Val. Max.: infantes conditores urbis, v. Romulus u. Remus, Liv.: infantior quam meus est mulio, Varro sat. Men. 367. – subst. comm., Abl. immer infante, α) ein kleines Kind, ingenuus inf. semestris, Liv.: infantibus parcere, Caes.: infantem suam reportavit, Quint.: quartum intra mensem defunctā infante, Tac.: infantes parentibus orbatae, Plin. ep.: natus infans, ein neugeborenes K., Vitr. u.a.: dass. editus infans, Plin.: ab infante, Colum., u. (v. mehreren) ab infantibus, Cels., von Kindheit an. – β) ein Kind im Mutterleibe, Liv. u.a.; vgl. Ruhnken Suet. Aug. 63, 1. – b) meton.: α) (poet.) = kindlich, Kindes-, pectora infantia, Ov.: infanti vagiat ore puer, kindlich lallend, Ov.; vgl. Heinsius Ov. her. 9, 86. – β) kindisch, läppisch, omnia fuere infantia, Cic. ad Att. 10, 18, 1: velut infans effīcitur, er wird kindisch, Plin. Val. 1, 1. – 2) übtr., noch jung, catuli, Plin.: boletus, ein junger Pilz, Plin.: si infans fuerit aetas patientis, Cael. Aur. de morb. chron. 1, 4, 77. – II) der sich nicht zu reden getraut = ohne Gabe der Rede, ohne Rednergabe, nicht beredt, a) eig.: infantes et insipientes homines (Ggstz. magni ac diserti homines), Cic.: nihil accusatore Lentulo infantius, Cic.: ne infantissimus existimarer, Cic.: dum caute et expedite loqui volunt, infantissimi reperiuntur, Cornif. rhet.: largire comptum carmen infantissimo, Prud. perist. 10, 3: – poet. übtr., pudor, unberedte (verlegene Scham), Hor. sat. 1, 6, 57. – b) meton.: Fannii historia neque nimis est infans, neque perfecte diserta, zeigt zwar keinen auffallenden Mangel der Rede, aber auch keinen ganz beredten Ausdruck, Cic. Brut. 101. – III) passiv = infandus, unaussprechlich, unerhört, facinus, Acc. tr. 189. – / Nbf. īnfās, Corp. inscr. Lat. 6, 520. – Genet. Plur. gew. infantium (zB. Liv. 10, 23, 12); doch auch infantum, Plin. ep. 6, 20, 14 K.
См. также в других словарях:
Infantĭa — (lat.), Kindheit; Evangelium infantiae Christi, s.u. Apokryphen 2) b) aa) … Pierer's Universal-Lexikon
Infantĭa — (lat.), Kindesalter (s. Alter) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Infantia — žindymas statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. Infantia ryšiai: platesnis terminas – organizmo formavimasis po atsivedimo … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
Infantia — vaikystė statusas T sritis embriologija atitikmenys: lot. Infantia ryšiai: platesnis terminas – laikotarpis po gimdymo … Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas
Infantĭa Salvatōris — (»die Kindheit des Heilands«), Titel mehrerer lateinisch, arabisch und syrisch vorhandener Apokryphen (s. d.), die sich in Fabeleien über Jesu Jugend ergehen … Meyers Großes Konversations-Lexikon
INFANTIA inter Numina Gentilium — vide supra Dii … Hofmann J. Lexicon universale
infantia — /infaensh(iy)a/ In the civil law, the period of infancy between birth and the age of seven years … Black's law dictionary
infantia — /infaensh(iy)a/ In the civil law, the period of infancy between birth and the age of seven years … Black's law dictionary
infantia — (Civil law.) Childhood from birth to the age of seven years … Ballentine's law dictionary
Liber de infantia Salvatoris — El Liber de infantia Salvatoris (libro de la infancia del salvador) o Libro de la Nativida de Maria es uno de los denominados Evangelios Apócrifos, acerca de la Natividad de María Liber Nativitate María fue atribuido durante la Edad Media a San… … Wikipedia Español
ENFANCE — QUAND de grands psychologues déclaraient vers 1900 que ce siècle serait celui de l’enfant, ils revendiquaient pour ce dernier, dans le champ du savoir, une place que d’autres «objets» scientifiques auraient facilement couverte à eux seuls. Les… … Encyclopédie Universelle