-
41 Бесчестие
- dedecus; infamia; turpitudo; probrum; contumelia (contumeliam alicui facere, dicere; jacere in aliquem); ignominia; stigma, atis, n; macula; stuprum; -
42 Выдуманный
- fictus; mendax (damnum; infamia); ementitus; -
43 Вымышленный
- fictus; falsus (argumentum; testimonia); mendax (damnum; infamia); compositus; commenticius; -
44 Дурной
- improbus; malus; vitiosus; pravus; perversus; taeter;• дурное знамение - prodigium;
• дурная слава - infamia;
• дурное обращение - vexatio;
-
45 Ложный
- spurius; falsus (argumentum; testimonia); fictus; mendax (damnum; infamia); ementitus; malus; vitiosus; personatus;• ложный слух - falsus rumor;
• распространять ложный слух - subdere rumorem;
• возводить ложные обвинения - crimina subdere;
• ложное свидетельство - falsum testimonium;
• ложная радость - falsum / vanum gaudium;
• ложная надежда - spes falsa;
-
46 Слава
- gloria; fama (famam alicujus lacerare); laus; titulus; claritas; splendor; adoria; lux; rumor; opinio; existimatio;• стяжать славу - sumere laudem;
• его увлекла жажда славы - hunc absorbuit aestus gloriae;
• волнуемый, движимый жаждой славы - volitans gloriae cupiditate;
• иметь хорошую славу - bene audire;
• свергнуть кого-л. с вершин славы - aliquem detrahere de caelo;
• быть на вершине славы - esse in caelo;
• слава чьего-л. красноречия - fama eloquentiae alicujus;
• высшая слава в области преподавания - prima in docendo celebritas;
• приносить славу - in laudem verti;
• что-л. кому-л. приносит славу - aliquid alicui est laudi;
• посмертная слава - fama superstes;
• дурная слава - infamia;
-
47 Срам
- ignominia; infamia; -
48 позор
dedecus [oris, n]; infamia [ae, f]; pudor [oris, m] (pudore non caret culpa; pudor evulgatus); vituperatio [onis, f] (vituperationem effugere); turpitudo [inis, f]; turpe [is, n]; stigma [atis, n]; deformitas [atis, f]; flagitium [ii, n]; stuprum [i, n]; probrum [i, n]; rubor; ignominia [ae, f]; indignitas [atis, f]; macula [ae, f]• нет ничего позорнее позора nihil turpi turpius
• смыть позор abolere dedecus [infamiam]
• Позор! Indignum (facinus)!
-
49 бесчестно
[besčéstno]1) avv. disonestamente; da infame2) pred. nomin.: -
50 бесчестье
[besčést'e] n.disonore (m.); vergogna (f.); infamia (f.) -
51 возмутительно
[vozmutítel'no]1) avv. indecentemente, in modo indecente, scandaloso2) pred. nomin.: -
52 возмутительный
[vozmutítel'nyj] agg. (возмутителен возмутительна, возмутительно, возмутительны)scandaloso, ripugnante, indecenteвозмутительный поступок — infamia (f.), gesto ripugnante
-
53 гнусность
[gnúsnost'] f.ignominia, infamia, porcheria, vigliaccheria, mascalzonata, carognata -
54 клеймо
[klejmó] n.1.1) marchio (m.), bollo (m.)2) (fig.) marchio d'infamiaклеймо позора — onta (f.)
2.◆ -
55 позорный
[pozórnyj] agg. (позорен, позорна, позорно, позорны)1.vergognoso, infame, ignominioso2.◆ -
56 хвастаться
[chvástat'sja] v.i. impf. (pf. похвастаться - похвастаюсь, похвастаешься + strum. ) (хвастать)vantarsi, compiacersi, pavoneggiarsi -
57 бесчестие
disgratiainfamiadishonor\бесчестие ный inhoneste, infame\бесчестиеье см. \бесчестиеие. -
58 гнусность
abjectionabominationatrocitateinfamia\гнусность ый abjecte. -
59 низость
bassessainfamiaindignitate. -
60 подлость
bassessainfamiaabjectionsceleratessa\подлость ый bassecoardeabjectesceleratevil.
См. также в других словарях:
infamia — sustantivo femenino 1. (no contable) Cualidad de infame: la infamia de su conducta. 2. Pérdida de la honra, el buen nombre o la estimación: Que viva en la infamia para siempre. 3. Acción o palabra infame: No le alteraron tus infamias … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Infamia — • Infamia, в общем смысле называлось дурное слово, скверные слухи о ком либо, в тесном смысле ignominia, высказанная преторским эдиктом, вследствие чего лица, этому подвергшиеся, терпели большой ущерб в своих правах. Infamis терял ius… … Реальный словарь классических древностей
infamia — /in famja/ s.f. [dal lat. infamia, der. di infamis infame ]. 1. [condizione di disonore e di biasimo pubblico] ▶◀ abiezione, abominio, (lett.) disdoro, disonore, ignominia, (pop.) infamità, (lett.) onta, vergogna. ◀▶ onorabilità, onore, stima. 2 … Enciclopedia Italiana
infamia — (Del lat. infamĭa). 1. f. Descrédito, deshonra. 2. Maldad, vileza en cualquier línea … Diccionario de la lengua española
infamia — index discredit, disgrace, dishonor (shame), disrepute, ignominy, infamy, notoriety, shame … Law dictionary
infâmia — s. f. 1. Ato ou dito que revela sentimentos vis. 2. Descrédito. 3. Desonra, ignomínia. 4. Calúnia, aleive … Dicionário da Língua Portuguesa
infamia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. infamiamii {{/stl 8}}{{stl 7}} w dawnym prawie polskim: pozbawienie szlachcica praw obywatelskich, ochrony prawnej i czci na podstawie wyroku sądowego; niesława, hańba; także: czyn niegodny szlachcica : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
infamia — in·fà·mia s.f. 1a. CO condizione di disonore e di pubblico biasimo in cui si trova qcn. dopo avere commesso azioni vergognose: macchiarsi, coprirsi di infamia, cadere nell infamia, bollare d infamia, procurare, causare infamia a qcn. Sinonimi:… … Dizionario italiano
Infamia — La Infamia en la Antigua Roma, es lo que se conceptúa como la Degradación del honor civil , que consiste en la pérdida de reputación o descrédito en la que caía el ciudadano romano una vez efectuado el Censo por parte del magistrado competente… … Wikipedia Español
infamia — (Del lat. infamia.) ► sustantivo femenino 1 Acción infame y ruin cometida contra una persona: ■ estaba enojado por las infamias y acusaciones de que fue objeto. SINÓNIMO afrenta abyección 2 Situación del que ha perdido la reputación y el honor: ■ … Enciclopedia Universal
infamia — {{#}}{{LM I21734}}{{〓}} {{SynI22285}} {{[}}infamia{{]}} ‹in·fa·mia› {{《}}▍ s.f.{{》}} {{<}}1{{>}} Deshonra, descrédito o pérdida de la buena fama o de la estimación: • La infamia cayó sobre la familia cuando se descubrió el escándalo.{{○}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos