-
1 coniectūra
coniectūra ae, f [conicio], a conjecture, guess, induction, inference: ex uno de ceteris: coniecturam facere: ex voltu coniecturam facere, quantum, etc.: num aberret a coniecturā suspitio, i. e. reasonable inference: coniectūrā nihil iudicare: res non coniecturā, sed oculis teneri: mentis divinae, L. — In augury, a conclusion from omens, divining, soothsaying: somnii: futuri, O. -
2 inductiō
inductiō ōnis, f [1 in+DVC-], a bringing in, introducing, production, admission: aquarum inductiones: horum (iuvenum in circum), for exhibition, L.—Fig., a purpose, resolution, determination: animi.—An inclination, leaning: animi. —Inphilos., induction, reasoning from instances, generalization, C.—In rhet., in the phrase, personarum ficta inductio, personification, speaking in an assumed character: erroris inductio, a misguiding, persuasion to error.* * *leading or bringing in; application -
3 epagoge
-
4 inductio
I.Lit.:B.nos aquarum inductionibus terris fecunditatem damus,
Cic. N. D. 2, 60, 152:horum (juvenum in circum),
introduction, exhibition, Liv. 44, 9, 5;so on the stage: ficta personarum,
Cic. de Or. 3, 53, 205:prima trullis frequentetur inductio,
a plastering, Pall. 1, 15.—Of a striking out, erasing of writing (cf. induco, 1. C. 3.):lituras, inductiones, superductiones ipse feci,
Dig. 28, 4, 1.—Transf., concr.1.An awning drawn over a theatre to protect the audience from the sun, Vitr. 10 praef.—2.A fomentation, Cael. Aur. Acut. 2, 27, 216.—II.Trop.A.In gen. (acc. to induco II. B. 2. b.), a purpose, resolution, inclination, intention:B.animi,
Cic. Q. Fr. 1, 11, 32; id. Fam. 1, 8, 2:cedet profecto virtuti dolor et animi inductione languescet,
id. Tusc. 2, 13, 31.—In partic., rhet. t. t.1.Induction, a mode of reasoning from known particulars to generals, the Gr. epagôgê, Cic. Top. 10, 42; id. Inv. 1, 31, 51; Quint. 5, 10, 73; 5, 11, 2 sq.:2.erroris,
id. 9, 1, 31.—Personarum ficta, = prosôpopoiïa, the introduction of a fictitious person, Cic. de Or. 3, 53, 205.—3.Erroris inductio, = apoplanêsis, a leading into error, misguiding, Cic. de Or. 3, 53, 205.—4.An assumption, supposition, Prisc. 1144 P. -
5 institutio
B. C.Instruction, education:D.doctoris,
Cic. de Or. 3, 9, 35:puerilis,
id. ib. 2, 1, 1:de aliqua re,
id. Off. 1, 2, 7.—Principles, elements of instruction:E.complures Graecis institutionibus eruditi,
Cic. N. D. 1, 4, 8:ex institutione Stoica se agere,
Sen. Ben. 2, 20, 2.—
См. также в других словарях:
induction — [ ɛ̃dyksjɔ̃ ] n. f. • XIVe; « suggestion » 1290; lat. inductio 1 ♦ Opération mentale qui consiste à remonter des faits à la loi, de cas donnés (propositions inductrices) le plus souvent singuliers ou spéciaux, à une proposition plus générale. ⇒… … Encyclopédie Universelle
Induction — • Induction is the conscious mental process by which we pass from the perception of particular phenomena (things and events) to the knowledge of general truths Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Induction Induction … Catholic encyclopedia
Induction — In*duc tion, n. [L. inductio: cf. F. induction. See {Induct}.] [1913 Webster] 1. The act or process of inducting or bringing in; introduction; entrance; beginning; commencement. [1913 Webster] I know not you; nor am I well pleased to make this… … The Collaborative International Dictionary of English
induction — in‧duc‧tion [ɪnˈdʌkʆn] noun HUMAN RESOURCES 1. [countable, uncountable] the introduction and training of someone into a new job: • departmental induction courses • A team from personnel will conduct the inductions. 2 … Financial and business terms
induction — Induction. s. f. v. Instigation, impulsion. S il a peché, s il a failli. ça esté par induction, à vostre induction. Il signifie aussi, Consequence que l on tire. Tirer une induction d une proposition … Dictionnaire de l'Académie française
induction — induction, inductive The inverse of deduction . Induction begins from particular observations from which empirical generalizations are made. These generalizations then form the basis for theory building. So called analytic induction is common in… … Dictionary of sociology
induction — (n.) late 14c., advancement toward the grace of God; also (c.1400) formal installation of a clergyman, from O.Fr. induction (14c.) or directly from L. inductionem (nom. inductio) a leading in, introduction, noun of action from pp. stem of… … Etymology dictionary
induction — [n1] taking in, initiation consecration, draft, entrance, greetings, inaugural, inauguration, installation, instatement, institution, introduction, investiture, ordination, selection; concepts 320,384,685 Ant. blackballing, expulsion, rejection… … New thesaurus
induction — Induction, Suasio, Inductus, huius inductus. L induction d une loy, Induire le cas d une loy à une autre, Ius translatitium. Bud … Thresor de la langue françoyse
induction — [in duk′shən] n. [OFr < L inductio] 1. an inducting or being inducted; installation, initiation, etc. 2. Archaic an introduction; preface or prelude 3. an inducing, or bringing about 4. a bringing forward of separate facts or instances, esp.… … English World dictionary
induction — induction. См. индукция. (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) … Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.