-
1 indubitatus
indubitātus, a, um (in u. dubito), außer Zweifel, unzweifelhaft, populi Romani princeps, Sen.: signa, Quint.: mors, Iustin.: spes, Plin.: quidquid pro causa videtur, quasi indubitatum pronuntiant, Quint.: Compar., illius aetatis fluxus indubitatior est, Ulp. dig. 43, 13, 1. § 8.
-
2 indubitatus
indubitātus, a, um (in u. dubito), außer Zweifel, unzweifelhaft, populi Romani princeps, Sen.: signa, Quint.: mors, Iustin.: spes, Plin.: quidquid pro causa videtur, quasi indubitatum pronuntiant, Quint.: Compar., illius aetatis fluxus indubitatior est, Ulp. dig. 43, 13, 1. § 8.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > indubitatus
-
3 indubitate
indubitātē, Adv. (indubitatus), ohne Zweifel, unzweifelhaft, Liv. epit. 70. Gromat. vet. 56, 21. Marc. Emp. 8. Tert. adv. Marc. 1, 9. Interpr. Iren. 3, 2, 2: Superl. indubitatissime, Oros. 3, 23, 67. – Falsche Lesart b. Liv. 33, 40, 5. Vell. 2, 60, 4.
-
4 indubitatim
indubitātim, Adv. (indubitatus), ohne Zweifel, unzweifelhaft, Gloss. IV, 91, 35 u. V, 210, 40.
-
5 indubitato
indubitātō, Adv. (indubitatus), ohne Zweifel, Boëth. cons. phil. 3, 11 lin. 98. p. 80 Peiper (auch Variante bei Tert. adv. Marc. 1, 9. p. 56, 26).
-
6 indubitate
indubitātē, Adv. (indubitatus), ohne Zweifel, unzweifelhaft, Liv. epit. 70. Gromat. vet. 56, 21. Marc. Emp. 8. Tert. adv. Marc. 1, 9. Interpr. Iren. 3, 2, 2: Superl. indubitatissime, Oros. 3, 23, 67. – Falsche Lesart b. Liv. 33, 40, 5. Vell. 2, 60, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > indubitate
-
7 indubitatim
indubitātim, Adv. (indubitatus), ohne Zweifel, unzweifelhaft, Gloss. IV, 91, 35 u. V, 210, 40.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > indubitatim
-
8 indubitato
indubitātō, Adv. (indubitatus), ohne Zweifel, Boëth. cons. phil. 3, 11 lin. 98. p. 80 Peiper (auch Variante bei Tert. adv. Marc. 1, 9. p. 56, 26).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > indubitato
См. также в других словарях:
indubitado — (Del lat. indubitatus.) ► adjetivo Que no admite duda: ■ documento indubitado. SINÓNIMO indudable * * * indubitado, a adj. Indudable. * * * indubitado, da. (Del lat. indubitātus). adj. Que no admite duda. * * * … Enciclopedia Universal
Indubitate — In*du bi*tate, a. [L. indubitatus; pref. in not + dubitatus, p. p. of dubitare to doubt.] Not questioned or doubtful; evident; certain. [Obs.] Bacon. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Indubitate — In*du bi*tate, v. t. [L. indubitatus, p. p. of indubitare; pref. in in + dubitare to doubt.] To bring into doubt; to cause to be doubted. [Obs.] [1913 Webster] To conceal, or indubitate, his exigency. Sir T. Browne. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
ATESTE — civitas Venetae regionis, prope Euganeos montes. Eius meminit Plin. l. 17. c. 17. Corellius eques Romanus, Ateste genitus. Ptolem. Τῆς δὲ Οὐενετίας μεσόγειοι πόλεις, Οὐκεντία, Βελοῦνον, Α῎κελον, Ο᾿πιτέργιον, Α᾿τεςτέ. Tacit. Hist. l. 3. c. 6. Inde … Hofmann J. Lexicon universale
ERCHENBALDUS vel ERCHINOALDUS — ERCHENBALDUS, vel ERCHINOALDUS fil. Gerbertae, Richomere Patricio, et Gertrude Hamaticensi, natae; patrem forte habuit Egam Maiorem Domus. Ipse Dagoberti Regis de genetrice eius consanguineus, et Chlodovei II. Magnus Magister palatii fuit.… … Hofmann J. Lexicon universale
PRINCEPS — I. PRINCEPS nomen Tibicinis, apud Phaedrum, l. 5. Fab. 8. v. 5. laudatum Salmasio ad Solin. p. 1264. Princeps tibicen notior paulo fuit. II. PRINCEPS non solum apud veteres Latinos Patres, Hieronymum, Ambrosium, Augustinum, sed et apud priores… … Hofmann J. Lexicon universale
indubitato — agg. [dal lat. indubitatus ], non com. [che non è messo in dubbio: avere, tenere per i. ] ▶◀ incontestato, indiscusso. ‖ certo, indubbio, sicuro. ◀▶ dubbio, incerto … Enciclopedia Italiana
certain — et asseuré, Certus, Indubitatus. Certain de partir, Iam certus eundi. En certain temps, Rato tempore. Il est certain, Liquet, Certum, Non arbitrarium. Il n est rien si certain, Certo certius, B. ex Vlp. Pour certain, Nae, Nimirum, Plane, Verum… … Thresor de la langue françoyse
doubter — Doubter, Haesitare, Dubitare, Vereri, Timere. au 2. livr. d Amadis, Il n y a homme tant hardi, qui ne doubte trop d en aller cueillir. De là vient qu on dit, Redoubté, et tres redoubté seigneur, c est à dire lequel on craint offenser, voyez… … Thresor de la langue françoyse
indubitable — Indubitable, Indubitatus, Indubitabilis … Thresor de la langue françoyse
indubitado — indubitado, da (Del lat. indubitātus). adj. Que no admite duda … Diccionario de la lengua española