Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

indo-

  • 1 Indo-

    ['ɪndəʊ-] pref Indo-
    * * *
    Indo- [ındəʊ] Wortelement mit der Bedeutung indisch, indo…, Indo…

    English-german dictionary > Indo-

  • 2 indo-

    ['ɪndəʊ-] pref Indo-
    * * *
    indo- [ındəʊ] CHEM Wortelement mit der Bedeutung Indigo…

    English-german dictionary > indo-

  • 3 indo

    in-do, didī, ditum, ere, I) (hin)eintun, -machen, -setzen, -fügen = stecken, A) eig.: guttam vini in os, Plaut.: pinnam in os (um sich zu erbrechen), Suet.: cataplasmata in dentem, Cels.: ossa cineremque aquae, Gell.: venenum potioni regis, Curt.: alqm lecticae, Tac.: marmoreo leoni oculos e zmaragdis, Plin.: auro speculum, in G. fassen, Sen.: fenestras, Plaut. – B) übtr.: 1) einführen, novos ritus, Tac. hist. 5, 4. – 2) beibringen, einflößen, verursachen, terrorem, Tac.: immane quantum suis pavoris et hostibus alacritatis, Tac.: alci odium, Tac. – II) auf od. an etwas tun, -setzen, -legen, A) eig.: cicilendrum in patinas, Plaut.: ignem in aram, Plaut.: alci compedes, anlegen, Plaut.: u. so bl. ind. vincula, oft b. Tac.: castella rupibus, erbauen, Tac.: u. so urbem monti, Flor.: pontes, darüberschlagen, Tac.: custodes inditi, beigegebene, Tac. – verba Catonis huic commentario indidissem, si etc., hätte eingefügt, eingeschaltet, Gell. – B) übtr., beilegen, geben, ind. alci nomen, cognomen, vocabulum, zB. hoc nomen indiderant, Tac., u. nomen (insulae) Cyzicus indidit, Mela: mit Genet. des Namens, omne igitur hoc, quicquid est, cui mundi caelique nomen indidimus, Mela: m. Dat. des Namens, propterea huic urbi nomen Epidamno inditum est, Plaut.: Superbo ei Romae inditum cognomen, Liv.: mit Ang. von wem? durch inde od. durch ab od. ex u. Abl., inde cognomen familiae inditum, Liv.: inde et Minervae cognomen inditum est, Mela: Syrtes, quibus nomen ex re inditum, Sall.: Fabio ex victoria cognomen Allobrogico inditum, Vell.: puero ab inopia Egerio nomen inditum, Liv.: quod illi vocabulum indiderant ex nomine urbis, Tac.

    lateinisch-deutsches > indo

  • 4 indo

    in-do, didī, ditum, ere, I) (hin)eintun, -machen, -setzen, -fügen = stecken, A) eig.: guttam vini in os, Plaut.: pinnam in os (um sich zu erbrechen), Suet.: cataplasmata in dentem, Cels.: ossa cineremque aquae, Gell.: venenum potioni regis, Curt.: alqm lecticae, Tac.: marmoreo leoni oculos e zmaragdis, Plin.: auro speculum, in G. fassen, Sen.: fenestras, Plaut. – B) übtr.: 1) einführen, novos ritus, Tac. hist. 5, 4. – 2) beibringen, einflößen, verursachen, terrorem, Tac.: immane quantum suis pavoris et hostibus alacritatis, Tac.: alci odium, Tac. – II) auf od. an etwas tun, -setzen, -legen, A) eig.: cicilendrum in patinas, Plaut.: ignem in aram, Plaut.: alci compedes, anlegen, Plaut.: u. so bl. ind. vincula, oft b. Tac.: castella rupibus, erbauen, Tac.: u. so urbem monti, Flor.: pontes, darüberschlagen, Tac.: custodes inditi, beigegebene, Tac. – verba Catonis huic commentario indidissem, si etc., hätte eingefügt, eingeschaltet, Gell. – B) übtr., beilegen, geben, ind. alci nomen, cognomen, vocabulum, zB. hoc nomen indiderant, Tac., u. nomen (insulae) Cyzicus indidit, Mela: mit Genet. des Namens, omne igitur hoc, quicquid est, cui mundi caelique nomen indidimus, Mela: m. Dat. des Namens, propterea huic urbi nomen Epidamno inditum est, Plaut.: Superbo ei Romae inditum cognomen, Liv.: mit Ang. von wem? durch inde od. durch ab od. ex u. Abl.,
    ————
    inde cognomen familiae inditum, Liv.: inde et Minervae cognomen inditum est, Mela: Syrtes, quibus nomen ex re inditum, Sall.: Fabio ex victoria cognomen Allobrogico inditum, Vell.: puero ab inopia Egerio nomen inditum, Liv.: quod illi vocabulum indiderant ex nomine urbis, Tac.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > indo

  • 5 Indo-Iranian

    Indo-Ira·nian
    [ˌɪndəʊɪˈreɪniən, AM -doʊ-]
    I. n Indo-Iranisch nt
    II. adj indo-iranisch
    * * *
    A adj indoiranisch, arisch
    B s Indoiranisch n, das Indoiranische, Arisch n, das Arische

    English-german dictionary > Indo-Iranian

  • 6 Indo-Germanic

    Indo-Germanic academic.ru/37756/Indo-European">Indo-European A, B 1

    English-german dictionary > Indo-Germanic

  • 7 Indo-European

    Indo-Euro·pean
    [ˌɪndə(ʊ)ˌ-, AM -doʊˌ-]
    I. adj inv indoeuropäisch, indogermanisch
    II. n
    1. (proto-language) Indoeuropäisch nt, Indogermanisch nt
    2. (person) Indoeuropäer(in) m(f), Indogermane, -germanin m, f
    * * *
    A adj indogermanisch
    B s
    1. Indogermanisch n, das Indogermanische
    2. Indogermane m, -germanin f

    English-german dictionary > Indo-European

  • 8 Indo-Aryan

    A adj indisch-arisch
    B s arischer oder indogermanischer Inder

    English-german dictionary > Indo-Aryan

  • 9 Indo-Chinese

    Indo-Chinese, Indochinese adj indochinesisch, hinterindisch

    English-german dictionary > Indo-Chinese

  • 10 Indo-European

    Indo-Euro·pean [ˌɪndə(ʊ) ˌ-, Am -doʊ ˌ-] ling adj
    indoeuropäisch, indogermanisch n
    1) ( proto-language) Indoeuropäisch nt, Indogermanisch nt
    2) ( person) Indoeuropäer(in) m(f), Indogermane, -in m, f

    English-German students dictionary > Indo-European

  • 11 indo-européen

    ɛ̃dɔøʀɔpeɛ̃
    m; LING
    indogermanisch, indœuropäisch
    indo-européen
    indo-européen (ne) [ɛ̃doœʀɔpeɛ̃, εn]
    indogermanisch, indoeuropäisch

    Dictionnaire Français-Allemand > indo-européen

  • 12 Indo-Európai

    (DE) Indo-Europäer {r}

    Magyar-német-angol szótár > Indo-Európai

  • 13 İndonezya

    İndo'nezya Indonesien n

    Türkçe-Almanca sözlük > İndonezya

  • 14 Indochina

    Indo·chi·na
    [ˌɪndəʊˈtʃaɪnə, AM -doʊˈ-]
    n ( dated) Indochina nt
    * * *
    Indochina [ˌındəʊˈtʃaınə] s Indochina n (ehemaliges französisches Gebiet in Südostasien)

    English-german dictionary > Indochina

  • 15 Indochinese

    Indo-Chinese, Indochinese adj indochinesisch, hinterindisch

    English-german dictionary > Indochinese

  • 16 Indochina

    Indo·chi·na [ˌɪndəʊʼtʃaɪnə, Am -doʊʼ-] n
    Indochina nt

    English-German students dictionary > Indochina

  • 17 family

    fami·ly [ʼfæməli] n
    1) + sing/ pl vb ( relations) Familie f;
    a \family of robins/ squirrels eine Rotkehlchen-/Eichhörnchenfamilie;
    a \family of four/ six eine vier-/sechsköpfige Familie; ling Sprachfamilie f;
    the Indo-European \family die indo-europäische Sprachfamilie
    2) no pl, + sing/ pl vb ( family members) Familie f;
    we've got \family coming to visit wir bekommen Familienbesuch;
    a friend of the \family, a \family friend ein Freund m /eine Freundin der Familie;
    non-traditional \family unkonventionelle Familie;
    to keep sth in the \family ( not sell) etw in Familienbesitz behalten;
    to keep a secret in the \family ein Geheimnis für sich akk behalten;
    to have [got] \family eine Familie haben;
    she's got \family in the States sie hat Verwandte in den Staaten;
    to start a \family eine Familie gründen;
    to be \family zur Familie gehören;
    to be [like] one of the \family [praktisch] zur Familie gehören
    3) + sing/ pl vb ( lineage) Familie f, Vorfahren mpl;
    they're one of the old county families sie gehören zu den alteingesessenen Familien dieses Bezirks;
    to run in the family talent, character in der Familie liegen
    4) biol Familie f;
    the cat/rose \family die Familie der Katzen/Rosen
    5) (employees, staff) Belegschaft f, Familie f ( fig)
    the Acme \family die Belegschaft [o Familie] von Acme adj
    attr, inv
    1) ( involving family) Familien-;
    \family business [or firm] Familienunternehmen nt;
    \family celebration [or party] Familienfeier f;
    \family council Familienrat m;
    \family feud [or quarrel] Familienfehde f ( geh), familiäre Streitigkeiten fpl;
    to settle down to \family life eine Familie gründen;
    \family likeness Familienähnlichkeit f;
    \family reunion Familientreffen nt
    2) ( including children) Familien-;
    \family entertainment Familienspaß m (film, programme) Unterhaltung für die ganze Familie;
    \family fare Familienpreis m;
    \family hotel Familienhotel nt;
    \family rate Familienrabatt m;
    \family show Familiensendung f;
    \family ticket Familienkarte f;
    \family viewing Familienfernsehen nt
    PHRASES:
    to be in the \family way (dated) ( fam) in anderen Umständen sein ( euph) veraltend ( fam)

    English-German students dictionary > family

  • 18 adindo

    ad-indo, ere, noch hineintun, Cato r.r. 18, 1 K.

    lateinisch-deutsches > adindo

  • 19 decurro

    dē-curro, currī u. (selten) cucurrī, cursum, ere, von einem höhern od. obern Punkte nach einem niedern od. untern Punkte herab- (od. herunter- od. hinab-) laufen, -rennen (-stürmen), -eilen, hinlaufen, -rennen, -eilen, u. Passiv decurritur unpers. = man läuft (rennt) herab usw., I) eig., m. de od. ab u. Abl. od. m. bl. Abl. von wo? de tribunali, Liv.: summa ab arce, Verg.: ab agro Lanuvino (v. einer Wölfin), Hor.: clivo Capitolino (v. Pers.), Vell.: iugis (v. Ziegen), Verg.: cito (Adv.) tramite, herabschweben (v. der Isis), Verg. – m. Adv. wohin? sursum deorsum cum sono haedi (v. einem Käfer), Plin.: od. m. Acc. loc. wohin? decurro rus (ich mache einen Ausflug aufs Land), Cic.: od. m. ad u. Akk. wohin? pauci armati, maior pars inermes ad mare decurrunt, Liv.: dec. ad hamum (v. Fische), Ov.: notis itineribus (auf b. W.) ad naves, Caes.: Baccharum habitu crinibus sparsis cum ardentibus facibus ad Tiberim (v. röm. Matronen), Liv. – m. per od. super od. inter u. Akk., cerva fugiens lupum e montibus exacta per campos inter duas acies decurrit, Liv.: eques Romanus elephanto supersedens per catadromum decucurrit, lief auf dem schräg gespannten Seil herab, Suet.: u. (im Bilde) dec. per vestigia paternae virtutis, in die F. der vät. T. treten, Iustin.: pedibus siccis super aequora, einherwallen, Ov. – m. ad u. Akk. des Zweckes, Caesar ad cohortandos milites, quam in partem fors obtulit, decucurrit, Caes. b. G. 2, 21, 1.

    So nun bes.: a) als milit. t. t., nach einem niederen Punkte eine Evolution machen, sowohl α) zur Übung od. zu einer Feier, manövrieren, defilieren, einen Waffenlauf halten (s. Fabri Liv. 23, 35, 6), simulacrum decurrentis exercitus, Liv.: miles sine gladio decurrens, Quint.: pedites ordinatos instruendo et decurrendo signa sequi et servare ordines docuit, Liv.: crebro milites decurrere cogebat, Liv.: primo die legiones in armis quattuor milium spatio decurrerunt, Liv.: quinto die iterum in armis decursum est, Liv. – zu einer Feier (bes. zu einer Totenfeier), mos erat lustrationis sacro peracto decurrere exercitum, Liv.: armatum exercitum decurrisse cum tripudiis Hispanorum motibusque armorum et corporum suae cuique genti assuetis, Liv.: ter circa accensos cincti fulgentibus armis decurrēre rogos, Verg.: circa quem (honorarium tumulum) deinceps stato die quotannis miles decurreret, Suet.: honori patris princeps ipse cum legionibus decucurrit, Tac. – β) feindl. herabstürmen, im eiligen Lauf herabrücken, -sich herabziehen, decurrunt omnes, Frontin.: barbari catervis (in Schwadronen) decurrentes, Tac. – m. Advv. od. m. ab od. ex u. Abl. od. m. bl. Abl. von wo herab? inde dec. ab arce, Liv.: ex superiore loco, Liv.; u. bl. loco superiore, Hirt. b. G.: ex omnibus partibus, Caes.: ex arce Capitolioque clivo Publicio in equis, aus der B. usw. am publ. H. herabsprengen, Liv. – m. in od. ad u. Akk. wohin? od. gegen wen? in eum locum, Auct. b. Alex.: ad flumen, Caes.: ad conspecta procul a Cremera pecora, Liv.: ex montibus in vallem, Caes.: in hostes, Quint.: ex colle in terga hostium, Frontin.: ex Capitolio in hostem, Liv. – m. pro u. Abl. wo? pro fronte aciei, Frontin. 2, 2, 12.

    b) v. Herablaufen, -rennen auf einer bestimmten Bahn (Rennbahn usw.), iam quadrigae meae decucurrerunt, ex quo podagricus factus sum (sprichw. wie unser »bei mir ist Spiel u. Tanz vorbei« = mein früherer Frohsinn ist dahin), Petron. 64, 3. – m. in u. Abl. wo? in spatio (Rennbahn), v. Pferden, Nep.: in spatio trium milium (sc. passuum) equo (zu Pf.) od. curru biiugo (auf einem Zweigespann), Aur. Vict.: in extremis spatiis subsultim dec., in kleinen Sprüngen einherhüpfen, Suet. – m. ad u. Akk., nunc video calcem, ad quam cum sit decursum, nihil sit praeterea extimescendum (im Bilde), Cic. Tusc. 1, 15. – m. extra u. Akk., ne extra calcem, quod dicitur, sermo decurrens (übel das Ziel hinausschießend) lecturo fastidium ferat, ad explicanda prospecta revertamur, Amm. 21, 1, 14. – m. Acc. u. beim Passiv m. Nom. der Bahn, quasi decurso spatio ad carceres a calce revocari (im Bilde), Cic. de sen. 83: u. so im Bilde dec. aetatis od. vitae spatium, Plaut. u. Ov.: spatium amoris, Lucr.: decursā novissimā metā, ist das letzte Ziel im Wettlauf erreicht, Ov.: exorto iubare, noctis decurso itinere, Pacuv. tr. 347.

    c) v. der Schiffahrt, herab od. hinabfahren (-segeln), hinfahren, wohin (wo) einlaufen, uti naves, quae frumentum Tiberi subvectassent, onustae rudere decurrerent, hinab-, stromabwärts fahren sollten, Tac.: ego puto te bellissime cum quaestore Mescinio decursurum, hinüberfahren (von Griechenland nach Italien), Cic. – dec. celeri cymbā, Ov.: pelago aperto, Verg.: tuto mari, auf sicherem Meere dem Ziele zusteuern (im Bilde), Ov. – eo (dahin) classis decurrit, Liv.: nullum portum terrae Africae, quo (wohin) classes decurrerent, pro certo tutum ab hostium praesidio fore suspicabatur, Auct. b. Afr.: naves longae LV Carthaginiensium cum Bomilcare classis praefecto in magnum portum Syracusas ex alto decurrēre, Liv. – m. Acc. (welche Bahn?), vada salsa citā puppi, Catull. 64, 6.

    d) v. Laufe einer Flüssigkeit, α) des Wassers, bes. eines Flusses, herab- od. hinablaufen (-rinnen, -strömen), hinlaufen (-rinnen, -strömen), Tanais incitatus semper decurrit, Mela: Baetis uno amne decurrit, Mela: lenius aut modico strepitu (v. einem Gießbache), Ov. – m. ab od. ex u. Abl. od. m. bl. Abl. von wo? e summo monte (v. einem Flusse), Stat.: monte decurrens velut amnis, Hor.: m. in od. ad u. Akk. wohin? rivi decurrentes in prata et hortos et salicta, Col.: dec. pluribus ostiis (in m. M.) in mare (v. einem Flusse), Liv.: in diversa (v. einem Flusse), Mela: a te decurrit ad meos haustus liquor, Phaedr.: quidam salubri temperamento ad nos quoque velut rivi ex benignissimo fonte decurrunt (im Bilde), Plin. ep. – m. Advv. od. m. per od. inter u. Akk. od. m. bl. Abl. auf welchem Wege od. wo? quā (wo) omisso alveo Euphrates decurrit, Frontin.: per saxa (v. einer Quelle), Plin. ep.: inter Elaeam et Pitanen (v. einem Flusse), Mela: saxosas inter valles (v. einem Flusse), Verg.: inter oppida (v. einem Flusse), Plin. – m. Abl. wo? mediā urbe (v. einem Flusse), Liv. – β) v. Flüssigkeiten des Körpers, herabrinnen, -fließen, multa pituita decurrit, Cels. – m. in u. Akk., pituita in oculos decurrens, Cels.

    e) v. der Sonne u.a. Gestirnen, quā (wo) sol decurrit meridies (nuncupatur), ab adversa parte septentrio, Mela 1. § 3: toto semper decurrere mundo, Manil. 1, 505 (512). – m. Acc. (welche Bahn?), seu celer (sol) hibernas properat decurrere luces, Tibull. 4, 1, 160.

    f) v. Ländern u. Völkerschaften, der geogr. Lage nach sich herabziehen, laufen, a quibus (montibus) India tota decurrit in planitiem immensam, Plin.: Moesia ad Pontum usque cum Danuvio decurrens, Plin.: populi cum Indo flumine decurrentes, Plin.: gens Isaurica decurrit ad mare, Plin.

    g) v. Ggstdn., die rasch über eine Fläche herabgleiten, rasch dahingleiten, est usus quidam irrationalis, quem Graeci ἄλογον τριβήν (regellose Routine) vocant, quā manus in scribendo decurrit, Quint. 10, 7, 11; vgl. decurrere per materiam stilo quam velocissimo volunt, mit möglichst rascher Feder über den Stoff hinwegeilen, Quint. 10, 3, 17.

    II) übtr., m. ad od. in u. Akk., quin proclivius hic iras decurrat ad acres, Lucr. 3, 311: posse haec liquefacta calore quamlibet in formam et faciem decurrere rerum, Lucr. 5, 1260 sq. So nun bes.: a) zu etw. übergehen, schreiten, bes. als Auskunftsmittel, zu etw. od. jmd. seine Zuflucht nehmen, die und die Auskunft treffen, α) zu etw., m. Advv. od. m. ad u. Akk., omnium eo sententiae decurrerunt, ut pax, si posset, aequis, si minus, tolerandis condicionibus peteretur, Liv.: postremum eo decursum est, ut populus proconsuli creando in Hispaniam comitia haberet, Liv.: ideo se non illuc decurrere, quod promptum rescriptu, Tac.: decurritur ad leniorem verbis sententiam, vim tamen eandem habentem, Liv.: dec. ad istam cohortationem, Cic.: ad medicamenta, Cels.: ad tacita suffragia quasi ad remedium, Plin. ep.: alcis rei taedio ad mortem irrevocabili constantiā, Plin. ep.: ad oraculum, Iustin.: ad miseras preces, Hor.: ad duo ultima auxilia, summum imperium summumque ad civem, Liv.: decurritur ad illud extremum atque ultimum senatus consultum ›dent operam consules etc.‹, Caes. – β) zu einer Pers., m. ad u. Akk., dec. ad Philotam, Curt. 7, 1 (4), 28: ad Alexandri exercitum, Iustin. 14, 2, 6: ad Ptolemaeum hostem, Iustin. 27, 3, 9: ad regem Macedoniae Demetrium, Iustin. 28, 1, 2: ad consulendum te, Plin. ep. 10, 96 (97).

    b) in der Rede, Darstellung fortschreiten, sich fortbewegen, sed mox plura de hoc, cum membratim historia decurret, Plin.: quibus generibus per totas quaestiones decurrimus, Quint.: in hac (rerum repetitione) decurrendum per capita, Quint. – bes. v. der rhythmischen Bewegung des Verses, versus semper similis est sibi et unā ratione decurrit, Quint.: rhythmi, quā coeperunt sublatione ac positione, ad finem usque decurrunt, Quint.

    c) in der Zeit fortlaufen, origo domini decurrens ab Abraham usque ad Mariam, Tert. de carne Chr. 20.

    d) etw. wie eine Bahn ablaufen, durchlaufen, durchmachen, α) übh.: inceptum unā decurre laborem, Verg.: rursus mihi videor omnium (alles dessen = aller Ehren), quae decucurri, candidatus, Plin. ep. – β) eine Zeit (vgl. oben no. I, b a. E.): decurso iam gravissimo tempore, Cels.: prope actā iam aetate decursāque, Cic.: decurso lumine vitae, Lucr.: talem (qualem) vitam, Prop.: tristem vitam, Phaedr.: decursam vitam resignasse, Lact. – γ) einen Ggstd. der Rede = abhandeln, ista, quae abs te breviter de arte decursa sunt, audire cupimus, Cic. de or. 1, 148: equos pugnasque virûm decurrere versu, besingen, Stat. silv. 5, 3, 149: sed prius emenso Titan versetur Olympo, quam mea tot laudes decurrere carmina possint, Auct. pan. in Pis. 197 (209) sq. – / Über die Perf.-Form decucurri s. Neue-Wagener Formenl.3. Bd. 3 S. 360 u. 361.

    lateinisch-deutsches > decurro

  • 20 polio [1]

    1. polio, īvī, ītum, īre (lino), feilen, glätten, abputzen, polieren, I) eig.: A) im allg.: gemmas, ebur, marmora, ligna, Plin.: linum in filo, als Garn noch glätten, Plin.: pulvinar Indo dente, Catull.: frontes (libelli) pumice, Ov.: rogum asciā, Cic.: politus dens, glatter, Mart.: ligo, abgenutzte, Mart. – B) insbes.: a) mit weißem Mörtel od. Gips abputzen, abtünchen, abweißen, anstreichen, villam eleganter opere tectorio, Varro: cellas columbarum albo tectorio, Colum.: columnas albo, Liv.: politae columnae, Cic. – b) Kleider glänzend machen, appretieren, vom Walker, vestes, Plin.: vestimenta, ICt.: Partiz. subst., polientēs, ium, m., die Walker, Appreteure, Plin. 8, 192. – II) übtr. a) wohl zubereiten, wohl einrichten, kultivieren, agros, Enn. fr.: fundus culturā politus, Varro. – b) geistig glätten, feilen, verfeinern, opus limā, Quint.: orationem, Cic.: mores, abschleifen, Petron. – / Synkop. Imperf., polibant, Verg. Aen. 8, 436. – polītus als PAdi. s. bes.

    lateinisch-deutsches > polio [1]

См. также в других словарях:

  • indo- — ♦ Élément, du lat. Indus « de l Inde » : indo aryen, indo iranien. ⇒INDO , élém. de compos. Premier élém. de compos. tiré du lat. Indus « de l Inde », entrant dans la formation de qq. subst. et adj., notamment dans les domaines ethnol. et ling.;… …   Encyclopédie Universelle

  • indo — europeánă (limba) s. f. (sil. e u , pea ), g. d. art. indo europénei Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  indo germánic adj. m. germanic Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  INDO : indo EUROP//EÁN1… …   Dicționar Român

  • Indo — may refer to: * Indo , prefix indicating India or the Indian subcontinent ** Examples of words with Indo prefix: Indology, Indologist, Indomania, Indophobia, Indophile, and Indo European * Indo people, people of mixed European and Indonesian… …   Wikipedia

  • Indo G — (born c. 1973 Fact|date=July 2008) is a rapper from Memphis, Tennessee. First hitting the Memphis rap scene with fellow Memphian, Lil Blunt, in the mid 1990s, they released two albums on Luke Records, Up In Smoke (1995) and The Antidote (1995).… …   Wikipedia

  • Indo- — [in′dō] [Gr < Indos: see INDIA] combining form 1. India or the East Indies 2. India and 3. Indo European [Indo Hittite] …   English World dictionary

  • Indo- — [ındəu US dou] prefix [in nouns and adjectives] Indian and something else ▪ Indo European languages …   Dictionary of contemporary English

  • indo- — elem. de comp. Entra na formação de palavras compostas com a significação de índio, relativo à Índia ou aos índios (ex.: indo europeu). [É seguido de hífen quando se liga a elemento morfologicamente individualizado.]   ‣ Etimologia: Índia,… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Indo- — In do [From L. Indus East Indian.] A prefix signifying Indian (i. e., East Indian); of or pertaining of India. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • INDO — stands for Intermediate Neglect of Differential Overlap. It is a semi empirical quantum chemistry method that is a development of the complete neglect of diiferential overlap (CNDO/2) method introduced by John Pople. Like CNDO/2 it uses zero… …   Wikipedia

  • INDO — [Abk. für engl. intermediate neglect of differential overlap = mittelstarke Vernachlässigung der differentiellen Überlappung]: ein sog. Allvalenz u. Allelektronen LCAOMO Verfahren der MO Theorie, das bestimmte Vereinfachungen einführt …   Universal-Lexikon

  • indo- — [dal lat. Indus, gr. Indos indiano ]. Primo elemento di parole composte, col sign. di indiano (dell India) o che si riferisce all India …   Enciclopedia Italiana

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»