-
1 indīgnitās
indīgnitās ātis, f [indignus], unworthiness, vileness, shamefulness: propter indignitatem repudiatus: rei, Cs.—Unworthy conduct, insult, indignity, outrage, baseness: Omnīs indignitates perferre, Cs.: inpensius iis indignitas crescere, si, etc., L.—Indignation, resentment: tacita: indignitate angere animum, L.* * *vileness, baseness, shamelessness; indignity, humiliation -
2 contumēlia
contumēlia ae, f [com-+1 TEM-], insult, abuse, affront, reproach, invective, contumely: ei facere contumeliam, T.: contumelias dicere, L.: improborum: tam insignem in me accipere, T.: tantā adfectus: tantā acceptā, Cs.: contumeliam remanere in exercitu sinere, disgrace, S.: addere contumeliam iniuriae, Ph.: contumelias perferre, Cs.: graves, H.: verborum: a quibus contumeliā perfugae appellarentur, Cs.: ingenium contumeliā adcensum, S.: quam sine contumeliā describo.— Person.: Contumeliae fanum. — Fig., injury, assault, violence: naves factae ad contumeliam perferendam, violence, Cs.: praebere ora contumeliis, to the blows, Ta.* * *indignity, affront, abuse/insult; insulting language/behavior; rough treatment -
3 contumia
indignity, affront, abuse/insult; insulting language/behavior; rough treatment -
4 indignitas
I.In gen.:II.si quid affert praeterea hominis aut dignitas aut indignitas,
Cic. de Or. 2, 32, 63:nemo propter indignitatem repudiatus est,
id. Div. in Caecil. 19, 63:summa,
id. Vat. 6, 15:accusatoris (as of a slave),
id. Deiot. 1, 2.— Of things, enormity, heinousness:infamia atque indignitas rei,
Caes. B. G. 7, 56; so,rei,
Cic. Mur. 25, 51:calamitatis,
id. Verr. 2, 5, 46, § 123.—In partic.A.Unworthy or unbecoming behavior, insulting treatment, indignity, meanness, baseness:B.alicujus adeundi et conveniendi,
Cic. Fam. 6, 14, 2:omnes indignitates contumeliasque perferre,
Caes. B. G. 2, 14, 3:indignitatibus compulsus,
Liv. 42, 52, 1:rei, foedissimae per se, adjecta indignitas est,
id. 5, 48, 9; 1, 59, 3. —Indignation, in consequence of unworthy treatment:tacita esse poterit indignitas nostra?
Cic. Att. 10, 8, 3:indignitas atque ex ea ira animos cepit,
Liv. 5, 45, 6; 2, 7, 2.
См. также в других словарях:
indignity — in·dig·ni·ty /in dig nə tē/ n pl ties: persistent and intolerable behavior toward a spouse esp. as a manifestation of settled estrangement Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. indignity … Law dictionary
Indignity — In*dig ni*ty, n.; pl. {Indignities}. [L. indignitas: cf. F. indignit[ e]. See {Indign}.] Any action toward another which manifests contempt for him; an offense against personal dignity; unmerited contemptuous treatment; contumely; incivility or… … The Collaborative International Dictionary of English
indignity — (n.) 1580s, unworthiness, also unworthy treatment; act intended to expose someone to contempt, from L. indignitatem (nom. indignitas) unworthiness, meanness, baseness, also unworthy conduct, an outrage, noun of quality from indignus unworthy (see … Etymology dictionary
indignity — *affront, insult Analogous words: injury, wrong, *injustice, grievance: offending or offense, outraging or outrage (see corresponding verbs at OFFEND) … New Dictionary of Synonyms
indignity — [n] embarrassment, humiliation abuse, affront, backhanded compliment*, contumely, discourtesy, dishonor, disrespect, grievance, injury, injustice, insult, obloquy, opprobrium, outrage, put down*, reproach, slap*, slight, slur, snub, take down*,… … New thesaurus
indignity — ► NOUN (pl. indignities) ▪ treatment or circumstances that cause one to feel shame or to lose one s dignity … English terms dictionary
indignity — [in dig′nə tē] n. pl. indignities [L indignitas, unworthiness, vileness: see IN 2 & DIGNITY] 1. something that humiliates, insults, or injures the dignity or self respect; affront 2. Obs. a) unworthiness or disgrace … English World dictionary
indignity — in|dig|ni|ty [ınˈdıgnıti] n plural indignities [U and C] a situation that makes you feel very ashamed and not respected ▪ The prisoners were subjected to all sorts of indignities. the indignity of (doing) sth ▪ Two of the diplomats suffered the… … Dictionary of contemporary English
indignity — UK [ɪnˈdɪɡnətɪ] / US noun [countable/uncountable] Word forms indignity : singular indignity plural indignities a situation that makes you feel embarrassed or ashamed The team had to suffer the indignity of being booed by their own supporters … English dictionary
indignity — n. 1) to inflict an indignity on 2) to suffer indignities * * * [ɪn dɪgnɪtɪ] to inflict an indignity on to suffer indignityies … Combinatory dictionary
indignity — [[t]ɪndɪ̱gnɪti[/t]] indignities N VAR: oft the N of ing/n If you talk about the indignity of doing something, you mean that it makes you feel embarrassed or unimportant. [FORMAL] Later, he suffered the indignity of having to flee angry protesters … English dictionary