Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

indāgō

  • 1 indāgō

        indāgō āvī, ātus, āre    [indu+1 AG-], to trace out, track: canis natus ad indagandum.— Fig., to investigate, explore, hunt for, trail: quod in causā quaerendum est: indicia exiti: de re p.
    * * *
    I
    indagare, indagavi, indagatus V TRANS
    track down, hunt out; search out, try to find/procure by seeking; investigate
    II
    ring of huntsmen/nets/troops/forts; encircling with snares; tracking down

    Latin-English dictionary > indāgō

  • 2 indāgō

        indāgō inis, f    [indu+1 AG-], an encircling with toils, surrounding: saltūs indagine cingunt, V.: indaginis modo silvas persultare, Ta.: velut indagine Samnites agere, hunt like game, L.
    * * *
    I
    indagare, indagavi, indagatus V TRANS
    track down, hunt out; search out, try to find/procure by seeking; investigate
    II
    ring of huntsmen/nets/troops/forts; encircling with snares; tracking down

    Latin-English dictionary > indāgō

  • 3 indago

    1.
    indāgo, āvi, ātum, āre ( dep. form indagatur, Varr. L. L. 5, § 94 Müll.), v. a., [p. 932] to trace out, track, as dogs in hunting (syn.: vestigo, scrutor; class.).
    I.
    Lit.:

    canis natus ad indagandum,

    Cic. Fin. 2, 13, 39:

    feras,

    Varr. L. L. 5, § 94 Müll.:

    quae tactu quaeque naribus auribusque et oculis indagantur,

    Col. 3, 10, 9.—So of hunting in gen.:

    bestiarum cubilia,

    Sen. Vit. Beat. 14, 4.—
    II.
    Trop., to search into, investigate, explore; hunt for, strive to obtain:

    neu rem ipsam indaget, si, etc.,

    Plaut. Trin. 3, 3, 26; cf.:

    eo si pacto posset indagarier mulier,

    be traced, id. Merc. 3, 4, 38:

    indagare et odorari quid cuique opus esset,

    Cic. Verr. 2, 2, 54, § 135:

    indicia communis exitii,

    id. Mil. 37, 103:

    inusitatas vias,

    id. Or. 3, 11:

    de re publica,

    id. Att. 2, 4, 4:

    clementiam misericordiamque apud judices,

    Gell. 6, 3, 18:

    intervalla siderum a terra,

    Plin. 2, 21, 19, § 80:

    sepulchrum (Archimedis),

    Cic. Tusc. 5, 23, 64.
    2.
    indāgo, ĭnis, f., an encircling, enclosing (mostly post - Aug.).
    I.
    Lit., of surrounding wild beasts with nets, in hunting:

    dum trepidant alae, saltusque indagine cingunt,

    Verg. A. 4, 121:

    densos indagine colles Claudere,

    Tib. 4, 3, 7:

    rates captae quasi per indaginem,

    Flor. 4, 2, 32:

    indaginis modo sylvas persultare,

    Tac. Agr. 37. —
    B.
    Transf., an enclosing, surrounding of enemies:

    efferam gentem, ritu ferarum, quasi indagine debellabat,

    Flor. 4, 12, 48; cf. id. 3, 6, 11; so,

    velut indagine aliquem insidiis circumdare,

    Hirt. B. G. 8, 18; cf.:

    cum praemissus eques velut indagine dissipatos Samnites ageret,

    Liv. 7, 37, 14:

    vastaque feras indagine claudit,

    Luc. 6, 42:

    (delatores) in illa poenarum indagine inclusos,

    Plin. Pan. 35, 2.—Of legacy-hunting:

    testamenta et orbos velut indagine capi,

    Tac. A. 13, 42.—
    II.
    Trop., a searching into, examining after, investigation:

    multis persuasisse doctrinae indaginibus,

    Plin. 9, 7, 6, § 16:

    cupediarum,

    Gell. 7, 16, 6:

    ampliorem exposcere indaginem,

    Cod. Just. 4, 31, 14:

    consilium occulta scrutari indagine,

    Amm. 15, 5, 30.

    Lewis & Short latin dictionary > indago

  • 4 indagatus

    1.
    indāgātus, a, um, Part., from 1. indago.
    2.
    indāgātus, ūs, m. [1. indago] (only in the abl. sing.), an exploring, encircling, surrounding, App. M. 7, p. 191, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > indagatus

  • 5 indāgātiō

        indāgātiō ōnis, f    [1 indago], a tracking out, investigation: initiorum: veri.
    * * *
    act of tracking down/searching out; investigation

    Latin-English dictionary > indāgātiō

  • 6 indāgātrīx

        indāgātrīx īcis, f    [1 indago], she who investigates, a searcher: philosophia virtutis.
    * * *
    tracker, searcher (female); investigator, explorer

    Latin-English dictionary > indāgātrīx

  • 7 lorg

    I
    a staff, Irish, Early Irish lorg, Cornish lorc'h, baculus, Breton lorc'hen, temo: *lorgo-, Norse lurkr, a cudgel (Bez., Cam.).
    II
    track, footstep, Irish, Early Irish lorg, Old Irish lorc, trames, lorgarecht, indago, Welsh llyr, course duct, Cornish lergh, lerch Breton lerc'h, track: *lorgo-. Bez. compares L.German lurken, creep. Rhys adds Welsh llwrw, direction (Manx Pray.$$+2, 127).

    Etymological dictionary of the Gaelic language > lorg

  • 8 expiscor

    ex-piscor, ātus, 1, v. dep. a. (lit., to fish out; hence, trop.), to search out, find out (perh. only vulg.;

    syn.: rimor, perscrutor, scrutor, indago, investigo, quaero): proinde expiscare, quasi non nosses,

    Ter. Phorm. 2, 3, 35:

    nescis me ab illo omnia expiscatum?

    Cic. Fam. 9, 19, 1:

    simul atque audivit, a philosopho voluptatem tantopere laudari, nihil expiscatus est,

    he asked, inquired no further, id. Pis. 28, 69.

    Lewis & Short latin dictionary > expiscor

  • 9 indagabilis

    indāgābĭlis, e, adj. [1. indago], investigating, inquiring, Isid. 3, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > indagabilis

  • 10 perdagatus

    perdāgātus, a, um, Part. (from the obsol. perdāgo, like indago), explored, Claud. Mam. Stat. Anim. 2, 3 init.

    Lewis & Short latin dictionary > perdagatus

  • 11 rimatus

    rīmor, ātus, 1, v. dep. a. [rima].
    I.
    Orig. belonging to agricultural lang., to lay open, tear up, turn up the ground:

    rastris terram rimantur,

    Verg. G. 3, 534.— Of animals, to root up, turn up, grub through:

    volucres rimantur prata Caystri,

    Verg. G. 1, 384:

    stagna et paludes (volucres),

    Col. 8, 15, 1:

    paludem (sues),

    id. 7, 9, 7.—
    II.
    Transf., to tear up, turn over insearch of any thing; to pry into, search, examine, explore (not freq. till after the Aug. per.).
    A.
    Lit.:

    vultur Viscera rimatur epulis,

    rummages for food, Verg. A. 6, 599:

    haruspex Pectora pullorum rimatur et exta catelli,

    Juv. 6, 551:

    humum pilis et lanceis,

    Tac. H. 2, 29:

    partes rimatur apertas, Qua vulnus letale ferat,

    Verg. A. 11, 748: oculis caeli plagas, Varr. ap. Non. 382, 12; Stat. Th. 11, 526; cf.:

    elatis naribus auras,

    Ov. Hal. 77; cf.:

    rimatus fustem cunctis vastiorem,

    App. M. 3, p. 141, 14.— Absol.:

    quod cuique repertum Rimanti,

    Verg. A. 7, 508. —
    B.
    Trop., to examine thoroughly, investigate (syn.: scrutor, investigo, indago): hanc quidem rationem naturae difficile est fortasse traducere ad id genus divinationis; sed tamen id quoque rimatur quantum potest, Posidonius (the figure taken from the haruspices or augurs), * Cic. Div. 1, 57, 130:

    mihi cuncta rimanti,

    Quint. 3, 4, 6; cf. id. 5, 13, 23; 12, 8, 14:

    secreta,

    Tac. A. 6, 3:

    metus ejus,

    id. ib. 14, 57:

    offensas,

    id. H. 4, 11 al. —
    2.
    To find out, comprehend:

    ego autem rimari non queo, unde hoc sit, etc.,

    Cic. Fin. 1, 3, 10.
    a.
    Act. collat. form, rīmo, āre, Att. ap. Non. 382, 10; Poët. ap. Fest. s. v. ruspari, p. 265 Müll.; cf. Prisc. p. 799 P.—
    b.
    rī-mātus, a, um, pass., Sid. Ep. 7, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > rimatus

  • 12 rimor

    rīmor, ātus, 1, v. dep. a. [rima].
    I.
    Orig. belonging to agricultural lang., to lay open, tear up, turn up the ground:

    rastris terram rimantur,

    Verg. G. 3, 534.— Of animals, to root up, turn up, grub through:

    volucres rimantur prata Caystri,

    Verg. G. 1, 384:

    stagna et paludes (volucres),

    Col. 8, 15, 1:

    paludem (sues),

    id. 7, 9, 7.—
    II.
    Transf., to tear up, turn over insearch of any thing; to pry into, search, examine, explore (not freq. till after the Aug. per.).
    A.
    Lit.:

    vultur Viscera rimatur epulis,

    rummages for food, Verg. A. 6, 599:

    haruspex Pectora pullorum rimatur et exta catelli,

    Juv. 6, 551:

    humum pilis et lanceis,

    Tac. H. 2, 29:

    partes rimatur apertas, Qua vulnus letale ferat,

    Verg. A. 11, 748: oculis caeli plagas, Varr. ap. Non. 382, 12; Stat. Th. 11, 526; cf.:

    elatis naribus auras,

    Ov. Hal. 77; cf.:

    rimatus fustem cunctis vastiorem,

    App. M. 3, p. 141, 14.— Absol.:

    quod cuique repertum Rimanti,

    Verg. A. 7, 508. —
    B.
    Trop., to examine thoroughly, investigate (syn.: scrutor, investigo, indago): hanc quidem rationem naturae difficile est fortasse traducere ad id genus divinationis; sed tamen id quoque rimatur quantum potest, Posidonius (the figure taken from the haruspices or augurs), * Cic. Div. 1, 57, 130:

    mihi cuncta rimanti,

    Quint. 3, 4, 6; cf. id. 5, 13, 23; 12, 8, 14:

    secreta,

    Tac. A. 6, 3:

    metus ejus,

    id. ib. 14, 57:

    offensas,

    id. H. 4, 11 al. —
    2.
    To find out, comprehend:

    ego autem rimari non queo, unde hoc sit, etc.,

    Cic. Fin. 1, 3, 10.
    a.
    Act. collat. form, rīmo, āre, Att. ap. Non. 382, 10; Poët. ap. Fest. s. v. ruspari, p. 265 Müll.; cf. Prisc. p. 799 P.—
    b.
    rī-mātus, a, um, pass., Sid. Ep. 7, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > rimor

  • 13 scrutans

    scrūtor, āri, ātus, v. dep. a. [scruta; cf.: gruteuei, scrutatur, Gloss. Philox.], qs. to search even to the rags, i. e. to search carefully, examine thoroughly, explore a thing; to search, examine a person (syn.: indago, rimo).
    I.
    Lit., of things:

    domos, naves,

    Cic. Vatin. 5, 12:

    loca abdita,

    Sall. J. 12, 5:

    omnia foramina parietum scrutatur,

    Petr. 98, 1:

    paleam,

    id. 33, 4:

    terraï abdita ferro,

    Lucr. 6, 809:

    ignem gladio,

    Hor. S. 2, 3, 276:

    lumina manibus,

    Sen. Oedip. 965:

    scrutatus sum quae potui et quae vidi omnia: inveni duos solos libellos, etc.,

    Cic. Verr. 2, 2, 74, § 182; cf. Tac. H. 4, 1:

    L. Crassus spiculis prope scrutatus est Alpes,

    Cic. Pis. 26, 62:

    occulta saltuum,

    Tac. A. 1, 61:

    mare,

    id. Agr. 30; id. G. 45; cf.:

    scrutandi orbis gratiā,

    Plin. 5, 1, 1, § 9:

    canis scrutatur vestigia (ferarum),

    id. 8, 40, 61, § 147:

    venantium latibula scrutatus,

    Curt. 6, 5, 17:

    vias presso ore (canis),

    Sen. Thyest. 499:

    equorum delicta scrutantes,

    Amm. 14, 6, 25.—Of personal objects: Eu. Ostende huc manum dexteram... Nunc laevam ostende... Jam scrutari mitto, to search you, Plaut. Aul. 4, 4, 24:

    non excutio te, non scrutor,

    Cic. Rosc. Am. 34, 97; so of searching, Asin. ap. Cic. Fam. 10, 31, 1:

    consuetudinem salutantes scrutandi,

    Suet. Vesp. 12 fin.;

    and of a searching for spoil,

    Tac. H. 3, 25.—
    B.
    Transf., to seek for, search out a thing (post-Aug. and very rare):

    venas melini inter saxa,

    Plin. 35, 6, 19, § 37:

    iter,

    Claud. Rapt. Pros. 1, 172; cf. infra, II. B.—
    II.
    Trop., to examine thoroughly; to explore, investigate: quod est ante pedes nemo spectat: caeli scrutantur plagas, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 18, 30; Cic. Div. 2, 13, 30 (Trag. v. 277 Vahl.):

    omnes sordes,

    id. Q. Fr. 1, 1, 3, § 11;

    cf: nomina ac vultus, alacritatem tristitiamque coëuntium,

    Tac. A. 16, 5:

    animos ceterorum secretis sermonibus,

    id. H. 4, 55:

    voluntatem,

    Quint. 2, 4, 26:

    locos, ex quibus argumenta eruamus,

    Cic. de Or 2, 34, 146; cf. id. Part. 3, 8:

    desinamus aliquando ea scrutari, quae sunt inania,

    id. Rosc. Am. 30, 83; cf.:

    quod non ratione scrutabimur, non poterimus invenire nisi casu,

    Quint. 5, 10, 22:

    interiores et reconditas litteras,

    Cic. N. D. 3, 16, 42:

    origines nominum,

    Quint. 1, 4, 25:

    omnia minutius et scrupulosius,

    id. 5, 14, 28:

    inferiora quoque,

    id. 7, 1, 27:

    exoletos auctores,

    id. 8, 2, 12:

    scripturas,

    Vulg. Johan. 5, 39.— Absol.:

    totum diem mecum scrutor, facta ac dicta mea remetior,

    Sen. Ira, 3, 36, 3.—
    B.
    Transf. (cf. supra, I. B.), to search into; to search out, find out a thing (so not till after the Aug. per.):

    fibras Inspiciunt, mentes deum scrutantur in illis,

    Ov. M. 15, 137:

    finem principis per Chaldaeos,

    Tac. A. 12, 52:

    sua Caesarisque fata,

    id. ib. 16, 14:

    arcanum ullius,

    Hor. Ep. 1, 18, 37:

    ut causas hujus infinitae differentiae scrutetur,

    Tac. Or. 15; cf. Plin. Ep. 4, 30, 11:

    harenarum numerum et montium pondera scrutari,

    Amm. 14, 11, 34.— P. a.: scrūtans, antis (late Lat.), perh. only in sup., that most closely examines:

    militaris rei ordinum scrutantissimus,

    Amm. 30, 9, 4.— Hence, adv.: scrūtanter, searchingly, Ambros. Ep. 80. Act. collat. form scrūto, āre, acc. to Prisc. p. 799 P; cf. gruteuô, scruto, Gloss. Philox.—Hence,
    b.
    scrūtor, ātus, pass., Amm. 28, 1, 10; 15, 8, 16; Aur. Vict. Orig. 6, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > scrutans

  • 14 scrutor

    scrūtor, āri, ātus, v. dep. a. [scruta; cf.: gruteuei, scrutatur, Gloss. Philox.], qs. to search even to the rags, i. e. to search carefully, examine thoroughly, explore a thing; to search, examine a person (syn.: indago, rimo).
    I.
    Lit., of things:

    domos, naves,

    Cic. Vatin. 5, 12:

    loca abdita,

    Sall. J. 12, 5:

    omnia foramina parietum scrutatur,

    Petr. 98, 1:

    paleam,

    id. 33, 4:

    terraï abdita ferro,

    Lucr. 6, 809:

    ignem gladio,

    Hor. S. 2, 3, 276:

    lumina manibus,

    Sen. Oedip. 965:

    scrutatus sum quae potui et quae vidi omnia: inveni duos solos libellos, etc.,

    Cic. Verr. 2, 2, 74, § 182; cf. Tac. H. 4, 1:

    L. Crassus spiculis prope scrutatus est Alpes,

    Cic. Pis. 26, 62:

    occulta saltuum,

    Tac. A. 1, 61:

    mare,

    id. Agr. 30; id. G. 45; cf.:

    scrutandi orbis gratiā,

    Plin. 5, 1, 1, § 9:

    canis scrutatur vestigia (ferarum),

    id. 8, 40, 61, § 147:

    venantium latibula scrutatus,

    Curt. 6, 5, 17:

    vias presso ore (canis),

    Sen. Thyest. 499:

    equorum delicta scrutantes,

    Amm. 14, 6, 25.—Of personal objects: Eu. Ostende huc manum dexteram... Nunc laevam ostende... Jam scrutari mitto, to search you, Plaut. Aul. 4, 4, 24:

    non excutio te, non scrutor,

    Cic. Rosc. Am. 34, 97; so of searching, Asin. ap. Cic. Fam. 10, 31, 1:

    consuetudinem salutantes scrutandi,

    Suet. Vesp. 12 fin.;

    and of a searching for spoil,

    Tac. H. 3, 25.—
    B.
    Transf., to seek for, search out a thing (post-Aug. and very rare):

    venas melini inter saxa,

    Plin. 35, 6, 19, § 37:

    iter,

    Claud. Rapt. Pros. 1, 172; cf. infra, II. B.—
    II.
    Trop., to examine thoroughly; to explore, investigate: quod est ante pedes nemo spectat: caeli scrutantur plagas, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 18, 30; Cic. Div. 2, 13, 30 (Trag. v. 277 Vahl.):

    omnes sordes,

    id. Q. Fr. 1, 1, 3, § 11;

    cf: nomina ac vultus, alacritatem tristitiamque coëuntium,

    Tac. A. 16, 5:

    animos ceterorum secretis sermonibus,

    id. H. 4, 55:

    voluntatem,

    Quint. 2, 4, 26:

    locos, ex quibus argumenta eruamus,

    Cic. de Or 2, 34, 146; cf. id. Part. 3, 8:

    desinamus aliquando ea scrutari, quae sunt inania,

    id. Rosc. Am. 30, 83; cf.:

    quod non ratione scrutabimur, non poterimus invenire nisi casu,

    Quint. 5, 10, 22:

    interiores et reconditas litteras,

    Cic. N. D. 3, 16, 42:

    origines nominum,

    Quint. 1, 4, 25:

    omnia minutius et scrupulosius,

    id. 5, 14, 28:

    inferiora quoque,

    id. 7, 1, 27:

    exoletos auctores,

    id. 8, 2, 12:

    scripturas,

    Vulg. Johan. 5, 39.— Absol.:

    totum diem mecum scrutor, facta ac dicta mea remetior,

    Sen. Ira, 3, 36, 3.—
    B.
    Transf. (cf. supra, I. B.), to search into; to search out, find out a thing (so not till after the Aug. per.):

    fibras Inspiciunt, mentes deum scrutantur in illis,

    Ov. M. 15, 137:

    finem principis per Chaldaeos,

    Tac. A. 12, 52:

    sua Caesarisque fata,

    id. ib. 16, 14:

    arcanum ullius,

    Hor. Ep. 1, 18, 37:

    ut causas hujus infinitae differentiae scrutetur,

    Tac. Or. 15; cf. Plin. Ep. 4, 30, 11:

    harenarum numerum et montium pondera scrutari,

    Amm. 14, 11, 34.— P. a.: scrūtans, antis (late Lat.), perh. only in sup., that most closely examines:

    militaris rei ordinum scrutantissimus,

    Amm. 30, 9, 4.— Hence, adv.: scrūtanter, searchingly, Ambros. Ep. 80. Act. collat. form scrūto, āre, acc. to Prisc. p. 799 P; cf. gruteuô, scruto, Gloss. Philox.—Hence,
    b.
    scrūtor, ātus, pass., Amm. 28, 1, 10; 15, 8, 16; Aur. Vict. Orig. 6, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > scrutor

  • 15 vestigo

    ve-stīgo, no perf. and sup., āre, 1, v. a. [etym. dub.; perh. Sanscr. vahis (bahis), out, and stigh-, to climb; cf. Gr. stichos, a row, etc.; Angl. -Sax. stīgan; Germ. steigen, to climb].
    I.
    Prop., to follow in the track of; to track, trace out (cf.: rimor, indago, scrutor): germana soror, errare videbar, Tardaque vestigare et quaerere te, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 43 Vahl.):

    feras vestigat (sc. canis),

    Sen. Thyest. 496.—With abl.:

    fertur (sc. tigris) praeceps, odore vestigans (sc. raptorem),

    Plin. 8, 18, 25, § 66. —
    II.
    Transf.
    A. 1.
    With abl.:

    perfugas et fugitivos, quos inquirendo vestigare potuerint, reddidisse,

    Liv. 31, 19, 2:

    (cervi) vestigant cavernas (serpentium),

    Plin. 8, 32, 50, § 118:

    omnis enim jacens piscis magis naribus escam, quam oculis, vestigat,

    Col. 8, 17, 14.—
    2.
    Absol.:

    dimissis deinde per agros, qui vestigarent,

    Liv. 32, 26, 13 dub.; cf. Weissenb. ad loc.—
    B.
    To search after; to seek out:

    ceterum Alexander, quam regionem Dareus petisset, omni curā vestigans, tamen explorare non poterat,

    Curt. 4, 6, 5:

    adeo sicca lacuna, ut vestigantium sitim falleret,

    id. 4, 16, 14:

    equum vestigari jubet,

    id. 6, 5, 19:

    ergo alte vestiga (sc. ramum) oculis, riteque repertum Carpe manu,

    Verg. A. 6, 145.—
    III.
    Trop.
    A. 1.
    In simple constr.:

    causas rerum,

    Cic. de Or. 2, 39, 166.—
    2.
    With abl.:

    quā (sc. ratione) omnes illorum conatūs vestigare,

    Cic. Verr. 1, 16, 48.—
    3.
    With cum:

    quod cum desidiosā delectatione vestiges,

    Cic. de Or. 3, 23, 88.—
    B.
    To discover, find out:

    grave imperium regum nihil inexploratum, quod vestigari volunt, efficit,

    Liv. 39, 51, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > vestigo

См. также в других словарях:

  • Indāgo — (lat.), Nachforschung; weidmännisch: Einkreisung, Wildgehege; Prälatenwahl …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • andén — (Del lat. andagine, probablemente de indago, cerco.) ► sustantivo masculino 1 Plataforma a los lados de una vía de ferrocarril, muelle o metro, destinada a la circulación de pasajeros y mercaderías: ■ el andén estaba atestado de pasajeros por el… …   Enciclopedia Universal

  • indagar — 1. ‘Tratar de averiguar [algo]’. En el uso culto general es transitivo: «Firmemente decidido a indagar lo que estaba ocurriendo, salió de la vivienda» (Velasco Regina [Méx. 1987]); «Nadie fue hasta allí a indagar sus pretensiones» (Collyer… …   Diccionario panhispánico de dudas

  • Probsteierhagen — Wappen Deutschlandkarte …   Deutsch Wikipedia

  • Königshagen (Wüstung) — Die Wüstung Königshagen (auch Konegeshagen genannt) ist eine abgegangene Dorfsiedlung etwa 3,8 km südlich von Scharzfeld und 3,3 km südwestlich von Barbis am Südrand des Harzes im Landkreis Osterode am Harz, Niedersachsen, Deutschland.… …   Deutsch Wikipedia

  • indagar — Se conjuga como: llegar Infinitivo: Gerundio: Participio: indagar indagando indagado     Indicativo   presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. indago indagas indaga indagamos… …   Wordreference Spanish Conjugations Dictionary

  • indagate — transitive verb ( gated; gating) Etymology: Latin indagatus, past participle of indagare, from indago ring of hunters encircling game, act of searching, from Old Latin indu in + Latin agere to drive more at end , agent Date: circa 1623 to search… …   New Collegiate Dictionary

  • Stadthagen — Infobox Ort in Deutschland Art = Stadt Wappen = Stadtwappen Stadthagen.png lat deg = 52 |lat min = 19 |lat sec = 29 lon deg = 9 |lon min = 12 |lon sec = 25 Lageplan = Bundesland = Niedersachsen Landkreis = Schaumburg Höhe = 72 Fläche = 60.27… …   Wikipedia

  • Timothy Eggar — Timothy John Crommelin Eggar (born 19 December, 1951) is a former British Conservative politician. He was MP for Enfield North from 1979 until he stood down in 1997. He had served as minister for Trade and Industry, Education and Science, and… …   Wikipedia

  • Гроссенгайн — (Grossenhain) прежде назывался Гайн г. в Саксонии; 11544 жит. Значительное фабричное производство (шелковые и шерстяные ткани, сукно, машины, сигары и др.); городская библиотека с археологической коллекцией. Г., слав. Gvozdec, лат. Indago,… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Boltenhagen — Wappen Deutschlandkarte …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»