-
1 incydent
сущ.• инцидент• казус• случай* * *♂, Р. \incydentu инцидент, происшествие n;\incydent graniczny пограничный инцидент
+ zajście* * *м, Р incydentuинциде́нт, происше́ствие nincydent graniczny — пограни́чный инциде́нт
Syn: -
2 incydent
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > incydent
-
3 incydent
incydent m (-u; -y) Zwischenfall m -
4 incydent
-
5 incydent
incident -
6 incydent
eachtra -
7 incydent
olay -
8 incydent
[інцидент]m -
9 incydent
ч інцидент -
10 incydent
επεισόδιο -
11 incydent naruszenia bezpieczeństwa
• security incidentSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > incydent naruszenia bezpieczeństwa
-
12 incydent naruszenia bezpieczeństwa
• security incidentSłownik polsko-angielski dla inżynierów > incydent naruszenia bezpieczeństwa
-
13 reakcja na incydent
• incident responseSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > reakcja na incydent
-
14 reakcja na incydent
• incident responseSłownik polsko-angielski dla inżynierów > reakcja na incydent
-
15 drobny incydent
маленький инцидентOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > drobny incydent
-
16 dziwaczny incydent
странный инцидентOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dziwaczny incydent
-
17 dziwny incydent
странный инцидентOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dziwny incydent
-
18 nieprzyjemny incydent
неприятный инцидентOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieprzyjemny incydent
-
19 niesamowity incydent
необыкновенный инцидентOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niesamowity incydent
-
20 nieszczęśliwy incydent
несчастный инцидентOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieszczęśliwy incydent
См. также в других словарях:
incydent — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. incydentncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdarzenie, zajście, epizod, wypadek – zwykle o negatywnym charakterze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niemiły, niepokojący, krwawy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
incydent — m IV, D. u, Ms. incydentncie; lm M. y «wydarzenie, wypadek, zajście; spór» Pożałowania godny, przykry, nieprzyjemny incydent. Spowodować, wywołać incydent. Coś odbyło się bez incydentów. Gdzieś dochodzi do krwawych, zbrojnych incydentów. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
Mikołaj Abramowicz — Abramowicz coat of arms Mikołaj Abramowicz or Abrahamowicz (1590s 1651) was a Polish–Lithuanian noble of Jewish parents, who was one of the leading military and diplomatic figures of his period. A szlachcic, whose heraldic position in the Polish… … Wikipedia
Corfu Channel Incident — Date 1946 1948 … Wikipedia
godny — Pożałowania, ubolewania godny a) «przykry, niezręczny, będący wynikiem nieporozumienia»: Wtedy to zaszedł ten godny pożałowania incydent, który nas wszystkich napełnił smutkiem i wstydem. B. Schulz, Sanatorium. b) «dyskredytujący kogoś lub coś;… … Słownik frazeologiczny
puścić — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… … Słownik frazeologiczny
puszczać — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… … Słownik frazeologiczny
incydencik — m III, D. u, N. incydencikkiem; lm M. i zdr. od incydent Drobny, błahy, zabawny incydencik … Słownik języka polskiego
rozdąć — dk Xc, rozedmę, rozedmiesz, rozedmij, rozdąćdęła, rozdąćdęli, rozdąćdęty rozdymać ndk I, rozdąćam, rozdąćasz, rozdąćają, rozdąćaj, rozdąćał, rozdąćany 1. «dmąc rozszerzyć, powiększyć, napiąć; napełnić powietrzem, gazem» Wiatr rozdymał żagle. 2.… … Słownik języka polskiego
zabawny — zabawnyni, zabawnyniejszy «wywołujący śmiech, budzący wesołość; komiczny, pocieszny, śmieszny» Zabawna mina. Zabawne figle. Zabawna historia. Zabawne opowiadanie. Zabawne anegdoty. Zabawny epizod, zbieg okoliczności. Zabawna sytuacja … Słownik języka polskiego
zajście — n I 1. rzecz. od zajść. 2. lm D. zajść «wydarzenie, w którym dochodzi do konfliktu; incydent, awantura, zatarg» Zajścia uliczne. Być świadkiem zajścia … Słownik języka polskiego