Перевод: со всех языков на французский

с французского на все языки

incumbo

  • 1 incumbo

    incumbo, ĕre, cŭbŭi, cŭbĭtum    - intr. avec dat. ou une prép.; qqf. tr. - [st1]1 [-] s'étendre sur, s'appuyer sur.    - incumbere toro, Virg. En. 4, 650: s'étendre sur un lit.    - incumbere olivae, Virg. B. 8, 16: s'ppuyer sur un bâton d'olivier.    - incumbere in scuta, Liv 35, 5, 7: s'appuyer sur un bâton d'olivier, sur des boucliers.    - incumbere sarcinis, Liv 22, 2, 8: s'étendre sur les bagages.    - incumbere remis, Virg. En. 5, 15: peser sur les rames. [st1]2 [-] se pencher.    - incumbere ad aliquem, Ov. M. 9, 385 ; incumbere alicui Quint. 11, 3, 132: se pencher vers qqn.    - silex incumbebat ad amnem, Virg. En. 8, 236: le rocher penchait vers le fleuve.    - laurus incumbens arae, Virg. En. 2, 514: un laurier penché sur l'autel.    - incumbere in gladium, Cic. Inv. 2, 154 ; gladio Her. 1, 18 ; gladium Plaut. Cas. 308: se jeter sur son épée. [st1]3 [-] peser sur, s'abattre sur.    - incumbere in hostem, Liv. 30, 34, 2: faire pression sur l'ennemi. --- cf Liv. 27, 40, 6.    - aestas incumbens scopulis, Virg. G. 2, 377: la chaleur d'été pesant sur les rochers.    - tempestas incubuit silvis, Virg. G. 2, 311: la tempête s'est abattue sur la forêt. --- cf Virg. En. 1, 84 ; Hor. O. 1, 3, 30. [st1]4 [-] s'appliquer à.    - incumbere in aliquam rem, ad aliquam rem, Cic. Phil. 4, 12 ; 6, 2, etc.: s'appliquer à qqch.    - incumbere alicui rei, Tac. D. 3; Plin. Ep 7, 27, 9: s'appliquer à qqch.    - incumbere + inf.: s'appliquer à faire qqch. --- Virg. G. 4, 249 ; Tac. H. 2, 10.    - haec doce, haec profer, huc incumbe decuriasse Plancium, Cic. Planc. 45: montre, étale au jour, attache-toi à prouver que Plancius a formé des cabales.    - incumbere ut... Cic. Fam. 10, 19, 2, se donner à la tâche de...    - absol. incumbere, Virg. En. 4, 397: se mettre au travail. [st1]5 [-] peser sur, faire pression sur.    - incumbere alicui: faire pression sur qqn. --- Cic. de Or. 2, 324; Tac. An 14, 54.    - incumbere alicui rei: peser sur qqch. --- Liv. 3, 16, 5. [st1]6 [-] se pencher, se porter vers.    - idem volunt omnes ordines, eodem incumbunt municipia, Cic. Phil. 6, 18: c'est là aussi ce que veulent tous les ordres de l'état, c'est le but où tendent les municipes.    - eos, qui audiant, quocumque incubuerit (orator), impellere, Cic. de Or. 3, 55: pousser l'auditeur du côté, quel qu'il soit, où il (l'orateur) se porte lui-même.    - incumbit voluntatum inclinatio ad virum bonum, Cic. Mur. 53: toutes les sympathies se portent sur l'honnête homme.    - ea velut censura in Sariolenum Voculam acerrime incubuit, Tac. H. 4, 41: cette sorte de censure tomba avec une très grande rigueur sur Sariolénus Vocula. [st1]7 [-] [décad.] incomber (à qqn).    - incumbit judici officium, Dig.: la tâche incombe au juge.    - incumbit ei probatio, Dig.: c'est à lui de fournir la preuve.
    * * *
    incumbo, ĕre, cŭbŭi, cŭbĭtum    - intr. avec dat. ou une prép.; qqf. tr. - [st1]1 [-] s'étendre sur, s'appuyer sur.    - incumbere toro, Virg. En. 4, 650: s'étendre sur un lit.    - incumbere olivae, Virg. B. 8, 16: s'ppuyer sur un bâton d'olivier.    - incumbere in scuta, Liv 35, 5, 7: s'appuyer sur un bâton d'olivier, sur des boucliers.    - incumbere sarcinis, Liv 22, 2, 8: s'étendre sur les bagages.    - incumbere remis, Virg. En. 5, 15: peser sur les rames. [st1]2 [-] se pencher.    - incumbere ad aliquem, Ov. M. 9, 385 ; incumbere alicui Quint. 11, 3, 132: se pencher vers qqn.    - silex incumbebat ad amnem, Virg. En. 8, 236: le rocher penchait vers le fleuve.    - laurus incumbens arae, Virg. En. 2, 514: un laurier penché sur l'autel.    - incumbere in gladium, Cic. Inv. 2, 154 ; gladio Her. 1, 18 ; gladium Plaut. Cas. 308: se jeter sur son épée. [st1]3 [-] peser sur, s'abattre sur.    - incumbere in hostem, Liv. 30, 34, 2: faire pression sur l'ennemi. --- cf Liv. 27, 40, 6.    - aestas incumbens scopulis, Virg. G. 2, 377: la chaleur d'été pesant sur les rochers.    - tempestas incubuit silvis, Virg. G. 2, 311: la tempête s'est abattue sur la forêt. --- cf Virg. En. 1, 84 ; Hor. O. 1, 3, 30. [st1]4 [-] s'appliquer à.    - incumbere in aliquam rem, ad aliquam rem, Cic. Phil. 4, 12 ; 6, 2, etc.: s'appliquer à qqch.    - incumbere alicui rei, Tac. D. 3; Plin. Ep 7, 27, 9: s'appliquer à qqch.    - incumbere + inf.: s'appliquer à faire qqch. --- Virg. G. 4, 249 ; Tac. H. 2, 10.    - haec doce, haec profer, huc incumbe decuriasse Plancium, Cic. Planc. 45: montre, étale au jour, attache-toi à prouver que Plancius a formé des cabales.    - incumbere ut... Cic. Fam. 10, 19, 2, se donner à la tâche de...    - absol. incumbere, Virg. En. 4, 397: se mettre au travail. [st1]5 [-] peser sur, faire pression sur.    - incumbere alicui: faire pression sur qqn. --- Cic. de Or. 2, 324; Tac. An 14, 54.    - incumbere alicui rei: peser sur qqch. --- Liv. 3, 16, 5. [st1]6 [-] se pencher, se porter vers.    - idem volunt omnes ordines, eodem incumbunt municipia, Cic. Phil. 6, 18: c'est là aussi ce que veulent tous les ordres de l'état, c'est le but où tendent les municipes.    - eos, qui audiant, quocumque incubuerit (orator), impellere, Cic. de Or. 3, 55: pousser l'auditeur du côté, quel qu'il soit, où il (l'orateur) se porte lui-même.    - incumbit voluntatum inclinatio ad virum bonum, Cic. Mur. 53: toutes les sympathies se portent sur l'honnête homme.    - ea velut censura in Sariolenum Voculam acerrime incubuit, Tac. H. 4, 41: cette sorte de censure tomba avec une très grande rigueur sur Sariolénus Vocula. [st1]7 [-] [décad.] incomber (à qqn).    - incumbit judici officium, Dig.: la tâche incombe au juge.    - incumbit ei probatio, Dig.: c'est à lui de fournir la preuve.
    * * *
        Incumbo, incumbis, incubui, incubitum, pen. cor. incumbere. Virgil. Estre couché ou appuyé sur quelque chose.
    \
        Incumbunt tecta centenis columnis. Martial. Sont soubstenuz decent colomnes.
    \
        Gladio incumbere. Author ad Herennium. Se jecter sur la poincte d'une espee, et s'appesantir dessus, pour se traverser et tuer.
    \
        Humero alicuius. Virgil. S'appuyer sur l'espaule d'aucun.
    \
        Incumbere ad bellum omni studio. Cice. Employer tout son soing et tout son povoir au faict d'une guerre.
    \
        Incumbere in bellum animo et opibus. Caes. S'efforcer et d'affection et de biens d'aider à une guerre.
    \
        Incumbe in eam curam et cogitationem, quae tibi summam dignitatem et gloriam afferat. Cic. Jecte toy entierement sur, etc.
    \
        Incubuit autem in eas disputationes, vt doceret nullum, etc. Cic. Il veint à cheoir et tomber en ces disputes, pour, etc.
    \
        Incumbere ad, vel in perniciem alicuius. Cic. Tascher de tout son povoir et s'efforcer de nuire à aucun, Pourchasser sa mort.
    \
        Tota mente, omnique animi impetu, in Remp. incumbere. Cic. Mettre toute son estude et sa cure à vaquer à la Republique, S'employer du tout à, etc.
    \
        In hoc vehementer incumbendum. Quintil. Il fault insister à ce poinct à toutes fins. B.
    \
        Incumbere ad salutem Reip. Cic. Pourchasser le salut public.
    \
        Incumbere ad vel in studia. Cic. Estudier fort et ferme, y mettre toute sa peine.
    \
        Ad voluntatem perferendae legis incubuerat. Cice. Il estoit demeuré fiché et arresté en ce vouloir de, etc.
    \
        Incumbere ceris et stylo. Pli. Vaquer à escrire en tablettes cirees.
    \
        Incumbere cum aliquo in rem aliquam. Caelius ad Ciceronem. Mettre peine.
    \
        Incumbit illi spes successionis. Suet. On ha esperance qu'il doibve succeder, On espere qu'il succedera.
    \
        Incumbit defensio mortis haeredi. Vlp. L'heritier doibt defendre, etc. C'est à faire à l'heritier, C'est la charge de l'heritier, L'heritier est tenu, etc.
    \
        Magna vis venti in mare incubuit. Quint. S'est jectee sur la mer.
    \
        Qui in te ipsum incubuerunt. Cic. Qui se sont jectez ou ruez sur toy.
    \
        Incumbere. Plaut. Pancher.
    \
        Ad lenitatem nimiam, ambitionemque incumbunt mores. Cic. S'enclinent.
    \
        Volunt idem omnes ordines, eodem incumbunt municipia. Cic. Tendent à cela mesme.

    Dictionarium latinogallicum > incumbo

См. также в других словарях:

  • New York Innovative Theatre Awards — The New York Innovative Theatre Awards (IT Awards) were founded in 2004. These annual awards honor excellence in Off Off Broadway Theatre and help nurture and promote the Off Off Broadway community. Contents 1 Mission statement 2 IT Foundation… …   Wikipedia

  • Импост — (итал. imposto, лат. incumbo, нем. Kämpfer) архитектурный термин, означающий: 1) выступающие вперед и обделанные в виде карниза камни вверху пилястры или края стены, на которые опираются пяты арки; 2) неподвижную часть, помещающуюся над дверью… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Инкумбация — (от лат. incumbo лежу), “наложение” верхнего яруса при сменах фитоценозов (например, и. яруса осины на лесной луг с образованием травянистого осинника). Термин предложил В. Б. Сочава (1930). Экологический энциклопедический словарь. Кишинев:… …   Экологический словарь

  • ԱՆՊԱՐԱՊԵՄ — (եցի.) NBH 1 0229 Chronological Sequence: 8c, 11c չ. ԱՆՊԱՐԱՊԵՄ ԱՆՊԱՐԱՊԻՄ. κατασχολέω occupor, incumbo եւ otio male utor Չմնալ պարապորդ կամ դատարկ ʼի գործոյ. զբաղիլ. դեգերիլ. *Ի չափոյ (սիրոյ), որպէս պատշաճ է, մի՛ անպարապեցից. Նիւս. երգ.: *Ուսեալ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԱՆՊԱՐԱՊԻՄ — (եցայ) NBH 1 0229 Chronological Sequence: 8c, 11c ձ. ԱՆՊԱՐԱՊԵՄ ԱՆՊԱՐԱՊԻՄ. κατασχολέω occupor, incumbo եւ otio male utor Չմնալ պարապորդ կամ դատարկ ʼի գործոյ. զբաղիլ. դեգերիլ. *Ի չափոյ (սիրոյ), որպէս պատշաճ է, մի՛ անպարապեցից. Նիւս. երգ.: *Ուսեալ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԴԵԳԵՐԻՄ — (եցայ.) NBH 1 0607 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 10c, 12c ն. διατρίβω, ἑνδιατρίβω moror, commoror, incumbo, studeo Թարթափիլ. կալ մնալ ուրեք, եւ պարապիլ կամ կրթիլ յիրս ինչ. պատաղիլ. յամել առ ժամանակ մի. եւ Տատանիլ. բանի մը հետ ըլլալ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՅԱՄԱՌԵՄ — (եցի.) NBH 2 0318 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 10c, 11c, 12c չ. ՅԱՄԱՌԵՄ ՅԱՄԱՌԻՄ. θρασύνομαι temerarius sum ἑπιμένω , ἑπιτίθημαι, ἑγκείμαι persevero; incumbo, insto եւն. Յամառ գտանիլ. յամել՝ յարիլ՝ խստանալ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՊԱՐԱՊԵՄ — (եցի.) NBH 2 0628 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 8c, 9c, 10c, 11c, 12c, 14c ն. Տ. ՊԱՐԱՊԵՑՈՒՑԱՆԵԼ. *Սիրեաց զիս որպէս զորդի իւր եւ պարապեաց ամենայն խորհրդոց իւրոց մինչեւ նախանձել ընդ իս աշակերտակցացն իմոց. Շիր. յղ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • incumbens —   L. incumbo, lie upon. Lateral inflorescence branches appressed to central axis …   Etymological dictionary of grasses

  • incumbente — adj. 2 g. 1. Que incumbe ou dá incumbência. 2. Que compete a. 3. Inclinado para baixo ou debruçado. 4.  [Botânica] Inclinado para a terra.   ‣ Etimologia: latim incumbens, entis, particío presente de incumbo, ere, deitar se sobre, estender se… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • incumbir — v. tr. e pron. 1. Atribuir ou atribuir se como encargo ou obrigação. = ENCARREGAR, ENCOMENDAR • v. tr. 2. Ser competência ou atribuição de (ex.: essa questão incumbe ao superior hierárquico). = CABER, COMPETIR, TOCAR   ‣ Etimologia: latim incumbo …   Dicionário da Língua Portuguesa

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»