-
1 incriminatory
tr[ɪn'krɪmɪnətərɪ]1 SMALLLAW/SMALL incriminatorio,-aincriminatory [ɪn'krɪmənə.tori] adj: incriminatorioadj.• incriminador adj.[ɪn'krɪmɪnǝtǝrɪ]ADJ = incriminating -
2 incriminatory
incriminatory adj Jur [testimony, document] compromettant ; incriminatory evidence preuves incriminantes. -
3 incriminatory
incriminatory [ɪnˊkrɪmɪnətǝrɪ] aобвини́тельный -
4 incriminatory
incriminatory► to incriminate -
5 incriminatory
-
6 incriminatory
Un panorama unique de l'anglais et du français > incriminatory
-
7 incriminatory
викривальний, обвинувальний, інкримінуючий, який ставить за вину -
8 incriminatory
{in'kriminətəri}
вж. incriminating i* * *{in'kriminъtъri} incriminating I.* * *обвинителен;* * *вж. incriminating i* * *incriminatory[in´krimineitəri] = incriminating. -
9 incriminatory
[In'krImIneItɪŋ] [In'krImIneItərI]adjbelastend* * *incriminatory [-nətərı; -trı; US -nəˌtəʊriː; -ˌtɔː-] adj (adv incriminatorily) → academic.ru/37512/incriminating">incriminating* * *adj.belastend adj. -
10 incriminatory
обвинительный имя прилагательное: -
11 incriminatory
[ɪnˈkrɪmɪnətərɪ]incriminatory обвинительный -
12 incriminatory
[ınʹkrımınət(ə)rı] = incriminating -
13 incriminatory
[ɪn'krɪmɪnət(ə)rɪ]1) Юридический термин: вменяющий в вину, инкриминирующий, уличающий2) Деловая лексика: обвинительный3) Макаров: обвиняющий -
14 incriminatory
[ɪn`krɪmɪnət(ə)rɪ]обвинительный, осуждающий, инкриминирующий, обвиняющийАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > incriminatory
-
15 incriminatory
[in'crim·i·na·to·ry || ɪn'krɪmɪneɪtɔrɪ /-trɪ]◙ adj. מרשיע, מפליל* * *◙ לילפמ,עישרמ◄ -
16 incriminatory
adj. \/ɪnˈkrɪmɪnət(ə)rɪ\/inkriminerende, belastende -
17 incriminatory
-
18 incriminatory
-
19 incriminatory
adj. suçlayıcı* * *suçlama kabilinden -
20 incriminatory
[inkrímineitəri]adjectiveobtežilen, obtoževalen
См. также в других словарях:
incriminatory — I adjective accusatory, accusing, blaming, charging with guilt, condemnatory, condemning, convicting, criminative, criminatory, damaging, damnatory, damning, defamatory, denunciatory, disparaging, establishing guilt, harming, implicating,… … Law dictionary
Incriminatory — In*crim i*na*to*ry, a. Of or pertaining to crimination; tending to incriminate; criminatory. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
incriminatory — incriminate ► VERB ▪ make (someone) appear guilty of a crime or wrongdoing. DERIVATIVES incrimination noun incriminatory adjective. ORIGIN Latin incriminare accuse , from crimen crime … English terms dictionary
incriminatory — adjective charging or suggestive of guilt or blame incriminatory testimony • Syn: ↑criminative, ↑criminatory, ↑incriminating • Similar to: ↑inculpatory, ↑inculpative … Useful english dictionary
incriminatory — adjective see incriminate … New Collegiate Dictionary
incriminatory — See incrimination. * * * … Universalium
incriminatory — adjective That incriminates … Wiktionary
incriminatory — in crim·i·na·to·ry || ɪn krɪmɪneɪtÉ”rɪ / trɪ adj. serving to incriminate, showing involvement in a crime … English contemporary dictionary
incriminatory — adjective making someone seem to be guilty … Longman dictionary of contemporary English
incriminatory — in·crim·i·na·to·ry … English syllables
criminative criminatory incriminating incriminatory — inculpative inculpative adj. Inculpatory. [Narrower terms: {accusatorial, accusatory, accusing}; {comminatory, denunciative, denunciatory}; {condemnatory, condemning ; {criminative, criminatory, incriminating, incriminatory ; {damnatory, damning… … The Collaborative International Dictionary of English