Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

incĭtāmentum

  • 1 incitamentum

    incitāmentum, ī, n. (incito), das Anreizungs-, Aufmunterungsmittel, die Anreizung, der Antrieb, der Stachel, Sporn, (s. Mützell Curt. 4, 10 [41], 24), a) v. Lebl., absol., id maximum erat bellantibus incitamentum, Curt. 8, 14 (48), 11. – m. subj. Genet., inc. tubarum, Amm. 21, 12, 12. – mit obj. Genet., incitamenta animi, Sen.: magna cogitationis incitamenta, Plin. ep.: inc. cupidinis, Tac.: incitamenta irarum, Tac. – inc. periculorum et laborum, Cic.: incitamenta victoriae, Tac.: inc. educandi, Plin. pan. – mit ad u. Akk., pugnabat pro rege nominis fama, deinde desperatio, magnum ad honeste moriendum inc., Curt. 9, 5 (19), 6. – Ggstz., omnia animarum placamenta vel incitamenta, Apul. de deo Socr. 13. – b) v. Pers., m. obj. Genet., uxor, quae incitamentum mortis et particeps fuit, Anreizerin, Tac. ann. 6, 29. – m. ad u. Akk., Dareus curru sublimis eminebat, et suis ad se tuendum et hostibus ad incessendum ingens inc., Curt. 3, 11 (27), 7.

    lateinisch-deutsches > incitamentum

  • 2 incitamentum

    incitamentum, i, n. aiguillon, stimulant, encouragement.
    * * *
    incitamentum, i, n. aiguillon, stimulant, encouragement.
    * * *
        Incitamentum, huius incitamenti. Plin. iunior. Incitation, Esperon, Aguillon, Esmouvement.

    Dictionarium latinogallicum > incitamentum

  • 3 incitamentum

    incitāmentum, ī, n. (incito), das Anreizungs-, Aufmunterungsmittel, die Anreizung, der Antrieb, der Stachel, Sporn, (s. Mützell Curt. 4, 10 [41], 24), a) v. Lebl., absol., id maximum erat bellantibus incitamentum, Curt. 8, 14 (48), 11. – m. subj. Genet., inc. tubarum, Amm. 21, 12, 12. – mit obj. Genet., incitamenta animi, Sen.: magna cogitationis incitamenta, Plin. ep.: inc. cupidinis, Tac.: incitamenta irarum, Tac. – inc. periculorum et laborum, Cic.: incitamenta victoriae, Tac.: inc. educandi, Plin. pan. – mit ad u. Akk., pugnabat pro rege nominis fama, deinde desperatio, magnum ad honeste moriendum inc., Curt. 9, 5 (19), 6. – Ggstz., omnia animarum placamenta vel incitamenta, Apul. de deo Socr. 13. – b) v. Pers., m. obj. Genet., uxor, quae incitamentum mortis et particeps fuit, Anreizerin, Tac. ann. 6, 29. – m. ad u. Akk., Dareus curru sublimis eminebat, et suis ad se tuendum et hostibus ad incessendum ingens inc., Curt. 3, 11 (27), 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incitamentum

  • 4 incitamentum

    incĭtāmentum, i, n. [id.], an incitement, inducement, incentive.
    I.
    In abstr. with gen. or ad: et periculorum et laborum, * Cic. Arch. 10, 23:

    educandi,

    Plin. Pan. 27, 1:

    turbarum,

    Amm. 21, 12 al.:

    ad honeste moriendum,

    Curt. 9, 5, 4; so,

    ad incessendum,

    id. 3, 11, 5.— With quo and comp.:

    inclinatio senatus incitamentum Tiberio fuit quo promptius adversaretur,

    Tac. A. 2, 38.— In plur.:

    incitamenta irarum,

    Tac. A. 1, 55:

    victoriae,

    id. Agr. 32:

    spei,

    Curt. 4, 14, 1 al. —
    II.
    In concr., of persons (in Tac.):

    Sextia uxor, quae incitamentum mortis et particeps fuit,

    that instigated, Tac. A. 6, 29 fin. —In plur.:

    acerrima seditionum ac discordiae incitamenta interfectores Galbae,

    id. H. 2. 23.

    Lewis & Short latin dictionary > incitamentum

  • 5 incitamentum

    incitāmentum, ī n. [ incito ]
    побудительная причина, побуждение, стимул, мотив (cupidinis T; educandi PJ; ad honeste moriendum QC); побудитель, подстрекатель (i. mortis esse T)

    Латинско-русский словарь > incitamentum

  • 6 incitāmentum

        incitāmentum ī, n    [incito], an incitement, inducement, incentive, stimulus: periculorum, i. e. to endure: ad se tuendum ingens, Cu.: incitamenta victoriae, Ta.
    * * *
    incentive, stimulus

    Latin-English dictionary > incitāmentum

  • 7 incitamentum

    , incitamenti n
      побудительный стимул

    Dictionary Latin-Russian new > incitamentum

  • 8 incitabulum

    incitābulum, ī n. AG = incitamentum

    Латинско-русский словарь > incitabulum

  • 9 inritamentum

    irrītāmentum ( inr-), i, n. [id.], an incitement, incentive, provocative (not before the Aug. period, and most freq. in plur.;

    syn.: incitamentum, invitamentum, illecebra): irritamentis iras militum acuere,

    Liv. 40, 27:

    certaminum equestrium,

    id. 30, 11:

    gulae,

    Sall. J. 89, 7:

    invidiae,

    Tac. A. 3, 9:

    pacis,

    id. Agr. 20; cf.:

    belli, non pacis,

    Just. 31, 7, 9:

    opes, inritamenta malorum,

    Ov. M. 1, 140:

    Veneris languentis,

    Juv. 11, 16.—Of things, a provocation, obstruction acting as a dam:

    (fluvius) insulis inpactus, totidem incitatus inritamentis,

    Plin. 5, 9, 10, § 54.

    Lewis & Short latin dictionary > inritamentum

  • 10 invitamentum

    invītāmentum, i, n. [id.], an invitation.
    I.
    Lit. (post-class.):

    filia invitamento matris suae circumlata,

    App. Mag. p. 322, 39; id. M. 1, p. 103, 40.—
    II.
    Trop., an allurement, incitement, inducement:

    invitamenta naturae,

    Cic. Fin. 5, 6, 17 fin.:

    is (honos), autem, non invitamentum ad tempus, sed perpetuae virtutis praemium,

    id. Fam. 10, 10, 2:

    temeritatis,

    Liv. 2, 42, 6:

    sceleris,

    Vell. 2, 67, 3:

    pulchritudinem ejus non libidinis habuerat invitamentum, sed gloriae,

    Curt. 4, 10, 24 (al. incitamentum): ad res necessarias, id. ap. Non. 321, 16:

    invitamenta urbis et fori,

    attractions, Cic. Sull. 26, 74.

    Lewis & Short latin dictionary > invitamentum

  • 11 irritamentum

    irrītāmentum ( inr-), i, n. [id.], an incitement, incentive, provocative (not before the Aug. period, and most freq. in plur.;

    syn.: incitamentum, invitamentum, illecebra): irritamentis iras militum acuere,

    Liv. 40, 27:

    certaminum equestrium,

    id. 30, 11:

    gulae,

    Sall. J. 89, 7:

    invidiae,

    Tac. A. 3, 9:

    pacis,

    id. Agr. 20; cf.:

    belli, non pacis,

    Just. 31, 7, 9:

    opes, inritamenta malorum,

    Ov. M. 1, 140:

    Veneris languentis,

    Juv. 11, 16.—Of things, a provocation, obstruction acting as a dam:

    (fluvius) insulis inpactus, totidem incitatus inritamentis,

    Plin. 5, 9, 10, § 54.

    Lewis & Short latin dictionary > irritamentum

См. также в других словарях:

  • incitamentum — index incentive, inducement, stimulus Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • incitement — /in suyt meuhnt/, n. 1. the act of inciting. 2. the state of being incited. 3. motive; incentive. [1585 95; INCITE + MENT; cf. L incitamentum] * * * …   Universalium

  • inducement — in·duce·ment /in düs mənt, dyüs / n 1: factual matter presented by way of introduction or background to explain the principal allegations of a legal cause (as of slander or libel) compare innuendo 2: a significant offer or act that promises or… …   Law dictionary

  • incentive — I noun actuation, allure, allurement, appeal, attraction, bait, causality, causation, cause, cause of action, consideration, driving force, encouragement, enticement, goad, impetus, impulse, impulsion, incitamentum, incitement, inducement,… …   Law dictionary

  • stimulus — I noun activator, animator, arouser, calcar, catalyst, catalytic agent, cause, drive, encouragement, excitant, fillip, goad, impetus, impulse, incentive, incitamentum, incitement, inducement, influence, inritamentum, motivating force, motive,… …   Law dictionary

  • incitamento — o incitamiento m. Cosa que incita. * * * incitamento. (Del lat. incitamentum). m. Cosa que incita. * * * altincitamento o incitamiento/alt ► masculino Lo que incita …   Enciclopedia Universal

  • incitement — (in si te man) s. m. Action d inciter. HISTORIQUE    XVIe s. •   Comme metaux et pierres de valeurs, Incitemens à tous maux et malheurs, MAROT IV, 19. ÉTYMOLOGIE    ital. incitamento ; du lat. incitamentum, de incitare, inciter. SUPPLÉMENT AU… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • AQUILA Militatis Romanorum — quam illi an a Thuscis, uti diximus; an ab Epirotis, quos etiam hôc insigni in bello usos fuisie, nummi loquuntur, accepertunt: erat vel autea, vel argentea, summae hastae praepilatae suffixa expansisque alis, interdum fulmen unguibus tenebat,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PALMA — I. PALMA Consul sub Hadriano, seu A. Cornelius Palma, ingegrô nomine, fuit Consul II. ordinarius eôdem annô, quô inter suffectos Hadrianus, postea huius iussu una cum Celso seu L. Publilio Celso, hadriani in illo suo Consulatu collega, occisus,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PLAUDERE — cum sonitu verberare est. Virg. l. 12. Aen. v. 85. de Aurigis et Equis, Circumstant properi aurigae, manibusque lacessunt Pectora plausa cavis Auctor Ceiris, Non Libyco molles plauduntur pectine telae etc. Praecipue avium alis, Aen. l. 5. v. 515 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SEXITIA — Mamerci Scauri uxor, mortis quâ Vir damnationem anteiret, et incitamentum et particeps, Tacit. l. 6. Annal. c. 29 …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»