Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

in-vetero

  • 1 vetero

    vetero, āvī, ātum, āre, alt machen, dicendo autem novum veteravit prius, Vulg. epist. ad Hebr. 8, 13. – Partiz. veterātus, a, um, alt geworden ulcera, Plin. 32, 141: caseus, Scrib. Larg. 140.

    lateinisch-deutsches > vetero

  • 2 vetero

    vetero, āvī, ātum, āre, alt machen, dicendo autem novum veteravit prius, Vulg. epist. ad Hebr. 8, 13. – Partiz. veterātus, a, um, alt geworden ulcera, Plin. 32, 141: caseus, Scrib. Larg. 140.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vetero

  • 3 inveteratus

    inveterātus, a, um, s. in-vetero.

    lateinisch-deutsches > inveteratus

  • 4 invetero

    in-vetero, āvī, ātum, āre, alt werden lassen, I) im allg.: a) konkr. Objj.: caelestem aquam, Colum.: allium cepamque, Plin.: carnes, Plin.: ferendum sane fuerit inveterari vina, daß man W. alt werden lasse, Plin.: vinum, quod fumo inveterabatur, Acro Hor. – b) abstr. Objj.: α) im üblen Sinne, conglutinatio inveterata (alt gewordene, Ggstz. recens), Cic. de sen. 72. – β) im guten Sinne, zum Alten machen, inveteravi peregrinam novitatem, ich habe damit dem Fremden und Neuen die Gestalt des Alten gegeben, Curt. 10, 3 (12), 13. – II) prägn.: 1) veralten-, abkommen lassen, hāc versutiā et his artibus notitiam veri ac singularis dei apud omnes gentes inveteraverunt, Lact. 2, 16, 20. – 2) medial inveterari, einwurzeln, sich festsetzen, unveraltet bleiben, non tam stabilis opinio permaneret nec cum saeculis aetatibusque hominum inveterari potuisset, Cic. de nat. deor. 2, 5: quae (aetas) cum corporis robore ac viribus vigeat, animum esse inveteratum (sei der Mut zur andern Natur geworden, erstarkt) diutinā arte atque usu belli, Liv. 42, 11, 6: inveteratā cum gloriā tum etiam licentiā, Nep. Eum. 8, 2: oft Partiz. inveterātus, a, um, eingewurzelt, fest gewurzelt, seit Jahren bewährt, altgewohnt, amicitia, Cic.: prudentia, Liv.: ira, Cic.: invidia, Cic.: error, Cic., errores, Lact.: licentia, Suet.: inveteratum erga matrem obsequium, Tac.

    lateinisch-deutsches > invetero

  • 5 veterator

    veterātor, ōris, m. (vetero), I) der in etw. alt geworden ist, ergraut, gewandt, routiniert, der Routinier, a) übh.: in litteris, Gell.: in causis, Cic. – b) insbes., im üblen Sinne, durchtrieben, verschmitzt, non sunt in disputando vafri, non veteratores, non malitiosi, Cic. de rep. 3, 25: absol. = ein durchtriebener, verschmitzter Mensch, ein alter Fuchs, ein ausgemachter Schurke, Ter., Cic. u.a.; vgl. Donat. Ter. Andr. 2, 6, 26. – II) der alte Sklave (Ggstz. novicius), ICt.

    lateinisch-deutsches > veterator

  • 6 veteratus

    veterātus, a, um, s. vetero.

    lateinisch-deutsches > veteratus

  • 7 invetero

    in-vetero, āvī, ātum, āre, alt werden lassen, I) im allg.: a) konkr. Objj.: caelestem aquam, Colum.: allium cepamque, Plin.: carnes, Plin.: ferendum sane fuerit inveterari vina, daß man W. alt werden lasse, Plin.: vinum, quod fumo inveterabatur, Acro Hor. – b) abstr. Objj.: α) im üblen Sinne, conglutinatio inveterata (alt gewordene, Ggstz. recens), Cic. de sen. 72. – β) im guten Sinne, zum Alten machen, inveteravi peregrinam novitatem, ich habe damit dem Fremden und Neuen die Gestalt des Alten gegeben, Curt. 10, 3 (12), 13. – II) prägn.: 1) veralten-, abkommen lassen, hāc versutiā et his artibus notitiam veri ac singularis dei apud omnes gentes inveteraverunt, Lact. 2, 16, 20. – 2) medial inveterari, einwurzeln, sich festsetzen, unveraltet bleiben, non tam stabilis opinio permaneret nec cum saeculis aetatibusque hominum inveterari potuisset, Cic. de nat. deor. 2, 5: quae (aetas) cum corporis robore ac viribus vigeat, animum esse inveteratum (sei der Mut zur andern Natur geworden, erstarkt) diutinā arte atque usu belli, Liv. 42, 11, 6: inveteratā cum gloriā tum etiam licentiā, Nep. Eum. 8, 2: oft Partiz. inveterātus, a, um, eingewurzelt, fest gewurzelt, seit Jahren bewährt, altgewohnt, amicitia, Cic.: prudentia, Liv.: ira, Cic.: invidia, Cic.: error, Cic., errores, Lact.: licentia, Suet.: inveteratum erga matrem obsequium,
    ————
    Tac.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > invetero

  • 8 veterator

    veterātor, ōris, m. (vetero), I) der in etw. alt geworden ist, ergraut, gewandt, routiniert, der Routinier, a) übh.: in litteris, Gell.: in causis, Cic. – b) insbes., im üblen Sinne, durchtrieben, verschmitzt, non sunt in disputando vafri, non veteratores, non malitiosi, Cic. de rep. 3, 25: absol. = ein durchtriebener, verschmitzter Mensch, ein alter Fuchs, ein ausgemachter Schurke, Ter., Cic. u.a.; vgl. Donat. Ter. Andr. 2, 6, 26. – II) der alte Sklave (Ggstz. novicius), ICt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > veterator

  • 9 veteratus

    veterātus, a, um, s. vetero.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > veteratus

См. также в других словарях:

  • vetero- — [dal lat. vetus tĕris vecchio, antico ]. Primo elemento che, in parole composte, significa vecchio, antico , o anche superato, sorpassato …   Enciclopedia Italiana

  • vetero- — vè·te·ro conf., spec. nel linguaggio politico e giornalistico, vecchio, antico o, anche, sorpassato, antiquato: veterocomunista, veterotestamentario {{line}} {{/line}} ETIMO: dal lat. vĕtus, ĕris …   Dizionario italiano

  • Chiesa vetero cattolica italiana dell'Unione di Utrecht — Die Chiesa vetero cattolica italiana dell Unione di Utrecht (Italienische Altkatholische Kirche der Utrechter Union), die von der „Chiesa Vetero Cattolica Italiana“ und der „Chiesa Vetero Cattolica Indipendente in Europa“ zu unterscheiden ist,… …   Deutsch Wikipedia

  • Chiesa vetero cattolica italiana dell’Unione di Utrecht — Die Chiesa vetero cattolica italiana dell Unione di Utrecht (Italienische Altkatholische Kirche der Utrechter Union), die von der „Chiesa Vetero Cattolica Italiana“ und der „Chiesa Vetero Cattolica Indipendente in Europa“ zu unterscheiden ist,… …   Deutsch Wikipedia

  • dȅvetero — (dȅvetoro) sr zb. br. 〈D L devetèrma〉 1. {{001f}}jedno i još osmero živo srednjega roda (dijete ili mlado životinje) 2. {{001f}}devet osoba koje nisu istoga gramatičkog roda i spola (muškarac, žena, dijete) [nas (vas, njih, ono) ∼] …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • Iglesia española reformada episcopal — La Iglesia Española Reformada Episcopal (I.E.R.E.) es una Iglesia perteneciente a la Comunión Anglicana mundial. Se considera a sí misma una parte plena de la Iglesia una, santa, católica y apostólica establecida por Cristo y sus apóstoles;… …   Wikipedia Español

  • Piirissaar — Saltar a navegación, búsqueda Localización de Piirissaar …   Wikipedia Español

  • Altkatholische Kirche in Italien — Die Chiesa vetero cattolica italiana dell Unione di Utrecht (Italienische Altkatholische Kirche der Utrechter Union), die von der „Chiesa Vetero Cattolica Italiana“ und der „Chiesa Vetero Cattolica Indipendente in Europa“ zu unterscheiden ist,… …   Deutsch Wikipedia

  • Italienische Altkatholische Kirche der Utrechter Union — Die Chiesa vetero cattolica italiana dell Unione di Utrecht (Italienische Altkatholische Kirche der Utrechter Union), die von der „Chiesa Vetero Cattolica Italiana“ und der „Chiesa Vetero Cattolica Indipendente in Europa“ zu unterscheiden ist,… …   Deutsch Wikipedia

  • Jean-Bertrand Aristide — Aristide meeting Bill Clinton in the White House in 1994. 49th and 53rd President of Haiti In office …   Wikipedia

  • Alt-Katholische Kirche — Dieser Artikel behandelt die altkatholische Kirche als Gesamtheit von selbständigen katholischen Orts bzw. Nationalkirchen, die durch ihre Bischöfe in der Internationalen Bischofskonferenz der Utrechter Union repräsentiert sind und deren… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»