Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

in-tumēsco

  • 1 tumesco

    tumēsco, tumuī, ere (Inchoat. v. tumeo), schwellen, aufschwellen, I) eig.: tumescunt colla, Ov.: tumescentia vulnera, die forteiternden, Tac.: tumescit mare, Cic. poët. u. Verg.: numquam more aliarum tumescentem uterum abscondisti quasi indecens onus, Sen. – II) übtr., in leidenschaftlicher Erregung aufschwellen, a) vor Zorn aufwallen, aufbrausen, ora tumescunt, Ov.: rabie succensa tumescit, Claud. – b) vor Eitelkeit oder Stolz, sich aufblähen, mens tumescit inani persuasione, Quint.: tumescunt serviles animi, Claud. – c) poet., v. Krieg = sich gärend erheben, operta tumescunt bella, Verg.: mors Drusi iam pridem tumescens bellum excitavit Italicum, Vell.

    lateinisch-deutsches > tumesco

  • 2 tumesco

    tumēsco, tumuī, ere (Inchoat. v. tumeo), schwellen, aufschwellen, I) eig.: tumescunt colla, Ov.: tumescentia vulnera, die forteiternden, Tac.: tumescit mare, Cic. poët. u. Verg.: numquam more aliarum tumescentem uterum abscondisti quasi indecens onus, Sen. – II) übtr., in leidenschaftlicher Erregung aufschwellen, a) vor Zorn aufwallen, aufbrausen, ora tumescunt, Ov.: rabie succensa tumescit, Claud. – b) vor Eitelkeit oder Stolz, sich aufblähen, mens tumescit inani persuasione, Quint.: tumescunt serviles animi, Claud. – c) poet., v. Krieg = sich gärend erheben, operta tumescunt bella, Verg.: mors Drusi iam pridem tumescens bellum excitavit Italicum, Vell.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tumesco

  • 3 contumesco

    con-tumēsco, ere, stark aufschwellen, Cael. Aur. chron. 2, 4, 71.

    lateinisch-deutsches > contumesco

  • 4 detumesco

    dē-tumēsco, tumuī, ere, aufhören zu schwellen, übtr. = ruhig werden, nachlassen, stagna lacusque sonori detumuere, Stat. Theb. 3, 259: detumuere animi maris, ibid. 5, 468: ut ergo tam ambitiosus detumuit imber, Petron. 17, 3: detumescunt odia, Petron. 109, 5: donec (numeri) quodam modo detumescant, Augustin. de music. 6, 9, 24.

    lateinisch-deutsches > detumesco

  • 5 extumesco

    ex-tumēsco, tumuī, ere (Inchoat. v. extumeo), aufschwellen, übtr., ita irā extumuit (schwoll ihm der Kamm vor Z.), ita exarsit furore, ut etc., Apul. apol. 78 in.: ut neque extumescant (fabulae Terentii) ad tragicam celsitudinem, neque abiciantur ad mimicam utilitatem, Euanth. de trag. com. p. XV, 1 Klotz. – / Plin. 37, 69 jetzt intumescentes (smaragdi) mit cod. B, obwohl die übrigen Handschriften extumescentes haben.

    lateinisch-deutsches > extumesco

  • 6 intumesco

    in-tumēsco, tumuī, ere, auf- od. anschwellen, I) eig. u. übtr.: 1) eig.: intumuit venter, Ov.: intumescunt rivis flumina, Sen.: si partes corporis in vesicas intumuerint, Plin. – 2) übtr., anschwellen, steigen, wachsen, intumescente fluctu, Plin.: intumuerat subitis tempestatibus mare, Sen. rhet.: caenumque udaeque paludes intumuēre aestu, Ov. – loco paululum intumescente, Colum.: repastinata humus fermento quodam intumescit, Colum. – quo plenior et gravior vox repercussu intumescat, Tac.: intumescente motu (Volksbewegung), Tac. – II) bildl.: a) vor Stolz sich aufblasen, sich überheben, sich stolz blähen, intumescere statim superbiā ferociāque, Tac.: numquam secundis rebus intumuit, Plin. ep.: intumuit numero stolidarum turba sororum, Ov. – b) vor Zorn aufschwellen, zornig werden, intumuit Iuppiter od. Iuno, Ov.: ignoscite, si quid intumuit pietas, Claud.: m. Dat. (gegen), intumuit vati, Ov. ex Pont. 4, 14, 34: Partiz. subst., foeda visu et horrenda facies depravantium se atque intumescentium, Sen. de ira 1, 1, 4. – / Nbf. intumīsco, Gloss. IV, 530, 15.

    lateinisch-deutsches > intumesco

  • 7 contumesco

    con-tumēsco, ere, stark aufschwellen, Cael. Aur. chron. 2, 4, 71.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contumesco

  • 8 detumesco

    dē-tumēsco, tumuī, ere, aufhören zu schwellen, übtr. = ruhig werden, nachlassen, stagna lacusque sonori detumuere, Stat. Theb. 3, 259: detumuere animi maris, ibid. 5, 468: ut ergo tam ambitiosus detumuit imber, Petron. 17, 3: detumescunt odia, Petron. 109, 5: donec (numeri) quodam modo detumescant, Augustin. de music. 6, 9, 24.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > detumesco

  • 9 extumesco

    ex-tumēsco, tumuī, ere (Inchoat. v. extumeo), aufschwellen, übtr., ita irā extumuit (schwoll ihm der Kamm vor Z.), ita exarsit furore, ut etc., Apul. apol. 78 in.: ut neque extumescant (fabulae Terentii) ad tragicam celsitudinem, neque abiciantur ad mimicam utilitatem, Euanth. de trag. com. p. XV, 1 Klotz. – Plin. 37, 69 jetzt intumescentes (smaragdi) mit cod. B, obwohl die übrigen Handschriften extumescentes haben.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > extumesco

  • 10 intumesco

    in-tumēsco, tumuī, ere, auf- od. anschwellen, I) eig. u. übtr.: 1) eig.: intumuit venter, Ov.: intumescunt rivis flumina, Sen.: si partes corporis in vesicas intumuerint, Plin. – 2) übtr., anschwellen, steigen, wachsen, intumescente fluctu, Plin.: intumuerat subitis tempestatibus mare, Sen. rhet.: caenumque udaeque paludes intumuēre aestu, Ov. – loco paululum intumescente, Colum.: repastinata humus fermento quodam intumescit, Colum. – quo plenior et gravior vox repercussu intumescat, Tac.: intumescente motu (Volksbewegung), Tac. – II) bildl.: a) vor Stolz sich aufblasen, sich überheben, sich stolz blähen, intumescere statim superbiā ferociāque, Tac.: numquam secundis rebus intumuit, Plin. ep.: intumuit numero stolidarum turba sororum, Ov. – b) vor Zorn aufschwellen, zornig werden, intumuit Iuppiter od. Iuno, Ov.: ignoscite, si quid intumuit pietas, Claud.: m. Dat. (gegen), intumuit vati, Ov. ex Pont. 4, 14, 34: Partiz. subst., foeda visu et horrenda facies depravantium se atque intumescentium, Sen. de ira 1, 1, 4. – Nbf. intumīsco, Gloss. IV, 530, 15.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intumesco

См. также в других словарях:

  • тумесценция — (лат. tumesco распухать, вздуваться) увеличение объема кавернозных тел наружных половых органов и приобретение ими повышенной упругости при половом возбуждении …   Большой медицинский словарь

  • Тумесце́нция — (лат. tumesco распухать, вздуваться) увеличение объема кавернозных тел наружных половых органов и приобретение ими повышенной упругости при половом возбуждении …   Медицинская энциклопедия

  • Тумесценция —         (лат. tumesco распухать, вздуваться), увеличение объёма кавернозных тел наружных половых органов и приобретение ими повышенной упругости при половом возбуждении.         В фазе возбуждения у женщин усиливается прилив крови к половым… …   Сексологическая энциклопедия

  • detumescence — Subsidence of a swelling. [L. de, from, + tumesco, to swell up, fr. tumeo, to swell] * * * de·tu·mes·cence .dē t(y)ü mes ən(t)s n subsidence or diminution of swelling or erection de·tu·mes·cent ənt adj * * * n. 1. the reverse of erection, whereby …   Medical dictionary

  • intumesce — To swell up; to enlarge. [L. in tumesco, to swell up, fr. tumeo, to swell] * * * in·tu·mesce (in too mesґ) to swell up …   Medical dictionary

  • tumescence — The condition of being or becoming tumid. SYN: tumefaction (2), turgescence. [L. tumesco, to begin to swell] * * * tu·mes·cence t(y)ü mes ən(t)s n the quality or state of being tumescent esp readiness for sexual activity marked esp. by vascular… …   Medical dictionary

  • ՈՒՌՆՈՒՄ — (ռեայ կամ ռայ, ռուցեալ կամ ռեալ.) NBH 2 0554 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 8c, 12c, 13c չ.ձ. ՈՒՌՆՈՒՄ կամ ՈՒՌՉԻՄ. πρηνής γίνομαι inflatus sum πρήθομαι, ἑξοιδέω, ἁνοιδέω, ὁγκόομαι, χαυνόομαι tumeo, tumesco φυσάομαι… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • tumescens —   L. tumesco, swell up. Spikelets subspherical …   Etymological dictionary of grasses

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»