-
1 Moenis
-
2 moene
defensive/town walls (pl.), bulwarks; fortifications; fortified town; castle -
3 immunis
immūnis ( inm- and archaic in-moenis), e, adj. [in-munus], free or exempt from a public service, burāen, or charge (class.; cf.: expers, exsors).I.Lit.:(β).melius hi quam nos, qui piratas immunes, socios vectigales habemus,
Cic. Off. 3, 11, 49:quid immunes? hi certe nihil debent,
id. Verr. 2, 5, 21, § 53:sine foedere immunes civitates ac liberae,
id. ib. 2, 3, 6, § 13; id. Font. 4, 7:immunis militiā,
Liv. 1, 43, 8:Ilienses ab omni onere immunes praestitit,
Suet. Claud. 25:qui agros immunes liberosque arant, i. e.,
free from taxes, tax-free, Cic. Verr. 2, 2, 69, § 166; cf. id. Agr. 3, 2, 9:duo milia jugerum Sexto Clodio rhetori assignasti, et quidem immunia,
Suet. Rhet. 5.—With gen.:B.immunes portoriorum,
Liv. 38, 14:ceterorum immunes nisi propulsandi hostis,
Tac. A. 1, 36.—Transf., beyond the polit. and milit. sphere, free or exempt from, that contributes or gives nothing (mostly poet.):(β).non cnim est inhumana virtus neque immunis neque superba,
inactive, Cic. Lael. 14, 50:quem scis inmunem Cinarae placuisse rapaci,
who made no presents, without presents, Hor. Ep. 1, 14, 33; id. C. 4, 12, 23:Enipeus,
Ov. M. 7, 229:immunisque sedens aliena ad pabula fucus,
doing nothing, idle, Verg. G. 4, 244:ipsa quoque immunis rastroque intacta,
without compulsion, free, Ov. M. 1, 101.—In a play on the word: Ly. Civi inmuni scin quid cantari solet?... Ph. Verum, gnate mi, is est inmunis, quoi nihil est qui munus fungatur suum, Plaut. Trin. 2, 2, 69; 73.—With gen.:II.bos curvi immunis aratri,
Ov. M. 3, 11:immunes operum,
id. ib. 4, 5.—Trop., not sharing or partaking in, free from, devoid of, without any thing ( poet. and in post-Aug. prose); constr. with gen., abl., with ab, or absol.(α).With gen.:(β).aspicit urbem Immunem tanti belli,
Verg. A. 12, 559:tanti boni,
Ov. Tr. 4, 2, 62:mali,
id. M. 8, 691:necis,
exempt from, id. ib. 9, 253:caedis manus,
free from, unstained with, id. H. 14, 8:delictorum paternorum,
Vell. 2, 7:aequoris Arctos,
not setting in, Ov. M. 13, 293 (an imitation of the Homeric ammoros loetrôn Ôkeanoio, Il. 18, 489); Ov. F. 4, 575.—With abl.:(γ).animum immunem esse tristitiā,
Sen. Ep. 85:Cato omnibus humanis vitiis,
Vell. 2, 35, 2:exercitum immunem tanta calamitate servavit,
id. 2, 120, 3.—With ab:(δ).immunis ab omnibus arbitris esse,
Vell. 2, 14 fin.:dentes a dolore,
Plin. 32, 4, 14, § 37. —Absol.:immunis aram si tetigit manus,
stainless, pure, Hor. C. 3, 23, 17:amicum castigare ob meritam noxiam, Inmoenest facinus,
a thankless office, Plaut. Trin. 1, 1, 1; cf.: inmoene, improbum, culpandum, vel interdum munere liberatum, Gloss. Plac. p. 476. -
4 inmoenis
immūnis ( inm- and archaic in-moenis), e, adj. [in-munus], free or exempt from a public service, burāen, or charge (class.; cf.: expers, exsors).I.Lit.:(β).melius hi quam nos, qui piratas immunes, socios vectigales habemus,
Cic. Off. 3, 11, 49:quid immunes? hi certe nihil debent,
id. Verr. 2, 5, 21, § 53:sine foedere immunes civitates ac liberae,
id. ib. 2, 3, 6, § 13; id. Font. 4, 7:immunis militiā,
Liv. 1, 43, 8:Ilienses ab omni onere immunes praestitit,
Suet. Claud. 25:qui agros immunes liberosque arant, i. e.,
free from taxes, tax-free, Cic. Verr. 2, 2, 69, § 166; cf. id. Agr. 3, 2, 9:duo milia jugerum Sexto Clodio rhetori assignasti, et quidem immunia,
Suet. Rhet. 5.—With gen.:B.immunes portoriorum,
Liv. 38, 14:ceterorum immunes nisi propulsandi hostis,
Tac. A. 1, 36.—Transf., beyond the polit. and milit. sphere, free or exempt from, that contributes or gives nothing (mostly poet.):(β).non cnim est inhumana virtus neque immunis neque superba,
inactive, Cic. Lael. 14, 50:quem scis inmunem Cinarae placuisse rapaci,
who made no presents, without presents, Hor. Ep. 1, 14, 33; id. C. 4, 12, 23:Enipeus,
Ov. M. 7, 229:immunisque sedens aliena ad pabula fucus,
doing nothing, idle, Verg. G. 4, 244:ipsa quoque immunis rastroque intacta,
without compulsion, free, Ov. M. 1, 101.—In a play on the word: Ly. Civi inmuni scin quid cantari solet?... Ph. Verum, gnate mi, is est inmunis, quoi nihil est qui munus fungatur suum, Plaut. Trin. 2, 2, 69; 73.—With gen.:II.bos curvi immunis aratri,
Ov. M. 3, 11:immunes operum,
id. ib. 4, 5.—Trop., not sharing or partaking in, free from, devoid of, without any thing ( poet. and in post-Aug. prose); constr. with gen., abl., with ab, or absol.(α).With gen.:(β).aspicit urbem Immunem tanti belli,
Verg. A. 12, 559:tanti boni,
Ov. Tr. 4, 2, 62:mali,
id. M. 8, 691:necis,
exempt from, id. ib. 9, 253:caedis manus,
free from, unstained with, id. H. 14, 8:delictorum paternorum,
Vell. 2, 7:aequoris Arctos,
not setting in, Ov. M. 13, 293 (an imitation of the Homeric ammoros loetrôn Ôkeanoio, Il. 18, 489); Ov. F. 4, 575.—With abl.:(γ).animum immunem esse tristitiā,
Sen. Ep. 85:Cato omnibus humanis vitiis,
Vell. 2, 35, 2:exercitum immunem tanta calamitate servavit,
id. 2, 120, 3.—With ab:(δ).immunis ab omnibus arbitris esse,
Vell. 2, 14 fin.:dentes a dolore,
Plin. 32, 4, 14, § 37. —Absol.:immunis aram si tetigit manus,
stainless, pure, Hor. C. 3, 23, 17:amicum castigare ob meritam noxiam, Inmoenest facinus,
a thankless office, Plaut. Trin. 1, 1, 1; cf.: inmoene, improbum, culpandum, vel interdum munere liberatum, Gloss. Plac. p. 476. -
5 inmunis
immūnis ( inm- and archaic in-moenis), e, adj. [in-munus], free or exempt from a public service, burāen, or charge (class.; cf.: expers, exsors).I.Lit.:(β).melius hi quam nos, qui piratas immunes, socios vectigales habemus,
Cic. Off. 3, 11, 49:quid immunes? hi certe nihil debent,
id. Verr. 2, 5, 21, § 53:sine foedere immunes civitates ac liberae,
id. ib. 2, 3, 6, § 13; id. Font. 4, 7:immunis militiā,
Liv. 1, 43, 8:Ilienses ab omni onere immunes praestitit,
Suet. Claud. 25:qui agros immunes liberosque arant, i. e.,
free from taxes, tax-free, Cic. Verr. 2, 2, 69, § 166; cf. id. Agr. 3, 2, 9:duo milia jugerum Sexto Clodio rhetori assignasti, et quidem immunia,
Suet. Rhet. 5.—With gen.:B.immunes portoriorum,
Liv. 38, 14:ceterorum immunes nisi propulsandi hostis,
Tac. A. 1, 36.—Transf., beyond the polit. and milit. sphere, free or exempt from, that contributes or gives nothing (mostly poet.):(β).non cnim est inhumana virtus neque immunis neque superba,
inactive, Cic. Lael. 14, 50:quem scis inmunem Cinarae placuisse rapaci,
who made no presents, without presents, Hor. Ep. 1, 14, 33; id. C. 4, 12, 23:Enipeus,
Ov. M. 7, 229:immunisque sedens aliena ad pabula fucus,
doing nothing, idle, Verg. G. 4, 244:ipsa quoque immunis rastroque intacta,
without compulsion, free, Ov. M. 1, 101.—In a play on the word: Ly. Civi inmuni scin quid cantari solet?... Ph. Verum, gnate mi, is est inmunis, quoi nihil est qui munus fungatur suum, Plaut. Trin. 2, 2, 69; 73.—With gen.:II.bos curvi immunis aratri,
Ov. M. 3, 11:immunes operum,
id. ib. 4, 5.—Trop., not sharing or partaking in, free from, devoid of, without any thing ( poet. and in post-Aug. prose); constr. with gen., abl., with ab, or absol.(α).With gen.:(β).aspicit urbem Immunem tanti belli,
Verg. A. 12, 559:tanti boni,
Ov. Tr. 4, 2, 62:mali,
id. M. 8, 691:necis,
exempt from, id. ib. 9, 253:caedis manus,
free from, unstained with, id. H. 14, 8:delictorum paternorum,
Vell. 2, 7:aequoris Arctos,
not setting in, Ov. M. 13, 293 (an imitation of the Homeric ammoros loetrôn Ôkeanoio, Il. 18, 489); Ov. F. 4, 575.—With abl.:(γ).animum immunem esse tristitiā,
Sen. Ep. 85:Cato omnibus humanis vitiis,
Vell. 2, 35, 2:exercitum immunem tanta calamitate servavit,
id. 2, 120, 3.—With ab:(δ).immunis ab omnibus arbitris esse,
Vell. 2, 14 fin.:dentes a dolore,
Plin. 32, 4, 14, § 37. —Absol.:immunis aram si tetigit manus,
stainless, pure, Hor. C. 3, 23, 17:amicum castigare ob meritam noxiam, Inmoenest facinus,
a thankless office, Plaut. Trin. 1, 1, 1; cf.: inmoene, improbum, culpandum, vel interdum munere liberatum, Gloss. Plac. p. 476. -
6 Moenus
Moenus, i, v. Moenis. -
7 munio
1.mūnĭo (old form moenio, v. below), īvi or ĭi, ītum, 4 ( fut. munibis for munies, Veg. Vet. 1, 10, 5), v. a. [moenia, lit. to wall; hence], to build a wall around, to defend with a wall, to fortify, defend, protect, secure, put in a state of defence (class.).I.Lit.:B.arcem ad urbem obsidendam,
Nep. Tim. 3, 3:palatium,
Liv. 1, 7:locum,
Caes. B. G. 1, 24, 3.—With abl.:Alpibus Italiam munierat ante natura,
Cic. Prov. Cons. 14, 34:domum praesidiis,
id. Cat. 1, 4, 10:castra vallo fossāque,
with palisades and a trench, Caes. B. G. 2, 5:locum muro,
id. ib. 29.—With a homogeneous object, prov.:magna moenis moenia,
you are undertaking a great thing, Plaut. Mil. 2, 2, 73:duovir urbis moeniendae,
Inscr. Orell. 7142.— Absol.: quod idoneum ad muniendum putarent, for fortifying, i. e. for use in the fortifications, Nep. Them. 6, 21; Hirt. B. G. 8, 31. —Also, to surround, guard, for the protection of other things: ignem ita munire ut non evagaretur, Mos. et Rom. Leg. Coll. 12, 7, 7.—Transf.1.In gen., to defend, guard, secure, protect, shelter:2.Pergamum divinā moenitum manu,
Plaut. Bacch. 4, 9, 2:hortum ab incursu hominum,
Col. 11, 3, 2:spica contra avium morsūs munitur vallo aristarum,
Cic. Sen. 15, 51:hieme quaternis tunicis et tibialibus muniebatur,
he defended, protected, covered himself, Suet. Aug. 82. —To make a road, etc., i. e. to make passable by opening, repairing, or paving it:II.quasi Appius Caecus viam munierit,
Cic. Mil. 7, 17:rupem,
Liv. 21, 37:itinera,
Nep. Hann. 3, 4:TEMPE MVNIVIT,
Inscr. Orell. 587. —Trop.A.To guard, secure, strengthen, support (cf.:B.fulcio, sustineo): meretriculis Muniendis rem cogere,
to maintain, support, Plaut. Truc. 2, 2, 54 (dub.; Speng. moenerandis; v. munero).— Am strengthening myself:munio me ad haec tempora,
Cic. Fam. 9, 18, 2:imperium,
to secure, Nep. Reg. 2, 2:muniri adversus fraudes,
to secure one's self, Plin. 37, 13, 76, § 198 (dub. moneri, Jahn):se contra ruborem,
Tac. Agr. 45:se multorum benevolentiā,
Cic. Fin. 2, 26, 84:se contra perfidiam,
id. Fam. 4, 14, 3:aliquid auctoritate,
Vell. 2, 127, 2:domum terrore,
Plin. Pan. 48, 3.—Munire viam, to make or open a way:2.haec omnia tibi accusandi viam muniebant,
prepared the way for your accusation, Cic. Mur. 23, 48:sibi viam ad stuprum,
id. Verr. 2, 1, 25, § 64.—Hence, mūnītus, a, um, P. a., defended, fortified, protected, secured, safe (class.):nullius pudicitia munita contra tuam cupiditatem et audaciam posset esse,
Cic. Verr. 2, 5, 15, § 39.— Neutr. plur. munita as subst.: munita viāi, fortification or breastwork of the mouth (cf. Homer. herkos odontôn), the lips, Lucr. 3, 498.— Comp.:se munitiorem ad custodiendam vitam suam fore,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 3.— Sup.:munitissima castra,
Caes. B. G. 4, 55.— Adv.: mūnītē, securely, safely (ante-class.):munitius,
Varr. L. L. 5, § 141. Müll.munĭo, ōnis, a false reading for nomionem, v. Orell. and Klotz, ad h. l.; Cic. de Or. 1, 59, 251.
См. также в других словарях:
Moënis — Provenance. Prénom d origine arabe. Signifie: confident, ami intime Histoire. Depuis maintenant quatorze siècles, la plupart des musulmans, de par le monde, qu ils soient asiatiques, africains, européens ou américains, ont à coeur de choisir pour … Dictionnaire des prénoms français, arabes et bretons
МЕНИС — • Moenus или Moenis, река в Германии, берет начало в Судетских горах, протекает через область гермундуров и римские agri decumates и впадает в Рейн против города Mogontiacum; н. Майн. Tac. Genn. 28. Mela. 3, 3, 3 … Реальный словарь классических древностей
AMBURBALE — sactificium in ambiendis, et lustrandis urbibus. Lucan. l. 1. v. 592. Mox iubet et totam pavidis a ervibus urbem Ambiri, et sestô purgantes moenis lustrô Longa per extremos pomaeria cingere futes … Hofmann J. Lexicon universale
MOENUS — Germaniae fluv. in Rhenum in fluens, Moenis Melae l. 3. c. 3. Menus Ammiano. Franconiae regionis est, et Meyn hodie dicitur: Gallis Mein. Oritur ex duplici fonte, supra Culembachium; dein paulo infra Bambergam fluens, rigat Swinfordiam,… … Hofmann J. Lexicon universale