Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

in-honōrātus

  • 1 honoratus

    honōrātus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. honoro), I) geehrt, in Ehre u. Ansehen stehend, angesehen, ehrwürdig, v. Lebl. auch = ehrenvoll (Ggstz. inhonoratus, inglorius), a) von Pers., Cic. u.a.: viri, Cic.: collegae, Liv.: multo illustrior atque honoratior, Nep.: qui apud me honoratior fuit, Cic.: apud plebem, pro qua dimicaverit, nihilo se honoratiorem fore, Liv.: genus illist unum pollens atque honoratissimum, Plaut. – b) v. Lebl.: praefectura, Cic.: ministeria, Curt.: cani, Ov.: rus, als Ehrengeschenk verliehen, Ehrenacker, Ov.: militia honoratior, Liv.: nusquam est senectus honoratior, Cic.: decretum honoratissimum, Liv.: locus honoratissimus, Vell.: te honoratā memoriā prosequar, Val. Max. – II) durch ein hohes Amt (eine hohe Ehrenstelle) geehrt od. ausgezeichnet, hochgestellt, vir, homo, Cic.: honorati quattuor filii, Cic.: senes, Tac.: honoratiori parēre malle, Vell.: filios honoratissimos reliquit, Vell.: poet. übtr., comae h., einer höheren Magistratsperson, Ov. ex Pont. 2, 2, 90.

    lateinisch-deutsches > honoratus

  • 2 honoratus

    honōrātus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. honoro), I) geehrt, in Ehre u. Ansehen stehend, angesehen, ehrwürdig, v. Lebl. auch = ehrenvoll (Ggstz. inhonoratus, inglorius), a) von Pers., Cic. u.a.: viri, Cic.: collegae, Liv.: multo illustrior atque honoratior, Nep.: qui apud me honoratior fuit, Cic.: apud plebem, pro qua dimicaverit, nihilo se honoratiorem fore, Liv.: genus illist unum pollens atque honoratissimum, Plaut. – b) v. Lebl.: praefectura, Cic.: ministeria, Curt.: cani, Ov.: rus, als Ehrengeschenk verliehen, Ehrenacker, Ov.: militia honoratior, Liv.: nusquam est senectus honoratior, Cic.: decretum honoratissimum, Liv.: locus honoratissimus, Vell.: te honoratā memoriā prosequar, Val. Max. – II) durch ein hohes Amt (eine hohe Ehrenstelle) geehrt od. ausgezeichnet, hochgestellt, vir, homo, Cic.: honorati quattuor filii, Cic.: senes, Tac.: honoratiori parēre malle, Vell.: filios honoratissimos reliquit, Vell.: poet. übtr., comae h., einer höheren Magistratsperson, Ov. ex Pont. 2, 2, 90.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > honoratus

  • 3 inhonoratus

    in-honōrātus, a, um, I) ungeehrt, durch kein Amt geehrt od. ausgezeichnet, ohne Amt, ohne Ehrenstelle, dah. auch unansehnlich vor der Welt, vita, Cic.: honoratus atque inhonoratus, Liv.: inhonoratior triumphus, Liv. – II) durch keine Belohnung geehrt od. ausgezeichnet, unbelohnt, unbeschenkt, Liv. u.a.: inhonoratum alqm dimittere, Liv.: quod (Aetoli) omnium Graeciae gentium inhonoratissimi post eam victoriam essent, den schlechtesten Lohn ernteten, Liv. 35, 12, 4.

    lateinisch-deutsches > inhonoratus

  • 4 inhonoratus

    in-honōrātus, a, um, I) ungeehrt, durch kein Amt geehrt od. ausgezeichnet, ohne Amt, ohne Ehrenstelle, dah. auch unansehnlich vor der Welt, vita, Cic.: honoratus atque inhonoratus, Liv.: inhonoratior triumphus, Liv. – II) durch keine Belohnung geehrt od. ausgezeichnet, unbelohnt, unbeschenkt, Liv. u.a.: inhonoratum alqm dimittere, Liv.: quod (Aetoli) omnium Graeciae gentium inhonoratissimi post eam victoriam essent, den schlechtesten Lohn ernteten, Liv. 35, 12, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inhonoratus

  • 5 honorate

    honōrāte, Adv. (honoratus), mit Ehren, auf ehrenvolle Weise, Vell. 2, 129, 3. Tac. hist. 4. 63 N. (wo Halm u. Heräus honoratā custodiā habuerant). – Compar., Iustin. 5, 4, 13. Val. Max. 5, 1, 11. – Superl., Val. Max. 2, 10, 2 u. 5, 1 ext. 4.

    lateinisch-deutsches > honorate

  • 6 honoro

    honōro, āvī, ātum, āre (honor), I) ehren, Ehre erweisen, alqm, Cic.: virtutem, Liv.: alqm luctu, Aur. Vict.: plebei scitum, quo oneratus sum magis quam honoratus, mehr beschwert (belastet) als geehrt, Liv. – II) mit etwas beehren, A) auszeichnen, belohnen, alqm sellā curuli, Liv.: populum congiariis, Vell.: alqm dignis muneribus, Aur. Vict.: certantium quemque, Suet.: legato honorari, ein Legat bekommen, ICt. – B) verherrlichen, zieren, diem illum, Liv.: lyram flore, Petron. – / Depon. Nbf. honōror, ātus sum, ārī, Solin. 1, 123 u. 2, 26. Ampel. lib. mem. 2, 5.

    lateinisch-deutsches > honoro

  • 7 onero

    onero, āvī, ātum, āre (onus), I) beladen, bepacken, befrachten, A) eig.: 1) im allg.: naves, Caes.: ancillas veste, Ter. – 2) insbes.: a) beladen, belasten, beschweren, aures lapillis, Ov.: hostes (sc. saxis), Liv.: cervicem tauri aratro, Ov.: onerari epulis, sich mit Essen überladen, Sall.: so auch vino, Sall.: vino ciboque corpora, Liv. – übtr., cibus onerat, macht Beschwerden, Plin. 29, 48. – b) beschweren = bedecken, membra sepulcro, Verg.: ossa aggere terrae, Verg.: umerum pallio, den Mantel über die Schulter nehmen, Ter. – c) beschälen ( bedecken) lassen, vaccam, Pallad. 8, 4, 1. – d) besetzen, mensas dapibus, Verg. georg. 4, 133 u. Aen. 1, 706. – e) bewaffnen, manum iaculis, Verg. Aen. 10, 868. – B) übtr.: 1) im allg. = beladen, bepacken, iudicem argumentis, dem R. Beweise aufladen, Cic.: alqm mendaciis, jmdm. die Hucke voll lügen, Cic.: u. so probe oneratus, tüchtig angeführt, Plaut. mil. 935. – 2) insbes.: a) beschweren, belästigen, aethera votis, Verg.: verba lassas onerantia aures, Hor.: plebei scitum, quo oneratus magis sum quam honoratus, mehr beschwert als beehrt, Liv. – b) überhäufen, überschütten, α) im üblen Sinne, alqm contumeliis, Cic.: pugnis, Plaut.: iniuriā, Ter. – β) im guten Sinne (s. Weißenb. Liv. 35, 11, 6), alqm laudibus, Liv.: alqm promissis, Sall., u. ingentibus promissis, Liv. – c) schwerer-, ärger machen, noch lästiger-, unerträglicher machen, vermehren, dolorem, Curt.: curas, Tac.: inopiam alcis, Liv.: bellum Latinorum defectione, Liv.: quem (dilectum) suāpte naturā gravem onerabant ministri avaritiā ac luxu, Tac. – II) in ein Gefäß, Schiff usw. laden, vina cadis, einfüllen, Verg.: dona Cereris canistris, Verg.: oneravi vinum, lardum, ich habe (ins Schiff) geladen, Petron. – / oneratus mit folg. Genet., Pacuv. tr. 291.

    lateinisch-deutsches > onero

  • 8 Servius

    Servius, iī, m. (v. servus, eig., ein »Sklavenkind«), ein röm. Vorname, der durch den König Servius Tullius aufkam u. nachher nur in dem sulpicischen Geschlechte vorkommt, s. Sulpicius. – Außerdem Servius, vollst. Servius Maurus Honoratus, ein gelehrter Grammatiker im 5. Jahrh. n. Chr., bekannt als Erklärer Vergils, Rufin. de comp. et de metr. orat. p. 191, 11 ed. Bait.

    lateinisch-deutsches > Servius

  • 9 honorate

    honōrāte, Adv. (honoratus), mit Ehren, auf ehrenvolle Weise, Vell. 2, 129, 3. Tac. hist. 4. 63 N. (wo Halm u. Heräus honoratā custodiā habuerant). – Compar., Iustin. 5, 4, 13. Val. Max. 5, 1, 11. – Superl., Val. Max. 2, 10, 2 u. 5, 1 ext. 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > honorate

  • 10 honoro

    honōro, āvī, ātum, āre (honor), I) ehren, Ehre erweisen, alqm, Cic.: virtutem, Liv.: alqm luctu, Aur. Vict.: plebei scitum, quo oneratus sum magis quam honoratus, mehr beschwert (belastet) als geehrt, Liv. – II) mit etwas beehren, A) auszeichnen, belohnen, alqm sellā curuli, Liv.: populum congiariis, Vell.: alqm dignis muneribus, Aur. Vict.: certantium quemque, Suet.: legato honorari, ein Legat bekommen, ICt. – B) verherrlichen, zieren, diem illum, Liv.: lyram flore, Petron. – Depon. Nbf. honōror, ātus sum, ārī, Solin. 1, 123 u. 2, 26. Ampel. lib. mem. 2, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > honoro

  • 11 onero

    onero, āvī, ātum, āre (onus), I) beladen, bepacken, befrachten, A) eig.: 1) im allg.: naves, Caes.: ancillas veste, Ter. – 2) insbes.: a) beladen, belasten, beschweren, aures lapillis, Ov.: hostes (sc. saxis), Liv.: cervicem tauri aratro, Ov.: onerari epulis, sich mit Essen überladen, Sall.: so auch vino, Sall.: vino ciboque corpora, Liv. – übtr., cibus onerat, macht Beschwerden, Plin. 29, 48. – b) beschweren = bedecken, membra sepulcro, Verg.: ossa aggere terrae, Verg.: umerum pallio, den Mantel über die Schulter nehmen, Ter. – c) beschälen ( bedecken) lassen, vaccam, Pallad. 8, 4, 1. – d) besetzen, mensas dapibus, Verg. georg. 4, 133 u. Aen. 1, 706. – e) bewaffnen, manum iaculis, Verg. Aen. 10, 868. – B) übtr.: 1) im allg. = beladen, bepacken, iudicem argumentis, dem R. Beweise aufladen, Cic.: alqm mendaciis, jmdm. die Hucke voll lügen, Cic.: u. so probe oneratus, tüchtig angeführt, Plaut. mil. 935. – 2) insbes.: a) beschweren, belästigen, aethera votis, Verg.: verba lassas onerantia aures, Hor.: plebei scitum, quo oneratus magis sum quam honoratus, mehr beschwert als beehrt, Liv. – b) überhäufen, überschütten, α) im üblen Sinne, alqm contumeliis, Cic.: pugnis, Plaut.: iniuriā, Ter. – β) im guten Sinne (s. Weißenb. Liv. 35, 11, 6), alqm laudibus, Liv.: alqm promissis, Sall., u. ingentibus promissis, Liv. – c) schwerer-, ärger
    ————
    machen, noch lästiger-, unerträglicher machen, vermehren, dolorem, Curt.: curas, Tac.: inopiam alcis, Liv.: bellum Latinorum defectione, Liv.: quem (dilectum) suāpte naturā gravem onerabant ministri avaritiā ac luxu, Tac. – II) in ein Gefäß, Schiff usw. laden, vina cadis, einfüllen, Verg.: dona Cereris canistris, Verg.: oneravi vinum, lardum, ich habe (ins Schiff) geladen, Petron. – oneratus mit folg. Genet., Pacuv. tr. 291.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > onero

  • 12 Servius

    Servius, iī, m. (v. servus, eig., ein »Sklavenkind«), ein röm. Vorname, der durch den König Servius Tullius aufkam u. nachher nur in dem sulpicischen Geschlechte vorkommt, s. Sulpicius. – Außerdem Servius, vollst. Servius Maurus Honoratus, ein gelehrter Grammatiker im 5. Jahrh. n. Chr., bekannt als Erklärer Vergils, Rufin. de comp. et de metr. orat. p. 191, 11 ed. Bait.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Servius

См. также в других словарях:

  • Honoratus a Sancta Maria — • A Discalced Carmelite; born at Limoges, 4 July, 1651 ; died at Lille, 1729 Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Honoratus a Sancta Maria     Honoratus a Sancta Maria …   Catholic encyclopedia

  • Honoratus, Saint — • Founder of the famous monastery at Lérins, Archbishop of Arles, d. 429 Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006 …   Catholic encyclopedia

  • HONORATUS Augustodunensis — floruit sub Henrico V. Imp. A. C. 1120. Auctor, inter alia, Chronici, libri de Scriptoribus Eccl. quem inscribit, de leminaribus Ecclesiae, Dialogi de Praedestinatione et Libero arbitrio, Commentariorum in libb. Salomonis, etc. Simler. in Bibl.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HONORATUS Massiliensis — Ep. Sec. 5. multum laudatus Gennadio. Vide Voss. de Hist. Lat. l. 2. c. 18. Barth, Advers. l. 58. c. 5. etc …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HONORATUS Servius — vide Servius …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HONORATUS — Fundator Monasterii Lerinensis, Archiep. Arelatensis, post Patroclum A. C. 426. Obiit A. C. 429. Vide Morer. Dict. Hist …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Honoratus of Amiens — For another Saint Honoratus (of Arles), see Honoratus. For the archbishop of Canterbury, see Saint Honorius. Infobox Saint name= Saint Honoratus (Honorius) of Amiens birth date= death date= 600 AD feast day= May 16 venerated in= Roman Catholic… …   Wikipedia

  • Honoratus von Arles — Orthodoxe Ikone des Heiligen Honoratus Honoratus von Arles (* im belgischen Gallien; † 16. Januar 429 oder 430 in Arles) war Bischof in der südfranzösischen Stadt Arles im 5. Jahrhundert und ist ein Heiliger. Honoratus stammte aus einer… …   Deutsch Wikipedia

  • Honoratus, S. (32) — 32S. Honoratus, Conf. (11. Nov. al. 7. Juli). Dieser hl. Honoratus wird in den Kalendarien des Bisthums Orleans zugleich mit dem hl. Veranus genannt und ist im Elenchus, nicht aber im Mart. Rom. auf. geführt. Der hl. Veranus war nach Bruzen (III …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Honoratus, S. (4) — 4S. Honoratus, Ep. Arelat. (16. al. 20. Jan. 15. Mai). Dieser hl. Honoratus ist der berühmte Stifter des Klosters Lerins (Lerinum) auf der Insel gleichen Namens, das die Mutter so vieler Heiligen geworden ist. Noch sieht man die Ruinen der… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Honoratus — Infobox Saint name=Honoratus of Arles birth date=ca. 350 death date=death date|429|1|6|df=y feast day=16 January [http://www.catholic forum.com/saints/sainth4v.htm] venerated in=Roman Catholic Church, Eastern Orthodox Church imagesize=230px… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»