-
1 ductus
ductus, ūs, m. (duco), I) das Ziehen, der Zug, A) eig.: 1) im allg.: falcis (Ggstz. ictus falcis), Col. (u. so alius pretiosas aves scindit, per pectus et clunes certis ductibus circumferens eruditam manum frusta excutit, in sichern Wendungen umherführend, Sen.): remorum, das Anziehen der R., das Rudern, Hieron.: longo membrorum ductu, mit langgestreckten Gl., Vulg.: d. labearum, das Verziehen, Verzerren, Gell.: dah. d. aequalis, die gleichmäßige symmetrische Einrichtung (eines Gebäudes), Lucr. – meton., der Zug, O litterae ductus, Col. 6, 5, 4: ductus litterarum, Schriftzüge, Quint. 10, 2, 2: d. oris, Gesichtszug, Cic. de fin. 5, 47: ductus (Plur.) macularum, Gänge, Plin. 37, 194: tremulos cuspis ductus in pulvere signat, Furchen, Sil. 4, 259. – 2) insbes., das Ziehen = die Aufführung, Führung, muri, Cic. de rep. 2, 11: ductus (Plur.) cuniculorum, Ambros. de off. 1, 18, 78. – B) übtr.: 1) die durchlaufende Verbindung, der innere Zusammenhang (eines Theaterstücks), Quint. 4, 2, 53. – 2) (circumductio) die Periode, Quint. 9, 4, 30; vgl. (über I, B, 1 u. 2) Ernesti Lex. Technol. Lat. rhet. p. 138 sq. – II) die Führung, 1) als milit. t. t., die Anführung, das Kommando, alcis ductu, Caes., Cic. u.a.: felicibus ductibus, Amm.: ductu, imperio, auspicio suo, Plaut.: alcis ductu imperioque, Curt.: suo ductu et imperio, Cic.: ductu auspicioque alcis, Fronto: alcis ductu auspiciisque, Vell.: se ad ductum Pompei applicare, Cic. – 2) als t.t. der Wasserbaukunst, die Leitung (bes. meton. = das geleitete Wasser), aquae, Plin. ep. 10, 37 (46), 1: huius aquae, Frontin. aqu. 5: Appiae (verst. aquae) Anionisque, ibid. 6: Plur., ductus aquarum, Cic. de off. 2, 14; de legg. 2, 2. Plin. 16, 224: u. bl. ductus, Corp. inscr. Lat. 2, 4509: capita ductuum, Frontin. aqu. 64. – / Nbf. ductum, ī, n., Corp. inscr. Lat. 8, 2728, 64 circa duct(um) hoc Saldense.
-
2 ductus
ductus, ūs, m. (duco), I) das Ziehen, der Zug, A) eig.: 1) im allg.: falcis (Ggstz. ictus falcis), Col. (u. so alius pretiosas aves scindit, per pectus et clunes certis ductibus circumferens eruditam manum frusta excutit, in sichern Wendungen umherführend, Sen.): remorum, das Anziehen der R., das Rudern, Hieron.: longo membrorum ductu, mit langgestreckten Gl., Vulg.: d. labearum, das Verziehen, Verzerren, Gell.: dah. d. aequalis, die gleichmäßige symmetrische Einrichtung (eines Gebäudes), Lucr. – meton., der Zug, O litterae ductus, Col. 6, 5, 4: ductus litterarum, Schriftzüge, Quint. 10, 2, 2: d. oris, Gesichtszug, Cic. de fin. 5, 47: ductus (Plur.) macularum, Gänge, Plin. 37, 194: tremulos cuspis ductus in pulvere signat, Furchen, Sil. 4, 259. – 2) insbes., das Ziehen = die Aufführung, Führung, muri, Cic. de rep. 2, 11: ductus (Plur.) cuniculorum, Ambros. de off. 1, 18, 78. – B) übtr.: 1) die durchlaufende Verbindung, der innere Zusammenhang (eines Theaterstücks), Quint. 4, 2, 53. – 2) (circumductio) die Periode, Quint. 9, 4, 30; vgl. (über I, B, 1 u. 2) Ernesti Lex. Technol. Lat. rhet. p. 138 sq. – II) die Führung, 1) als milit. t. t., die Anführung, das Kommando, alcis ductu, Caes., Cic. u.a.: felicibus ductibus, Amm.: ductu, imperio, auspicio suo, Plaut.: alcis ductu imperioque, Curt.: suo ductu et imperio, Cic.: ductu auspi-————cioque alcis, Fronto: alcis ductu auspiciisque, Vell.: se ad ductum Pompei applicare, Cic. – 2) als t.t. der Wasserbaukunst, die Leitung (bes. meton. = das geleitete Wasser), aquae, Plin. ep. 10, 37 (46), 1: huius aquae, Frontin. aqu. 5: Appiae (verst. aquae) Anionisque, ibid. 6: Plur., ductus aquarum, Cic. de off. 2, 14; de legg. 2, 2. Plin. 16, 224: u. bl. ductus, Corp. inscr. Lat. 2, 4509: capita ductuum, Frontin. aqu. 64. – ⇒ Nbf. ductum, ī, n., Corp. inscr. Lat. 8, 2728, 64 circa duct(um) hoc Saldense. -
3 ductus
ductus ductus, us m проток, ход -
4 ductus
ductus ductus, us m предводительство -
5 ductus
ductus ductus, us m командование, предводительство -
6 ductus
-
7 ductus
ductus ūs, m [DVC-], a leading, conducting: aquae: aquarum: muri: oris, lineaments.— Military lead, conduct, generalship, command: rem ductu suo gerere: se ad ductum Pompei applicare.* * *conducting; generalship -
8 ductus
[st1]1 [-] ductus, a, um: part. passé de duco. [st1]2 [-] ductŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de conduire, action de diriger. - [abcl]b - conduite (d'une armée), commandement. - [abcl]c - action de tracer, action de construire, tracé, construction. - [abcl]d - conduite (d'un récit), économie (d'une pièce). - [abcl]e - période (t. de rhét.).[/b]* * *[st1]1 [-] ductus, a, um: part. passé de duco. [st1]2 [-] ductŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de conduire, action de diriger. - [abcl]b - conduite (d'une armée), commandement. - [abcl]c - action de tracer, action de construire, tracé, construction. - [abcl]d - conduite (d'un récit), économie (d'une pièce). - [abcl]e - période (t. de rhét.).[/b]* * *Ductus, Aliud participium. Mené, Duict.\Sermo ductus e percontatione. Cic. Commencé.\Verbum a verbo ductum, Id est deductum. Cic. Derivé, Deduict.\Ductus, huius ductus. Conduicte.\Ductus aquarum. Cic. La conduicte des eaues.\Ductus literarum. Plin. Les traicts.\Ductus oris. Cic. Le traict du visage.\Ductu alterius aliquid facere. Liuius. Par sa conduicte, Soubs sa guide. -
9 ductus aquae
ăquaeductus ( ăquae ductus; also ductus ăquae, Vitr. 8, 6: ăquārum ductus, Plin. 16, 42, 81, § 224; Vitr. 8, 6, 3; and ductus ăquārum, Suet. Claud. 20), ūs, m., a conveyance of water, an aqueduct, a conduit (cf.:(Appius) aquam in urbem duxit,
Liv. 9, 29):De aquae ductu probe fecisti,
Cic. Att. 13, 6:usque ad Collem aquae ductūs,
Vulg. 2 Reg. 2, 24:fecitque aquae ductum,
ib. 3 Reg. 18, 32; ib. Isa. 7, 3 al.;also,
the right of conducting water to some place, Cic. Caecin. 26; cf. Dig. 8, 3, 1. On the aqueducts of Rome, v. Smith, Dict. Antiq., s. v. aquaeductus. -
10 ductus aquarum
ăquaeductus ( ăquae ductus; also ductus ăquae, Vitr. 8, 6: ăquārum ductus, Plin. 16, 42, 81, § 224; Vitr. 8, 6, 3; and ductus ăquārum, Suet. Claud. 20), ūs, m., a conveyance of water, an aqueduct, a conduit (cf.:(Appius) aquam in urbem duxit,
Liv. 9, 29):De aquae ductu probe fecisti,
Cic. Att. 13, 6:usque ad Collem aquae ductūs,
Vulg. 2 Reg. 2, 24:fecitque aquae ductum,
ib. 3 Reg. 18, 32; ib. Isa. 7, 3 al.;also,
the right of conducting water to some place, Cic. Caecin. 26; cf. Dig. 8, 3, 1. On the aqueducts of Rome, v. Smith, Dict. Antiq., s. v. aquaeductus. -
11 ductus
1.ductus, a, um, Part., from duco.2. I.Lit.A.In gen.:B.aquarum,
Cic. Off. 2, 4, 14; id. Leg. 2, 1, 2; cf. the work of Frontinus: De aquaeductibus;in this sense also simply ductus,
id. ib. 5 sq.:aequali ductu porticus,
a line, row, Lucr. 4, 426:muri,
Cic. Rep. 2, 6, 11:litterarum,
form, shape, Quint. 1, 1, 25; 10, 2, 2; Plin. 8, 3, 3, § 6:oris (with vultus),
lineaments, Cic. Fin. 5, 17, 47:liniarum,
Plin. 37, 12, 74, § 195.—In partic., military lead, conduct, generalship, command, Cic. de Imp. Pomp. 21; id. Fam. 3, 11, 4; Caes. B. G. 7, 62, 2; id. B. C. 1, 7, 6; Vell. 2, 78; 115; Tac. Agr. 5; Suet. Vesp. 4 al.;II.freq. connected with auspicium,
Plaut. Am. 1, 1, 41; Liv. 5, 46; 8, 31; 28, 38; Inscr. Orell. 563 al.;sometimes also opp. to auspicium, as the supreme command,
Tac. A. 2, 41; Curt. 6, 3; Suet. Aug. 21 Ruhnk.—Trop., of discourse.A.Connection, structure of a play, Quint. 4, 2, 53.—B.A period, Quint. 9, 4, 30 Spald. -
12 Ductus
-
13 ductus
-
14 ductus cochlea
m. s.&pl.ductus cochleae, ductus cochlearis, cochlear duct. -
15 ductus cochlearis
m. s.&pl.ductus cochlearis, cochlear duct, ductus cochleae. -
16 ductus cochleae
s.conducto coclear, ductus cochlea, ductus cochlearis. -
17 ductus cochlearis
s.conducto coclear, ductus cochlea, ductus cochlearis. -
18 ductus
I a, um part. pf. к duco II ductus, ūs m. [ duco ]1) ведение (d. falcis Col)2) сморщивание, искривление, искажение ( labearum AG)3) рисунок, начертание, форма (litterae Col, Q)5) черты, выражение ( oris C)6) направление, ход ( macularum PM)7) предводительствование, командованиеalicujus ductu C, Cs etc. — под чьим-л. командованием8) отвод (aquarum C etc.); тж. водоотводный канал PJ, Frontin9) последовательность, внутренняя связь10) ритор. период Q -
19 ductus
m. s.&pl.duct, ductus, passage. -
20 ductus arteriosus
m. s.&pl.ductus arteriosus, arterial duct, blood vessel connecting the left pulmonary artery to the aorta in a fetus to prevent blood from passing.
См. также в других словарях:
Ductus arterioso persistente — Esquema de ductus arteriosus Clasificación y recursos externos CIE 10 Q … Wikipedia Español
Ductus venosus — Der Ductus venosus (ARANTII) ist eine fetale Kurzschlussverbindung zwischen der Leberpfortader und der unteren Hohlvene (Vena cava inferior beim Menschen, bei Tieren als „hintere Hohlvene“, Vena cava caudalis, bezeichnet). Vor der Geburt wird das … Deutsch Wikipedia
Ductus — est un mot latin dérivé de ducere (tirer, conduire, diriger). Il signifie l action d amener, de diriger, de tracer (en particulier les lettres). En écriture, le ductus est l ordre et la direction selon lesquels on trace les traits qui composent… … Wikipédia en Français
Ductus arteriosus — Saltar a navegación, búsqueda El Ductus Arteriosus o conducto arterioso de Botal es un conducto situado en la parte inferior de la concavidad de la arteria aorta, comunicando con la arteria pulmonar, y que se encuentra presente en el ser humano… … Wikipedia Español
ductus deferens — ductus de·fer·ens def ə .renz, rənz n, pl ductus de·fer·en·tes .def ə ren tēz VAS DEFERENS * * * [TA] the excretory duct of the testis, which unites with the excretory duct of the seminal vesicle to form the ejaculatory duct. It has been divided… … Medical dictionary
ductus ejaculatorius — ductus ejac·u·la·to·ri·us i .jak yə lə tōr ē əs, tȯr n EJACULATORY DUCT * * * [TA] ejaculatory duct: the canal formed by union of the ductus deferens and the excretory duct of the seminal gland; it enters the prostatic part of the urethra on the … Medical dictionary
Ductus — (lat.), 1) Führung, Leitung; 2) die Art, die Schriftzüge zu malen, s. Schreibkunst; 3) (Anat.), so v.w. Gänge, z.B. D. excretorĭus, Ausführungsgang; D. arteriōsus, s.u. Botallischer Gang; D. Stenoniānus, s.u. Parotis; D. Wirsungianus, s.… … Pierer's Universal-Lexikon
Ductus — (lat.), Zug, besonders der Buchstaben beim Schreiben; in der Anatomie soviel wie Gang, besonders Ausführungsgang einer Drüse. D. Arantii und D. Botalli, s. Embryo; D. choledochus, Gallengang (s. Leber); D. Mülleri, s. Eileiter; D. pancreaticus,… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Ductus — (lat.), Zug, bes. der Buchstaben beim Schreiben … Kleines Konversations-Lexikon
Ductus — Ductus, lat., Führung, Leitung; Schriftmanier, Schriftzug … Herders Conversations-Lexikon
ductus — conducto, canal Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 … Diccionario médico