-
1 differens
differens, entis part. prés. de differo; différent. - differens ad aliquo, Cic. (differens alicui, Plin.): qui diffère de qqn. - differentior, Hier. Isid.: supérieur, éminent. - differens, entis, n. Quint.: différence.* * *differens, entis part. prés. de differo; différent. - differens ad aliquo, Cic. (differens alicui, Plin.): qui diffère de qqn. - differentior, Hier. Isid.: supérieur, éminent. - differens, entis, n. Quint.: différence.* * *Differens, penul. corr. Participium: vt Differens causa. Cic. Differente. -
2 differens
differens differens, ntis различный -
3 differens
differēns, entis, s. dif-fero.
-
4 differens
differēns, entis, s. differo.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > differens
-
5 differens
diffĕrens and diffĕrenter, v. differo, P. a. -
6 DIFFERENS (DIFFERING)
различный; отличительный признак; различаются те вещи, у которых есть нечто общее. Человек и зверь различаются с точки зрения своего общего - животности: отличительный признак человека определяется рациональностью, зверя - иррациональностью. Фома отличал «различие» (differens) и «разнообразие» (diversitas): различные вещи согласуются в чем-то более существенном и различаются в чем-то менее существенном, в то время как для разнообразных вещей такое согласование относительно чего-то не обязательно (Thomas Aquinas. Sum. Theol. I, q. 3, a. 8 ad 3; также q. 90, a. 1 ad 3). Cp. DISTINCTUM, DIVERSUM.Латинский словарь средневековых философских терминов > DIFFERENS (DIFFERING)
-
7 DIFFERENS
differing - различение, различие; различаются те вещи, которые имеют нечто общее, и это общее различным образом определяется в вещах. Например, говорят, что человек и зверь различаются с точки зрения своей животности тем, что животность в человеке определяется рациональностью, а в звере - иррациональностью; по псевдо-Гроссетесту: "Различные вещи различаются специфическими различиями родов и согласуются в чем-то общем, что является первичным по природе, как для вещей, так и для самих различий.Фома отделял "различие" (difference) от "разнообразия" (diversity): различные вещи согласуются в чем-то более сущетвенном и различаются в чем-то менее существенном, в то время как для разнообразных вещей совсем не обязательно в чем-то согласовываться (Sum. Theol. I, q. 3, a. 8 ad 3; также q. 90, a. 1 ad 3). Сравн. DISTINCTUM, DIVERSUM. -
8 DIFFERENS NUMERO
differing in number - численно различный или различающийся по числу; различаются как члены одного и того же рода. -
9 differens
-
10 differens
Idifference/distinction; differentiating/distinguishing characteristicIIdifferentis (gen.), differentior -or -us, differentissimus -a -um ADJdifferent; superior; excellent -
11 DIFFERENS NUMERO (DIFFERING IN NUMBER)
нумерически различный, или различающийся по числу как принадлежащий одному и тому же роду.Латинский словарь средневековых философских терминов > DIFFERENS NUMERO (DIFFERING IN NUMBER)
-
12 in-differēns
in-differēns entis, adj., not to be sought or shunned, indifferent, neither good nor evil. -
13 DIFFERENTIA (DIFFERENTIA, DIFFERENS)
различие, отличие; отличительный признак; то, что сказывается о многих различных по виду вещах в ответ на вопрос «каково это?» применительно к субстанции; субстанциальное отличие (отличие в роде между человеком и деревом производится качеством способности к ощущению); общее отличие, собственное, наиболее собственное; отличия, делающие вещь иной (чистое отличие); отличия, делающие из вещи нечто другое (видообразующее отличие). Наиболее собственные отличия участвуют в делении рода и в определении видов. В соотнесении с родом отличия являются разделительными, в соотнесении с видом - составляющими (род телесного разделяют признаки одушевленного и неодушевленного, а одушевленность и способность к чувственному восприятию образуют вид животного). Одна из пяти предикабилий (см. PRAEDICABILIA). Их классификацию дали Порфирий и Боэций.Латинский словарь средневековых философских терминов > DIFFERENTIA (DIFFERENTIA, DIFFERENS)
-
14 DIFFERENTIA COMMUNIS (COMMON DIFFERENS)
общее отличие; то, что отделяет одну вещь от другой акцидентально (например, один человек стоит, а другой сидит); это отличие не может быть собственным отличительным признаком; как правило, связано с отделимыми акциденциями; производит только инаковость (повтор ниже). См. ALTERATUM.Латинский словарь средневековых философских терминов > DIFFERENTIA COMMUNIS (COMMON DIFFERENS)
-
15 DIFFERENTIA MAXIME PROPRIA (MOST PROPER DIFFERENS)
наиболее существенное отличие; то, что образует субстанцию, например, разумность есть видообразующее отличие человека. Изменяет вещь, делая из нее нечто другое. См. ALIUD.Латинский словарь средневековых философских терминов > DIFFERENTIA MAXIME PROPRIA (MOST PROPER DIFFERENS)
-
16 DIFFERENTIA PROPRIA (PROPER DIFFERENS)
собственный отличительный признак; обозначает неотделимые акциденции, например, ворона отличается от лебедя тем, что она черная, а лебедь белый. Производит только инаковость (повтор выше).Латинский словарь средневековых философских терминов > DIFFERENTIA PROPRIA (PROPER DIFFERENS)
-
17 differenter
diffĕrens and diffĕrenter, v. differo, P. a. -
18 differo
dif-fero, dis-tulī, dī-lātum, dif-ferre (dis u. fero), I) tr.: A) auseinander tragen, nach verschiedenen Seiten tragen, 1) eig.: ego te faciam ut formicae frustillatim differant, Plaut.: arbores, d.i. aus der Baumschule, wo sie dicht aneinander standen, herausnehmen und weitläufiger setzen, verpflanzen, Plin.: ulmos in versum, setzen, pflanzen, Verg.: ignem, verbreiten, Caes.: palpebras digitis, auseinander machen, Cael. Aur. chron. 1, 4, 74. – 2) übtr.: a) durch die Rede, α) ausbreiten, verbreiten, überall bekannt machen, cum de me ista foris sermonibus differs, Lucil. 1015: rumores, Ter. u. Nep.: rumorem, Liv.: diff. celerem rumorem od. diff. sermonibus m. folg. Acc. u. Infin., Nep. u. Liv.: fama distulit m. folg. Acc. u. Infin., Suet.: rumore ab obtrectatoribus dilato quasi eundem necasset, Suet. – dah. β) etw. od. jmd. ins Gerede bringen, austragen, verschreien, alqm turpi famā, Acc. fr.: alqm variis rumoribus, Tac.: alqm circum omnes alias puellas, jmd. in üblen Ruf bei den Mädchen bringen, Prop.: aeternā differor invidiā, Prop. – b) der Zeit nach aufschieben, verschieben, verzögern, hinhalten, tempus, Frist geben, Cic.: bellum, Liv.: contionem, Liv.: iudicium centumvirale, Plin. ep.: profectionem, triumphum, Suet.: stipendia militum protrahere et diff., die Zahlung des S. hinziehen u. verschieben, Suet.: rem in aliud tempus, Caes.: alqd post bellum, Liv.: alqm in tempus aliud, verweisen, vertrösten, Cic.: u. so alqm in septimum diem, Suet.: alqm per frustrationem, hinhalten, Liv.: alqm in spem tandem aliquando impetrandi honoris, Liv.: legatos ad novos magistratus, vertrösten auf usw., Liv.: legationes Tarraconem, die Audienz der G. bis auf seine Ankunft in T., Liv.: u. bl. alqm, hinhalten, verweisen, vertrösten, Suet. u. Tac. (s. Heräus Tac. hist. 2, 71, 10): differre se, sich nicht fördern, säumen, Ov.: diff. alqm, donec etc., nicht verurteilen, bis usw., Tac.: nihil diff., quin m. Konj., Liv. u. Suet. – m. Acc. u. Gerund., totum (Esaiam) talem arbitrans distuli repetendum exercitatior in dominico eloquio, Augustin. conf. 9, 5. – m. Infin., quaerere distuli, Hor.: differo de factis eius dicere, Lact.: nec differret obsides ab Arretinis accipere, Liv. – absol., differens, cunctans et differens, Liv.: diff. diem de die, Liv.: consul differendum negat, behauptet, man dürfe nicht weiter säumen, Liv. – B) mit dem Nbbgr:. des Gewaltsamen: 1) eig.: a) zerstreuen, zerreißen, zerteilen, insepulta membra different lupi, Hor.: v. Lebl., classem vis venti distulit, Hor.: aquilo differt nubila, Verg.: castra in plano sita vi fluminis differebantur, wurde auseinander gerissen, Tac. – b) entfernen, fortschaffen, fortjagen, dilato Mithridate, Flor.: Dacia summota atque dilata est, Flor. – 2) übtr., differri alqā re, fast vergehen vor usw., doloribus, Ter.: laetitiā, Plaut.: amore, cupidine alcis, Plaut.: desiderio, Turpil. fr. – u. differre alqm, jmd. in Verwirrung setzen, verblüffen, Ter.: alqm dictis suis, Plaut.; vgl. Ruhnken u. Spengel Ter. Andr. 2, 4, 5 (408). – II) (ohne Perf. u. Supin.) intr., sich unterscheiden, verschieden sein, inter se, Caes. u. Cic.: ab alqo u. ab alqa re, Caes. u. Cic.: cum alqa re, Cic.: alci rei, Hor. u. Lact. (s. Bünem. Lact. 1, 8, 3): aliquid differt, es ist ein gewisser Unterschied, Cic.: nihil differt inter deum et deum, es ist kein Unterschied, Cic.: tolli enim quod maxime inter deos atque homines differt, dann sei der gewaltige Unterschied zwischen G. u. Menschen aufgehoben, Gell. – quid differt ne (enklit.)... an, Hor. sat. 2, 3, 166: nec quicquam differre, utrumne... an, Hor. sat. 2, 3, 251. – dah. differens, verschieden, abweichend, unähnlich, genera, Cic.: causae, Cic.: Compar. in Vulg. Hebr. 1, 4. – subst., differēns, entis, n., die Verschiedenheit, Abweichung (Ggstz. proprium), Quint. – / Parag. Infin. differrier, Lucr. 1, 1088. – Konj. Plusquamperf. in der Tmesis, disque tulissent, Plaut. trin. 833.
-
19 differo
dif-fero, dis-tulī, dī-lātum, dif-ferre (dis u. fero), I) tr.: A) auseinander tragen, nach verschiedenen Seiten tragen, 1) eig.: ego te faciam ut formicae frustillatim differant, Plaut.: arbores, d.i. aus der Baumschule, wo sie dicht aneinander standen, herausnehmen und weitläufiger setzen, verpflanzen, Plin.: ulmos in versum, setzen, pflanzen, Verg.: ignem, verbreiten, Caes.: palpebras digitis, auseinander machen, Cael. Aur. chron. 1, 4, 74. – 2) übtr.: a) durch die Rede, α) ausbreiten, verbreiten, überall bekannt machen, cum de me ista foris sermonibus differs, Lucil. 1015: rumores, Ter. u. Nep.: rumorem, Liv.: diff. celerem rumorem od. diff. sermonibus m. folg. Acc. u. Infin., Nep. u. Liv.: fama distulit m. folg. Acc. u. Infin., Suet.: rumore ab obtrectatoribus dilato quasi eundem necasset, Suet. – dah. β) etw. od. jmd. ins Gerede bringen, austragen, verschreien, alqm turpi famā, Acc. fr.: alqm variis rumoribus, Tac.: alqm circum omnes alias puellas, jmd. in üblen Ruf bei den Mädchen bringen, Prop.: aeternā differor invidiā, Prop. – b) der Zeit nach aufschieben, verschieben, verzögern, hinhalten, tempus, Frist geben, Cic.: bellum, Liv.: contionem, Liv.: iudicium centumvirale, Plin. ep.: profectionem, triumphum, Suet.: stipendia militum protrahere et diff., die Zahlung des S. hinziehen u. verschieben, Suet.: rem in aliud tempus,————Caes.: alqd post bellum, Liv.: alqm in tempus aliud, verweisen, vertrösten, Cic.: u. so alqm in septimum diem, Suet.: alqm per frustrationem, hinhalten, Liv.: alqm in spem tandem aliquando impetrandi honoris, Liv.: legatos ad novos magistratus, vertrösten auf usw., Liv.: legationes Tarraconem, die Audienz der G. bis auf seine Ankunft in T., Liv.: u. bl. alqm, hinhalten, verweisen, vertrösten, Suet. u. Tac. (s. Heräus Tac. hist. 2, 71, 10): differre se, sich nicht fördern, säumen, Ov.: diff. alqm, donec etc., nicht verurteilen, bis usw., Tac.: nihil diff., quin m. Konj., Liv. u. Suet. – m. Acc. u. Gerund., totum (Esaiam) talem arbitrans distuli repetendum exercitatior in dominico eloquio, Augustin. conf. 9, 5. – m. Infin., quaerere distuli, Hor.: differo de factis eius dicere, Lact.: nec differret obsides ab Arretinis accipere, Liv. – absol., differens, cunctans et differens, Liv.: diff. diem de die, Liv.: consul differendum negat, behauptet, man dürfe nicht weiter säumen, Liv. – B) mit dem Nbbgr:. des Gewaltsamen: 1) eig.: a) zerstreuen, zerreißen, zerteilen, insepulta membra different lupi, Hor.: v. Lebl., classem vis venti distulit, Hor.: aquilo differt nubila, Verg.: castra in plano sita vi fluminis differebantur, wurde auseinander gerissen, Tac. – b) entfernen, fortschaffen, fortjagen, dilato Mithridate, Flor.: Dacia summota atque dilata est, Flor. – 2) übtr., differri alqā re, fast vergehen vor————usw., doloribus, Ter.: laetitiā, Plaut.: amore, cupidine alcis, Plaut.: desiderio, Turpil. fr. – u. differre alqm, jmd. in Verwirrung setzen, verblüffen, Ter.: alqm dictis suis, Plaut.; vgl. Ruhnken u. Spengel Ter. Andr. 2, 4, 5 (408). – II) (ohne Perf. u. Supin.) intr., sich unterscheiden, verschieden sein, inter se, Caes. u. Cic.: ab alqo u. ab alqa re, Caes. u. Cic.: cum alqa re, Cic.: alci rei, Hor. u. Lact. (s. Bünem. Lact. 1, 8, 3): aliquid differt, es ist ein gewisser Unterschied, Cic.: nihil differt inter deum et deum, es ist kein Unterschied, Cic.: tolli enim quod maxime inter deos atque homines differt, dann sei der gewaltige Unterschied zwischen G. u. Menschen aufgehoben, Gell. – quid differt ne (enklit.)... an, Hor. sat. 2, 3, 166: nec quicquam differre, utrumne... an, Hor. sat. 2, 3, 251. – dah. differens, verschieden, abweichend, unähnlich, genera, Cic.: causae, Cic.: Compar. in Vulg. Hebr. 1, 4. – subst., differēns, entis, n., die Verschiedenheit, Abweichung (Ggstz. proprium), Quint. – ⇒ Parag. Infin. differrier, Lucr. 1, 1088. – Konj. Plusquamperf. in der Tmesis, disque tulissent, Plaut. trin. 833. -
20 instantia
instantĭa, ae, f. [insto] [st2]1 [-] proximité, voisinage. [st2]2 [-] présence (d'un fait), imminence. [st2]3 [-] application assidue, assiduité, zèle. [st2]4 [-] insistance, instances, demande pressante. [st2]5 [-] chaleur, force, véhémence (du discours). - infestus dicitur ab instantia atque imminentia fraudis, Gell.: "infestus" se dit dès lors qu'il y a menace toute proche, imminence d'un préjudice. - quid est quod haec instantia non possit efficere? Plin. Ep. 3: quels travaux n'aurait pu accomplir une application si assidue? - meam differens instantiam, anxium mihi permulcebat animum, Apul.: remettant ma demande pressante, il calmait mon âme inquiète.* * *instantĭa, ae, f. [insto] [st2]1 [-] proximité, voisinage. [st2]2 [-] présence (d'un fait), imminence. [st2]3 [-] application assidue, assiduité, zèle. [st2]4 [-] insistance, instances, demande pressante. [st2]5 [-] chaleur, force, véhémence (du discours). - infestus dicitur ab instantia atque imminentia fraudis, Gell.: "infestus" se dit dès lors qu'il y a menace toute proche, imminence d'un préjudice. - quid est quod haec instantia non possit efficere? Plin. Ep. 3: quels travaux n'aurait pu accomplir une application si assidue? - meam differens instantiam, anxium mihi permulcebat animum, Apul.: remettant ma demande pressante, il calmait mon âme inquiète.* * *Instantia, huius instantiae. Plin. iun. Continuation, Continuelle diligence, Perseverance, Instance.\Instantia orationis. Plin. iun. Vehemence.\Peccata condicere necessitati cuidam et instantiae. Gel. Attribuer ou imputer à necessité et contraincte fatale qui presse les gents.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
differens — • differens, skillnad, olikhet, skiljaktighet … Svensk synonymlexikon
differens — dif|fe|rens sb., en, er, erne (ISÆR I MATEMATIK forskel mellem to tal), i sms. differens , fx differensrække … Dansk ordbog
differens — s ( en, er) skillnad, olikhet … Clue 9 Svensk Ordbok
Latometus differens — Latometus differens Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
Lophochernes differens — Lophochernes differens Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
Pulsus differens — (от лат. differens различный) вариант патологического пульса, при котором происходит его неодинаковое наполнение на обеих лучевых артериях. Содержание 1 Диагностика 2 Причины … Википедия
pulsus differens — (лат. differens различный) артериальный пульс, различный по наполнению на симметричных участках одноименных конечностей; наблюдается при нарушении кровенаполнения соответствующих артерий … Большой медицинский словарь
pulsus differens — inequality of the pulse observable at corresponding sites on either side of the body … Medical dictionary
åtskillnad — • differens, skillnad, olikhet, skiljaktighet … Svensk synonymlexikon
olikhet — • differens, skillnad, olikhet, skiljaktighet … Svensk synonymlexikon
skiljaktighet — • differens, skillnad, olikhet, skiljaktighet … Svensk synonymlexikon