-
1 condolesco
con-dolēsco, luī, —, ere1) ощущать ( или причинять) сильную боль, страдать, болеть ( caput mihi condoluit Pl) -
2 indolesco
in-dolēsco, dolui, —, ere [ doleo ]1) болеть, чувствовать боль ( oculi indolescunt PM)2) печалиться, огорчаться (aliquā re O и aliquid O, Ap)indolesco me tam sero hoc cognoscere C — мне больно (жаль), что я так поздно узнаю об этомi. id ipsum O — огорчаться по этой самой причине (этим самым)3) болезненно ощущать (воспринимать, чувствовать) (i. tactum hominum Just) -
3 condolesco
con-dolēsco, doluī, ere (Inchoat. zu condoleo), I) schmerzhaft erregt werden, ein Schmerzgefühl bekommen, gew. im Perf. = schmerzhaft erregt sein, wehtun, ein Schmerzgefühl haben, a) v. Körpergliedern u. dgl., si pes condoluit, si dens, Cic.: si condoluit tentatum frigore corpus, Hor.: simulat subito condoluisse caput, Tibull.: ulcera ad levem tactum condolescunt, Sen. – m. Dat. (wem?), nam mihi de vento condoluit caput, Plaut.: latus ei dicenti condoluisse, Cic. – b) v. Pers., im Gemüte, naturā et condolescere et concupiscere, Cic.: quorum alter ne condoluisse quidem umquam videtur, Cic. – II) mit schmerzhaft bewegt werden, sich mit betrüben, animus condolescit misericordiā, wird gleichfalls vom Mitleid schmerzhaft ergriffen, Augustin. serm. 348, 3. – m. Dat. (mit wem?), corpori animus condolescit, Tert. de anim. 5.
-
4 indolesco
in-dolēsco, in-doluī, ere (Inchoat. zu doleo), Schmerzen empfinden, I) körperl., v. Gliedern usw., schmerzen, wehtun, locus tactu indolescit, Cels.: oculi indolescunt, Plin. – m. Acc., etw. schmerzlich empfinden, v. Pers., tactum hominum velut vulnera, Iustin. 12, 13, 9. – II) gemütlich, v. Menschen, bei od. über etw. Schmerz empfinden, sich betrüben, etw. schmerzlich empfinden, absol., Cic. u.a.: m. Abl. causae, populi Romani contumeliā, Tac.: nostris malis, Ov.: facto, Ov.: m. Acc., id ipsum, Ov.: humanas miserias, Apul.: m. Acc. u. Infin., Cic. u. Ov.: m. folg. quod od. quia, Ov.
-
5 perdolesco
per-dolēsco (dolīsco), doluī, ere, tiefen-, heftigen Schmerz empfinden, sich tief betrüben, Acc. tr. 317: indutiis per scelus violatis suam virtutem irrisui fore perdoluerunt, Caes. b. c. 2, 15, 1.
-
6 condolesco
con-dolēsco, doluī, ere (Inchoat. zu condoleo), I) schmerzhaft erregt werden, ein Schmerzgefühl bekommen, gew. im Perf. = schmerzhaft erregt sein, wehtun, ein Schmerzgefühl haben, a) v. Körpergliedern u. dgl., si pes condoluit, si dens, Cic.: si condoluit tentatum frigore corpus, Hor.: simulat subito condoluisse caput, Tibull.: ulcera ad levem tactum condolescunt, Sen. – m. Dat. (wem?), nam mihi de vento condoluit caput, Plaut.: latus ei dicenti condoluisse, Cic. – b) v. Pers., im Gemüte, naturā et condolescere et concupiscere, Cic.: quorum alter ne condoluisse quidem umquam videtur, Cic. – II) mit schmerzhaft bewegt werden, sich mit betrüben, animus condolescit misericordiā, wird gleichfalls vom Mitleid schmerzhaft ergriffen, Augustin. serm. 348, 3. – m. Dat. (mit wem?), corpori animus condolescit, Tert. de anim. 5.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > condolesco
-
7 indolesco
in-dolēsco, in-doluī, ere (Inchoat. zu doleo), Schmerzen empfinden, I) körperl., v. Gliedern usw., schmerzen, wehtun, locus tactu indolescit, Cels.: oculi indolescunt, Plin. – m. Acc., etw. schmerzlich empfinden, v. Pers., tactum hominum velut vulnera, Iustin. 12, 13, 9. – II) gemütlich, v. Menschen, bei od. über etw. Schmerz empfinden, sich betrüben, etw. schmerzlich empfinden, absol., Cic. u.a.: m. Abl. causae, populi Romani contumeliā, Tac.: nostris malis, Ov.: facto, Ov.: m. Acc., id ipsum, Ov.: humanas miserias, Apul.: m. Acc. u. Infin., Cic. u. Ov.: m. folg. quod od. quia, Ov.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > indolesco
-
8 perdolesco
per-dolēsco (dolīsco), doluī, ere, tiefen-, heftigen Schmerz empfinden, sich tief betrüben, Acc. tr. 317: indutiis per scelus violatis suam virtutem irrisui fore perdoluerunt, Caes. b. c. 2, 15, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > perdolesco
-
9 condolesco
con-dŏlesco, lŭi, 3, v. inch. n. [doleo], to feel severe pain, to suffer much, to be in pain or distress, to ache.I.Prop. (rare, but class. in prose and poetry; most freq. in temp. perf.):* II.mihi de vento miserae condoluit caput,
Plaut. Truc. 2, 8, 2; so in perf.:latus ei dicenti,
Cic. de Or. 3, 2, 6:pes, dens,
id. Tusc. 2, 22, 52:homines, quorum alter ne condoluisse quidem umquam videtur,
id. ib. 1, 18, 41: tentatum frigore corpus, * Hor. S. 1, 1, 80:admonitu matris,
Ov. Tr. 5, 3, 32:naturā (hominem) condolescere dicerent,
Cic. Ac. 1, 10, 38:ad suspitionem tactūs condolescunt (ulcera),
Sen. Ira, 3, 9, 5.—To suffer or sympathize with: anima corpori laeso... condolescit Tert. Anim. 5. -
10 indolesco
I.Lit.:b.locus tactu indolescit,
Cels. 8, 9:oculi indolescunt,
Plin. 31, 3, 27, § 45.—With acc., to feel pain at:II.tactum hominum,
Just. 12, 13, 9.—Trop., to feel pain or grief, to be grieved, troubled at any thing.—Constr. with acc. and inf., quod, or absol.; poet. also with abl. and acc.(α).With inf.:(β).quis (fuit), qui non indoluerit, tam sero se... cognoscere?
Cic. Phil. 2, 25:aequari adulescentes senectae suae,
Tac. A. 4, 17:successurumque Minervae indoluit,
Ov. M. 2, 789; 9, 261 al.—With abl.:(γ).facto,
Ov. M. 4, 173:malis,
id. Tr. 2, 570.—With acc.: id ipsum indoluit Juno, [p. 937] Ov. M. 2, 469.—(δ).Absol.:indolui,
Ov. Tr. 5, 11, 3.—In part. fut. pass.:maeroris retia amicis et externis indolescenda,
Sid. Ep. 2, 12; Minuc. Fel. Octav. 5.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский