-
1 curvo
curvo, āvī, ātum, āre (curvus), krümmen, biegen (beugen), runden, wölben, refl. se curvare u. im Passiv medial curvari, sich krümmen usw., Partiz. curvātus, gekrümmt usw., acies (Schneide) curvatur, Col.: arbor curvatur, der Mastbaum biegt sich (beim Sturm), Plin. ep.: aber adoptatis curvetur frugibus arbos, Col. poët.: pondere serpentis curvatur arbor, Ov.: c. brachia longo circuitu (v. Skorpion), Ov.: c. brachia aliter (v. Krebse), Ov.: crura pinnigero curvata novissima pisce, die Schenkel ganz unten gekrümmt am flossigen Fisch = in einen flossigen Fischschwanz gekrümmt, Ov.: cuspis curvata (s. cuspisno. I, b), Ov.: curvata glandibus ilex, durch die Last der Eicheln, Ov.: v. Pers., curvati (= onusti) pabulo, Frontin. 2, 5, 31: rotundas curvat aper lances, macht unter seiner Last sich biegen, Hor.: c. laminam, Plin.: curvari manus (coeperunt) et aduncos crescere in ungues, Ov.: plerique rami instar ingentium stipitum flexi in humum, rursus, quā se curvaverant, erigebantur, Curt.: cum nux plurima curvabit ramos, durch ihre Last sich biegen machen, Verg.: c. trabes (Baumstämme, v. Räuber Sinis), Ov.: ubi supra terram iuxta suum adminiculum vitis curvatur, Col. – m. Advv. (wie?), copidas vocabant gladios leviter curvatos, falcibus similes, Curt.: orbis (Kreis, Ring) curvatus aequaliter, Vell. – m. Advv. od. m. in u. Akk. (wohinwärts?), crocodilo priora genua post curvantur, posteriora in priorem partem, Plin.: insectorum quorundam pedes externi longiores foris curvantur, Plin.: aves alas in priora curvant, suffraginem in posteriora, Plin.: os paululum in interiora curvatum, Cels.: palma in diversum curvatur, Plin.: rami imi ficus in terram curvantur, Plin. – m. in u. Akk. (wohin? = in welche Gestalt?), cucumeres in hamos curvati, Plin.: digiti curvantur in ungues, Ov.: cubiculum in absida curvatum, ein Z. von elliptischer Form, Plin. ep. – m. in u. Akk. (wozu?), curvatae in sua fata trabes, die zu seinem Untergange (Morde) gekrümmten Baumstämme (des Räubers Sinis), Prop. 3, 22, 38.
So nun bes.: a) v. gekrümmten Laufe der Gebirge, Küsten, Meerbusen, Gewässer, curvare se od. curvari, sich krümmen, iugum montis... velut sinu quodam flexuque curvatum, Curt.: ora ipsa Bospori utrimque ex Asia atque Europa curvatur in Maeotim, Plin.: Codanus ingens sinus... curvans se subinde, Mela: pontus Euxinus... magno litorum flexu retro curvatus in cornua ab his utrimque porrigitur, ut sit plane arcus Scythici forma, Plin.: Etymandrus crebris flexibus subinde curvatus, Curt. – b) v. wogenden Wassermassen, curvari, sich krümmen = sich aufwölben, curvātus, gekrümmt, gewölbt (vgl. κυρτον κῦμα), cumulus immanis aquarum in montis speciem curvatur, Ov.: illum curvata in montis faciem circumstetit unda, Verb.: tollimur in caelum curvato gurgite, Verg. – c) vom Krümmen, Bücken des Körpers, des Rückens, Beugen des Nackens, der Knie, c. cervicem alcis, Vulg.: c. collum, Verg.: c. genua sua, Verg.: c. genu deo (vor G.), Vulg.: pacem curvatis genibus orare, Amm.: homo ad necessaria opera curvatur, bückt sich (Ggstz. rectus insistit), Cels.: toto curvatus corpore (beim Tragen einer Last), Stat.: quid autem non intellegit nefas esse rectum animal (der Mensch) curvari, ut adoret terram, Lact.: primo curvatus (sich tief verneigend, tief gebückt), deinde humi suppliciter fusus, Amm. – bes. durchs Alter, nec nostrum seri curvarent Aeacon anni, Ov.: anus quaedam curvata gravi senio, Apul.: curvata senio membra, Tac. – u. übtr., quamvis neque te munera nec preces... nec vir Pieriā paelice saucius curvat, dir den Nacken beugt, Hor. carm. 3, 10, 13 sqq. – d) v. Monde usw., se curvare in cornua, Curt.: luna curvata in cornua falcis, Plin.: vitulus fronte curvatos imitatus ignes (die gekr. Flammen = die flammende Sichel) tertium lunae referentes ortum, Hor. – e) prägn.: α) krümmen = krümmend spannen, arcum manu, Stat.: cornu (Bogen aus Horn), Ov.: u. so opposito genu flexile cornu, Ov. – β) etw. krümmen = etw., was gekrümmt, bogenförmig ist, bilden, schaffen, bimulus bima curvans iam cornua fronte (an der St.), Verg.: cornua nec valuit curvare in paelice Iuno, an dem Kebsweibe H. kr. = das K. durch H. entstellen, Prop.: in quocumque frutice (aspalathi) curvatur arcus caelestis, Plin. – Hadria (adriat. Meer) curvans Calabros sinus, Hor.: portus ab Euroo fluctu in arcum curvatus, bogenförmig ausgehöhlt, Verg. – u. vom Kreisen in der Bewegung, (deus ales) iter non agit in rectum (geradeaus), sed in orbem curvat eundem, gibt seinem Fluge immer dieselbe Kreisbewegung, kreist in derselben Krümmung, Ov.: turbo (Kreisel) actus habenā curvatis fertur spatiis, fährt in kreisenden Bahnen umher, Verg.
-
2 curvo
curvo, āvī, ātum, āre (curvus), krümmen, biegen (beugen), runden, wölben, refl. se curvare u. im Passiv medial curvari, sich krümmen usw., Partiz. curvātus, gekrümmt usw., acies (Schneide) curvatur, Col.: arbor curvatur, der Mastbaum biegt sich (beim Sturm), Plin. ep.: aber adoptatis curvetur frugibus arbos, Col. poët.: pondere serpentis curvatur arbor, Ov.: c. brachia longo circuitu (v. Skorpion), Ov.: c. brachia aliter (v. Krebse), Ov.: crura pinnigero curvata novissima pisce, die Schenkel ganz unten gekrümmt am flossigen Fisch = in einen flossigen Fischschwanz gekrümmt, Ov.: cuspis curvata (s. cuspis no. I, b), Ov.: curvata glandibus ilex, durch die Last der Eicheln, Ov.: v. Pers., curvati (= onusti) pabulo, Frontin. 2, 5, 31: rotundas curvat aper lances, macht unter seiner Last sich biegen, Hor.: c. laminam, Plin.: curvari manus (coeperunt) et aduncos crescere in ungues, Ov.: plerique rami instar ingentium stipitum flexi in humum, rursus, quā se curvaverant, erigebantur, Curt.: cum nux plurima curvabit ramos, durch ihre Last sich biegen machen, Verg.: c. trabes (Baumstämme, v. Räuber Sinis), Ov.: ubi supra terram iuxta suum adminiculum vitis curvatur, Col. – m. Advv. (wie?), copidas vocabant gladios leviter curvatos, falcibus similes, Curt.: orbis (Kreis, Ring) curvatus aequaliter, Vell. – m. Advv. od. m. in————u. Akk. (wohinwärts?), crocodilo priora genua post curvantur, posteriora in priorem partem, Plin.: insectorum quorundam pedes externi longiores foris curvantur, Plin.: aves alas in priora curvant, suffraginem in posteriora, Plin.: os paululum in interiora curvatum, Cels.: palma in diversum curvatur, Plin.: rami imi ficus in terram curvantur, Plin. – m. in u. Akk. (wohin? = in welche Gestalt?), cucumeres in hamos curvati, Plin.: digiti curvantur in ungues, Ov.: cubiculum in absida curvatum, ein Z. von elliptischer Form, Plin. ep. – m. in u. Akk. (wozu?), curvatae in sua fata trabes, die zu seinem Untergange (Morde) gekrümmten Baumstämme (des Räubers Sinis), Prop. 3, 22, 38.So nun bes.: a) v. gekrümmten Laufe der Gebirge, Küsten, Meerbusen, Gewässer, curvare se od. curvari, sich krümmen, iugum montis... velut sinu quodam flexuque curvatum, Curt.: ora ipsa Bospori utrimque ex Asia atque Europa curvatur in Maeotim, Plin.: Codanus ingens sinus... curvans se subinde, Mela: pontus Euxinus... magno litorum flexu retro curvatus in cornua ab his utrimque porrigitur, ut sit plane arcus Scythici forma, Plin.: Etymandrus crebris flexibus subinde curvatus, Curt. – b) v. wogenden Wassermassen, curvari, sich krümmen = sich aufwölben, curvātus, gekrümmt, gewölbt (vgl. κυρτον κῦμα), cumulus immanis aquarum in montis speciem curvatur,————Ov.: illum curvata in montis faciem circumstetit unda, Verb.: tollimur in caelum curvato gurgite, Verg. – c) vom Krümmen, Bücken des Körpers, des Rückens, Beugen des Nackens, der Knie, c. cervicem alcis, Vulg.: c. collum, Verg.: c. genua sua, Verg.: c. genu deo (vor G.), Vulg.: pacem curvatis genibus orare, Amm.: homo ad necessaria opera curvatur, bückt sich (Ggstz. rectus insistit), Cels.: toto curvatus corpore (beim Tragen einer Last), Stat.: quid autem non intellegit nefas esse rectum animal (der Mensch) curvari, ut adoret terram, Lact.: primo curvatus (sich tief verneigend, tief gebückt), deinde humi suppliciter fusus, Amm. – bes. durchs Alter, nec nostrum seri curvarent Aeacon anni, Ov.: anus quaedam curvata gravi senio, Apul.: curvata senio membra, Tac. – u. übtr., quamvis neque te munera nec preces... nec vir Pieriā paelice saucius curvat, dir den Nacken beugt, Hor. carm. 3, 10, 13 sqq. – d) v. Monde usw., se curvare in cornua, Curt.: luna curvata in cornua falcis, Plin.: vitulus fronte curvatos imitatus ignes (die gekr. Flammen = die flammende Sichel) tertium lunae referentes ortum, Hor. – e) prägn.: α) krümmen = krümmend spannen, arcum manu, Stat.: cornu (Bogen aus Horn), Ov.: u. so opposito genu flexile cornu, Ov. – β) etw. krümmen = etw., was gekrümmt, bogenförmig ist, bilden, schaffen, bimulus bima curvans iam cornua fronte (an der St.), Verg.:————cornua nec valuit curvare in paelice Iuno, an dem Kebsweibe H. kr. = das K. durch H. entstellen, Prop.: in quocumque frutice (aspalathi) curvatur arcus caelestis, Plin. – Hadria (adriat. Meer) curvans Calabros sinus, Hor.: portus ab Euroo fluctu in arcum curvatus, bogenförmig ausgehöhlt, Verg. – u. vom Kreisen in der Bewegung, (deus ales) iter non agit in rectum (geradeaus), sed in orbem curvat eundem, gibt seinem Fluge immer dieselbe Kreisbewegung, kreist in derselben Krümmung, Ov.: turbo (Kreisel) actus habenā curvatis fertur spatiis, fährt in kreisenden Bahnen umher, Verg. -
3 curvō
curvō āvī, ātus, āre [curvus], to crook, bend, bow, curve, round: Curvari manūs et crescere in unguīs, O.: flexile cornu, O.: lances, i. e. by its weight, H.: Fronte curvatos imitatus ignīs lunae, the flaming sickle, H.: curvata in montis faciem unda, rolling, V.: curvato gurgite, arched, V.: Nec curvarent Aeacon anni, cause to stoop, O.: curvata senis membra, Ta.—Fig., to make to yield, bend, move: te, H.* * *curvare, curvavi, curvatus V TRANSbend/arch, make curved/bent; form a curve; make stoop/bow/yield; influence -
4 curvo
curvo, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to crook, bend, bow, curve (not ante-Aug.; v. Orell. ad Cic. N. D. 1, 24, 66).I.Lit.:* II.curvari manus et aduncos crescere in ungues,
Ov. M. 2, 479:bimā cornua fronte (vitulus),
Verg. G. 4, 299:trabes,
Ov. M. 7, 441; Prop. 3 (4), 22, 38:flexile cornu,
Ov. M. 5, 383; 11, 324; cf.:ingentem arcum manu,
Stat. Achill. 1, 487:rotundas Curvat aper lances,
i. e. by its weight, Hor. S. 2, 4, 41:Calabros sinus (Hadria),
id. C. 1, 33, 16:portus curvatus in arcum,
Verg. A. 3, 533; cf. Plin. 6, 6, 6, § 18:luna curvata in cornua,
id. 37, 10, 68, § 184; cf. poet.:fronte curvatos imitatus ignes,
Hor. C. 4, 2, 57:imi (rami) in terram adeo curvantur, ut, etc.,
Plin. 12, 5, 11, § 22:in diversum curvatur (arbor),
id. 16, 42, 81, § 223:insectorum pedes... foris curvantur,
id. 11, 29, 35, § 101:curvata in montis faciem unda,
Verg. G. 4, 361; cf. Ov. M. 15, 509; and:tollimur in caelum curvato gurgite,
Verg. A. 3, 564.—Of persons:nec nostrum seri curvarent Aeacon anni,
Ov. M. 9, 435; so,curvata senio membra,
Tac. A. 1, 34:pondera vix toto curvatus corpore juxta Deicit,
Stat. Th. 6, 649.—Trop., to make to yield, to move:neque te munera nec... vir curvat ( = movet, ad misericordiam flectit),
Hor. C. 3, 10, 16. -
5 curvo
āvī, ātum, āre [ curvus ]1)а) искривлять, гнуть, сгибать ( arbor curvatur pondere alicujus rei O)c. lances H — прогибать блюда ( об изобильных яствах)б) склонять (collum V; genua V); натянуть сгибая ( arcum manu St); изгибаться ( iter in orbem curvat O)2) тронуть, склонить (aliquem, sc. precibus H) -
6 curvo
to bend, arch, curve / influence. -
7 curvus
curvus, a, um (vgl. κυρτός, gekrümmt), krumm, gekrümmt, gebogen, gewölbt (Ggstz. rectus), I) eig.: c. Olympus, Val. Flacc.: c. ungues, Varro: spina neque eminula neque curva, Varro: c. lignum, Vulg.: c. arbor, gebogen von der Last des Obstes, Ov.: de nostro curvum pondere gramen erat, Ov.: si cubitus in priorem partem prolapsus est, extentum brachium est, neque recurvatur: si in posteriorem, brachium curvum est, neque extenditur, breviusque altero est, Cels.: cicatrix curvum digitum reddit, Cels.: recti dentis recta etiam radix, curvi flexa est, Cels.: cornua a curvore dicta, quod pleraque curva, Varro LL. – subst., curvum, i, n., das Krumme (Ggstz. rectum), sprichw., curvo dignoscere rectum, Hor. ep. 2, 2, 44: curva corrigere, Krummes gerade machen, alle Berge eben zu machen wissen = überall das strengste Recht verfolgen, Sen. apoc. 8, 3. Plin. ep. 5, 9 (21), 6. – So nun bes.: a) v. Werkzeugen u. dgl., die ganz od. am Ende gekrümmt sind: aratrum, Lucr. u. Verg. (vgl. unten no. c): arcus, Ov.: calamus (Rohrflöte), Catull.: culter, Sen. poët.: dens (Pflugschar), Ov.: aber curvus Saturni dens, die Hippe der Gärtner u. Pflanzer (von Saturn als Gott der Anpflanzung als Symbol getragen), Verg.: falx, Verg.: forceps (Feuerzange), Ov.: iuga (Zugjoch), Ov.: lyra, Hor.: raster, Catull.: securis, Verg.: tibia, Verg.: ungues, Hor.: vomer, Ov. – b) v. Örtlichkeiten u. Bauten, die nach oben od. unten, v. Gefäßen usw., die nach unten gewölbt sind, gewölbt, bauchig, vertieft, ausgehöhlt, hohl, cavernae (Aetnae), Verg.: latebrae, Verg.: vallis, Verg. – carinae, Verg.: naves, Ov.: puppes, Verg.: rates, Prop.: feri (des trojan. Pferdes) alvus, Verg. – theatrum, tholus, Ov.: lebetes, Ov. – c) v. Ggstdn., Örtl., Gewässern, die sich in Krümmungen hinziehen, krumm, gekrümmt, sich schlängelnd, sich windend, c. plaga (Ggstz. plaga recta), Cels.: vena, Cels. – limes, Ov.: litus, Mela, Hor. u.a. Dichter: via, Sen. poët.: ut autem (medium spatium) curvum sit, facit natura humilioris et mollioris Italiae, Sall. fr. – aquae, Ov.: flumen, Ov., flumina, Verg. alqm curvo flumine implicare (v. einem Flußgotte), Ov. – quadrigae, von der geraden Bahn abbiegend, Manil.: aratrum, im Kreise geführt, Manil. (vgl. oben no. a). – d) v. wogenden Gewässern, gewölbt, sich aufwölbend, sich auftürmend ( wie κυρτός), c. aequor, Ov., aequora, Stat.: aquae, Stat.: freta, Val. Flacc. – e) v. menschl. Körper, gekrümmt, gebückt, c. arator (bei der Arbeit), Verg. u. Plin.: venient ad te curvi filii eorum, qui etc., gebückt (als bittende), Vulg.: anima incedit curva (gebeugt) et infirma, Vulg.: alqm curvum facere, sich bücken lassen, Plaut. – bes. durch Alter, anus c., Prop.: curva trementi membra tulit passu (v. einer alten Frau), Ov.: iam veniet tacito curva senecta pede, Ov. – u. v. krumm Gewachsenen, vel gibberosi vel curvi, Gaius dig. 21, 1, 3. – II) übtr.: c. mores, verkehrte, böse, Pers. 3, 52.
-
8 dens
dens, dentis, m. [st2]1 [-] dent (au pr. et au fig.). [st2]2 [-] soc (de charrue). [st2]3 [-] défense (d'éléphant, de sanglier), ivoire. [st2]4 [-] panneton d'une clé, clé. [st2]5 [-] dent, morsure (de l'envie, de la médisance). - [gr]gr. ὀδούς, όντος. - venire sub dentem alicujus: tomber sous la coupe de qqn, avoir affaire à qqn. - albis dentibus aliquem deridere, Plaut. Epid. 3, 3, 48: rire de qqn à gorge déployée. - reserare fixo dente fores, Tib. 1, 2, 18: [ouvrir la porte après avoir introduit la clé] = introduire la clé et ouvrir la porte. - jam dente minus mordeor invido, Hor. O. 4, 3, 16: et déjà je suis moins atteint par la morsure de l'envie. - curvo Saturni dente relictam persequitur vitem attondens, Virg. G. 2, 406: **avec la dent recourbée de Saturne** = avec la faucille de Saturne, il continue à tailler le reste de la vigne.* * *dens, dentis, m. [st2]1 [-] dent (au pr. et au fig.). [st2]2 [-] soc (de charrue). [st2]3 [-] défense (d'éléphant, de sanglier), ivoire. [st2]4 [-] panneton d'une clé, clé. [st2]5 [-] dent, morsure (de l'envie, de la médisance). - [gr]gr. ὀδούς, όντος. - venire sub dentem alicujus: tomber sous la coupe de qqn, avoir affaire à qqn. - albis dentibus aliquem deridere, Plaut. Epid. 3, 3, 48: rire de qqn à gorge déployée. - reserare fixo dente fores, Tib. 1, 2, 18: [ouvrir la porte après avoir introduit la clé] = introduire la clé et ouvrir la porte. - jam dente minus mordeor invido, Hor. O. 4, 3, 16: et déjà je suis moins atteint par la morsure de l'envie. - curvo Saturni dente relictam persequitur vitem attondens, Virg. G. 2, 406: **avec la dent recourbée de Saturne** = avec la faucille de Saturne, il continue à tailler le reste de la vigne.* * *Dens, dentis, masc. gen. Plaut. Une dent.\Caua dentium. Plin. Les creux des dents.\Cauernis dentium aliquid indere. Plin. Mettre quelque chose dedens les dents creuzes.\Cauere dentium dolores. Plin. Eviter.\Dentium dolores colluere. Plin. Laver les dents qui font mal.\Dentium dolorem prohibet. Plin. Engarde d'avoir mal aux dents.\Dentium dolori prosunt laricis folia. Plin. Est bon contre le mal des dents.\Dolores dentium sedat succus illitus. Plin. Appaise.\Euulsio dentis. Cic. Arrachement.\Infirmitas dentium. Plin. Quand les dents ne tiennent gueres, et branslent.\Motus dentium stabilire. Plin. Raffermir les dents qui lochent, ou branslent.\Acuti dentes. Plin. Taillants, Trenchants.\Auersi. Cic. Les dents de devant.\Crinales. Claudian. Les dents d'un peigne.\Eburnus dens. Claud. Peigne d'yvoire.\Exerti dentes. Plin. Qui sortent hors la bouche, comme les broches ou mirouers d'un porc sanglier.\Genuini dentes. Cic. Les dents maschelieres.\Ieiunis dentibus acer. Horat. Qui mord asprement quand il ha faim.\Imman es dentes. Claud. Fort grands.\Indi dentes. Ouid. Dents d'elephant, Ivoire.\Indomiti sunt flammis dentes. Plin. Ne bruslent point dedens le feu.\Intimi dentes, qui et Genuini vocantur. Cic. Les dents maschelieres.\Inuicti sunt ignibus dentes. Plin. Le feu ne peult brusler ne endommager les dents.\Dente male dico carpere aliquem. Cic. Mesdire d'aucun.\Mobiles dentes stabilit myrrha. Plin. Dents qui branslent, ou lochent.\Nigrescentes dentes dentifricio ad colorem reducere. Plin. Blanchir les dents.\Niueus dens. Ouid. Blanc comme neige.\Numerosus dens. Ouid. Un peigne qui ha beaucoup de dents.\Solidi dentes, quibus opponuntur Concaui. Plin. Massifs.\Tomici dentes. Celsus. Les quatre dents de devant, qui trenchent la viande, Les incisoires.\Vacui. Valer. Flac. Qui n'ont que manger.\Atteruntur dentes vsu. Plin. S'usent.\Inuiso carpere dente. Ouid. Mesdire par envie.\Circumpurgare dentem. Celsus. Curer et nettoyer tout autour.\Comprehendit dentem forfex. Celsus. Le davier empoigne la dent.\Concutere dentem. Celsus. Esbransler.\Confringitur dens sub forfice. Cels. Se rompt soubs le davier.\Circunscalpti dentes, dolore liberantur. Plin. Deschaussez.\Circunscarificare dentem. Plin. Scarifier tout autour, Deschausser.\Citare dentem. Celsus. Jecter hors, Faire sortir, ou cheoir, Arracher.\Colluere dentes. Plin. Laver.\Dentes conficiunt cibum. Plin. Maschent et brisent bien menu, Comminuent. \ Confirmat dentes inula. Plin. Raffermist.\Deficiunt multo primum in aliquibus dentes. Plin. Defaillent, ou tombent fort tost.\Defluunt dentes. Plin. Cheent, Tombent.\Denigrare dentes. Plin. Noircir.\Dentes digerunt cibum. Plinius. Divisent, Separent, Coupent, Trenchent.\Edit breuiorem dentem longior radix. Cels. Produit.\Eruere dentes. Plin. Arracher.\Euellere. Plin. Arracher.\Excidit dens. Celsus. Chet, Tombe.\Excipere dentem forfice. Celsus. Prendre ou empoigner avec le davier.\Dentem eximere. Cels. Arracher, Oster, Tirer.\Dentibus candorem facit origanum. Plin. Blanchist.\Fatigare detem in dente. Ouid. User les dents l'une contre l'autre.\Firmat dentes commanducata lapathi radix. Plin. Affermist.\Fouere dentem. Cels. Fomenter.\Dens haerens. Cels. Qui tient fort, et ne bransle point.\Incidere ferro dentes. Ouid. Limer les dents, ou Faire des dents à une scie.\Infricare dentes cinere cornus ceruini. Plin. Frotter.\Irritare dentes. Cels. Esmouvoir le mal des dents, Esmouvoir les dents à faire mal.\Dentes labant. Cels. Branslent fort, ou Lochent.\Petere dente. Horat. Assaillir, ou Ferir de la dent.\Recrescunt dentes. Plin. Recroissent, Reviennent.\Scalpere dentes penna vulturis. Plin. Grater, Curer.\Scarificare. Plin. Scarifier, Deschausser.\Soluere. Cels. Faire sortir, Arracher.\Subit dens. Cels. Survient, Croist dessoubs une autre.\Candorem trahunt dentes quodam medicamine. Plin. Se blanchissent, Deviennent blanches.\Vinciendi sunt dentes auro. Cels. Il les fault lier d'un fil d'or.\Dens Virgil. Tout ce dequoy on tient, ou on tire quelque chose.\Dens aratri. Columel. Le coultre d'une charue.\Curuus dens. Ouid. Un houeau.\Vncus dens. Virgil. Un houeau, Une pioche, Un pic. -
9 curvus
curvus, a, um (vgl. κυρτός, gekrümmt), krumm, gekrümmt, gebogen, gewölbt (Ggstz. rectus), I) eig.: c. Olympus, Val. Flacc.: c. ungues, Varro: spina neque eminula neque curva, Varro: c. lignum, Vulg.: c. arbor, gebogen von der Last des Obstes, Ov.: de nostro curvum pondere gramen erat, Ov.: si cubitus in priorem partem prolapsus est, extentum brachium est, neque recurvatur: si in posteriorem, brachium curvum est, neque extenditur, breviusque altero est, Cels.: cicatrix curvum digitum reddit, Cels.: recti dentis recta etiam radix, curvi flexa est, Cels.: cornua a curvore dicta, quod pleraque curva, Varro LL. – subst., curvum, i, n., das Krumme (Ggstz. rectum), sprichw., curvo dignoscere rectum, Hor. ep. 2, 2, 44: curva corrigere, Krummes gerade machen, alle Berge eben zu machen wissen = überall das strengste Recht verfolgen, Sen. apoc. 8, 3. Plin. ep. 5, 9 (21), 6. – So nun bes.: a) v. Werkzeugen u. dgl., die ganz od. am Ende gekrümmt sind: aratrum, Lucr. u. Verg. (vgl. unten no. c): arcus, Ov.: calamus (Rohrflöte), Catull.: culter, Sen. poët.: dens (Pflugschar), Ov.: aber curvus Saturni dens, die Hippe der Gärtner u. Pflanzer (von Saturn als Gott der Anpflanzung als Symbol getragen), Verg.: falx, Verg.: forceps (Feuerzange), Ov.: iuga (Zugjoch), Ov.: lyra, Hor.: raster, Catull.: securis, Verg.: tibia, Verg.: ungues, Hor.: vomer, Ov. – b)————v. Örtlichkeiten u. Bauten, die nach oben od. unten, v. Gefäßen usw., die nach unten gewölbt sind, gewölbt, bauchig, vertieft, ausgehöhlt, hohl, cavernae (Aetnae), Verg.: latebrae, Verg.: vallis, Verg. – carinae, Verg.: naves, Ov.: puppes, Verg.: rates, Prop.: feri (des trojan. Pferdes) alvus, Verg. – theatrum, tholus, Ov.: lebetes, Ov. – c) v. Ggstdn., Örtl., Gewässern, die sich in Krümmungen hinziehen, krumm, gekrümmt, sich schlängelnd, sich windend, c. plaga (Ggstz. plaga recta), Cels.: vena, Cels. – limes, Ov.: litus, Mela, Hor. u.a. Dichter: via, Sen. poët.: ut autem (medium spatium) curvum sit, facit natura humilioris et mollioris Italiae, Sall. fr. – aquae, Ov.: flumen, Ov., flumina, Verg. alqm curvo flumine implicare (v. einem Flußgotte), Ov. – quadrigae, von der geraden Bahn abbiegend, Manil.: aratrum, im Kreise geführt, Manil. (vgl. oben no. a). – d) v. wogenden Gewässern, gewölbt, sich aufwölbend, sich auftürmend ( wie κυρτός), c. aequor, Ov., aequora, Stat.: aquae, Stat.: freta, Val. Flacc. – e) v. menschl. Körper, gekrümmt, gebückt, c. arator (bei der Arbeit), Verg. u. Plin.: venient ad te curvi filii eorum, qui etc., gebückt (als bittende), Vulg.: anima incedit curva (gebeugt) et infirma, Vulg.: alqm curvum facere, sich bücken lassen, Plaut. – bes. durch Alter, anus c., Prop.: curva trementi membra tulit passu (v. einer alten Frau), Ov.: iam veniet tacito curva senecta————pede, Ov. – u. v. krumm Gewachsenen, vel gibberosi vel curvi, Gaius dig. 21, 1, 3. – II) übtr.: c. mores, verkehrte, böse, Pers. 3, 52. -
10 concurvo
-
11 curvabilis
curvābilis, e [ curvo ]гибкий (fraxinus, ulmus Pall) -
12 curvamen
-
13 curvatio
curvātio, ōnis f. [ curvo ]искривление, сгибание Col -
14 curvatura
curvātūra, ae f. [ curvo ]кривизна, закругление, округлённость, изгиб ( maris Sen); свод ( camerae Vtr)c. rotae O — обод колесаc. unguium PM — загнутые когти ( у хищных птиц) -
15 curvum
ī n. [ curvus ]кривизна, искривлённостьcurvo dignoscere rectum H — отличать прямое от кривого (т. е. правильное от неправильного)curva corrigere погов. PJ, Sen — выпрямлять (всё) кривое (т. е. делать почти невозможное) -
16 destringo
dē-stringo, strīnxī, strictum, ere1) срывать, обрывать (bacam myrti Col; frondem O); сдёргивать, стягивать ( tunicam ab umeris Ph)d. gladium( ensem) C, H etc. — обнажать меч3) соскабливать ( curvo ferro M)4) гладить, поглаживать (d. se PM); слегка задевать, касаться (d. aequora alis O; d. pectus sagittā O; destricta lēvi vulnere cutis Sen)5) изливать ( amaritudinem PM); обрушивать ( severitatem suam in aliquem Sen); злобно критиковать, разносить (scripta alicujus Ph; aliquem mordaci carmine O) -
17 incurvo
in-curvo, āvī, ātum, āre1) искривлять ( membra incurvata dolore O); изгибать, сгибать (bacillum C; arcum V)2) угнетать, подавлять, надломить (magnum animum non incurvat injuria Sen)3) разжалобить, растрогать ( aliquem querelā Pers) -
18 procurvo
prō-curvo, —, —, āre -
19 recurvo
re-curvo, (āvī), ātum, āreзагибать назад ( brachium recurvatur CC); гнуть в обратную сторону, оттягивать ( colla equi O)aquas in caput r. O — повернуть течение вод вспять -
20 breviter
breviter, Adv. m. Compar. u. Superl. (brevis), kurz, I) vom Raume, kurz, ipse suos breviter concretus in artus, Prop. 4, 8, 41: Compar., kürzer, curvo brevius compellere gyro, Tibull. 4, 1, 94: quo (arcu) brevius valent, Tac. ann. 6, 35: parvo brevius quam totus, Plin. 2, 168. – II) übtr., von der Kürze in der Silbenmessung u. im Ausdruck, a) v. der Silbenmessung, kurz, geschärft (Ggstz. producte), quibus in verbis eae primae litterae sunt, quae in sapiente atque felice, producte dicitur, in ceteris omnibus breviter, Cic. or. 159. – b) v. Ausdruck, kurz, kurz und bündig, in der Kürze, mit wenig Worten, alqd summatim breviterque describere, Cic.: simpliciter breviterque dicere, Cic.: rem br. narrare, Cic.: br. ac summatim percurrere, Varr.: br. tangere rem, Cic. – quod ego pluribus verbis, illi brevius (dixerunt), Cic. – agam quam brevissime potero, Cic.: de alqa re dicere brevissime (Ggstz. fuse lateque), Cic.
См. также в других словарях:
curvo — curvo, va (Del lat. curvus). 1. adj. Que constantemente se va apartando de la dirección recta sin formar ángulos. 2. f. Línea, dirección curva. La curva de la playa, de la nariz. 3. Línea que representa gráficamente la magnitud de un fenómeno… … Diccionario de la lengua española
curvo — curvo, va adjetivo 1. Área: geometría Que constantemente, desde el principio hasta el final, se va apartando de la dirección recta sin llegar a formar ángulos: línea curva. El circuito tiene un trazado curvo. Antónimo: recto … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
curvo — agg. [dal lat. curvus ]. 1. [che ha l andamento di un tratto di curva: linea, superficie c. ] ▶◀ curvilineo, [di naso] adunco. ‖ arcuato, inarcato, sinuoso. ◀▶ diritto, dritto, rettilineo. 2. (estens.) a. [di persona la cui posizione del corpo… … Enciclopedia Italiana
curvo — curvo, va adjetivo corvo, combado, doblado, arqueado, encorvado. * * * Sinónimos: ■ curvado, corvo, encorvado, sinuoso … Diccionario de sinónimos y antónimos
curvo — adj. 1. Em forma de arco; arqueado. 2. Que não é plano. 3. Dobrado, curvado, inclinado para diante. 4. [Figurado] Prostrado, submisso. • Confrontar: corvo … Dicionário da Língua Portuguesa
curvo — ► adjetivo Que se aparta de la dirección recta sin formar ángulos: ■ línea curva; superficie curva; dio forma curva a las maderas. SINÓNIMO curvado ANTÓNIMO recto * * * curvo, a (del lat. «curvus») 1 adj. Se aplica a las líneas u objetos de forma … Enciclopedia Universal
curvo — {{#}}{{LM C11378}}{{〓}} {{SynC11646}} {{[}}curvo{{]}}, {{[}}curva{{]}} ‹cur·vo, va› {{《}}▍ adj.{{》}} {{<}}1{{>}} Que se aparta continuamente de la línea recta sin formar ángulos: • Muchos pájaros tienen el pico curvo.{{○}} {{《}}▍ s.f.{{》}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
curvo — cùr·vo agg., s.m. 1. agg. AU piegato ad arco: linea, superficie curva | di persona, che ha una posizione non eretta sul busto: camminare curvo; avere le spalle curve, cadenti, incurvate; chino: stare curvo sui libri Sinonimi: arcuato, curvato,… … Dizionario italiano
curvo — {{hw}}{{curvo}}{{/hw}}agg. Piegato ad arco, arcuato: linea curva | Piegato verso il basso: spalle curve … Enciclopedia di italiano
curvo — adj Que tiene o sigue la forma de una curva … Español en México
curvo — pl.m. curvi sing.f. curva pl.f. curve … Dizionario dei sinonimi e contrari