-
1 unverschämt
unverschämt, impŭdens (ohne Scheu u. Scham). – inverecundus (ohne sittliche Scheu, rücksichtslos). – insolens (sich überhebend, übermütig). – ein wenig unv., subimpŭdens. – eine unv. Forderung tun, impudenter od. inverecunde postulare. – Adv.impudenter; inverecunde. – Unverschämtheit, impudentia. – insolentia (Überhebung, Übermut).
-
2 frech
frech, procax (sehr begehrlich, zudringlich im Fordern u. Reden). – protervus (rücksichtslos in Worten und Handlungen). – contumax (trotzig, widerspenstig). – impudens. impudicus (unverschämt, unzüchtig). – inverecundus (ohne Zartgefühl für das Anständige, unbescheiden, schamlos). – insolens (übermütig). – audax (kühn im üblen Sinne, dreist, verwegen). – eine fr. Sprache, verborum licentia: fr. im Reden, procax linguā. – Adv.procaciter; proterve; impudenter; inverecunde; licenter – Frechheit, procacitas protervitas contumacia. impudentia. audacia. – libīdo [936]( freche Willkür). – licentia (Zügellosigkeit, Ausgelassenheit, z.B. in der Sprache, verborum).
-
3 grob
grob, I) eig.: crassus. – pinguis (dick für das Gefühl, z.B. toga). – g. Brot, panis secundus od. secundarius: g. Speise, victus asper: g. Sand, sabulo; saburra (als Schiffsballast): g. Arbeit, opus servile: g. Geschütz, tormenta(n. pl.): etw. aus dem Gröbsten arbeiten, ausarbeiten, alqd dolare, edolare (Ggstz. perpolire). – II) übtr.: 1) in die Augen fallend, stark, von schändlichen Dingen: gravis (gleichs. ins Gewicht fallend, derb). – turpis (schmählich, z.B. error). – impudens (unverschämt, z.B. mendacium). – indecorus (unschicklich, z.B. adulatio). – ein g. Verbrechen, scelus: grobe Lügen sagen, impudenter mentiri. – 2) unhöflich, plump, ungesittet: inhumanus (unhöflich, ungesittet). – agrestis (tölpelhaft). – rusticus (flegelhaft). – ein g. Scherz, iocus illiberalis: grobe Sitten, mores inculti od. rustici: ein g. Betragen, rusticitas. – jmdm. g. kommen, aspere od. contumeliose (dieses auf ehrenrührige Art) invehi in alqm.
-
4 schamlos
schamlos, pudoris oblitus. impudens (unverschämt). – impudīcus (unzüchtig, unkeusch). – inverecundus (ohne Zartgefühl für das Anständige, unbescheiden). – ein sch. Mensch, homo, quem libidinis infamiaeque neque pudet neque taedet. – Adv.impudenter. – Schamlosigkeit, impudentia (Unverschämtheit). – impudicitia (Unzüchtigkeit, Unkeuschheit).
-
5 ungescheut
ungescheut, impudens (ohne Scheu, unverschämt). – Adv. libere. aperte (frei, offen, z.B. sagen, gestehen). – impudenter (unverschämt).
-
6 Zumutung
Zumutung, postu latio (die Forderung als Handlung). – postulatum (als Sache). – condicio (als gestellter Antrag). – unverschämte Zumutungen machen, impudenter rogare od. postulare: mache keine unbilligen Zumutungen, ne quid contra aequitatem contendas: jmdm. die Zumutung machen, zu etc., s. zumuten (die Verba mit folg ut): die Zumutung, etw. zu tun, ablehnen, negare mit Akk. u. Infin.
-
7 COOLLY
[ADV]INCOMITERLENTEFRIGIDESEDATEIMPUDENTERINPUDENTER -
8 IMPUDENTLY
[ADV]IMPUDENTERINPUDENTERPROTERVEPETULANTERIMPROBEINPROBEIMPROBITERINPROBITERAUDACITER -
9 INSOLENTLY
[ADV]INSOLENTERIMPUDENTERINPUDENTER -
10 PRESUMPTUOUSLY
[ADV]ARROGANTERADROGANTERAUDACTERFEROCITERIMPUDENTERINPUDENTERAUDENTER -
11 SHAMELESSLY
[ADV]IMPUDENTERINPUDENTERPROCACITER
См. также в других словарях:
Philippe de Vitry — Pour les articles homonymes, voir Vitry. Philippe de Vitry Philippe de Vitry, né à Vitry en Artois le 31 octobre 1291 et mort à … Wikipédia en Français
Philippe de Vitry — Saltar a navegación, búsqueda Philippe de Vitry (31 de octubre de 1291 – 9 de junio de 1361) fue un compositor, teórico musical y poeta francés nacido en París. Se considera que es uno de los principales teóricos del Ars nova, así como un… … Wikipedia Español
effronté — effronté, ée [ efrɔ̃te ] adj. et n. • esfrontez v. 1278; de é et front, proprt « qui n a pas de front (pour rougir) » ♦ Qui ne rougit, ni n a honte de rien. ⇒ impudent, insolent; fam. culotté, gonflé. « Dorine, la soubrette effrontée, peut très… … Encyclopédie Universelle
ABBATIOLA — in Capitulis Caroli Calvi A. C. 853. c. 3. Missi inquirant de Capellis et Abbatiolis, ex casis Dei in beneficium datis, alibique passim; Capellam denotat, sacellum, seu minus, ut vulgo in Ecclesia Roman. loquuntur, beneficium. Quam in rem… … Hofmann J. Lexicon universale
ANNULI — originis incertae; fabulae illorum vetustatem a rupe Caucatea repetunt et Promethei vincula eo detorquent. Troianis certe temporibus usum Annuli fuisse ignoratum, Plinius affirmat, hâc ratione ductus, quod Homerus eorum nullam fecerit mentionem,… … Hofmann J. Lexicon universale
ANTIOCHUS IV — ANTIOCHUS IV. Epiphanes, h. e. Illustris sive Nobilis, post Seleucum fratrem, VIII. Syriae Rex, regnavit ann. 12. Hic Hierosolymam destruxit, et muta mala Iudaeis intulit, crudelissimus omnium tyrannorum, ideoque Epimanes, h. e. Insanus, aut… … Hofmann J. Lexicon universale
COLIAS — I. COLIAS apud Silvastrum Girald. in Speculo Ecclesiae l. 4. c. 18. Parasitus fuit, gulositate pariter et dicacitate famosissumus literatus tamen affatim, sed nec bene morigeratus, nec disciplims informatus, qui in papam et Curiam Romanam carmina … Hofmann J. Lexicon universale
MACARIUS I: — MACARIUS I: Episcop. Antiochenus, haereticus obstinatus. Monothelitarum errores sequutus Concilio 3. Constantinopol. A. C. 681. interfuit, ubi a Constantino Pogonato iussus sententiam suam exponere, impudenter asseruit, in IESU CHRISTO neque… … Hofmann J. Lexicon universale
RAPINA — furtum impudenter ac vi factum, IC. definitur cuius actio simul rem et poenam persequebatur, Iustinian. Quamobrem formula erat: Aio maevium vi vestem mihi eripuisse, atque, eius rei nomine, eum quadruplum mihi dare oportere. Ioh. Rosin. Antipq.… … Hofmann J. Lexicon universale
ԱՆԱՄԱՉ — ( ) NBH 1 0105 Chronological Sequence: Unknown date, 11c, 12c, 14c ա.մ. Տ. ԱՆԱՄՕԹ. ἁναίσχυντος, ἁναισχύντως impudens, impudenter *Զանամաչ զբարսն նոցա առ վաճառն: Զանամաչ բերանս հրէիցն պապանձեցուսցէ. Ոսկ. յհ.: *Անողորմ են եւ անամաչ. Ոսկիփոր.:… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԱՆԱՄՕԹ — (ի, ից.) NBH 1 0105 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 10c, 11c, 12c, 13c ա. որ եւ ԱՆԱՄԱՉ. ἁναίσχυντος impudens Որ ոչն գիտէ զամօթ. որ ոչն ամաչէ. անպատկառ. լիրբ. աներես. ... *Ի բերան անամօթին քաղցրասցի մոյր. Սիր. Խ. 32 … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)