-
41 commoneo
com-mŏnĕo ( conm-), ŭi, ĭtum, 2, v. a., to remind one forcibly of something, to put in mind, to impress upon, to bring to recollection (in good prose); constr. (cf. admoneo).(α).With aliquem:(β).ut commoneri nos satis sit, nihil attineat doceri,
Cic. Fin. 3, 1, 3:meretricem,
Plaut. Mil. 3, 3, 8:me,
Cic. Verr. 2, 4, 26, § 57; Quint. 11, 3, 130: commonito pro rostris populo, * Suet. Claud. 22; cf.:quarum (notarum) recordatio commoneat et quasi excitet memoriam,
Quint. 11, 2, 28.—With aliquem alicujus rei:(γ).mearum me absens miseriarum conmones,
Plaut. Rud. 3, 4, 38:grammaticos officii sui,
Quint. 1, 5, 7:te ejus matrimonii,
Auct. Her. 4, 33, 44; cf.:ut hic modo me commonuit anulus quod totum effluxerat,
Cic. Verr. 2, 4, 26, § 57.—With aliquem de aliquā re:(δ).de avaritiā tuā,
Cic. Verr. 2, 1, 59, § 154:de periculo,
id. Part. Or. 27, 96. —With aliquem aliquid:(ε).officium vostrum ut vos malo cupiatis conmonerier,
Plaut. Ps. 1, 2, 17.—Simply with aliquid:cum amice aliquid commonemus,
Quint. 6, 1, 50:quae commonet usus,
Sil. 13, 111.—With rel.-clause:(ζ).quam hic mihi sit facile atque utile, Aliorum exempla commonent,
Ter. And. 4, 5, 17; so,commonere aliquem cur, etc.,
Quint. 11, 2, 30; and pass.:hoc qui venerit mi in mentem, re conmonitus sum modo,
Plaut. Trin. 4, 3, 47 Fleck. (Brix.: hoc qui in mentem venerit mi? Re ipsā conmonitus sum).—With ut or ne:(η).ut neque me consuetudo, neque amor commoneat, ut servem fidem,
Ter. And. 1, 5, 45:qui ut ordini rerum animum intendat, etiam commonendus est,
Quint. 4, 1, 78:commoneo tamen, ne quis hoc cottidianum habeat,
Cels. 1, 3.—With alicujus rei: horum tamen utcumque commonet locus, Quint. 11, 2, 24. -
42 conmonefacio
commŏnĕ-făcĭo ( conm-), fēci, factum ( pass. -fio, -factus sum, -fieri), 3, v. a. [commoneo], to remind one forcibly (of something), to put in mind, to admonish, to impress upon (in good prose, most freq. in Cic.); constr. with acc. (personae or rei), a rel.clause, ut or acc. and inf.:te propter magnitudinem provinciae etiam atque etiam esse commonefaciendum,
Cic. Fam. 13, 72, 1; cf.humorously: commonefacere aliquem monimentis bubulis,
to give one a remembrance, Plaut. Stich. 1, 2, 6.—With aliquem alicujus rei:cum ipse te veteris amicitiae commonefaceret, Auct,
Her. 4, 24, 35; so,quemque beneficii sui,
Sall. J. 49, 4; and pass., Cic. Verr. 2, 5, 43, § 112.—With aliquem de aliquā re, Cod. Th. 1, 1, 3: simul commonefacit, quae ipso praesente in concilio Gallorum de Dumnorige sint dicta, * Caes. B. G. 1, 19 fin.; so with a rel.-clause, Metell. ap. Cic. Fam. 5, 3, 2: simul commonefecit, sanxisse Augustum, etc., * Tac. A. 6, 12:illi eum commonefaciunt, ut, etc.,
Cic. Verr. 2, 2, 17, § 41.—With acc. rei:istius turpem praeturam,
Cic. Verr. 2, 4, 64, § 144:mores vetustatis,
Vitr. 2, 1, 5. -
43 conmoneo
com-mŏnĕo ( conm-), ŭi, ĭtum, 2, v. a., to remind one forcibly of something, to put in mind, to impress upon, to bring to recollection (in good prose); constr. (cf. admoneo).(α).With aliquem:(β).ut commoneri nos satis sit, nihil attineat doceri,
Cic. Fin. 3, 1, 3:meretricem,
Plaut. Mil. 3, 3, 8:me,
Cic. Verr. 2, 4, 26, § 57; Quint. 11, 3, 130: commonito pro rostris populo, * Suet. Claud. 22; cf.:quarum (notarum) recordatio commoneat et quasi excitet memoriam,
Quint. 11, 2, 28.—With aliquem alicujus rei:(γ).mearum me absens miseriarum conmones,
Plaut. Rud. 3, 4, 38:grammaticos officii sui,
Quint. 1, 5, 7:te ejus matrimonii,
Auct. Her. 4, 33, 44; cf.:ut hic modo me commonuit anulus quod totum effluxerat,
Cic. Verr. 2, 4, 26, § 57.—With aliquem de aliquā re:(δ).de avaritiā tuā,
Cic. Verr. 2, 1, 59, § 154:de periculo,
id. Part. Or. 27, 96. —With aliquem aliquid:(ε).officium vostrum ut vos malo cupiatis conmonerier,
Plaut. Ps. 1, 2, 17.—Simply with aliquid:cum amice aliquid commonemus,
Quint. 6, 1, 50:quae commonet usus,
Sil. 13, 111.—With rel.-clause:(ζ).quam hic mihi sit facile atque utile, Aliorum exempla commonent,
Ter. And. 4, 5, 17; so,commonere aliquem cur, etc.,
Quint. 11, 2, 30; and pass.:hoc qui venerit mi in mentem, re conmonitus sum modo,
Plaut. Trin. 4, 3, 47 Fleck. (Brix.: hoc qui in mentem venerit mi? Re ipsā conmonitus sum).—With ut or ne:(η).ut neque me consuetudo, neque amor commoneat, ut servem fidem,
Ter. And. 1, 5, 45:qui ut ordini rerum animum intendat, etiam commonendus est,
Quint. 4, 1, 78:commoneo tamen, ne quis hoc cottidianum habeat,
Cels. 1, 3.—With alicujus rei: horum tamen utcumque commonet locus, Quint. 11, 2, 24. -
44 consequor
con-sĕquor, sĕcūtus (or sĕquūtus; v. sequor), 3, v. dep. a.I.To follow, follow up, press upon, go after, attend, accompany, pursue any person or thing (class. in prose and poetry); constr. with acc. or absol.A.Lit.1.In gen. (rare).(α).With acc.:(β).consecutus est me usque ad fores,
Plaut. Cist. 1, 1, 93:me continuo,
id. Am. 3, 1, 20:te tam strenue,
id. Rud. 2, 6, 9:prope nos,
id. ib. 4, 3, 11; cf.:litteras suas prope,
Liv. 41, 10, 12:vocem gradu,
Plaut. Rud. 1, 4, 21.—Absol.: ita vos decet;2.Consequimini,
Plaut. Mil. 3, 3, 22:hic se conjecit intro: ego consequor,
Ter. Heaut. 2, 3, 36:ego rectā consequor,
id. Hec. 3, 3, 12; Nep. Them. 7, 2:comitibus non consecutis,
without attendants, Cic. Tusc. 5, 34, 97.—In partic.a.To follow after or pursue in a hostile manner:b.reliquas copias Helvetiorum,
Caes. B. G. 1, 13:reliquos,
id. ib. 1, 53:consequuntur equites nostri, ut erat praeceptum, Auct. B. G. 8, 27: consecutis strenue hostibus,
Curt. 5, 4, 34:fugientem (Servium),
Liv. 1, 48, 4.— Absol.:ita mihi videntur omnia, mare, terra, caelum consequi, ut, etc.,
Plaut. Am. 5, 1, 3 Fleck. Codd. (Ussing, concoqui).—To follow, come after, in time: hunc Cethegum consecutus est aetate Cato, Cic. Brut. 15, 61:B.Sallustium (Livius, etc.),
Vell. 2, 36, 3:has tam prosperas res consecuta est subita mutatio,
Nep. Dion, 6, 1; cf. id. Cim. 3, 2:si haec in eum annum qui consequitur redundarint,
Cic. Mur. 39, 85; cf.:omnes anni consequentes,
id. Sen. 6, 19:tempus,
id. Fin. 1, 20, 67:reliquis consecutis diebus,
id. Phil. 1, 13, 32:ejusmodi tempora post tuam profectionem consecuta esse,
id. Fam. 1, 5, a, 1; Auct. Her. 2, 5, 8: haec cum Crassus dixisset, silentium est consecutum. Cic. de Or. 1, 35, 160; cf. id. ib. 3, 2, 6; id. Tusc. 4, 8, 19:hominem consequitur aliquando, numquam comitatur divinitas,
i. e. after death, Curt. 8, 5, 16.—Trop.1.In gen. (rare):2.minas jam decem habet a me filia... Hasce ornamentis consequentur alterae,
Ter. Heaut. 4, 7, 9:his diebus, quae praeterita erunt superiore mense, opera consequi oportet,
to make up, Col. 11, 2, 90.—Far more freq.,In partic.a.To follow a model, copy, an authority, example, opinion, etc.; to imitate, adopt, obey, etc.:b.Chrysippum Diogenes consequens partum Jovis dejungit a fabulā,
Cic. N. D. 1, 15, 41:eum morem,
id. Leg. 2, 7, 18:alicujus sententiam,
Plaut. As. 2, 1, 13:necesse'st consilia consequi consimilia,
Ter. Heaut. 1, 2, 35; so,sententias (principum),
Cic. Cat. 3, 6, 13:suum quoddam institutum,
id. Off. 1, 32, 116:exilitatem,
id. Brut. 82, 284:mediam consilii viam,
Liv. 24, 45, 7.—To follow a preceding cause as an effect, to ensue, result, to be the consequence, to arise or proceed from:(β).rebus ab ipsis Consequitur sensus,
Lucr. 1, 461; 3, 929; 4, 867; cf. id. 3, 477: ex quo fit ut pudorem rubor, terrorem pallor et tremor consequatur, Cic. Tusc. 4, 8, 19:quam eorum opinionem magni errores consecuti sunt,
id. ib. 1, 16, 36:quod dictum magna invidia consecuta est,
Nep. Dion, 6, 4:ex quo illud naturā consequi, ut communem utilitatem nostrae anteponamus,
Cic. Fin. 3, 19, 64; Quint. 6, 3, 44; 2, 3, 2:quia libertatem pax consequebatur,
Cic. Phil. 1, 13, 32.—Of a logical sequence, to follow:II.si quod primum in conexo est, necessarium est, fit etiam quod consequitur necessarium,
Cic. Fat. 7, 14; 5, 9; cf. under P. a.—Meton. (causa pro effectu), by following after any person or thing, to reach, overtake, come up with, attain to, arrive at.A.Lit.(α).With acc.:(β).si statim navigas, nos Leucade consequere,
Cic. Fam. 16, 1, 2:aliquem in itinere,
id. Inv. 2, 4, 15; Pompeius ap. Cic. Att. 8, 12, A, §3: fugientem,
Liv. 1, 48, 4; Curt. 4, 9, 25; Dig. 42, 8, 10, § 16; cf. Verg. A. 11, 722:cohortes,
Suet. Caes. 31:virum,
Ov. M. 10, 672:rates,
id. ib. 8, 143 et saep.—Absol.:B.si adcelerare volent, ad vesperam consequentur,
Cic. Cat. 2, 4, 6:prius quam alter, qui nec procul aberat, consequi posset,
Liv. 1, 25, 10: Fabius equites praemittit, ut... agmen morarentur dum consequeretur ipse, Auct. B. G. 8, 28 init.:interim reliqui legati sunt consecuti,
came up, Nep. Them. 7, 2.—Trop., to reach, overtake, obtain (cf. assequor).1.Ingen.a.With things as objects (so most freq.), to obtain, acquire, get, attain, reach:b.ut opes quam maximas consequantur,
Cic. Off. 1, 19, 64; cf.quaestum,
id. Imp. Pomp. 12, 34:amplissimos honores,
id. Planc. 5, 13:magistratum,
id. ib. 25, 60:eam rem (i. e. regna),
Caes. B. G. 2, 1:dum sua quisque spolia consequi studet,
Curt. 4, 9, 19.—With ab:nec dubitat quin ego a te nutu hoc consequi possem,
Cic. Fam. 13, 1, 5: ab aliquo suum consequi, Gai Inst. 2, 55; Dig. 15, 1, 9, § 1; Cic. Planc. 23, 55.—With ex:fructum amplissimum ex vestro judicio,
Cic. Imp. Pomp. 1, 2:gloriosam victoriam ex rei publicae causā,
id. Cael. 7, 18:aliquid commodi ex laboriosā exercitatione corporis,
id. Fin. 1, 10, 35; Quint. 7, 2, 42.—With per:omnia per senatum (corresp. with adsequi per populum),
Cic. Fam. 1, 7, 10; Quint. 3, 8, 34. —With abl.:ut omnem gloriam... omni curā atque industriā consequare,
Cic. Fam. 1, 7, 9; 1, 5, b, 2 fin.:suis erga aliquem meritis inpunitatem,
id. Planc. 1, 3:tantam gloriam duabus victoriis,
Nep. Them. 6, 3; id. Dat. 5, 2; id. Att. 19, 2; 21, 1; Quint. 10, 1, 8; 10, 1, 102; Ov. Tr. 5, 7, 68.—With in and abl.:si quid in dicendo consequi possum,
Cic. Imp. Pomp. 1, 2:in hac pernicie rei publicae... gratiam,
id. Off. 2, 22, 79:Achillis gloriam in rebus bellicis,
Quint. 12, 11, 27; cf. Nep. Ages. 2, 5.—With ut or ne:hoc consequi, ut ne, etc.,
Cic. Fam. 1, 2, 4:nec legum repertores sine summā vi orandi consecutos, ut. etc.,
Quint. 2, 16, 9; 5, 10, 125; 8, 3, 70; Vell. 2, 124, 4; Cels. 7, 26, 3; vix per matrem consecutus, ut, etc., Suet Tib. 12:per quae si consequi potuimus, ut, etc.,
Cels. 3, 19:sicut hic Cicero consequitur, ne, etc.,
Quint. 9, 2, 62.— Absol.: quibus ex rebus largiter erat consecutus, made great profit, Auct. B. Afr. 62; cf.:non quod minore numero militum consequi difficile factu putaret, sed ut, etc., Auct. B. Alex. 30, 3: non est turpe non consequi, dummodo sequaris,
Sen. Ben. 5, 5, 4.—With inf. as object:vere enim illud dicitur, perverse dicere homines perverse dicendo facillime consequi,
Cic. de Or. 1, 33, 150.—Sometimes with a personal object, and with a thing as subject (cf. capio, II.), to reach, come to, overtake:2.matrem ipsam ex aegritudine hac miseram mors consecuta'st,
Ter. Phorm. 5, 1, 23:tanta prosperitas Caesarem est consecuta. ut, etc.,
Nep. Att. 19, 3; Quint. 7, 4, 19:si aliqua nos incommoda ex iis materiis consequentur,
id. 2, 10, 14; cf. I. B. 2, b. supra.—In partic.a.To become like or equal to a person or thing in any property or quality, to attain, come up to, to equal (cf. adsequor):b.aliquem majorem,
Cic. Brut. 64, 228:nullam partem tuorum meritorum,
id. Fam. 1, 8, 6; cf.:ad consequendos, quos priores ducimus, accendimur,
Vell. 1, 17, 7:verborum prope numerum sententiarum numero,
Cic. de Or. 2, 13, 56; Col. 11, 2, 90.—To reach with the sight, to distinguish (rare): animalia [p. 430] minuta, quae non possunt oculi consequi, Varr. R. R. 1, 12, 2.—c.To attain to something intellectually or by speech, to understand, perceive, learn, know:d.similitudinem veri,
Cic. Univ. 3 init.:plura,
Nep. Alcib. 2, 1: quantum conjecturā, Caes. ap. Cic. Q. Fr. 2, 10 (12), 4:omnis illorum conatus investigare et consequi,
Cic. Verr. 1, 16, 48; id. Fam. 1, 8, 6: omnia alicujus facta aut memoriā consequi aut oratione complecti. id. Verr. 2, 4, 26, § 57:tantam causam diligentiā consequi et memoriā complecti,
id. Div. in Caecil. 12, 39.—Of speech or lang., to attain, be equal to, impress fully, do justice to, etc.:A.vestram magnitudinem multitudinemque beneficiorum,
Cic. Red. Quir. 2, 5:laudes ejus verbis,
id. Phil. 5, 13, 35, cf. id. Fragm. ap. Non. p. 270, 21: omnia verbis, Ov M. 15 419; cf. Cic. Dom. 50, 129.—Hence, consĕquens, entis, P. a. (acc. to I. B.).According to reason, correspondent, suitable, fit:2.in conjunctis verbis quod non est consequens vituperandum est,
Cic. Part. Or. 6, 18; cf. Quint. 4, 3, 5; 5, 10, 75.—Hence,Consequens est = consentaneum est, it is in accordance with reason, fit, suitable, etc.; with ut or acc. and inf.:B.consequens esse videtur, ut scribas, etc.,
Cic. Leg. 1, 5, 15:consequens est, eos invitos non potuisse retineri,
Quint. 5, 10, 77; so,dicere,
Gell. 1, 4, 7; Dig. 43, 23, 15 fin. —That follows logically, consequent; with dat.:1.assentior, eorum quae posuisti alterum alteri consequens esse,
Cic. Tusc. 5, 8, 21; cf. id. ib. 5, 7, 18.— Comp.:quid consequentius, quam ut, etc.,
Aug. Trin. 15, 19 fin. — Sup. apparently not in use.—Hence, subst.: consĕ-quens, entis, n., a consequence:teneamus illud necesse est, cum consequens aliquod falsum sit, illud, cujus id consequens sit, non posse esse verum,
Cic. Fin. 4, 24, 68:consequentibus vestris sublatis, prima tolluntur,
id. ib. 4, 19, 55; id. de Or. 2, 53, 215; id. Top. 12, 53; Quint. 5, 10, 2; 6, 3, 66.— Hence, consĕquenter, adv. (post-class.).In an accordant, suitable manner, suitably, conformably; with dat.:2.prioribus dicere,
Dig. 35, 2, 11; so ib. 10, 2, 18; App. M. 11, p. 257.— Absol., Hier. Ep. 22, n. 13.—In consequence, consequently, App. M. 10 init. — Comp. and sup. not in use.► Pass.: quae vix ab hominibus consequi possunt anuesthai, Orbilius ap. Prisc. p. 791 P. -
45 tango
tango, tĕtĭgi, tactum, 3 (old collat. form tago, xi, 3:I.tagit Pacuvius in Teucro: ut ego, si quisquam me tagit. Et tagam idem in Hermiona: aut non cernam, nisi tagam: sine dubio antiquā consuetudine usurpavit. Nam nunc ea sine praepositionibus non dicuntur, ut contigit, attigit,
Fest. p. 356 Müll.: PELLEX ARAM IVNONIS NE TANGITO, Lex Numae ap. Fest. p. 222 ib.: sed o Petruelle, ne meum taxis librum, Varr. ap. Non. 176, 18, and 180, 8), v. a. [root tag-; Gr. te-tag-ôn, grasping; tê, take; Lat. tago, tagax; Goth. tēkan, to touch; Engl. take; cf.: inter, contages], to touch (syn. tracto).Lit.A.In gen.:B.tangere enim et tangi, nisi corpus, nulla potest res, Lucr 1, 304: tange utramvis digitulo minimo modo,
Plaut. Rud. 3, 4, 15:genu terram tangere,
Cic. Tusc. 2, 24, 57:virgā Virginis os,
Ov. M. 11, 308:aliquem cubito,
Hor. S. 2, 5, 42.—In partic.1.To touch, i. e.,a.To take, take away, curry off: Sa. Tetigin' tui quidquam? Aes. Si attigisses, ferres infortunium, Ter. Ad. 2, 1, 24:b.de praedā meā teruncium nec attigit nec tacturus est quisquam,
Cic. Fam. 2, 17, 4:quia tangam nullum ab invito,
id. Agr. 2, 25, 67; Liv. 29, 20. —To taste, to eat, to drink:2.salsa sunt, tangere ut non velis,
Plaut. Poen. 1, 2, 35:illa (corpora) Non cani tetigere lupi,
Ov. M. 7, 550:saporem,
id. F. 3, 745:cupiens varià fastidia cenā Vincere tangentis male singula dente superbo,
Hor. S. 2, 6, 87:Superorum tangere mensas,
Ov. M. 6, 173:tetigit calicem clanculum,
has emptied, Plaut. Mil. 3, 2, 10. —Of places.a.To reach, arrive at, come to a place (syn. pervenio):b.Verres simul ac tetigit provinciam, statim, etc.,
Cic. Verr. 2, 1, 10, § 27; cf. id. Att. 6, 1, 6:portus,
Verg. A. 4, 612:terminum mundi armis,
Hor. C. 3, 3, 54:vada,
id. ib. 1, 3, 24:lucum gradu,
Ov. M. 3, 36:domos,
id. ib. 4, 779;6, 601: quem (Nilum) simul ac tetigit,
id. ib. 1, 729:ut tellus est mihi tacta,
id. Tr. 3, 2, 18:limina,
id. M. 10, 456; Juv. 14, 44:nocturno castra dolo,
Ov. H. 1, 42 et saep.—To border on, be contiguous to:3.qui (fundi) Tiberim fere omnes tangunt,
Cic. Rosc. Am. 7, 20:haec civitas Rhenum tangit,
Caes. B. G. 5, 3:quae (villa) viam tangeret,
Cic. Mil. 19, 51:vertice sidera,
Ov. M. 7, 61. —To touch, i. e.,a.To strike, hit, beat (mostly poet.):b.chordas,
Ov. R. Am. 336:flagello Chloen,
Hor. C. 3, 26, 12:quem tetigit jactu,
Prop. 2, 34 (3, 32), 60:loca tangere fundā,
Tib. 4, 1, 97:te hora Caniculae Nescit tangere,
to touch, affect, Hor. C. 3, 13, 10.—Euphem., to put to death:quemquam praeterea oportuisse tangi,
Cic. Att. 15, 11, 2:statua aut aera legum de caelo tacta,
i.e. struck by lightning, id. Div. 2, 21, 47; so, de caelo tactus, Liv. 25, 7, 7; 29, 14, 3; Verg. E. 1, 17:e caelo tactum,
Plin. 36, 4, 4, § 10; cf.:ulmus fulmine tacta,
Ov. Tr. 2, 144:tacta aedes Junonis,
Plin. 2, 54, 55, § 144.—Prov.:tetigisti acu (rem),
you have hit the nail on the head, Plaut. Rud. 5, 2, 19; cf.:tangis en ipsos metus,
the thing you fear, Sen. Oedip. 795.—To take hold of, to touch, handle, etc.;4.esp. in mal. part.: virginem,
Ter. Ad. 4, 5, 52:cur id ausus's facere ut id quod non tuom esset tangeres?
Plaut. Aul. 4, 10, 14; Ter. Heaut. 4, 6, 15; id. Eun. 4, 7, 27 sq.; Cat. 21, 8; Hor. S. 1, 2, 28; 1, 2, 54.— Absol.:cibum una capias, assis, tangas, ludas, propter dormias,
Ter. Eun. 2, 3, 81 (82):si non tangendi copia'st,
id. ib. 4, 2, 10; id. Phorm. 5, 8 (9), 5.—To besprinkle, moisten, wash, smear, anoint ( poet. and in post-Aug. prose;5. II.syn. tingo): corpus aquā,
Ov. F. 4, 790:comas tristi medicamine,
id. M. 6, 140:oculos olivo,
Pers. 3, 44:superiorem palpebram salivā,
Plin. 28, 4, 7, § 38:caput igne sulfuris,
Prop. 4 (5), 8, 86; cf.:voluit tangi lucerna mero,
id. 4 (5), 3, 60:luto corpora tangit amor,
Tib. 1, 8, 52.—Trop.A.Of the mind or feelings, to touch, move, affect, impress:B.minae Clodii contentionesque modice me tangunt,
Cic. Att. 2, 19, 1:si vos urbis, si vestri nulla cura tangit,
Liv. 3, 17, 3:Numitori tetigerat animum memoria nepotum,
id. 1, 5:mentem mortalia tangunt,
Verg. A. 1, 462:si curat cor spectantis tetigisse querela,
Hor. A. P. 98:nec formā tangor, poteram tamen hac quoque tangi,
Ov. M. 10, 614:vota tamen tetigere deos, tetigere parentes,
id. ib. 4, 164:nymphas tetigit nova res,
id. ib. 15, 552:nec amor nos tangit habendi,
id. A. A. 3, 541:exemplo tangi,
id. H. 15 (16), 326; id. F. 5, 489; Prop. 1, 9, 17:religione tactus hospes,
Liv. 1, 45, 7:tetigerat animum memoria nepotum,
id. 1, 5, 6:si quem gloria tangit,
Sen. Hippol. 27.—Qs. to prick or stick one, i. e.,1.To take in, trick, dupe; to cozen or cheat out of any thing (anteclass.):2.tuom tangam patrem,
Plaut. Ps. 1, 1, 118; cf.:probe tactus Ballio est,
id. ib. 5, 2, 13:tangere hominem volt bolo,
id. Poen. prol. 101:istis adeo te tetigi triginta minis,
id. Ep. 5, 2, 40: senem triginta minis, Poët. ap. Cic. de Or. 2, 64, 257:lenunculum aere militari,
Plaut. Poen. 5, 5, 7: patrem talento argenti, Turp. ap. Non. 408, 28:tactus sum vehementer visco,
I am limed, caught, Plaut. Bacch. 5, 2, 39:volucres harundinibus,
Petr. 109.—To sting or nettle any one by something said:C.quo pacto Rhodium tetigerim in convivio,
Ter. Eun. 3, 1, 30; cf.maledictis,
Fest. p. 356 Müll.—Of speech, to touch upon, mention, speak of, refer to, cite:D.non tango, quod avarus homo est, quodque improbu' mitto, Lucil. ap. Rufin. Schem. Lex. § 12 (p. 274 Frotsch.): leviter unum quodque tangam,
Cic. Rosc. Am. 30, 83:ubi Aristoteles ista tetigit?
id. Ac. 2, 44, 136:illud tertium, quod a Crasso tactum est,
id. de Or. 2, 10, 43: ne tangantur rationes ad Opis, be discussed, examined, Anton. ap. Cic. Phil. 8, 9, 26:si tacta loquar,
Manil. 3, 21; cf.:quid minus utibile fuit quam hoc ulcus tangere Aut nominare uxorem?
Ter. Phorm. 4, 4, 9.—To take in hand, undertake (rare):carmina,
Ov. Am. 3, 12, 17: quis te Carminis heroi tangere jussit opus? prop. 4, 2 (3, 3), 16. -
46 strike
[straɪk] past tense struck [strak]: past participles struck ~stricken [ˈstrɪkən]1. verb1) to hit, knock or give a blow to:Why did you strike him?
يَضْرُب، يَرتَطِم، يَصْدُمThe tower of the church was struck by lightning.
2) to attack:يُهاجِمWe must prevent the disease striking again.
3) to produce (sparks or a flame) by rubbing:He struck a match/light
يَقْدَح عود ثَقاب، يَحُكHe struck sparks from the stone with his knife.
4) (of workers) to stop work as a protest, or in order to force employers to give better pay:يُضرِبُ، يَقومُ بإضْرابThe men decided to strike for higher wages.
5) to discover or find:After months of prospecting they finally struck gold/oil
يَكْتَشِف، يَجِدIf we walk in this direction we may strike the right path.
6) to (make something) sound:He struck a note on the piano/violin
يَرِنُّ، يَدُقُّ نَغْمَةً موسيقِيَّهThe clock struck twelve.
7) to impress, or give a particular impression to (a person):How does the plan strike you?
يُؤَثِّرُ، يَتْرُك تأثيراIt / The thought struck me that she had come to borrow money.
8) to mint or manufacture (a coin, medal etc).يَسُكُّ، يَضْربُ نُقودا9) to go in a certain direction:يَتَّجِهHe left the path and struck (off) across the fields.
10) to lower or take down (tents, flags etc).يُنْزِلُ رايَةً أو خَيْمَه2. noun1) an act of striking:إضْرابa miners' strike.
2) a discovery of oil, gold etc:إكْتِشافHe made a lucky strike.
-
47 inprenten
♦voorbeelden:dat heb ik hem terdege ingeprent • I really drummed it into him -
48 prenten
♦voorbeelden:
См. также в других словарях:
impress something on — emphasize an idea in the mind of. → impress … English new terms dictionary
impress something upon someone — Syn: emphasize to, stress to, bring home to, instil in, inculcate into, drum into … Synonyms and antonyms dictionary
impress — im|press1 [ ım pres ] verb ** 1. ) intransitive or transitive if someone or something impresses you, you admire them: What impressed me was their ability to deal with any problem. Her carvings attracted many admirers but her paintings failed to… … Usage of the words and phrases in modern English
impress on — phrasal verb impress on or impress upon [transitive] Word forms impress on : present tense I/you/we/they impress on he/she/it impresses on present participle impressing on past tense impressed on past participle impressed on formal impress… … English dictionary
impress upon — phrasal verb impress on or impress upon [transitive] Word forms impress on : present tense I/you/we/they impress on he/she/it impresses on present participle impressing on past tense impressed on past participle impressed on formal impress… … English dictionary
impress — [[t]ɪmpre̱s[/t]] ♦♦♦ impresses, impressing, impressed 1) VERB If something impresses you, you feel great admiration for it. [V n] What impressed him most was their speed. [V n] ...a group of students who were trying to impress their girlfriends … English dictionary
impress — impress1 verb ɪm prɛs 1》 make (someone) feel admiration and respect. 2》 make a mark or design on (an object) using a stamp or seal. 3》 (impress something on) emphasize an idea in the mind of. 4》 apply (an electric current or potential) from an… … English new terms dictionary
impress — verb Hazel had impressed him mightily Syn: make an impression on, have an impact on, influence, affect, move, stir, rouse, excite, inspire, dazzle, awe Ant: disappoint Phrases: impress s … Synonyms and antonyms dictionary
Impress — Im*press , v. t. [imp. & p. p. {Impressed}; p. pr. & vb. n. {Impressing}.] [L. impressus, p. p. of imprimere to impress; pref. im in, on + premere to press. See {Press} to squeeze, and cf. {Imprint}.] 1. To press, stamp, or print something in or… … The Collaborative International Dictionary of English
impress — impress1 impresser, n. v. /im pres /; n. /im pres/, v., impressed or (Archaic) imprest; impressing; n. v.t. 1. to affect deeply or strongly in mind or feelings; influence in opinion: He impressed us as a sincere young man. 2. to fix deeply or… … Universalium
impress */*/ — UK [ɪmˈpres] / US verb Word forms impress : present tense I/you/we/they impress he/she/it impresses present participle impressing past tense impressed past participle impressed 1) [intransitive/transitive] if someone or something impresses you,… … English dictionary