-
1 implikować
глаг.• вовлекать• впутывать• подразумевать• помещать* * *implikowa|ć\implikowaćny несов. 1. заключать в себе; влечь за собой;2. komu со приписывать кому что+2. imputować
* * *implikowany несов.1) заключа́ть в себе́; влечь за собо́й2) komu co припи́сывать кому чтоSyn:imputować 2) -
2 imputować
глаг.• вменять• приписывать* * *imputowa|ć\imputowaćny несов. komu со приписывать кому что, обвинять кого в чём+przypisywać, implikować, pomawiać
* * *imputowany несов. komu coприпи́сывать кому что, обвиня́ть кого в чёмSyn:
См. также в других словарях:
implikować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, implikowaćkuję, implikowaćkuje, implikowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieścić, zawierać w sobie, w swej treści : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ta wypowiedź implikuje pewne przesłanki … Langenscheidt Polski wyjaśnień
implikować — ndk IV, implikowaćkuję, implikowaćkujesz, implikowaćkuj, implikowaćował, implikowaćowany 1. «zawierać, mieścić w sobie; pociągać za sobą» 2. «przypisywać coś komuś; imputować» Implikować uczucia ludzkie zwierzętom. implikować się «implikować… … Słownik języka polskiego
implikować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} warunkować nawzajem swoje istnienie, swą pozycję; mieścić, zawierać się w sobie; wynikać nawzajem z siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Od zawsze implikują się: dobro i zło. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
implikowanie — ↨ implikowanie się n I rzecz. od implikować (się) … Słownik języka polskiego
