Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

implicatus

  • 1 implicatus

    implicātus, a, um, PAdi. (v. implico), verwickelt, verworren, partes orationis, Cic.: vox, Sen.: Compar., per artus tremore diffuso implicatior ad loquendum, etwas gehindert im Reden, Amm. 26, 6, 18: Superl., quaestio ista obscurissima et implicatissima, Gell. 7 (6), 2, 15: implicatissimum aenigma, Augustin. conf. 11, 22 in.: ista tortuosissima et implicatissima nodositas, Augustin. conf. 2, 10 in.

    lateinisch-deutsches > implicatus

  • 2 implicatus

    implicātus, a, um, PAdi. (v. implico), verwickelt, verworren, partes orationis, Cic.: vox, Sen.: Compar., per artus tremore diffuso implicatior ad loquendum, etwas gehindert im Reden, Amm. 26, 6, 18: Superl., quaestio ista obscurissima et implicatissima, Gell. 7 (6), 2, 15: implicatissimum aenigma, Augustin. conf. 11, 22 in.: ista tortuosissima et implicatissima nodositas, Augustin. conf. 2, 10 in.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > implicatus

  • 3 implicatus

    implĭcātus ( inpl-), a, um, Part. and P. a., from implico.

    Lewis & Short latin dictionary > implicatus

  • 4 implicatus

    1. implicātus, a, um
    part. pf. к implico
    2. adj.
    запутанный, спутанный (pars orationis C; quaestio AG); невнятный ( vox Sen)

    Латинско-русский словарь > implicatus

  • 5 implicatus

    -a/um adj A
    entremêlé, entrelacé, entortillé, enroulé

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > implicatus

  • 6 implicatus

    implicata, implicatum ADJ
    entangled, confused, obscure; implicated, involved

    Latin-English dictionary > implicatus

  • 7 implicātus (inpl-)

        implicātus (inpl-) adj.    [P. of implico], entangled, involved, confused: nec in sermone quicquam: partes orationis.

    Latin-English dictionary > implicātus (inpl-)

  • 8 inplicatus

    implĭcātus ( inpl-), a, um, Part. and P. a., from implico.

    Lewis & Short latin dictionary > inplicatus

  • 9 implico

    implĭco ( inpl-), āvi, ātum, or (twice in Cic., and freq. since the Aug. per.) ŭi, ĭtum (v. Neue, Formenl. 2, 550 sq.), 1, v. a. [in-plico, to fold into; hence], to infold, involve, entangle, entwine, inwrap, envelop, encircle, embrace, clasp, grasp (freq. and class.; cf.: irretio, impedio).
    I.
    Lit.:

    involvulus in pampini folio se,

    Plaut. Cist. 4, 2, 64:

    ut tenax hedera huc et illuc Arborem implicat errans,

    Cat. 61, 35; cf. id. ib. 107 sq.:

    et nunc huc inde huc incertos implicat orbes,

    Verg. A. 12, 743:

    dextrae se parvus Iulus Implicuit,

    id. ib. 2, 724; cf.:

    implicuit materno bracchia collo,

    Ov. M. 1, 762:

    implicuitque suos circum mea colla lacertos,

    id. Am. 2, 18, 9:

    implicuitque comam laevā,

    grasped, Verg. A. 2, 552:

    sertis comas,

    Tib. 3, 6, 64:

    crinem auro,

    Verg. A. 4, 148:

    frondenti tempora ramo,

    id. ib. 7, 136; cf. Ov. F. 5, 220: in parte inferiore hic implicabatur caput, Afran. ap. Non. 123, 16 (implicare positum pro ornare, Non.):

    aquila implicuit pedes atque unguibus haesit,

    Verg. A. 11, 752:

    effusumque equitem super ipse (equus) secutus Implicat,

    id. ib. 10, 894:

    congressi in proelia totas Implicuere inter se acies,

    id. ib. 11, 632:

    implicare ac perturbare aciem,

    Sall. J. 59, 3:

    (lues) ossibus implicat ignem,

    Verg. A. 7, 355.—In part. perf.:

    quini erant ordines conjuncti inter se atque implicati,

    Caes. B. G. 7, 73, 4:

    Canidia brevibus implicata viperis Crines,

    Hor. Epod. 5, 15:

    folium implicatum,

    Plin. 21, 17, 65, § 105:

    intestinum implicatum,

    id. 11, 4, 3, § 9:

    impliciti laqueis,

    Ov. A. A. 2, 580:

    Cerberos implicitis angue minante comis,

    id. H. 9, 94:

    implicitamque sinu absstulit,

    id. A. A. 1, 561:

    impliciti Peleus rapit oscula nati,

    held in his arms, Val. Fl. 1, 264.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to entangle, implicate, involve, envelop, engage:

    di immortales vim suam... tum terrae cavernis includunt, tum hominum naturis implicant,

    Cic. Div. 1, 36, 79:

    contrahendis negotiis implicari,

    id. Off. 2, 11, 40:

    alienis (rebus) nimis implicari molestum esse,

    id. Lael. 13, 45:

    implicari aliquo certo genere cursuque vivendi,

    id. Off. 1, 32, 117:

    implicari negotio,

    id. Leg. 1, 3:

    ipse te impedies, ipse tua defensione implicabere,

    id. Verr. 2, 2, 18, § 44; cf.: multis implicari erroribus, id. Tusc. 4, 27, 58:

    bello,

    Verg. A. 11, 109:

    eum primo incertis implicantes responsis,

    Liv. 27, 43, 3:

    nisi forte implacabiles irae vestrae implicaverint animos vestros,

    perplexed, confounded, id. 40, 46, 6:

    paucitas in partitione servatur, si genera ipsa rerum ponuntur, neque permixte cum partibus implicantur,

    are mingled, mixed up, Cic. Inv. 1, 22, 32: ut omnibus copiis conductis te implicet, ne ad me iter tibi expeditum sit, Pompei. ap. Cic. Att. 8, 12, D, 1:

    tanti errores implicant temporum, ut nec qui consules nec quid quoque anno actum sit digerere possis,

    Liv. 2, 21, 4.—In part. perf.:

    dum rei publicae quaedam procuratio multis officiis implicatum et constrictum tenebat,

    Cic. Ac. 1, 3, 11:

    Deus nullis occupationibus est implicatus,

    id. N. D. 1, 19, 51; cf.:

    implicatus molestis negotiis et operosis,

    id. ib. 1, 20, 52:

    animos dederit suis angoribus et molestiis implicatos,

    id. Tusc. 5, 1, 3:

    Agrippina morbo corporis implicata,

    Tac. A. 4, 53:

    inconstantia tua cum levitate, tum etiam perjurio implicata,

    Cic. Vatin. 1, 3; cf. id. Phil. 2, 32, 81:

    intervalla, quibus implicata atque permixta oratio est,

    id. Or. 56, 187:

    (voluptas) penitus in omni sensu implicata insidet,

    id. Leg. 1, 17, 47:

    quae quatuor inter se colligata atque implicata,

    id. Off. 1, 5, 15:

    natura non tam propensus ad misericordiam quam implicatus ad severitatem videbatur,

    id. Rosc. Am. 30, 85;

    and in the form implicitus, esp. with morbo (in morbum): quies necessaria morbo implicitum exercitum tenuit,

    Liv. 3, 2, 1; 7, 23, 2; 23, 40, 1:

    ubi se quisque videbat Implicitum morbo,

    Lucr. 6, 1232:

    graviore morbo implicitus,

    Caes. B. C. 3, 18, 1; cf.:

    implicitus in morbum,

    Nep. Ages. 8, 6; Liv. 23, 34, 11:

    implicitus suspicionibus,

    Plin. Ep. 3, 9, 19; cf.:

    implicitus terrore,

    Luc. 3, 432:

    litibus implicitus,

    Hor. A. P. 424:

    implicitam sinu abstulit,

    Ov. A. A. 1, 562:

    (vinum) jam sanos implicitos facit,

    Cael. Aur. Acut. 3, 8, 87.—
    B.
    In partic., to attach closely, connect intimately, to unite, join; in pass., to be intimately connected, associated, or related:

    (homo) profectus a caritate domesticorum ac suorum serpat longius et se implicet primum civium, deinde mortalium omnium societate,

    Cic. Fin. 2, 14, 45:

    omnes qui nostris familiaritatibus implicantur,

    id. Balb. 27, 60:

    (L. Gellius) ita diu vixit, ut multarum aetatum oratoribus implicaretur,

    id. Brut. 47, 174:

    quibus applicari expediet, non implicari,

    Sen. Ep. 105, 5.— In part. perf.:

    aliquos habere implicatos consuetudine et benevolentia,

    Cic. Fam. 6, 12, 2:

    implicatus amicitiis,

    id. Att. 1, 19, 8:

    familiaritate,

    id. Pis. 29, 70:

    implicati ultro et citro vel usu diuturno vel etiam officiis,

    id. Lael. 22, 85. —Hence,
    1.
    implĭcātus ( inpl-), a, um, P. a., entangled, perplexed, confused, intricate:

    nec in Torquati sermone quicquam implicatum aut tortuosum fuit,

    Cic. Fin. 3, 1, 3:

    reliquae (partes orationis) sunt magnae, implicatae, variae, graves, etc.,

    id. de Or. 3, 14, 52: vox rauca et implicata, Sen. Apocol. med.Comp.:

    implicatior ad loquendum,

    Amm. 26, 6, 18. — Sup.:

    obscurissima et implicatissima quaestio,

    Gell. 6, 2, 15:

    ista tortuosissima et implicatissima nodositas,

    Aug. Conf. 2, 10 init.
    2.
    im-plĭcĭtē ( inpl-), adv., intricately (rare):

    non implicite et abscondite, sed patentius et expeditius,

    Cic. Inv. 2, 23, 69.

    Lewis & Short latin dictionary > implico

  • 10 inplico

    implĭco ( inpl-), āvi, ātum, or (twice in Cic., and freq. since the Aug. per.) ŭi, ĭtum (v. Neue, Formenl. 2, 550 sq.), 1, v. a. [in-plico, to fold into; hence], to infold, involve, entangle, entwine, inwrap, envelop, encircle, embrace, clasp, grasp (freq. and class.; cf.: irretio, impedio).
    I.
    Lit.:

    involvulus in pampini folio se,

    Plaut. Cist. 4, 2, 64:

    ut tenax hedera huc et illuc Arborem implicat errans,

    Cat. 61, 35; cf. id. ib. 107 sq.:

    et nunc huc inde huc incertos implicat orbes,

    Verg. A. 12, 743:

    dextrae se parvus Iulus Implicuit,

    id. ib. 2, 724; cf.:

    implicuit materno bracchia collo,

    Ov. M. 1, 762:

    implicuitque suos circum mea colla lacertos,

    id. Am. 2, 18, 9:

    implicuitque comam laevā,

    grasped, Verg. A. 2, 552:

    sertis comas,

    Tib. 3, 6, 64:

    crinem auro,

    Verg. A. 4, 148:

    frondenti tempora ramo,

    id. ib. 7, 136; cf. Ov. F. 5, 220: in parte inferiore hic implicabatur caput, Afran. ap. Non. 123, 16 (implicare positum pro ornare, Non.):

    aquila implicuit pedes atque unguibus haesit,

    Verg. A. 11, 752:

    effusumque equitem super ipse (equus) secutus Implicat,

    id. ib. 10, 894:

    congressi in proelia totas Implicuere inter se acies,

    id. ib. 11, 632:

    implicare ac perturbare aciem,

    Sall. J. 59, 3:

    (lues) ossibus implicat ignem,

    Verg. A. 7, 355.—In part. perf.:

    quini erant ordines conjuncti inter se atque implicati,

    Caes. B. G. 7, 73, 4:

    Canidia brevibus implicata viperis Crines,

    Hor. Epod. 5, 15:

    folium implicatum,

    Plin. 21, 17, 65, § 105:

    intestinum implicatum,

    id. 11, 4, 3, § 9:

    impliciti laqueis,

    Ov. A. A. 2, 580:

    Cerberos implicitis angue minante comis,

    id. H. 9, 94:

    implicitamque sinu absstulit,

    id. A. A. 1, 561:

    impliciti Peleus rapit oscula nati,

    held in his arms, Val. Fl. 1, 264.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to entangle, implicate, involve, envelop, engage:

    di immortales vim suam... tum terrae cavernis includunt, tum hominum naturis implicant,

    Cic. Div. 1, 36, 79:

    contrahendis negotiis implicari,

    id. Off. 2, 11, 40:

    alienis (rebus) nimis implicari molestum esse,

    id. Lael. 13, 45:

    implicari aliquo certo genere cursuque vivendi,

    id. Off. 1, 32, 117:

    implicari negotio,

    id. Leg. 1, 3:

    ipse te impedies, ipse tua defensione implicabere,

    id. Verr. 2, 2, 18, § 44; cf.: multis implicari erroribus, id. Tusc. 4, 27, 58:

    bello,

    Verg. A. 11, 109:

    eum primo incertis implicantes responsis,

    Liv. 27, 43, 3:

    nisi forte implacabiles irae vestrae implicaverint animos vestros,

    perplexed, confounded, id. 40, 46, 6:

    paucitas in partitione servatur, si genera ipsa rerum ponuntur, neque permixte cum partibus implicantur,

    are mingled, mixed up, Cic. Inv. 1, 22, 32: ut omnibus copiis conductis te implicet, ne ad me iter tibi expeditum sit, Pompei. ap. Cic. Att. 8, 12, D, 1:

    tanti errores implicant temporum, ut nec qui consules nec quid quoque anno actum sit digerere possis,

    Liv. 2, 21, 4.—In part. perf.:

    dum rei publicae quaedam procuratio multis officiis implicatum et constrictum tenebat,

    Cic. Ac. 1, 3, 11:

    Deus nullis occupationibus est implicatus,

    id. N. D. 1, 19, 51; cf.:

    implicatus molestis negotiis et operosis,

    id. ib. 1, 20, 52:

    animos dederit suis angoribus et molestiis implicatos,

    id. Tusc. 5, 1, 3:

    Agrippina morbo corporis implicata,

    Tac. A. 4, 53:

    inconstantia tua cum levitate, tum etiam perjurio implicata,

    Cic. Vatin. 1, 3; cf. id. Phil. 2, 32, 81:

    intervalla, quibus implicata atque permixta oratio est,

    id. Or. 56, 187:

    (voluptas) penitus in omni sensu implicata insidet,

    id. Leg. 1, 17, 47:

    quae quatuor inter se colligata atque implicata,

    id. Off. 1, 5, 15:

    natura non tam propensus ad misericordiam quam implicatus ad severitatem videbatur,

    id. Rosc. Am. 30, 85;

    and in the form implicitus, esp. with morbo (in morbum): quies necessaria morbo implicitum exercitum tenuit,

    Liv. 3, 2, 1; 7, 23, 2; 23, 40, 1:

    ubi se quisque videbat Implicitum morbo,

    Lucr. 6, 1232:

    graviore morbo implicitus,

    Caes. B. C. 3, 18, 1; cf.:

    implicitus in morbum,

    Nep. Ages. 8, 6; Liv. 23, 34, 11:

    implicitus suspicionibus,

    Plin. Ep. 3, 9, 19; cf.:

    implicitus terrore,

    Luc. 3, 432:

    litibus implicitus,

    Hor. A. P. 424:

    implicitam sinu abstulit,

    Ov. A. A. 1, 562:

    (vinum) jam sanos implicitos facit,

    Cael. Aur. Acut. 3, 8, 87.—
    B.
    In partic., to attach closely, connect intimately, to unite, join; in pass., to be intimately connected, associated, or related:

    (homo) profectus a caritate domesticorum ac suorum serpat longius et se implicet primum civium, deinde mortalium omnium societate,

    Cic. Fin. 2, 14, 45:

    omnes qui nostris familiaritatibus implicantur,

    id. Balb. 27, 60:

    (L. Gellius) ita diu vixit, ut multarum aetatum oratoribus implicaretur,

    id. Brut. 47, 174:

    quibus applicari expediet, non implicari,

    Sen. Ep. 105, 5.— In part. perf.:

    aliquos habere implicatos consuetudine et benevolentia,

    Cic. Fam. 6, 12, 2:

    implicatus amicitiis,

    id. Att. 1, 19, 8:

    familiaritate,

    id. Pis. 29, 70:

    implicati ultro et citro vel usu diuturno vel etiam officiis,

    id. Lael. 22, 85. —Hence,
    1.
    implĭcātus ( inpl-), a, um, P. a., entangled, perplexed, confused, intricate:

    nec in Torquati sermone quicquam implicatum aut tortuosum fuit,

    Cic. Fin. 3, 1, 3:

    reliquae (partes orationis) sunt magnae, implicatae, variae, graves, etc.,

    id. de Or. 3, 14, 52: vox rauca et implicata, Sen. Apocol. med.Comp.:

    implicatior ad loquendum,

    Amm. 26, 6, 18. — Sup.:

    obscurissima et implicatissima quaestio,

    Gell. 6, 2, 15:

    ista tortuosissima et implicatissima nodositas,

    Aug. Conf. 2, 10 init.
    2.
    im-plĭcĭtē ( inpl-), adv., intricately (rare):

    non implicite et abscondite, sed patentius et expeditius,

    Cic. Inv. 2, 23, 69.

    Lewis & Short latin dictionary > inplico

  • 11 implico

    I
    implicare, implicavi, implicatus V
    involve, implicate; interweave; be intimately connected/a maze PASS; hem in
    II
    implicare, implicui, implicatus V
    involve, implicate; interweave
    III
    implicare, implicui, implicitus V
    involve, implicate; interweave; be intimately connected/a maze PASS; hem in

    Latin-English dictionary > implico

  • 12 oceupätio

    oceupätio, ōnis, f. (occupo), I) die Besetzung, Einnahme, fori, Cic.: veteri occupatione, durch alte Besitznahme, Cic. – II) übtr., die Abhaltung, die Beschäftigung, occupationes infinitae, Cic.: molestissimae, Cic.: otiosissimae, Plin. ep.: occupationes publicae, Staatswirren, Caes.: maximarum quasi concursus occupationum, Cic. – m. obj. Genet. (mit od. wegen etw.), hae tantularum rerum occupationes, Caes.: occupationes rei publicae, Caes.: occ. magistratuum et temporum, der M. u. die die Zeitumstände mit sich brachten, Caes. – quorum non otiosa vita dicenda est, sed desidiosa occupatio (geschäftiger Müßiggang), Sen.: nullis occupationibus est implicatus, Cic.: maximis occupationibus impediri, distineri, Cic.: expedire se ab omni occupatione, Cic.: relaxare se istā occupatione, se molestissimis occupationibus, Cic.: maximas occupationes excipere, Cic.: alcis occupationem (die Zeit, wo jmd. beschäftigt ist) observare tempusque aucupari, Cic.: animus nunc requietem quaerit ex magnis occupationibus, Luccei. in Cic. ep.

    lateinisch-deutsches > oceupätio

  • 13 angor

    angŏr, ōris, m. [st2]1 [-] Plin. esquinancie, angine. [st2]2 [-] Liv. oppression. [st2]3 [-] au fig. oppression, serrement de coeur, chagrin, tourment, angoisse.    - aestu et angore vexati, Liv. 5: accablés par une chaleur suffocante.    - angoribus implicari, Cic.: être en proie aux chagrins.    - confici angoribus, Cic.: être accablé de chagrins.    - angoribus sese dedere, Cic.: s'abandonner à la douleur.
    * * *
    angŏr, ōris, m. [st2]1 [-] Plin. esquinancie, angine. [st2]2 [-] Liv. oppression. [st2]3 [-] au fig. oppression, serrement de coeur, chagrin, tourment, angoisse.    - aestu et angore vexati, Liv. 5: accablés par une chaleur suffocante.    - angoribus implicari, Cic.: être en proie aux chagrins.    - confici angoribus, Cic.: être accablé de chagrins.    - angoribus sese dedere, Cic.: s'abandonner à la douleur.
    * * *
        Angor, angoris, Verbale. Cic. Angoisse, Destresse, Angustie.
    \
        Angoribus et molestiis implicatus. Ci. Qui est en grande melancholie.
    \
        Angore se dissoluit animus. Lucret. Se delivre de toute melancholie et soulci.
    \
        Occupat fauces angor. Pli. La squinancie, ou estranglement.

    Dictionarium latinogallicum > angor

  • 14 expeditus

    [st1]1 [-] expĕdītus, a, um: part. passé de expedio. - [abcl][b]a - peu embarrassé, débarrassé, dégagé (au pr. et au fig.). - [abcl]b - légèrement équipé, ingambe, dispos, prêt, disponible. - [abcl]c - aisé, facile. - [abcl]d - qu'on se procure facilement; simple, sans apprêts.[/b]    - expediti (milites): soldats armés à la légère (ayant leurs armes, mais pas de bagages).    - expedito loco: dans un lieu dégagé (facile d’accès).    - expeditus, a, um: à l’aise, sans bagages, armé à la légère.    - expedita manus: troupe légère.    - via expeditior: route plus aisée.    - in expedito esse: être tout prêt, être sous la main ou être facile à faire. [st1]2 [-] expĕdītŭs, ūs, m.: expédition, armée.
    * * *
    [st1]1 [-] expĕdītus, a, um: part. passé de expedio. - [abcl][b]a - peu embarrassé, débarrassé, dégagé (au pr. et au fig.). - [abcl]b - légèrement équipé, ingambe, dispos, prêt, disponible. - [abcl]c - aisé, facile. - [abcl]d - qu'on se procure facilement; simple, sans apprêts.[/b]    - expediti (milites): soldats armés à la légère (ayant leurs armes, mais pas de bagages).    - expedito loco: dans un lieu dégagé (facile d’accès).    - expeditus, a, um: à l’aise, sans bagages, armé à la légère.    - expedita manus: troupe légère.    - via expeditior: route plus aisée.    - in expedito esse: être tout prêt, être sous la main ou être facile à faire. [st1]2 [-] expĕdītŭs, ūs, m.: expédition, armée.
    * * *
        Expeditus, penul. prod. Nomen ex participio. Caesar. Prest et appareillé.
    \
        Expeditus et paratus. Cic. Qui est bien en poinct et en ordre.
    \
        Expeditus, solutus, liber, nulla re implicatus. Cic. Qui est à delivrè.
    \
        Expeditum facere aliquem. Plaut. Delivrer, Despescher.
    \
        Expedita coena. Plin. Court et legier soupper.
    \
        Expediti equites. Sallust. Chevaulx legiers, Gensdarmes prests, Sans bagage.
    \
        Expedita excusatio esset. Cic. Il seroit aisé de s'excuser.
    \
        Iaculum expeditum. Horat. Jecté, Dardé.
    \
        Expeditum iter. Cic. Chemin ouverte et à delivrè, ou aisé.
    \
        Expeditior labor. Colum. Moins difficile, Plus aisé.
    \
        Expedita legio, Expeditus exercitus, Expedita subsidia. Liu. Cic. Qui ne meinent point grand bagage.
    \
        Expedita negotia. Cic. Affaires nets, Qui ne sont point rouillez et enveloppez.
    \
        Expeditior tutiorque ratio domandi est. Colum. Plus facile.
    \
        Expeditissimus reditus ad caelum. Cic. Sans aucun empeschement.
    \
        Expeditior et celerior remuneratio. Cic. Plus facile.
    \
        Expeditissimum vnguentum. Plin. Tost faict et appresté, et facile à faire.
    \
        In expedito positum. Quintil. Tout prest et appareillé, Bien aisé à faire.

    Dictionarium latinogallicum > expeditus

  • 15 implico

    implico, āre, implicui (cavi), implicitum (catum) - tr. - [st2]1 [-] plier dans, entortiller, emmêler, embrouiller, envelopper, enlacer, enrouler. [st2]2 [-] embarrasser, empêcher. [st2]3 [-] impliquer, lier, engager, joindre, unir, mêler, confondre. [st2]4 [-] qqf. enfoncer, introduire.    - implicari, passif: être pris dans, être engagé dans, être embarrassé dans (+ abl., qqf. in et acc.).    - aciem implicare: jeter le désordre dans les rangs.    - implicari aliqua re (se implicare aliqua re): s’engager dans qqch.
    * * *
    implico, āre, implicui (cavi), implicitum (catum) - tr. - [st2]1 [-] plier dans, entortiller, emmêler, embrouiller, envelopper, enlacer, enrouler. [st2]2 [-] embarrasser, empêcher. [st2]3 [-] impliquer, lier, engager, joindre, unir, mêler, confondre. [st2]4 [-] qqf. enfoncer, introduire.    - implicari, passif: être pris dans, être engagé dans, être embarrassé dans (+ abl., qqf. in et acc.).    - aciem implicare: jeter le désordre dans les rangs.    - implicari aliqua re (se implicare aliqua re): s’engager dans qqch.
    * * *
        Implico, implicas, pen. corr. implicui et implicaui, implicitum, pen. corr. et implicatum, implicare. Virgil. Enveloper, Intrinquer, Emmesler, Entrelacer, Entouiller, Empestrer, Empescher, Impliquer.
    \
        Collo implicuit brachia. Ouid. Il l'accolla.
    \
        Colla laqueis implicuisse iuuat. Ouid. Se mettre une chorde au col et s'estrangler, Se pendre par le col.
    \
        Sertis implicare comas. Tibull. Mettre un chappeau de fleurs sur ses cheveulx.
    \
        Crinem implicat auro. Virgil. Il trousse ses cheveulx avec une tresse ou une coeffe d'or.
    \
        Implicari. Pompeius ad Lentulum. Estre entouré des ennemis.
    \
        Implicatus ad seueritatem videbatur. Cic. Envelopé.
    \
        Impedire et implicare se. Cic. S'embrouiller, S'empestrer.
    \
        Implicata res controuersiis. Cic. Entouillee, Envelopee.
    \
        Implicari familiaritatibus alicuius. Cic. Estre comprins.
    \
        Litibus atris implicitus. Horat. Envelopé et embrouillé en procez, esquels on ne voit goutte.
    \
        Implicari morbo. Liu. Estre entreprins de maladie.
    \
        Implicita visco fuga. Martial. Quand un oiseau englué ne s'en peult envoler.

    Dictionarium latinogallicum > implico

  • 16 molior

    mōlĭor, īri, ītus sum [moles] - tr. et intr. - [st2]1 [-] mettre en mouvement, remuer avec peine, remuer avec effort. [st2]2 [-] se remuer, se mettre en mouvement, s'occuper de, travailler à, s'efforcer de, tâcher de. [st2]3 [-] entreprendre, préparer, ourdir, machiner, tramer, songer à. [st2]4 [-] faire avec effort, bâtir, construire. [st2]5 [-] provoquer, occasionner, causer, susciter.    - inf. présent - molirier = moliri, Lucr. 5.    - moliri ancoras, Liv.: lever l'ancre (avec peine).    - moliri montes de sede suâ, Liv.: déplacer des montagnes.    - moliri ferrum, Ov.: lancer le fer.    - moliri corpora ex somno, Liv.: chercher à arracher leur corps au sommeil.    - agam per me ipse et moliar, Cic. Fam. 6: j'agirai par moi-même et de toutes mes forces.    - moliri in insulam, Tac.: se diriger vers une île.    - moliri nulla opera, Cic.: ne rien faire.    - moliri locum, Virg.: fortifier une position.    - moliri iter, Virg.: se mettre en route, aller.    - Atarrhias clausum aditum domus moliebatur, Curt. 6: Atarrhias travaillait à forcer la porte qui se trouvait fermée.    - in demoliendo signo permulti homines moliebantur, Cic. Verr. 2, 4: un grand nombre d'hommes s'efforçaient de desceller la statue.    - quis igitur optimatium discordiam molitur? Cic. Har.: qui donc travaille à semer la discorde entre les grands?    - dum moliuntur... annus est, Ter. Heaut. 2: elles mettent un siècle à se déplacer.    - videmus cotidie perniciem rei publicae molientem, Cic.: nous le voyons tous les jours en train de méditer la ruine de la république.    - res novas moliri, Suet.: tenter de provoquer une révolution.    - moliri + inf.: s'efforcer de, entreprendre de.    - vos redire (Antonium) molientem reppulistis, Cic. Phil. 14: vous avez repoussé Antoine, qui s'efforçait de revenir.    - moliri ut: s'efforcer de.    - id molitur ut omnia perturbet, Cic.: il travaille à tout brouiller.    - gelidas moliri nives, Cic. Tusc. 1: chasser les neiges glaciales (en parl. de l'aquilon).    - moliri moram, Virg.: retarder.    - moliri morbos, Virg.: causer des maladies.    - moliri somnum, Cels.: provoquer le sommeil.
    * * *
    mōlĭor, īri, ītus sum [moles] - tr. et intr. - [st2]1 [-] mettre en mouvement, remuer avec peine, remuer avec effort. [st2]2 [-] se remuer, se mettre en mouvement, s'occuper de, travailler à, s'efforcer de, tâcher de. [st2]3 [-] entreprendre, préparer, ourdir, machiner, tramer, songer à. [st2]4 [-] faire avec effort, bâtir, construire. [st2]5 [-] provoquer, occasionner, causer, susciter.    - inf. présent - molirier = moliri, Lucr. 5.    - moliri ancoras, Liv.: lever l'ancre (avec peine).    - moliri montes de sede suâ, Liv.: déplacer des montagnes.    - moliri ferrum, Ov.: lancer le fer.    - moliri corpora ex somno, Liv.: chercher à arracher leur corps au sommeil.    - agam per me ipse et moliar, Cic. Fam. 6: j'agirai par moi-même et de toutes mes forces.    - moliri in insulam, Tac.: se diriger vers une île.    - moliri nulla opera, Cic.: ne rien faire.    - moliri locum, Virg.: fortifier une position.    - moliri iter, Virg.: se mettre en route, aller.    - Atarrhias clausum aditum domus moliebatur, Curt. 6: Atarrhias travaillait à forcer la porte qui se trouvait fermée.    - in demoliendo signo permulti homines moliebantur, Cic. Verr. 2, 4: un grand nombre d'hommes s'efforçaient de desceller la statue.    - quis igitur optimatium discordiam molitur? Cic. Har.: qui donc travaille à semer la discorde entre les grands?    - dum moliuntur... annus est, Ter. Heaut. 2: elles mettent un siècle à se déplacer.    - videmus cotidie perniciem rei publicae molientem, Cic.: nous le voyons tous les jours en train de méditer la ruine de la république.    - res novas moliri, Suet.: tenter de provoquer une révolution.    - moliri + inf.: s'efforcer de, entreprendre de.    - vos redire (Antonium) molientem reppulistis, Cic. Phil. 14: vous avez repoussé Antoine, qui s'efforçait de revenir.    - moliri ut: s'efforcer de.    - id molitur ut omnia perturbet, Cic.: il travaille à tout brouiller.    - gelidas moliri nives, Cic. Tusc. 1: chasser les neiges glaciales (en parl. de l'aquilon).    - moliri moram, Virg.: retarder.    - moliri morbos, Virg.: causer des maladies.    - moliri somnum, Cels.: provoquer le sommeil.
    * * *
        Molior, moliris, pen. prod. molitus sum, moliri. Remuer.
    \
        Num montes moliri sua sede paramus? Liu. Oster de leur place, Desplacer.
    \
        Moliri. Cic. Tascher et s'efforcer de faire quelque chose.
    \
        Dum moliuntur, dum comuntur, annus est. Terent. Ce pendant qu'elles taschent à s'accoustrer et attifer.
    \
        Moliri. Cicero. Faire.
    \
        Minoribus aratris moliuntur. Columel. Labourent.
    \
        Struere et moliri aliquid calamitatis alicui. Cic. Machiner, Brasser.
    \
        Amorem, odium in iudicum animis oratione moliri. Cic. Faire.
    \
        Arcem moliri. Virgil. Edifier, Bastir.
    \
        Sublime moliri atrium. Horat. Construire.
    \
        Bellum moliri. Columel. Faire guerre.
    \
        Classem moliri. Virgil. Edifier, Apprester.
    \
        Corpora moliri ex somno. Liu. Lever à peine.
    \
        Corruptelam iudicii moliri. Cic. S'efforcer de corrompre le jugement.
    \
        Dolos molitur apertos. Valer. Flac. Il forge et machine.
    \
        Fores moliri. Tacit. Tascher à rompre.
    \
        Fugam moliri. Colum. Virgil. Cercher le moyen de s'enfuir.
    \
        Fulmina molitur dextera. Virgil. Il jecte, Il darde.
    \
        Gressus moliri. Claud. Marcher, Cheminer.
    \
        Habenas moliri manu. Virgil. Gouverner.
    \
        Ignem moliri. Virgil. Jecter.
    \
        Inepte aliquid moliri. Horat. Commencer sottement et ineptement.
    \
        Insidias auibus moliri. Virg. Chasser, ou tendre aux oiseaulx.
    \
        Insidias filio moliri. Cic. L'espier et guetter.
    \
        Iter moliri. Virgil. Poursuivre son chemin.
    \
        Laborem moliri super sua laude. Virgil. Travailler et prendre peine pour acquerir honneur et louange.
    \
        Locum moliri. Virgil. Preparer, Accoustrer.
    \
        Moliri in aliquem locum. Tacit. Aller.
    \
        Moram moliri. Virgil. Retarder.
    \
        Naues moliri ab terra. Liu. Les reculer de terre.
    \
        Nuptias Domitii et Octauiae moliri. Tacit. Tascher à les marier ensemble.
    \
        Obices moliri. Liu. Tascher à rompre.
    \
        Opera moliri. Colum. Besongner.
    \
        Nihil enim agit, nullis occupationibus est implicatus, nulla opera molitur. Cic. Il ne s'applique à rien faire.
    \
        Periculum alicui moliri. Cic. Machiner, Brasser.
    \
        Terram moliri. Liu. Labourer.
    \
        Triumphos moliri. Ouid. Apprester.
    \
        Viam moliri. Virgil. Cercher le chemin à peine, ou Faire voye à difficulté.
    \
        Moliri, Passiuum. Lucil. Estre retenu et retardé.

    Dictionarium latinogallicum > molior

  • 17 oceupätio

    oceupätio, ōnis, f. (occupo), I) die Besetzung, Einnahme, fori, Cic.: veteri occupatione, durch alte Besitznahme, Cic. – II) übtr., die Abhaltung, die Beschäftigung, occupationes infinitae, Cic.: molestissimae, Cic.: otiosissimae, Plin. ep.: occupationes publicae, Staatswirren, Caes.: maximarum quasi concursus occupationum, Cic. – m. obj. Genet. (mit od. wegen etw.), hae tantularum rerum occupationes, Caes.: occupationes rei publicae, Caes.: occ. magistratuum et temporum, der M. u. die die Zeitumstände mit sich brachten, Caes. – quorum non otiosa vita dicenda est, sed desidiosa occupatio (geschäftiger Müßiggang), Sen.: nullis occupationibus est implicatus, Cic.: maximis occupationibus impediri, distineri, Cic.: expedire se ab omni occupatione, Cic.: relaxare se istā occupatione, se molestissimis occupationibus, Cic.: maximas occupationes excipere, Cic.: alcis occupationem (die Zeit, wo jmd. beschäftigt ist) observare tempusque aucupari, Cic.: animus nunc requietem quaerit ex magnis occupationibus, Luccei. in Cic. ep.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > oceupätio

  • 18 implicō (in-pl-)

        implicō (in-pl-) āvī or uī, ātus or itus, āre,    to infold, involve, entangle, entwine, inwrap, envelop, encircle, embrace, clasp, grasp: incertos orbīs, V.: quam flumine curvo Implicuit Cephisos, O.: comam laevā, grasped, V.: pedes, V.: inter se acies, V.: aciem, S.: (lues) ossibus implicat ignem, V.: bracchia collo, O.: Canidia brevibus implicata viperis Crines, H.—Fig., to attach closely, connect intimately, unite, associate, join (only pass. or with se): qui nostris familiaritatibus implicantur: implicata inscientiā impudentia est: implicatus amicitiis: haec ratio pecuniarum implicata est cum illis pecuniis, etc.—To entangle, implicate, involve, envelop, embarrass, engage: di vim suam hominum naturis implicant: alienis (rebus) nimis implicari: ipse tuā defensione implicabere: nisi irae implicaverint animos vestros, confounded, L.: tanti errores implicant temporum (sc. scriptorem), such confused chronology, L.: multis officiis implicatum tenere: quae quattuor inter se conligata atque implicata: eripere atris Litibus implicitum, H.— P. perf., in the phrase: implicitus morbo or in morbum, sick, disabled by sickness: morbo implicitum exercitum tenere, L.: graviore morbo implicitus, Cs.: implicitus in morbum, N.

    Latin-English dictionary > implicō (in-pl-)

  • 19 re-vocō

        re-vocō āvī, ātus, āre,    to call again, call back, recall: Exclusit; revocat; redeam? H.: de medi<*> cursu rei p. voce revocatus: revocatus de exsilio, L.: Caesar in Italiam revocabatur, Cs.—Of troops, to call back, recall, call off, withdraw: legiones revocari atque itinere resistere iubet, Cs.: quae receptui canunt, ut eos etiam revocent: tardius revocati proelio excesserant, S.: equites, Cs.: ab opere legiones, Cs.: consul ab revocando ad incitandos versus milites, L.; cf. fluctūs et flumina signo dato, O.—Of a player or declaimer, to call back, recall, encore: Livius saepius revocatus, L.: hunc vidi revocatum eandem rem dicere: primos trīs versūs, to encore: miliens revocatum est.—To recall to life, revive, bring back: revocatus a morte, V.: gelidos artūs in vivum calorem, O.—To summon again: hominem populus revocat, i. e. prosecute anew: si revocemur in suffragium, are called to vote again, L.—To summon in turn: unde tu me vocasti, inde ibi ego te revoco, i. e. I answer by demanding that you leave (the estate).—To ask again, invite in return: domum suam istum vocabat qui neque revocaturus esset: volpem, Ph.— To draw back, withdraw, turn back: revocata (Lumina) rursus eodem Retuleram, O.: cupidas manūs, O.: pedem ab alto, V.—Fig., to call back, recall, resume, renew, regain, recover: dies revocandae libertatis: et virīs et corpus amisi: sed, facile illa revocabo, will recover: (studia) remissa temporibus: quod, utcunque praetermissum, revocari non posset, L.: veteres artīs, H.: exordia pugnae, i. e. recall to mind, V.: ductores, revocato a sanguine Teucri, i. e. the restored race, V.—To recall, check, control: in vitibus revocantur ea, quae, etc., i. e. are pruned: vinolenti revocant se interdum, bethink themselves.—To recall, withdraw, divert, turn away: revocare se non poterat familiaritate implicatus, could not withdraw: quos spes praedandi ab agriculturā revocabat, Cs.: te a turpitudine: animum ab irā, O.: me ad pristina studia: se ad industriam.—To recall, divert, turn, bring: disceptationem ab rege ad Romanos, L.: ad quae me exempla revocas: comitiis tot civitatum unam in domum revocatis, i. e. crowded: ad spem consulatūs in partem revocandam aspirare, to bring over to themselves (of the plebs), L.—To apply, reduce, refer, subject, submit: omnia ad suam potentiam revocantis esse sententiam: revocata res ad populum est, L.: illa de urbis situ ad rationem: rem ad illam rationem.—To recall, revoke, retract, cancel, undo: libertatem, i. e. to enslave again, Ta.: si facta mihi revocare liceret, O.

    Latin-English dictionary > re-vocō

  • 20 erutor

    ērŭtor, ōris, m. [eruo], a rescuer: erutor meus es tu, Domine, Vers. Lat. Psa. 69, 6, ap. August. in Psa. 69 (cf.: implicatus sum, erue, August. ib.).

    Lewis & Short latin dictionary > erutor

См. также в других словарях:

  • Aegus implicatus —   Aegus implicatus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Disembolus implicatus — Disembolus implicatus …   Wikipédia en Français

  • Mimulus implicatus Greene — Symbol MITIT Synonym Symbol MIIM2 Botanical Family Scrophulariaceae …   Scientific plant list

  • Disembolus implexus — Disembolus implicatus …   Wikipédia en Français

  • Gießkannenschimmel — Elektronenmikroskopaufnahme des Sporenträgers von Aspergillus fumigatus Systematik Abteilung: Schlauchpilze (Ascomycota) Klasse …   Deutsch Wikipedia

  • Implicate — Im pli*cate, v. t. [imp. & p. p. {Implicated}; p. pr. & vb. n. {Implicating}.] [L. implicatus, p. p. of implicare to involve; pref. im in + plicare to fold. See {Employ}, {Ply}, and cf. {Imply}, {Implicit}.] 1. To infold; to fold together; to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Implicated — Implicate Im pli*cate, v. t. [imp. & p. p. {Implicated}; p. pr. & vb. n. {Implicating}.] [L. implicatus, p. p. of implicare to involve; pref. im in + plicare to fold. See {Employ}, {Ply}, and cf. {Imply}, {Implicit}.] 1. To infold; to fold… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Implicating — Implicate Im pli*cate, v. t. [imp. & p. p. {Implicated}; p. pr. & vb. n. {Implicating}.] [L. implicatus, p. p. of implicare to involve; pref. im in + plicare to fold. See {Employ}, {Ply}, and cf. {Imply}, {Implicit}.] 1. To infold; to fold… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • implicate — transitive verb ( cated; cating) Etymology: Middle English, to convey by implication, from Medieval Latin implicatus, past participle of implicare, from Latin, to entwine, involve more at employ Date: 15th century 1. to involve as a consequence,… …   New Collegiate Dictionary

  • List of Linyphiidae species A-H — This page lists all described species from A to H of the spider family Linyphiidae as of June 13, 2008.Abacoproeces Abacoproeces Simon, 1884 * Abacoproeces molestus Thaler, 1973 Austria * Abacoproeces saltuum (L. Koch, 1872) PalearcticAberdaria… …   Wikipedia

  • List of Culex species — This is a list of described Culex species around the world, as of 2006. Subspecies have been omitted. There are possibly errors and inaccuracies in this list that stem from the conversion from the source. Please check the original source when in… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»