-
1 impertinent
{im'pə:tinənt}
1. нагъл, нахален, безочлив
2. неуместен, не по въпроса* * *{im'pъ:tinъnt} а 1. нагъл, нахален, безочлив; 2. неуместе* * *безочлив; нагъл; нахален; неуместен;* * *1. нагъл, нахален, безочлив 2. неуместен, не по въпроса* * *impertinent[im´pə:tinənt] adj 1. нагъл, нахален, безочлив; 2. неуместен, не по въпроса; FONT face=Times_Deutsch◊ adv impertinently.
См. также в других словарях:
Impertinently — Im*per ti*nent*ly, adv. In an impertinent manner. Not to betray myself impertinently. B. Jonson. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
impertinently — (adv.) mid 15c., from IMPERTINENT (Cf. impertinent) + LY (Cf. ly) (2) … Etymology dictionary
impertinently — impertinent ► ADJECTIVE 1) not showing proper respect. 2) formal not pertinent; irrelevant. DERIVATIVES impertinence noun impertinently adverb … English terms dictionary
impertinently — adverb see impertinent … New Collegiate Dictionary
impertinently — See impertinent. * * * … Universalium
impertinently — adverb In an impertinent manner … Wiktionary
impertinently — adv. disrespectfully, rudely, impudently; in an irrelevant manner; inappropriately … English contemporary dictionary
impertinently — im·per·ti·nent·ly … English syllables
impertinently — See: impertinent … English dictionary
impertinently — adverb in an impudent or impertinent manner a lean, swarthy fellow was peering through the window, grinning impudently • Syn: ↑saucily, ↑pertly, ↑freshly, ↑impudently • Derived from adjective: ↑impudent ( … Useful english dictionary
impertinent — impertinently, adv. impertinentness, n. /im perr tn euhnt/, adj. 1. intrusive or presumptuous, as persons or their actions; insolently rude; uncivil: a brash, impertinent youth. 2. not pertinent or relevant; irrelevant: an impertinent detail. 3.… … Universalium