-
1 imperium
, ii nвласть -
2 Держава
- imperium; -
3 Распоряжение
- imperium (accipere); jussum; mandatum; institutum; acta, -orum n;• отдавать в распоряжение - aperire (navigantibus maria; Asiam alicui); tradere (alicui decem satellites);
• распоряжение о чем-л. - imperium alicujus rei;
• иметь в своём распоряжении - habere; possidere; transmittere (voluptates; regionis abundantiam);
• быть в распоряжении - suppetere;
-
4 Империя
- imperium (Persarum); regnum; -
5 Командование
- imperium; ductus; potestas; magistrates;• главное командование - summa belli, imperii;
• поручить кому-л. командование над флотом - praeponere aliquem navibus;
-
6 Монархия
- imperium singulare; regnum; monarchia; dominatus unius; -
7 Полномочия
- imperium (consulari imperio praeditus); -
8 Самообладание
- imperium sui; temperantia; constantia animi;• терять самообладание - tumultuari;
-
9 Власть
- auctoritas; imperium (consuetudinis); potestas; ditio; dominatio; ops; potentia; fastigium; vis;• законная власть - legitima potestas;
• находящееся в нашей власти - sub ictu nostro positum;
• верховная власть - summum imperium;summa imperii;
• власть над кем-л. - imperium in aliquem;
• обладать властью - in imperio esse;
• быть в чьей-л. власти - ese sub imperio alicujus;
• не всегда во власти врача исцелить больного - non est in medico semper, relevetur ut aeger;
• высшие военные и гражданские власти - imperia et magistrates; imperia et potestates;
• власти - imperia (provincia erat plena imperiorum);
• власть имущие - qui tenent rem publicam;
-
10 Подчинять
- subordinare; subigere (gentes); supponere (aliquid ingenio suo; suppositus deo); submittere (se alicui); subjungere (urbes sub imperium, imperio alicujus); subjugare (hostes; alienae dicioni aliquem); subjicere (provinciam alicui; se potestati, sub potestatem alicujus); subdere (aliquem imperio alicujus); sub imperium (potestatem) redigere, subjungere;• подчинять роду виды - generi partes supponere; subjicere species generi;
• подчинить всю жизнь одному правилу (принципу) - omnem vitam ad regulam unam exaequare;
• подчинить себе кого-л. - aliquem sui juris facere;
• подчинить (свою) власть власти другого - submittere imperium alicui;
• подчинить гордость силе любви - submittere animos amori;
• я стараюсь не подчиняться обстоятельствам, а подчинять их себе - mihi res, non me rebus subjungere conor;
-
11 Захватить
- occupare; usurpare (imperium; alienam possessionem); invadere (in alienam pecuniam; regnum; imperium); irruere; irrumpere; arripere; potiri; capere (urbem; castra hostium); percipere; captivare; sumere (proelio sumpta Thessalia); trahere (regnum; t. in se munia senatus); affectare (navem); manum adjicere alicui rei; potiri; adipisci (rerum); facere praedam; prehendere; apprehendere; expugnare;• захватить верховную власть - adipisci rerum; potiri rerum;
• стремление захватить государственную власть - lubido rei publicae capiendae;
-
12 Покорить
- domare (gentes; orbem terrarum); subigere (gentes); perdomare; redigere aliquem sub imperium alicujus; superare (aliquem donis); subjungere (urbes sub imperium, imperio alicujus); subjugare (hostes; alienae dicioni aliquem); subjicere (provinciam alicui; se potestati, sub potestatem alicujus); subdere (aliquem imperio alicujus); supponere;• покорять моря - vincere aequora;
-
13 Приказ
- jussum; mandatum; imperatum; praedictum; edictum; praescriptum;• согласно приказу - ad imperatum;
• по чьему-л. приказу - imperio alicujus;
• исполнить приказ - exsequi imperium;
• отказаться исполнить приказ - recusare imperium;
-
14 Брать
- sumere (librum in manus; arma); assumere (aliquid alicui; licentiam sibi); capere (aliquid in manum, manu); decerpere (nihil sibi de aliqua re); accipere; suscipere; habere (sibi aliquid); haurire;• брать в руки - in manus aliquid sumere;
• брать оружие - arma capere, sumere;
• брать взятки - pretio se corrumpi pati;
• брать взаймы, в долг - pecuniam sumere mutuam; mutuari;
• много брать - magnum pretium poscere;
• брать с собой - aliquem secum educere;
• брать время для чего-л. - sibi tempus sumere ad aliquid;
• брать кого посредником - aliquem arbitrum sumere;
• брать в жёны - assumere uxorem;
• брать боем город - urbem capere, expugnare;
• брать под арест - comprehendere;
• брать в плен - capere; captivare; devincire;
• брать во владение - aliquid occupare, aliquid possidere, aliqua re potiri;
• брать на откуп - conducere, redimere;
• брать на себя ношу - succedere oneri;
• брать на себя командование - alicui magistratum, imperium abrogare;
• брать что-л. на себя - adire (labores et pericula); rem in se recipere, suscipere, aliquid praestare, spondere;
• брать на себя представительство чьей-л. жалобы - quaerimoniam alicujus suscipere;
• брать на себя чью-л. вину - alicujus peccatum in se transferre;
• брать позволение - commeatum petere;
• брать слово - suscipere sermonem;
• брать на себя труд - operam insumere; sustinere;
• брать на себя роль - suscipere partes;
• брать с кого-л. пример - exemplum sumere (capere) ab aliquo;
• брать начало - initium capere, sumere;
• разом браться за многие дела - se multis negotiis implicari;
• брать себе в ученики - suscipere aliquem erudiendum;
-
15 Бунтовать
- ad seditionem movere, impellere, sollicitare, commovere; rebellare, rebellionem facere; alicui resistere, oboedientiam recusare, imperium alicujus detrectare; deficere ab aliquo, ab alicujus imperio, desciscere ab aliquo; -
16 Бунтовщик,
бунтарь - homo seditiosus, rebellans, rebellis; rebellio; imperium detrectans; seditionum concitator, stimulator; бунтовщица - rebellatrix, icis, f; -
17 Гегемония
- summum imperium; hegemonia; -
18 Главнокомандующий
- imperator; praefectus;• быть главнокомандующим - summam rerum administrare;
• занимать пост главнокомандующего - esse cum imperio;
• назначить главнокомандующим - dare alicui imperium;
• главнокомандующий флотом - archigubernus;
Большой русско-латинский словарь Поляшева > Главнокомандующий
-
19 Господство
- summatus; ditio; dominatio; dominatus; dominium;• стремиться к власти и господству - imperium ac summatum petere;
-
20 Государство
- civitas; respublica; terra; regnum; imperium (Persarum);• расширять пределы государства - fines imperii propagare;
См. также в других словарях:
Imperium — Imperium … Deutsch Wörterbuch
Impérium — Imperium Pour les articles homonymes, voir Imperium (homonymie). Monarchie romaine 753 – 509 av. J. C. République romaine … Wikipédia en Français
imperium — ● imperium nom masculin (latin imperium, puissance publique) Dans l Antiquité romaine, pouvoir de celui qui gouverne l État. ⇒IMPERIUM, subst. masc. Pouvoir suprême détenu par certains magistrats romains. Rome envoyait un de ses citoyens dans un… … Encyclopédie Universelle
Imperium — Sn erw. fach. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. imperium Befehlsgewalt, Reich , einer Ableitung von l. imperāre befehlen, herrschen aus l. parāre rüsten, bereiten und l. in . Zum gleichen Verb gehört als Nomen agentis Imperator aus l.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
IMPERIUM — titulus Honorarius Imp. in Ep. Theodoberti Regis ad Iustinianum Imp. Amorem nostrum erga Imperium vestrum. Sic Nicolaus I. Pontif. Rom. Ep. 8. ad Michaelem Imp. Paro seripsit nobis Imperium vestrum etc. ἡ βασιλεία μου, Impp. CP. cum de se… … Hofmann J. Lexicon universale
imperium — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n V, lm M. imperiumria {{/stl 8}}{{stl 7}} rozległe i potężne państwo o ustroju monarchicznym; mocarstwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Imperium rzymskie. Imperium brytyjskie, rosyjskie. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
imperium — (n.) 1650s, from L. imperium command, supreme authority, power (see EMPIRE (Cf. empire)) … Etymology dictionary
Imperium — Im*pe ri*um, n.; pl. {Imperia}. [L. See {Empire}.] 1. Supreme power; absolute dominion; empire. [Webster 1913 Suppl.] 2. (Law) The right to command, which includes the right to employ the force of the state to enforce the laws. It is one of the… … The Collaborative International Dictionary of English
Imperĭum — (röm. Recht), 1) höchste Gewalt; in Rom war sie ursprünglich bei dem Volke u. bestand in der Wahl der Magistrate, Legislation u. Obergerichtsbarkeit; 2) die Machtbefugniß der höchsten Magistrate, u. zwar I. militāre, das Obercommando im Kriege, u … Pierer's Universal-Lexikon
Imperĭum — (lat., »Befehl, Herrschaft, Macht«), im alten Rom die höchste militärische und bürgerliche Gewalt, die ursprünglich nur den Königen und nach ihrer Vertreibung dem Volke, dann den höchsten Obrigkeiten angehörte, aber in der republikanischen Zeit… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Imperium — Imperĭum (lat.), höchste staatliche Gewalt, vom Volke in Rom den höchsten Beamten übertragen, bes. die militär. Gewalt, daher auch der Oberbefehl; später das röm. Kaiserreich … Kleines Konversations-Lexikon