-
1 impausabiliter
impausābĭlis ( inp-), e, adj. [2. inpausa], unceasing, incessant: Alêktô Graece impausabilis dicitur, Fulg. Myth. 1, 6.— Adv.: impausābĭlĭter, unceasingly:sumere cibum,
without ceasing, Cael. Aur. Tard. 3, 2, 20. -
2 impausabilis
impausābĭlis ( inp-), e, adj. [2. inpausa], unceasing, incessant: Alêktô Graece impausabilis dicitur, Fulg. Myth. 1, 6.— Adv.: impausābĭlĭter, unceasingly:sumere cibum,
without ceasing, Cael. Aur. Tard. 3, 2, 20. -
3 inpausabilis
impausābĭlis ( inp-), e, adj. [2. inpausa], unceasing, incessant: Alêktô Graece impausabilis dicitur, Fulg. Myth. 1, 6.— Adv.: impausābĭlĭter, unceasingly:sumere cibum,
without ceasing, Cael. Aur. Tard. 3, 2, 20.
См. также в других словарях:
CANON — I. CANON Graece Κανὼν, regula, ad quam praeducebantur lineae. Epigrammata dedicatoria, ἀπὸ ταχυγράφων: Καὶ κανόνα γραμμῆς ἰθυπόρου ταμίην: dirigentem videl. stilum ferreum vel plumbum, ut lineae, quibus scriptura instaret, rectitudinem haberent… … Hofmann J. Lexicon universale
