Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

impatience

  • 1 acriter

    acrĭtĕr, adv. [st1]1 [-] d'une façon perçante, pénétrante [fig.].    - acrius vitia videre, Cic. de Or. 1, 116: voir avec plus de pénétration les défauts.    - acriter intellegere, Cic. Pis. 68: avoir l'intelligence vive. [st1]2 [-] vivement, énergiquement, ardemment.    - acriter pugnare, Caes. BG. 1, 26, 1: combattre avec acharnement.    - acriter vigilare, Cic. Cat. 1, 8: veiller avec ardeur.    - caedunt acerrime virgis, Cic. Verr. 5, 142: ils le frappent de verges avec la dernière violence.    - minari acriter, Cic. Verr. 4, 66: faire de violentes menaces.    - acriter exspectare, Cic. Fam. 15, 4, 10: attendre avec impatience.    - acriter solem intueri, Cic. Tusc. 1, 73: regarder avec persistance le soleil.    - acriter monere, Cic. Lael. 44: avertir sévèrement.    - dilectum habere acrius intentiusque Liv. 27, 38, 1: faire une levée (enrôlement] avec plus de rigueur et d'attention.    - acriter viridis, Plin. 37, 69: d'un vert vif.    - acriter ire, Ov.: s'élancer avec impétuosité.    - acriter pronuntiare, Plin.-jn.: déclamer avec chaleur.    - acriter rem agere, Sall.: combattre vigoureusement.    - acriter consilium asservare, Cic.: cacher soigneusement un projet.    - acriter corripere aliquem, Plin.-jn.: réprimander qqn vertement.    - acriter exercere victoriam, Sall.: user rigoureusement de la victoire.
    * * *
    acrĭtĕr, adv. [st1]1 [-] d'une façon perçante, pénétrante [fig.].    - acrius vitia videre, Cic. de Or. 1, 116: voir avec plus de pénétration les défauts.    - acriter intellegere, Cic. Pis. 68: avoir l'intelligence vive. [st1]2 [-] vivement, énergiquement, ardemment.    - acriter pugnare, Caes. BG. 1, 26, 1: combattre avec acharnement.    - acriter vigilare, Cic. Cat. 1, 8: veiller avec ardeur.    - caedunt acerrime virgis, Cic. Verr. 5, 142: ils le frappent de verges avec la dernière violence.    - minari acriter, Cic. Verr. 4, 66: faire de violentes menaces.    - acriter exspectare, Cic. Fam. 15, 4, 10: attendre avec impatience.    - acriter solem intueri, Cic. Tusc. 1, 73: regarder avec persistance le soleil.    - acriter monere, Cic. Lael. 44: avertir sévèrement.    - dilectum habere acrius intentiusque Liv. 27, 38, 1: faire une levée (enrôlement] avec plus de rigueur et d'attention.    - acriter viridis, Plin. 37, 69: d'un vert vif.    - acriter ire, Ov.: s'élancer avec impétuosité.    - acriter pronuntiare, Plin.-jn.: déclamer avec chaleur.    - acriter rem agere, Sall.: combattre vigoureusement.    - acriter consilium asservare, Cic.: cacher soigneusement un projet.    - acriter corripere aliquem, Plin.-jn.: réprimander qqn vertement.    - acriter exercere victoriam, Sall.: user rigoureusement de la victoire.
    * * *
        Acriter, pen. corr. acrius, acerrime, Aduerb. qualitatis. Plaut. Moult fort, Vehementement.
    \
        Acriter aliquid cauere. Horat. Soigneusement et diligemment eviter quelque chose. \ Acriter elatrare. Horat. Crier asprement.
    \
        Acriter intelligere. Cic. Aguement et vivement entendre.
    \
        Acriter animum intendere. Liu. Mettre toute son entente.
    \
        Acriter cogitare. Cic. Penser fort attentivement.
    \
        Acriter videre. Cic. Aguement, Vivement, Clerement.
    \
        Acriter infestus. Lucret. Moult.
    \
        Acriter oculis solem intueri. Cic. Vivement.
    \
        Acriter offerre se morti. Cic. Hardiment.
    \
        Acriter speculari. Tacit. Attentivement et de pres.
    \
        Acrius miser. Horat. Beaucoup plus miserable.
    \
        Ardet acrius. Tacit. Beaucoup plus.
    \
        Experiri acrius. Tacit. Plus, D'avantage.
    \
        Gratiam Caesaris acrius fouere. Tacit. Plus soigneusement.
    \
        Acrius incurrere et vrgere. Sil. Ital. Plus vivement.
    \
        Acrius iudicare. Plin. iunior. Juger plus à l'estroict, Plus au vray et à la rigueur.
    \
        Acutius atque acrius vitia iudicare. Cic. Plus rigoreusement, Plus ric à ric.
    \
        Acrius micat ardor. Lucret. Plus vehementement.
    \
        Acrius, quam consyderatius initium tumultus excitauit. Tacit. Plus asprement que prudemment.
    \
        Acrius vrget. Ouid. Il presse plus fort, plus instamment.
    \
        Acerrime emendare scripta alicuius. Plin. iunior. Aigrement, A la rigueur, Sans luy laisser passer quelque petite faulte que ce soit.
    \
        Acerrime decertare. Cic. Trescourageusement.
    \
        Acerrime aliquid agere. Cic. Tresvivement.
    \
        Acerrime aliquem virgis caedere. Cic. Tresaigrement, Tresasprement.
    \
        Acerrime aliquid oculis quammaxime intentis contemplari. Cic. Regarder fort vivement et attentivement.
    \
        Acerrime aliquid vituperare. Cic. Tresgrandement.

    Dictionarium latinogallicum > acriter

  • 2 aestuo

    aestŭo, āre, āvi, ātum - intr. - [st1]1 [-] brûler, être brûlant, être échauffé, avoir chaud.    - aestuat aer, Prop.: l'air est brûlant.    - dum scribilitae aestuant, Plaut.: pendant que les tourtes sont chaudes. [st1]2 [-] au fig. brûler (d'amour, de jalousie...); se passionner.    - desiderio alicujus aestuare, Cic. Fam. 7: brûler d'impatience de revoir qqn.    - aestuare invidiā, Sall. C. 23: brûler de jalousie.    - rex Odrysius in illa aestuat, Ov. M. 6: le roi Odrysius brûle d'amour pour elle.    - minari aestuat, Claud.: il brûle d'aller porter la menace. [st1]3 [-] bouillonner, être agité, fermenter.    - aestuantia vina, Pall.: vins qui fermentent.    - gurges aestuat, Virg.: le gouffre bouillonne. [st1]4 [-] au fig. être agité, se tourmenter, s'inquiéter, être inquiet; flotter, hésiter, être irrésolu, être incertain.    - aestuat dubitatione, Cic.: il flottait incertain.    - aestuatum est... quisnam modis... Arn.: on se demanda comment...
    * * *
    aestŭo, āre, āvi, ātum - intr. - [st1]1 [-] brûler, être brûlant, être échauffé, avoir chaud.    - aestuat aer, Prop.: l'air est brûlant.    - dum scribilitae aestuant, Plaut.: pendant que les tourtes sont chaudes. [st1]2 [-] au fig. brûler (d'amour, de jalousie...); se passionner.    - desiderio alicujus aestuare, Cic. Fam. 7: brûler d'impatience de revoir qqn.    - aestuare invidiā, Sall. C. 23: brûler de jalousie.    - rex Odrysius in illa aestuat, Ov. M. 6: le roi Odrysius brûle d'amour pour elle.    - minari aestuat, Claud.: il brûle d'aller porter la menace. [st1]3 [-] bouillonner, être agité, fermenter.    - aestuantia vina, Pall.: vins qui fermentent.    - gurges aestuat, Virg.: le gouffre bouillonne. [st1]4 [-] au fig. être agité, se tourmenter, s'inquiéter, être inquiet; flotter, hésiter, être irrésolu, être incertain.    - aestuat dubitatione, Cic.: il flottait incertain.    - aestuatum est... quisnam modis... Arn.: on se demanda comment...
    * * *
        AEstuo, aestuas, aestuare, AEstu feruere. Iuuenal. Cic. Avoir grand chauld, et comme estouffer de chauld.
    \
        AEstuare. Virg. Rendre ou jecter une vapeur ou fumee chaulde.
    \
        AEstuare desyderio. Cic. Ardoir, ou Brusler de desir.
    \
        Dies aestuat. Lucan. Le jour est fort chauld.
    \
        Mare aestuat, Id est agitatur. Curtius. La mer est esmeue.
    \
        Ventus aestuat in eum locum. Sueton. Le vent s'engouffre et s'entonne en ce lieu là.
    \
        AEstuare. Cic. Estre en angoisse et fort perturbé.
    \
        AEstuat in aurum. Claud. Il brusle apres l'or, Il ard d'avarice.
    \
        Lenius aestuare. Ouid. Aimer moins ardemment.
    \
        AEstuat dubitatione. Cic. Il est en si grand doubte et perplexité, qu'il ne scait qu'il doibt faire, Il est en transè.
    \
        AEstuare inuidia. Sallust. Estre fort hay.

    Dictionarium latinogallicum > aestuo

  • 3 exopto

    exopto, āre, āvi, ātum [st2]1 [-] Plaut. choisir, préférer. [st2]2 [-] désirer vivement, attendre avec impatience.    - te exopto videre, Cic. Fam, 4, 6: je désire vivement te voir.    - exoptare + prop. inf.: désirer vivement que.    - exoptare ut: désirer vivement que.    - tibi pestem exoptant, Cic.: ils te souhaitent malheur.
    * * *
    exopto, āre, āvi, ātum [st2]1 [-] Plaut. choisir, préférer. [st2]2 [-] désirer vivement, attendre avec impatience.    - te exopto videre, Cic. Fam, 4, 6: je désire vivement te voir.    - exoptare + prop. inf.: désirer vivement que.    - exoptare ut: désirer vivement que.    - tibi pestem exoptant, Cic.: ils te souhaitent malheur.
    * * *
        Exopto, exoptas, exoptare. Cic. Souhaiter, Fort desirer.

    Dictionarium latinogallicum > exopto

  • 4 expectatio

    exspectātĭo (expectātĭo), ōnis, f. attente, désir de voir ou d'apprendre, curiosité, impatience d’apprendre.    - praeter exspectationem: contre toute attente.    - nunc has exspectationes habemus duas... Cic. Att. 7, 16, 2: pour le moment, je suis curieux de savoir deux choses.
    * * *
    exspectātĭo (expectātĭo), ōnis, f. attente, désir de voir ou d'apprendre, curiosité, impatience d’apprendre.    - praeter exspectationem: contre toute attente.    - nunc has exspectationes habemus duas... Cic. Att. 7, 16, 2: pour le moment, je suis curieux de savoir deux choses.
    * * *
        Expectatio, Verbale. Terent. Attente et desir, Expectation.
    \
        Summa est expectatio tui. Cic. On ha grande attente de toy, On te desire fort, On ha grande esperance en toy.
    \
        Praeter expectationem aliquid accidere. Cic. Autrement que nous n'attendions et esperions, Contre nostre esperance.
    \
        Dare alicui expectationem conuiuii. Cic. Le mettre en attente et esperance de, etc.
    \
        Mouere. Cic. Exciter un desir, ou attente.
    \
        Vincere expectationem omnium. Cic. Vaincre l'attente de tous, Faire mieulx que tous n'esperoyent.
    \
        Vocat me alio tacita vestra expectatio. Cic. Vostre attente m'appelle à parler d'autre chose, Pour satisfaire à nostre attente, il me fault parler d'autre chose.

    Dictionarium latinogallicum > expectatio

  • 5 intolerantia

    intŏlĕrantĭa, ae, f. [st1]1 [-] fait d'être insupportable, nature insupportable de qqch. --- Oros. 5, 15. [st1]2 [-] insolence, tyrannie insupportable. --- Cic. Clu. 112 ; Agr. 2, 33. [st1]3 [-] action de ne pouvoir supporter, impatience, humeur peu endurante. --- Gell. 17, 19, 5.
    * * *
    intŏlĕrantĭa, ae, f. [st1]1 [-] fait d'être insupportable, nature insupportable de qqch. --- Oros. 5, 15. [st1]2 [-] insolence, tyrannie insupportable. --- Cic. Clu. 112 ; Agr. 2, 33. [st1]3 [-] action de ne pouvoir supporter, impatience, humeur peu endurante. --- Gell. 17, 19, 5.
    * * *
        Intolerantia, intolerantiae. Cic. Impacience.

    Dictionarium latinogallicum > intolerantia

  • 6 impatientia

    impătĭentĭa ( inp-), ae, f. [impatiens].
    I. (α).
    With gen.:

    nauseae,

    Suet. Calig. 23 fin.:

    frigorum,

    Plin. 11, 23, 27, § 77:

    aetas extrema, fessa mente, retinet silentii impatientiam,

    Tac. A. 4, 52:

    caritatis,

    id. ib. 13, 21:

    Veneris,

    i. e. impatience, App. M. 2, p. 121.—
    (β).
    Absol.:

    ne ipse visendo ejus tormenta ad impatientiam dilaberetur,

    Tac. A. 15, 63:

    culpa impatientiae,

    Gell. 1, 13, 3. —
    II.
    Insensibility, impassibility, apathy, as a transl. of the Gr. apatheia, Sen. Ep. 9, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > impatientia

  • 7 inpatientia

    impătĭentĭa ( inp-), ae, f. [impatiens].
    I. (α).
    With gen.:

    nauseae,

    Suet. Calig. 23 fin.:

    frigorum,

    Plin. 11, 23, 27, § 77:

    aetas extrema, fessa mente, retinet silentii impatientiam,

    Tac. A. 4, 52:

    caritatis,

    id. ib. 13, 21:

    Veneris,

    i. e. impatience, App. M. 2, p. 121.—
    (β).
    Absol.:

    ne ipse visendo ejus tormenta ad impatientiam dilaberetur,

    Tac. A. 15, 63:

    culpa impatientiae,

    Gell. 1, 13, 3. —
    II.
    Insensibility, impassibility, apathy, as a transl. of the Gr. apatheia, Sen. Ep. 9, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > inpatientia

  • 8 impatientia

    impatientĭa, ae, f. [st2]1 [-] difficulté de supporter, aversion, horreur de. [st2]2 [-] impassibilité, apathie.
    * * *
    impatientĭa, ae, f. [st2]1 [-] difficulté de supporter, aversion, horreur de. [st2]2 [-] impassibilité, apathie.
    * * *
        Impatientia, impatientiae. Plinius. Impatience, Faulte de patience et de povoir endurer.

    Dictionarium latinogallicum > impatientia

  • 9 impotentia

    impotentĭa, ae, f. [st2]1 [-] impuissance, faiblesse. [st2]2 [-] oubli de soi-même, transport, ivresse. [st2]3 [-] violence (de caractère), insolence. [st2]4 [-] violence (de qqch), excès.
    * * *
    impotentĭa, ae, f. [st2]1 [-] impuissance, faiblesse. [st2]2 [-] oubli de soi-même, transport, ivresse. [st2]3 [-] violence (de caractère), insolence. [st2]4 [-] violence (de qqch), excès.
    * * *
        Impotentia, impotentiae. Terent. Impuissance, Infirmité, Debilité, Petite et debile puissance, Insuffisance, Impatience.
    \
        Impotentia animi. Cic. Quand on n'est point maistre de ses passions.
    \
        Impotentia. Cic. Grande puissance desreiglee.

    Dictionarium latinogallicum > impotentia

  • 10 intoleranter

    intŏlĕrantĕr, adv. d'une manière intolérable, sans mesure, sans modération.    - intolerantius insequi, Caes. BG. 7, 51, 1: poursuivre de trop près.    - possumusne nos contemnere dolorem, cum ipsum Herculem tam intoleranter dolere videamus? Cic. Tusc. 2, 22: pouvons-nous mépriser la douleur, alors que nous voyons Hercule en personne supporter si mal la sienne?    - intolerantissime, Cic. Vat. 29.
    * * *
    intŏlĕrantĕr, adv. d'une manière intolérable, sans mesure, sans modération.    - intolerantius insequi, Caes. BG. 7, 51, 1: poursuivre de trop près.    - possumusne nos contemnere dolorem, cum ipsum Herculem tam intoleranter dolere videamus? Cic. Tusc. 2, 22: pouvons-nous mépriser la douleur, alors que nous voyons Hercule en personne supporter si mal la sienne?    - intolerantissime, Cic. Vat. 29.
    * * *
        Intoleranter, intolerantius, intolerantissime, Aduerb. Cic. Impatiemment, Par impatience.
    \
        De tuis diuitiis intolerantissime gloriaris. Cic. Tant et tellement qu'on ne le peult endurer.

    Dictionarium latinogallicum > intoleranter

  • 11 au (hau)

    ho! ha! holà! (pour marquer la surprise, l'impatience, pour interpeller).

    Dictionarium latinogallicum > au (hau)

  • 12 aegrē

        aegrē adv. with comp. aegrius, and sup. aegerrimē    [aeger], painfully, distressingly: audire, T.: aegrest, it is annoying, T.: ferre, to feel distress.— With difficulty, hardly, scarcely: divelli: bellum sumi facile, aegerrime desinere, S.—With grief, reluctantly, unwillingly: carere, to suffer for want of: haud aegre pati, without impatience, L.: habere (with acc. and inf.), L.
    * * *
    aegrius, aegerrime ADV
    scarcely, with difficulty, painfully, hardly; reluctantly, uncomfortably

    Latin-English dictionary > aegrē

  • 13 immō

        immō (not īmō), adv.    [for * ipsimō; ipse].    I. In contradiction or denial, no indeed, by no means, on the contrary, nay, in reality: An. ubi? domin? Ch. immo apud libertum, T.: dictum puta, Nempe... Si. immo aliud, nay, something very different, T.: ubi fuit Sulla? num Romae? immo longe afuit, oh no!: silebitne filius? immo vero obsecrabit patrem, ne id faciat: an... quos nuper subiecit, Dolopes? immo contra ea, L.: Immo haec Carmina descripsi, these (i. e. not such as you call for), V.—Expressing impatience, no indeed, nay verily: Idnest verum? immo id hominumst genus pessimum, etc., is that straightforward? ah no! T.—    II. Extending or qualifying what precedes, yes indeed, assuredly, nay more, by all means, and that too, and even, yes—but: Si. Quid, hoc intellextin?... Da. immo callide, T.: vivit immo vigetque, L.: quid tu? Nullane habes vitia? immo alia, H.: num quid est aliud? Immo vero, inquit, est.—In emphatic correction, nay rather, I may even say: simulacra deum, deos immo ipsos ablatos esse, L.: vivit? immo vero etiam in senatum venit: Immo ego videar tibi amarior, etc., V.: cui tanta deo permissa potestas? Immo... Mortalem eripiam formam (i. e. at eripiam, etc.), V.—In the phrase, immo si scias, Ah! if you only knew, T.
    * * *
    no indeed (contradiction); on the contrary, more correctly; indeed, nay more

    Latin-English dictionary > immō

  • 14 impatienter (in-p-)

        impatienter (in-p-) adv.    with comp, with impatience: indoluit, Ta.: captivitatem impatientius timere, Ta.

    Latin-English dictionary > impatienter (in-p-)

  • 15 impatientia (inp-)

        impatientia (inp-) ae, f    [impatiens], impatience, incapacity: silentii, Ta.: ad impatientiam delabi, i. e. weakness, Ta.

    Latin-English dictionary > impatientia (inp-)

  • 16 intolerantia

        intolerantia ae, f    [intolerans], insufferableness, insolence: superbia atque intolerantia: regis.
    * * *

    Latin-English dictionary > intolerantia

  • 17 odium

        odium ī, n    [1 OD-], hatred, grudge, ill-will, animosity, enmity, aversion: veritas odium parit, T.: odium (est) ira inveterata: in odium populi R. inruere, incur the hatred: eorum odium subire: magnum odium Pompei suscepistis: inperatoribus odia conligere, Cs.: struere, excite: exercere, O.: placare, appease: quod mihi odium cum Clodio fuit? what quarrel had I?: tanto in odio est omnibus, is so hated by: tanto odio ferebatur in Ciceronem, was so imbittered against, N.: in Romanos odii regnum posuerat praemium, had offered as a prize for hostility, L.: urbis odium me percipit, T.: ardens odio vestri: odium ieiunum, on an empty stomach, Iu.—An object of hatred, offence, aversion, nuisance: Antonius, insigne odium omnium: qui amat quoi odio ipsus est, one who hates him, T.: odi odioque sum Romanis, I hate and am hated by, L.: tibi est odio mea fistula, V.—Discontent, dissatisfaction, disgust: odio suarum rerum mutari omnia student, S.: Cui placet alterius sua est odio sors, H.—Offensive conduct, odious language, importunity, insolence, vexatiousness: odio et strepitu senatūs coactus est perorare: Tundendo atque odio, by insolent importunity, T.: cum tuo istoc odio, with that hateful conduct of yours, T.: odio vincere Regem, in insolence, H.
    * * *
    hate/hatred/dislike/antipathy; odiun, unpopularity; bredom/impatience; haterd (manifestion by/towards group); object of hate/odium

    Latin-English dictionary > odium

  • 18 impaciencia

    impatience; inability/unwillingness to endure/bear; impassivity/lack of emotion

    Latin-English dictionary > impaciencia

  • 19 impatiencia

    impatience; inability/unwillingness to endure/bear; impassivity/lack of emotion

    Latin-English dictionary > impatiencia

  • 20 impatientia

    impatience; inability/unwillingness to endure/bear; impassivity/lack of emotion

    Latin-English dictionary > impatientia

См. также в других словарях:

  • impatience — [ ɛ̃pasjɑ̃s ] n. f. • impacience v. 1190; lat. impatientia 1 ♦ Manque de patience; incapacité habituelle de se contenir, de patienter. L impatience de la jeunesse. ⇒ impétuosité. 2 ♦ Manque de patience pour supporter (⇒ agacement, énervement,… …   Encyclopédie Universelle

  • impatience — Impatience. s. f. Inquietude d esprit, manque de patience. Il a grande impatience d arriver. il attend de vos nouvelles avec impatience. il meurt d impatience que cela soit achevé. il est dans une estrange impatience de sçavoir ce qui luy… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Impatience — Im*pa tience . [OE. impacience, F. impatience, fr. L. impatientia.] The quality of being impatient; lack of endurance of pain, suffering, opposition, or delay; eagerness for change, or for something expected; restlessness; chafing of spirit;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Impatience — est une émission radiophonique à caractère scientifique diffusée par Radio suisse romande. Animée en 2010 par Nancy Ypsilantis, c est une « émission quotidienne d une heure, dédiée à la science mais également à l’environnement, à la… …   Wikipédia en Français

  • impatience — (n.) c.1200, from O.Fr. impacience (Mod.Fr. impatience) and directly from L. impatientia, from impatiens (see IMPATIENT (Cf. impatient)) …   Etymology dictionary

  • impatience — Impatience, Impatientia. Par impatience, Intolerantia, ablatiuus …   Thresor de la langue françoyse

  • impatience — [n] inability, unwillingness to wait agitation, anger, annoyance, ants in pants*, anxiety, avidity, disquietude, eagerness, edginess, excitement, expectancy, fretfulness, haste, hastiness, heat*, impetuosity, intolerance, irritability,… …   New thesaurus

  • impatience — [im pā′shəns] n. [ME impacience < OFr < L impatientia] lack of patience; specif., a) annoyance because of delay, opposition, etc. b) restless eagerness to do something, go somewhere, etc …   English World dictionary

  • impatience — noun ADJECTIVE ▪ growing ▪ slight ▪ barely concealed ▪ barely controlled … OF IMPATIENCE ▪ hint …   Collocations dictionary

  • impatience — (in pa si an s ) s. f. 1°   Manque de patience, soit dans la souffrance d un mal, soit dans l attente de quelque bien. •   Ses filles sont encore en leurs tendres années, Et déjà leurs appas ont un charme si fort Que les rois les plus grands du… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • IMPATIENCE — s. f. Manque de patience ; sentiment d inquiétude que l on éprouve, soit dans la souffrance d un mal, soit dans l attente de quelque bien. L impatience dans les maux, dans les douleurs. Souffrir avec impatience la maladie, la mauvaise fortune. Il …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»