-
1 impugnator
impūgnātor, ōris, m. (impugno), der Bekämpfer, Ambros. in psalm. 118. serm. 13. § 6. Cassiod. var. 1, 9, 3 u.a.
-
2 impugnator
impūgnātor, ōris, m. (impugno), der Bekämpfer, Ambros. in psalm. 118. serm. 13. § 6. Cassiod. var. 1, 9, 3 u.a.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > impugnator
-
3 impugnator
impugnātor ( inp-), ōris, m. [id.], one who attacks, assails (late Lat.; in Liv. 27, 15, 8, the true read. is oppugnatores), Cassiod. Var. i. q. Ambros. in Psa. 118, Serm. 13, 6. -
4 inpugnator
impugnātor ( inp-), ōris, m. [id.], one who attacks, assails (late Lat.; in Liv. 27, 15, 8, the true read. is oppugnatores), Cassiod. Var. i. q. Ambros. in Psa. 118, Serm. 13, 6.
См. также в других словарях:
impugnator — … Useful english dictionary
impugnador — ► adjetivo/ sustantivo Que impugna o se opone a algo: ■ la parte impugnadora no se presentó en el auto. * * * impugnador, a adj. y n. Que impugna. * * * impugnador, ra. (Del lat. impugnātor, ōris). adj. Que impugna. U. t. c. s … Enciclopedia Universal
AMBROSIUS (D) — D. AMBROSIUS cui in cunis iacenti apicularum agmen in os ingredi, egredique visum, Mediolanensis Episcopus ex Praeside electus priusquam sacri Baptismatis donum, et gratiam suscepisset. Hieron. de Script. Eccles. Vir disertus, et valde eruditus… … Hofmann J. Lexicon universale
impugnador — impugnador, ra (Del lat. impugnātor, ōris). adj. Que impugna. U. t. c. s.) … Diccionario de la lengua española