-
1 impetrabiliter
impĕtrābĭlis ( inp-), e, adj. [impetro].I.Pass., easy to be obtained, attainable (rare;II.not in Cic. and Cæs.): cui postulanti triumphum rerum gestarum magnitudo impetrabilem faciebat,
Liv. 39, 29, 4:venia,
id. 36, 33, 5:omnia et tuta apud Romanos,
id. 25, 29, 8:votum facite Junoni,
Prop. 4 (5), 1, 101:quo impetrabilior pax esset,
Liv. 30, 16, 15.—Act., that easily obtains or effects, successful (ante- and postclass.):non potuit venire orator magis ad me impetrabilis,
Plaut. Most. 5, 2, 40:impetrabilior qui vivat, nullus est,
id. Merc. 3, 4, 20:Nicator Seleucus efficaciae impetrabilis rex, Anim. 14, 8: dies,
on which a wish is gained, favorable, propitious, Plaut. Ep. 3, 2, 6:efficacia,
Amm. 14, 8, 6; 15, 8, 21.— Adv.: impĕtrābĭlĭter, in a way likely to attain: impetrabilius, Symm. Or. pro Patr. 4 Mai. -
2 impetrabilis
impĕtrābĭlis ( inp-), e, adj. [impetro].I.Pass., easy to be obtained, attainable (rare;II.not in Cic. and Cæs.): cui postulanti triumphum rerum gestarum magnitudo impetrabilem faciebat,
Liv. 39, 29, 4:venia,
id. 36, 33, 5:omnia et tuta apud Romanos,
id. 25, 29, 8:votum facite Junoni,
Prop. 4 (5), 1, 101:quo impetrabilior pax esset,
Liv. 30, 16, 15.—Act., that easily obtains or effects, successful (ante- and postclass.):non potuit venire orator magis ad me impetrabilis,
Plaut. Most. 5, 2, 40:impetrabilior qui vivat, nullus est,
id. Merc. 3, 4, 20:Nicator Seleucus efficaciae impetrabilis rex, Anim. 14, 8: dies,
on which a wish is gained, favorable, propitious, Plaut. Ep. 3, 2, 6:efficacia,
Amm. 14, 8, 6; 15, 8, 21.— Adv.: impĕtrābĭlĭter, in a way likely to attain: impetrabilius, Symm. Or. pro Patr. 4 Mai. -
3 inpetrabilis
impĕtrābĭlis ( inp-), e, adj. [impetro].I.Pass., easy to be obtained, attainable (rare;II.not in Cic. and Cæs.): cui postulanti triumphum rerum gestarum magnitudo impetrabilem faciebat,
Liv. 39, 29, 4:venia,
id. 36, 33, 5:omnia et tuta apud Romanos,
id. 25, 29, 8:votum facite Junoni,
Prop. 4 (5), 1, 101:quo impetrabilior pax esset,
Liv. 30, 16, 15.—Act., that easily obtains or effects, successful (ante- and postclass.):non potuit venire orator magis ad me impetrabilis,
Plaut. Most. 5, 2, 40:impetrabilior qui vivat, nullus est,
id. Merc. 3, 4, 20:Nicator Seleucus efficaciae impetrabilis rex, Anim. 14, 8: dies,
on which a wish is gained, favorable, propitious, Plaut. Ep. 3, 2, 6:efficacia,
Amm. 14, 8, 6; 15, 8, 21.— Adv.: impĕtrābĭlĭter, in a way likely to attain: impetrabilius, Symm. Or. pro Patr. 4 Mai.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Английский