-
1 imiesłów
JĘZ participleimiesłów czynny/bierny — present/past participle
* * *mi-o- gram. participle; imiesłów czynny/bierny active/passive participle; imiesłów czasu przeszłego past participle.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > imiesłów
-
2 imiesłów
сущ.• причастие* * *imiesł|ów♂, Р. \imiesłówowu грам. причастие n;\imiesłów czynny, bierny действительное, страдательное причастие; \imiesłów przysłówkowy деепричастие
* * *м, Р imiesłowu грам.прича́стие nimiesłów czynny, bierny — действи́тельное, страда́тельное прича́стие
imiesłów przysłówkowy — дееприча́стие
-
3 imiesłów
imiesłów czynny Partizip n Präsens;imiesłów bierny Partizip n Perfekt -
4 imiesłów
ling Partizip nt\imiesłów czynny/bierny das Partizip Präsens/Perfekt, das Partizip I/II\imiesłów przymiotnikowy/przysłówkowy Attribut-/Adverbialpartizip nt -
5 imiesłów
1. gérondif2. participe -
6 imiesłów
m spw.Partizip n -
7 imiesłów
rangabháil -
8 imiesłów
ч дієприкметник (грам.) -
9 imiesłów
ortak -
10 imiesłów
μετοχή -
11 participe
imiesłów -
12 rangabháil
imiesłów -
13 ortak
imiesłów -
14 μετοχή
imiesłów (m) rzecz. -
15 imiesł|ów
m (G imiesłowu) Jęz. participle- imiesłów czynny/bierny the active/passive participle- imiesłów przeszły the past participle- imiesłów przysłówkowy uprzedni/współczesny the perfect(ive)/present participleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > imiesł|ów
-
16 czynny
adjactive; ( sklep) open; ( urządzenie) in working orderczynna służba — WOJSK active service
strona czynna — JĘZ the active (voice)
imiesłów czynny — JĘZ present participle
* * *a.1. (= działający) working, active; pierwiastek czynny chem. active element; czynne prawo wyborcze prawn. (elective) franchise; czynna służba zwł. wojsk. active duty l. service; czynna zniewaga prawn. (criminal) battery; brać czynny udział w czymś take active part in sth; być czynnym członkiem jakiejś organizacji be an active member of an organization; odgrywać czynną rolę play active part l. role in sth.2. (= aktywny, energiczny) active, energetic; usunąć się z czynnego życia retire.3. (= funkcjonujący, sprawny, otwarty) open, at work, working, operating; czynny wulkan geogr. active volcano.4. jęz. active; imiesłów przymiotnikowy czynny present participle; strona czynna czasownika active voice.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czynny
-
17 причастие
-
18 przysłówkowy
прил.• наречный* * *грам. наречный;imiesłów \przysłówkowy деепричастие
* * *грам.наре́чныйimiesłów przysłówkowy — дееприча́стие
-
19 bierny
adj* * *a.1. (= obojętny) passive, inactive; bierna postawa passive attitude; bierny opór passive resistance; bierne prawo wyborcze polit. the right to stand for election.2. chem. inert.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bierny
-
20 przysłówkowy
a.gram. adverbial; imiesłów przysłówkowy ( uprzedni) perfect participle; ( współczesny) present participle; ( w tradycji slawistów anglojęzycznych) adverbial participle; wyrażenie przysłówkowe adverbial phrase; zaimek przysłówkowy l. przysłowny pronominal adverb.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przysłówkowy
- 1
- 2
См. также в других словарях:
imiesłów — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. imiesłówłowu, Mc. imiesłówłowie {{/stl 8}}{{stl 7}} forma czasownika odmieniająca się tak jak przymiotnik i pełniąca w zdaniu funkcję przydawki (imiesłowy przymiotnikowe: czynny, bierny, np. {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
imiesłów — m IV, D. imiesłówłowu, C. imiesłówłowowi, Ms. imiesłówłowie; lm M. imiesłówłowy «forma gramatyczna utworzona od czasownika, używana w funkcjach przymiotnikowych lub przysłówkowych» ∆ Imiesłów przymiotnikowy (odmieniający się jak przymiotnik przez … Słownik języka polskiego
przymiotnikowy — «mający charakter przymiotnika, właściwy przymiotnikowi; utworzony od przymiotnika» Końcówki przymiotnikowe, np. ski, cki. ∆ jęz. Deklinacja, odmiana przymiotnikowa «deklinacja, odmiana o innych końcówkach niż deklinacja rzeczowników, mająca… … Słownik języka polskiego
współczesny — współczesnyeśni «występujący, żyjący w tym samym czasie, w którym żyje mówiący lub ten, o kim mowa; w węższym znaczeniu: występujący w czasach najnowszych, charakterystyczny dla dzisiejszej epoki; obecny, nowoczesny» Muzyka współczesna Moniuszce … Słownik języka polskiego
czynny — czynnynni, czynnynniejszy 1. «wykonujący jakąś czynność; pracujący, działający» Wszyscy byli czynni, krzątali się. ∆ biol. Ciało czynne «ciało organiczne wywołujące reakcję w organizmie żywym» ∆ chem. Pierwiastek czynny «pierwiastek wykazujący… … Słownik języka polskiego
przysłówkowy — «użyty w funkcji przysłówka, mający charakter przysłówka» ∆ Wyrażenie przysłówkowe «wyrażenie funkcjonujące jako przysłówek, np. byle jak, po cichu» ∆ Imiesłów przysłówkowy «imiesłów nieodmienny, np. idąc, biorąc, skończywszy, zjadłszy» ∆ Zaimek… … Słownik języka polskiego
uprzedni — książk. «taki, który miał miejsce wcześniej, przed czymś; wcześniejszy, poprzedni» Wejść do środka bez uprzedniego pukania. Uprzednia podróż była mniej męcząca. ∆ jęz. Imiesłów uprzedni «imiesłów wyrażający czynność wcześniejszą od tej, którą… … Słownik języka polskiego
Participle — In linguistics, a participle (from Latin participium , a calque of Greek μετοχη partaking ) is a derivative of a non finite verb, which can be used in compound tenses or voices, or as a modifier. Participles often share properties with other… … Wikipedia
bierny — biernyni, biernyniejszy 1. «nie wykazujący inicjatywy, obojętny, nie zaangażowany» Mieć bierną naturę. Zajmować bierną postawę wobec życia. Być biernym narzędziem w czyichś rękach. ∆ Bierny opór «opór polegający na odmowie działania, współpracy,… … Słownik języka polskiego
imiesłowowy — «dotyczący imiesłowu, związany z imiesłowem; zawierający imiesłów» Forma imiesłowowa. Zdanie imiesłowowe. Przymiotniki pochodzenia imiesłowowego … Słownik języka polskiego
odęty — odętyęci imiesłów przymiotnikowy bierny czas. odąć (p.) odęty w użyciu przym. 1. «nabrzmiały, wzdęty; opuchły, gruby» Odęty brzuch. Odęte wargi. 2. «mający zły humor; nadąsany, nadęty, naburmuszony» Odęta mina, twarz. Od rana był niezadowolony i… … Słownik języka polskiego