-
21 galopirati
vi galoppieren, im Galopp laufen konj, im Galopp reiten jahač -
22 galop
-
23 cwał
-
24 galop
-
25 cwał
-
26 galop
2) (pot: szybki bieg człowieka)\galopem im Galopp ( fam)3) wziąć kogoś do \galopu jdn zur Eile [ lub zur Arbeit] antreiben -
27 dört nala
im Galopp\dört nala kalkmak galoppierenbinici son engele \dört nala girdi der Reiter ging das letzte Hindernis im Galopp an -
28 cval
cval m Galopp m;jet cvalem im Galopp reiten, galoppieren -
29 kalup
-
30 trysk
-
31 cval
cval m Galopp m;jet cvalem im Galopp reiten, galoppieren -
32 kalup
-
33 trysk
-
34 галоп
m Galopp; галопом im Galopp -
35 concitatus [1]
1. concitātus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (concito), an-, aufgeregt, I) in rührige Bewegung gesetzt, angetrieben, rührig, beschleunigt, schleunig, hastig (Ggstz. tardus), a) übh.: haud paulo concitatiore cursu quam secutus erat fugiens, Liv.: caeli conversio est concitatior, Cic. – v. leb. Wesen, c. sequentium agmen, der andrängende, Curt.: concitato equo ad hostem vehi, auf den Feind lossprengen, Nep.: concitato equo in alqm impetum facere od. in medium hostium agmen irrumpere, Val. Max.: quam concitatissimos equos immittere, im gestrecktesten Laufe-, im Galopp ansprengen, Liv. – b) v. Gebärde u. Stimme, erregt, heftig, laut (Ggstz. remissus), concitatissimus corporis motus, Quint.: modos pronuntiationis plus iusto concitatos revocare (Ggstz. nimis remissos excitare), Val. Max.: erectā et concitatā voce (Ggstz. summissā et contractā voce), Quint. – accidens concitatior clamor, Liv. – II) innerlich aufgeregt, a) gemütlich, leidenschaftlich, heftig (Ggstz. remissus, lenis, mitis), animus c. (Ggstz. remissus a.), Quint.: pater c. (Ggstz. lenis p.), Quint.: affectus concitati (Ggstz. remissi, mites atque compositi, flebiles), Quint.: mores (equi), qui sunt ex placido concitati et ex concitato mitissimi, Col.: concitatissima est in mortem rabies, si etc., Sen. rhet. – b) geistig, v. der Rede u. übtr. v. Redner, erregt, lebhaft, schwungvoll, c. semper oratio, Quint.: Lucanus ardens et c., Quint.: Callicles adhuc concitatior, Quint.
-
36 incitatus
incitātus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. incito), beschleunigt, rasch, schnell, schleunig, I) eig.: equo incitato, equis incitatis, in gestrecktem Galopp, spornstreichs, Cic. u. Caes.: incitatissima conversio, Cic. – II) übtr.: 1) im allg.: cursus in oratione incitatior, Cic.: alter (Thucydides) incitatior fertur, Cic.: hoc fuit tempus viris armis incitatissimum, Flor. – 2) insbes.: a) v. Pers., gemütlich aufgeregt, incitatior mulier, Apul.: legio incitatissima, As. Poll. in Cic. ep. 10, 32, 4. – b) v. Affekten, heftig, incitatissimum odium, Val. Max. 1, 8, 6.
-
37 quadrupedus
quadrupedus (quadripedus), a, um (quadrupes), auf vier Füßen gehend, per ancoralia quadrupedo gradu repere, auf allen vieren, Amm. 14, 2. § 2: quadrupedo cursu, im Galopp, Fronto de or. 1. p. 156, 4 N.: u. absol., quadrupedo currere, galoppieren (Ggstz. tolutim currere, traben), Fronto ep. M. Caes. 1, 8 (2, 1). p. 22, 16 N.
-
38 quadrupes
quadrupēs (quadripēs), pedis (quattuor u. pes), auf vier Füßen gehend od. stehend, I) galoppierend, eques, Enn. ann. 232: übtr., quadrupedi cursu, im Galopp, Apul. met. 6, 27 u. 28. – II) vierfüßig, A) v. Tieren: a) adi.: quadrupes malum, v. Krokodil, Amm.: u. so quadrupes malum et terrā pariter atque flumine infestum, Plin. – b) subst. comm., das vierfüßige Tier, α) masc.: saucius qu., Verg.: quadrupedis cursus, des Pferdes, Ov. met. 6, 226: quadrupedum vectiones, quorum celeritas etc., Cic.: quadrupedum cursu, Verg. – β) fem.: bos aut alia quaevis qu., Cato: qu. nulla, Verg.: parvae quadripedes, Plin.: qu. aurita, Solin.: urbi condendae quadrupedem futuram ducem, Aur. Vict. – γ) neutr.: cetera quadrupedia, Colum.: maiora quadrupedia, Colum.: omnia quadrupedia, Pallad. u. Vulg. – B) v. Menschen, a) v. Mißgeburten, pueri quadrupedes et quadrumanes nati, Iul. Obsequ. 73: puella biceps quadripes quadrimana, Iul. Obsequ. 111. – b) v. Menschen übh., wenn ihre Arme als Füße betrachtet werden, quadrupedem constringito, binde ihm Hände und Füße, Ter.: multos quadrupedes caveā coërcuit, auf Händen u. Füßen stehend, wie Tiere, Suet.: quadrupes per angustias effossae cavernae receptus in proximam cellam, auf allen Vieren kriechend, Suet. – / Genet. Plur. gew. quadrupedum (quadripedum); aber quadripedium, Colum. 1, 2, 5 cod. P. Capit. Ver. 5, 2 cod. B (u. ed. Peter). Isid. orig. 12, 7, 5 cod. Gud. 1.
-
39 τρί-πηδος
-
40 ΚΡΆΤος
ΚΡΆΤος, τό (vgl. ΚΡΑΣ), – 1) Stärke, Kraft, bes. Leibesstärke; τὸν Λυκόοργος ἔπεφνε δόλῳ οὔ τι κράτεΐ γε Il. 7, 142; ἔχει ἥβης ἄνϑος, ὅ τε κράτος ἐσίὶ μέγιστον 13, 484, so vom Adler 24, 293, von Polyphem Od. 1, 70. Auch von Sachen, z. B. Feste, Härtigkeit des Eisens, Od. 9, 394. – Gewalt, Κύϑηρα ἑλεῖν κατὰ κράτος, mit Gewalt, mit Sturm nehmen, Isocr. 4, 119; κατὰ κράτος ἡ Ποτίδαια ἐπολιορκεῖτο, mit aller Macht, Thuc. 1, 64; auch πολεμεῖν τινι κατὰ κρ., Plat. Legg. III, 692 d; – φεύγειν κ. κρ., wie auch wir sagen »aus Leibeskräften«, Xen. Cyr. 4, 2, 30; ἐλαύνειν, im Galopp reiten, An. 1, 8, 1 re equ. 8, 10; ἐξελέγχεσϑαι Dem. 34, 20, u. A. – Xen. Cyr. 1, 4, 23 u. Sp. brauchen so auch ἀνὰ κράτος. – Τὰ κράτη, Gewaltthaten, Soph. Ant. 481. – 2) Gewalt, Herrschaft; τοῦ γὰρ κράτος ἔστ' ἐνὶ οἴκῳ Od. 1, 359; αἰτουμένῳ μοι δὸς κράτος τῶν σῶν δόμων Aesch. Ch. 473; πᾶν κράτος ἔχων χϑονός Suppi. 420; ἀρχῆς λαβέσϑαι καὶ κράτους τυραννικοῠ vrbdt Soph. O. C. 374; auch im plur., τά γ' αὔϑ' ἕξει κράτη O. R. 586, wie κράτη δὴ πάντα καὶ ϑρόνους ἔχω Ant. 173; vgl. Aesch. Ch. 1 u. Ar. Ran. 1127; in Prosa, τὸ γὰρ κράτος εἶχε τῆς στρατιῆς Her. 9, 42, vgl. 3, 81; τῆς ϑαλάσσης κράτος, Oberbefehl zur See, Thuc. 1, 143. – 31 Obergewalt, Oberhand, Sieg; ϑεὸς δώσει κράτος ᾧ κ' ἐϑέλῃσιν Od. 21, 280, vgl. Il. 11, 753, öfter; Hes. Sc. 328; so auch die Tragg., Aesch. Ag. 917 Suppl. 1054, εἴη δὲ νίκη καὶ κράτη τοῖς ἄρσεσιν 929; οἷς ἂν σὺ προςϑῇ, τοῖςδ' ἔφασκ' εἶναι κράτος Soph. O. C. 1332; γυναιξὶν ἀρσένων ἔσται κράτος Eur. Hel. 877; auch in Prosa, νίκην καὶ κράτος τῶν πολεμίων Plat. Legg. XII, 962 a, wie κράτος πολέμου καὶ νίκην αὐτοῖς διδόναι Dem. 19, 130.
См. также в других словарях:
Galopp (Tanz) — Galopp Technik: Volkstanz Art: Paartanz (Gesellschaftstanz) Musik: Volksmusik Taktart: 2/4 Takt Tempo … Deutsch Wikipedia
Galopp Major — (Gyál,Венгрия) Категория отеля: Адрес: 2360 Gyál, Galopp Major, Венгрия … Каталог отелей
Galopp — Sm (eine sehr schnelle Gangart) std. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus it. galoppo, dieses aus frz. galop, einer Ableitung von frz. galoper sehr schnell reiten , vermutlich aus afrz. waloper, aus awfrk. * wala hlaupan, wörtlich gut laufen .… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Galopp — Galopp: Der seit dem 16. Jh. zuerst als »Galoppo« bezeugte Ausdruck für »schnelle Gangart, Sprunglauf des Pferdes« beruht auf einer Entlehnung aus gleichbed. it. galoppo, das seinerseits aus entsprechend frz. galop stammt. Die heute übliche, im… … Das Herkunftswörterbuch
Galopp — Galopp, 1) die drite natürliche Gangart des Pferdes, s.u. Reitkunst 2) Tanz, so v.w. Galoppade 3) … Pierer's Universal-Lexikon
Galopp [1] — Galopp (franz., v. got. galhàupan, »laufen«), der Sprunglauf des Pferdes, s. Art. »Pferd« (Gangarten) mit Tafel IV, Fig. 5 u. 6; vgl. auch Laufen … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Galopp [2] — Galopp (Galoppade, Hopfer, Rutscher), Tanz in 2/4 Takt, seit 1824 üblich. Anfangs umfaßten sich die Tanzenden nur mit einem Arm und schritten gemeinschaftlich stets mit einem Fuß, den andern nach sich ziehend, vorwärts, wobei von Zeit zu Zeit der … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Galopp — (frz.), Gangart des Pferdes, bei der es sich in Sprüngen fortbewegt; schneller Rundtanz im 2/4 Takt; Galoppāde, ein Ritt im G.; galoppieren, G. reiten; G. tanzen; rasch vorschreiten … Kleines Konversations-Lexikon
Galopp — Galopp, bekannte Gangart der Pferde; G.ade, kurzes G.iren; Tanz im 2/4 Takt … Herders Conversations-Lexikon
Galopp-Abitur — Galopp Abiturn inwenigenHalbjahrenerzielteReifeprüfunganeinemInstitutzurErlangungderHochschulreife.1966ff … Wörterbuch der deutschen Umgangssprache
Galopp — (der) … Kölsch Dialekt Lexikon