-
1 illicitator
illĭcĭtātor ( inl-), ōris, m. [in-licito], one who bids at an auction to make others bid higher, a sham-bidder, mock-purchaser:non illicitatorem venditor, non, qui contra liceatur, emptor apponet,
Cic. Off. 3, 15, 61; cf.:nunc quoniam tuum pretium novi, il. licitatorem potius ponam quam illud minoris veneat,
id. Fam. 7, 2, 1 (explained, Paul. ex Fest. p. 113: illicitator emptor, erroneously). -
2 licitator
lĭcĭtātor, ōris, an old erroneous reading for illicitator, v. h. v., Cic. Off. 3, 15, 61; id. Fam. 7, 2, 1.