ilişik

См. также в других словарях:

• ilişik — 1. sif. Düyün, pırtlaşıq, ilişmiş şeyin halı. İlişik ip. İlişik məftil. // İs. mənasında. Bayaqdan yazıq qadın neçə dəfə məftili ilişikdən qurtarıb. M. C.. 2. məc. Dolaşıq, qarışıq. İlişik fikirlər. 3. is. Münasibət, əlaqə, asılılıq. Onunla heç… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• ilişik — sf., ği 1) İliştirilmiş, eklenmiş, bağlanmış, merbut Dilekçeye ilişik olarak sunulan belge... 2) Bir şeyle ilgili, ilişkin, ait Listelere ilişik açıklama, sabaha karşı aldığı bir telgraf kadar şaşırtıcıydı. N. Cumalı 3) is. İlgi, bağlılık, ilişki …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• ALÂKA — İlişik, rabıta, merbutiyet. * Gönül bağlama, sevgi, münasebet, taalluk, irtibat, mâlikiyet. Tasarruf. Müdâhale hakkı. Hisse. * Edb: Bir kelimenin hakiki mânâsından mecâzi mânâsına nakledilmesinin sebebidir. (Temiz ahlâklı, güzel huylu kimselere… …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• ait — sf., Ar. ˁāˀid İlgilendiren, ilişkin, ilişik, ilgili Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller ait olmak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• izafeten — zf., esk., Ar. iżāfeten 1) Bir şeye veya kimseye bağlanarak, dayanarak, ilişik olarak, mal edilerek 2) Saygı göstermek amacıyla, bir kimsenin adına Bu caddenin adı filana izafeten verildi …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• merbut — sf., Ar. merbūṭ 1) Bağlı, bağlanmış Kulaklarında yekdiğerine beyaz ibrişimle merbut pırlanta, ufak menekşe abdest küpeleri... H. R. Gürpınar 2) İlişik, ilişkin Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller merbut olmak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• münasebet — is., Ar. munāsebet 1) İlişik, ilişki, ilinti İzmir den ordunun başından ve temasa geldiğim siyasi münasebetlerden uzaklaşamazdım. Atatürk 2) İki şey arasındaki uygunluk Yüzle ahlak arasında herhâlde müthiş bir münasebet vardır. S. F. Abasıyanık… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• arizə — ə. 1) baş verən, üz verən; 2) əmələ gələn ilişik, əngəl, maneə; 3) bədbəxt hadisə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• düyün — 1. is. 1. İki ip və s. nin bir birinə bağlanmasından əmələ gələn yumru ilmək yeri, habelə ipin özünün ilmək halına salınmış yeri. İpin düyününü açmaq. – <Səttar:> Yazıq arvadın barmaqları ilmədə qalıb, gözü düyünlərdə. P. M.. Düyün düşmək – …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• ilişdirilmək — məch. 1. İlişik hala salınmaq, taxılmaq, keçirilmək, bənd edilmək. 2. məc. Bərk vurulmaq, çəkilmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• ilişikli — 1. sif. İlişiyi olan (bax ilişik 2 ci mənada). İşi ilişikli z. qoyma. 2. Əngəlli, dolaşıqlı. İlişikli iş …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti