-
21 ignotus
1.ignōtus, a, um, Part., from ignosco.2.ignōtus, a, um, adj. [in-gnotus, notus].I.Pass., unknown.A.In gen.:B.quamquam ad ignotum arbitrum me appellis: si adhibebit fidem, Etsi est ignotus, notus: si non, notus ignotissimus est,
Plaut. Rud. 4, 3, 104 sq.:dubitabitis, judices, quin ab hoc ignotissimo Phryge nobilissimum civem vindicetis?
Cic. Fl. 17, 40:ignoti homines et repentini quaestores celeriter facti sunt,
id. Brut. 64, 242:homo ignotus et novus,
id. Rep. 1, 1:nos pluribus ignotissimi gentibus,
id. ib. 1, 17:longinqua eoque ignotior gens,
Liv. 5, 32, 5:procedam in aciem adversus ignotos inter se ignorantesque,
Liv. 21, 43, 18; cf.§ 13: omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte,
Hor. C. 4, 9, 27:jus applicationis obscurum sane et ignotum patefactum atque illustratum est,
Cic. de Or. 1, 39, 177:obscurioribus et ignotioribus verbis,
Quint. 7, 3, 13; cf. id. 8, 3, 73; 8, 6, 74:haec nova et ignota ratio,
Cic. Rep. 1, 16:alter (dies) in vulgus ignotus,
id. Att. 9, 5, 2:ille tibi non ignotus cursus animi mei,
id. ib. 5, 15, 1:terrae,
unknown, distant, Tib. 1, 3, 3; ib. 39; cf.: nobilis ignoto diffusus consule Bacchus, unknown, remote with respect to time, i. e. old, Luc. 4, 379.— Subst.: ignō-tum, i, n., that which is unknown. —Prov.: ignoti nulla cupido,
Ov. A. A. 3, 397.—In partic., pregn. (for ignobilis, II.), of low birth or condition, lowborn, base, vulgar ( poet.):II.quo patre sit natus, num ignota matre inhonestus,
Hor. S. 1, 6, 36; cf.:naso suspendis adunco Ignotos, ut me libertino patre natum,
id. ib. 6 and 24:Achivi,
the ignoble Greeks, Ov. M. 12, 600:progenuit tellus ignoto nomine Ligdum,
id. ib. 9, 670:ignotis perierunt mortibus illi,
Hor. S. 1, 3, 108.—Act. (cf. the Gr. agnôstos), unacquainted with a thing, ignorant of (very rare for ignarus, insciens, inscitus): ignotae iteris sumus, Naev. ap. Non. 124, 28:simulacra ignotis nota faciebant,
Cic. Fam. 5, 12, 7:producere ad ignotos (aliquem),
Cic. Verr. 2, 5, 29, § 75; Auct. Her. 3, 6, 12; cf.:ignotos fallit, notis est derisui,
Phaedr. 1, 11, 2; so,ignoti, faciem ejus cum intuerentur, contemnebant,
Nep. Ages. 8, 1. -
22 illiberalis
illībĕrālis ( inl-), e, adj. [in-liberalis], unworthy of a freeman, ignoble, ungenerous, sordid, mean, disobliging (class.;II.mostly of things): illiberales et sordidi quaestus mercenariorum omnium, quorum operae, non quorum artes emuntur,
Cic. Off. 1, 42, 150:labor,
id. Fin. 1, 1, 3:facinus,
Ter. Ad. 3, 4, 3:duplex omnino est jocandi genus, unum illiberale, petulans, flagitiosum, obscenum: alterum elegans, urbanum, ingeniosum, facetum,
Cic. Off. 1, 29, 104:res ad cognoscendum non illiberalis,
id. de Or. 1, 32, 146:mens,
Quint. 1, 3, 14:cibus (raphanus),
Plin. 19, 5, 26, § 79:servom haud illiberalem praebes te,
Ter. And. 5, 5, 5:non te in me illiberalem putabit,
disobliging, Cic. Fam. 13, 1, 5.—Niggardly, grasping:paulatim illiberali adiectione ad centum talenta perductus,
Liv. 38, 14, 14. — Adv.: illībĕrālĭter, ignobly, ungenerously, meanly:factum a vobis (with duriter immisericorditerque),
Ter. Ad. 4, 5, 30:me audiatis ut unum e togatis, patris diligentia non illiberaliter institutum,
Cic. Rep. 1, 22; id. Att. 16, 3, 2:aliquid aestimare valde illiberaliter,
i. e. meanly, stingily, id. ib. 4, 2, 5. -
23 illiberalitas
illībĕrālĭtas ( inl-), ātis, f. [illiberalis], conduct unworthy of a freeman, ignoble or ungenerous behavior, meanness, stinginess (very rare):habenda est ratio rei familiaris, sed ita, ut illiberalitatis avaritiaeque absit suspicio,
Cic. Off. 2, 18, 64; id. Att. 8, 6, 3. -
24 inliberalis
illībĕrālis ( inl-), e, adj. [in-liberalis], unworthy of a freeman, ignoble, ungenerous, sordid, mean, disobliging (class.;II.mostly of things): illiberales et sordidi quaestus mercenariorum omnium, quorum operae, non quorum artes emuntur,
Cic. Off. 1, 42, 150:labor,
id. Fin. 1, 1, 3:facinus,
Ter. Ad. 3, 4, 3:duplex omnino est jocandi genus, unum illiberale, petulans, flagitiosum, obscenum: alterum elegans, urbanum, ingeniosum, facetum,
Cic. Off. 1, 29, 104:res ad cognoscendum non illiberalis,
id. de Or. 1, 32, 146:mens,
Quint. 1, 3, 14:cibus (raphanus),
Plin. 19, 5, 26, § 79:servom haud illiberalem praebes te,
Ter. And. 5, 5, 5:non te in me illiberalem putabit,
disobliging, Cic. Fam. 13, 1, 5.—Niggardly, grasping:paulatim illiberali adiectione ad centum talenta perductus,
Liv. 38, 14, 14. — Adv.: illībĕrālĭter, ignobly, ungenerously, meanly:factum a vobis (with duriter immisericorditerque),
Ter. Ad. 4, 5, 30:me audiatis ut unum e togatis, patris diligentia non illiberaliter institutum,
Cic. Rep. 1, 22; id. Att. 16, 3, 2:aliquid aestimare valde illiberaliter,
i. e. meanly, stingily, id. ib. 4, 2, 5. -
25 inliberalitas
illībĕrālĭtas ( inl-), ātis, f. [illiberalis], conduct unworthy of a freeman, ignoble or ungenerous behavior, meanness, stinginess (very rare):habenda est ratio rei familiaris, sed ita, ut illiberalitatis avaritiaeque absit suspicio,
Cic. Off. 2, 18, 64; id. Att. 8, 6, 3. -
26 innobilitatus
in-nōbĭlĭtātus, a, um, adj. [2. in-nobilito], not ennobled, ignoble (late Lat.), Lampr. Elag. 4.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ignoble — [ iɲɔbl ] adj. • 1694 fig. « grossier, sans distinction »; fin XIVe innoble « roturier »; lat. ignobilis « non noble » 1 ♦ (1718) Qui est vil, moralement bas. ⇒ abject, infâme. C est un personnage ignoble. Un ignoble individu. Conduite ignoble.… … Encyclopédie Universelle
Ignoble — Ig*no ble, a. [L. ignobilis; pref. in not + nobilis noble: cf. F. ignoble. See {In } not, and {Noble}, a.] 1. Of low birth or family; not noble; not illustrious; plebeian; common; humble. [1913 Webster] I was not ignoble of descent. Shak. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
ignoble — IGNOBLE. adj. de tout genre. Bas, qui sent le roturier l homme de basse extraction. Air ignoble, taille, mine ignoble, procedé ignoble … Dictionnaire de l'Académie française
Ignoble — Ig*no ble, v. t. To make ignoble. [Obs.] Bacon. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
ignoble — (ant.) adj. Innoble. * * * ignoble. adj. desus. innoble … Enciclopedia Universal
ignoble — (adj.) mid 15c., of low birth, from M.Fr. ignoble, from L. ignobilis unknown, undistinguished, obscure; of base birth, not noble, from assimilated form of in not, opposite of (see IN (Cf. in ) (1)) + gnobilis well known, famous, renowned, of… … Etymology dictionary
ignoble — I adjective abject, base, baseborn, beggarly, below par, boorish, common, contemptible, corrupt, cowardly, craven, debased, degenerate, degraded, depraved, despicable, discreditable, disgraceful, dishonest, dishonorable, disreputable, humble,… … Law dictionary
ignoble — *mean, sordid, abject Analogous words: *base, low, vile: churlish, boorish, loutish (see under BOOR): *petty, puny, paltry, measly, trivial: abased, debased, degraded (see ABASE) Antonyms: noble: magnanimous Contrasted words: lofty, *high:… … New Dictionary of Synonyms
ignoble — [adj] lowly, unworthy abject, base, baseborn, coarse, common, contemptible, corrupt, craven, dastardly, degenerate, degraded, despicable, disgraceful, dishonorable, heinous, humble, infamous, inferior, lewd, low, mean, menial, modest, ordinary,… … New thesaurus
ignoble — adj. desus. innoble … Diccionario de la lengua española
ignoble — ► ADJECTIVE (ignobler, ignoblest) 1) not honourable. 2) of humble origin or social status. DERIVATIVES ignobly adverb. ORIGIN Latin ignobilis, from in not + gnobilis noble … English terms dictionary