-
1 ignesco
ignēsco, —, —, ere [ ignis ]1) загораться, зажигаться, воспламеняться (putant, ut ad extremum omnis mundus ignesceret C)2) быть ярким ( color ignescens PM); рдеть, румяниться ( vultus ignescit St)3) перен. пылать, гореть (irae ignescunt V; furiis i. VF) -
2 ignesco
īgnēsco (īgnīsco), ere (ignis, s. Prisc. 9, 28), zu Feuer werden, in Feuer-, in Brand geraten, sich entzünden, I) eig., u. zwar: A) im engern Sinne, Lucr. 6, 301. Cic. de nat. deor. 2, 118. Ov. met. 15, 847: sol maximum sidus aetheris medii limite ignescit, Censor. fr. 3, 2. – B) im weitern Sinne: a) v. der Farbe, color ignescens, aufflammende, Plin. 37, 21, s. Sillig z. St. – b) vom Gesicht, erglühen = erröten, et tristes ignescunt sanguine vultus, Stat. Theb. 3, 78. – II) übtr., v. Leidenschaften = entbrennen, Rutulo ignescunt irae, Verg.: amor ignescit menti, Colum. poët.: ignescentia odia, Stat. – v. Pers. = v. einer Leidenschaft erglühen, virgo ignescens penitus, Sil.: furiis ignescit opertis, Val. Max.: cupiditatibus ignescit, Augustin.: m. folg. Infin., hinc ardore pari nisuque incurrere muris ignescunt animi, Sil. 13, 179 sq. – / Passiv ignescitur, Laber. com. 26.
-
3 ignesco
īgnēsco (īgnīsco), ere (ignis, s. Prisc. 9, 28), zu Feuer werden, in Feuer-, in Brand geraten, sich entzünden, I) eig., u. zwar: A) im engern Sinne, Lucr. 6, 301. Cic. de nat. deor. 2, 118. Ov. met. 15, 847: sol maximum sidus aetheris medii limite ignescit, Censor. fr. 3, 2. – B) im weitern Sinne: a) v. der Farbe, color ignescens, aufflammende, Plin. 37, 21, s. Sillig z. St. – b) vom Gesicht, erglühen = erröten, et tristes ignescunt sanguine vultus, Stat. Theb. 3, 78. – II) übtr., v. Leidenschaften = entbrennen, Rutulo ignescunt irae, Verg.: amor ignescit menti, Colum. poët.: ignescentia odia, Stat. – v. Pers. = v. einer Leidenschaft erglühen, virgo ignescens penitus, Sil.: furiis ignescit opertis, Val. Max.: cupiditatibus ignescit, Augustin.: m. folg. Infin., hinc ardore pari nisuque incurrere muris ignescunt animi, Sil. 13, 179 sq. – ⇒ Passiv ignescitur, Laber. com. 26. -
4 īgnēscō
īgnēscō —, —, ere, inch. [ignis], to take fire, become inflamed, burn, kindle: ut mundus ignesceret.—Of passion, to blaze out, take fire: Rutulo Ignescunt irae, V.* * *ignescere, -, - Vtake fire, kindle; become inflamed (with passion) -
5 ignesco
ignesco, ĕre, v. inch. n. (in pass. ignescitur, Laber. ap. Non. 481, 7; Fragm. Com. v. 26 Rib.) [ignis], to take fire, to become inflamed, to burn, kindle (syn.: inardesco, exardesco).I.Lit.: ex quo eventurum nostri putant, ut ad extremum omnis mundus ignesceret, * Cic. N. D. 2, 46, 118:B.lumen capere atque ignescere,
Ov. M. 15, 847.—Transf., of color:II.purpura et candor et tertium ex utroque ignescens,
kindling, breaking into a flame, Plin. 37, 2, 8, § 21. —Trop., to burn with passion, to glow ( poet.):* (β).furiis ignescit opertis,
Val. Fl. 5, 520:virgo (Pallas),
Sil. 9, 460: pectora, Claud. ap. Eutr. 2, 45:Rutulo muros et castra tuenti Ignescunt irae,
Verg. A. 9, 66:amor menti, Col. poët. 10, 211: odia,
Stat. Th. 11, 525:vultus sanguine,
id. ib. 3, 78.—With inf.:ardore pari nisuque incurrere muris Ignescunt animi,
Sil. 13, 180. -
6 exignesco
ex-ignēsco, —, —, ereвоспламеняться Cens -
7 exignesco
ex-īgnēsco, ere, feurig werden, Censorin. 18. § 11.
-
8 ignisco
īgnīsco, s. īgnēsco.
-
9 igneo
Igneo, ignes, a quo Ignesco, ignescis, ignescere. Plin. Cicero. Devenir en feu, S'embraser, ou enflamber, ou s'allumer, et jecter une lueur et couleur de feu. -
10 exignesco
ex-īgnēsco, ere, feurig werden, Censorin. 18. § 11.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exignesco
-
11 ignisco
īgnīsco, s. ignesco. -
12 exignesco
ex-ignesco, ĕre, v. inch. n., to become ignited, turn to fire:mundus tum exignescere, tum exaquescere videtur,
Censor. de Die Nat. 18.
См. также в других словарях:
-escent — ⇒ ESCENT, ESCENTE, suff. Suff. issu du lat. escentem, dés. du part. prés. de la forme inchoative, qui sert à former des adj. dont la plupart sont empr. au lat. et signifiant « qui prend la qualité » ou « qui commence à ». A. BOTANIQUE :… … Encyclopédie Universelle
-escente — ⇒ ESCENT, ESCENTE, suff. Suff. issu du lat. escentem, dés. du part. prés. de la forme inchoative, qui sert à former des adj. dont la plupart sont empr. au lat. et signifiant « qui prend la qualité » ou « qui commence à ». A. BOTANIQUE :… … Encyclopédie Universelle
ԿԱՅԾԱՆԱՄ — ( ) NBH 1 1046 Chronological Sequence: Unknown date չ. ԿԱՅԾԱՆԱԼ. ἁπανθρακόομαι in prunas vertor, ignesco. Որպէս կայծ լինել. հրանալ. շանթանալ. կրակ կտրիլ. *( Ամիանան, որ եւ Անարատ՝) ʼի բաց անկեալ կալով՝ կայծանալ թուի. արտաքս առեալ ʼի հրոյն՝ որպէս… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՋԵՌՆՈՒՄ — (ռայ, ռեալ կամ ռուցեալ.) NBH 2 0671 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c չ. ՋԵՌՆՈՒՄ կամ ՋԵՌԱՆԻՄ. θερμαίνομαι, διαθερμαίνομαι calefio, incalesco, ferveo, alefacio me. Ջերմութիւն զգալ կամ զգենուլ. ջերմանալ. եբր. խամամ եւն. ...… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)