Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ignōtus

  • 1 īgnōtus

        īgnōtus adj. with comp. and sup.    [in+ (g)notus], unknown, strange, unrecognized, unfamiliar: locus, T.: ignotior gens, L.: adversus ignotos inter se, L.: bella, of uncertain result, V.: favos ignotus adedit Stellio, unnoticed, V.: mortes, inglorious, H.: alter (dies) in volgus ignotus: militibus loca, Cs.: nomen populo.—As subst m.: tamquam ignoto lacrimam daret, a stranger, O.: notum ignotumque discernere, Ta.—As subst n.: Haud ignota loquor, V.: si proferres ignota, unfamiliar themes, H.: Omne ignotum pro magnifico est, Ta.—Unknown, obscure, without repute, mean: hic ignotissimus Phryx: homo.—Of low birth, ignoble, low-born, base, vulgar: ignotā matre inhonestus, H.: naso suspendis adunco Ignotos, H.: Achivi, O.—Unacquainted with, ignorant of: producere ad ignotos (alquem): ignotos fallit, notis est derisui, Ph.: ignoti contemnebant, N.
    * * *
    ignota, ignotum ADJ
    unknown, strange; unacquainted with, ignorant of

    Latin-English dictionary > īgnōtus

  • 2 ignotus

    ignotus ignotus, a, um неизвестный, неведомый

    Латинско-русский словарь > ignotus

  • 3 ignotus

    ignotus ignotus, i m незнакомец

    Латинско-русский словарь > ignotus

  • 4 īgnōtus

        īgnōtus    P. of ignosco.
    * * *
    ignota, ignotum ADJ
    unknown, strange; unacquainted with, ignorant of

    Latin-English dictionary > īgnōtus

  • 5 ignotus [2]

    2. ī-gnōtus, a, um (in u. gnotus = notus), Adi. m. Compar. u. Superl., I) passiv = nicht gekannt, unbekannt, fremd (Ggstz. notus), 1) im allg.: a) v. leb. Wesen, absol. Plaut., Cic. u.a.: ignoto consule diffusus Bacchus, unter einem der Zeit nach unbekannten, längst vergessenen, Lucan. 4, 379: quod longinqua eoque ignotior gens erat, Liv.: si adhibebit fidem, etsi ignotus, notust; si non, notus ignotissimust, Plaut.: inter Avernales haud ignotissima nymphas, Ov.: favos ignotus (unbemerkt) adedit (stelio), Verg. – mit Dat., omnibus ignotus nautis, Nep.: exercitus ignotus adhuc duci suo, Liv.: ignotus plerisque et obscurus (Ggstz. urbibus notus et populis), Sen.: plurimis ignotissimi gentibus, Cic. – subst., īgnōtus, ī, m., ein Unbekannter, ignotus alienusque, Plaut.: oft Plur. ignoti (Ggstz. noti), Cic. u.a.: ignoti inter se et ignorantes, Liv. – b) v. Lebl.: forma, Nep.: arbor, Ov.: regio, Curt.: terra, Verg.: ignotae eā tempestate terrae, Liv.: origo, Vell.: ius obscurum et ign., Cic.: alter (dies) in vulgus ignotus, Cic.: haud ignotae belli artes inter se, Liv.: cucurbitae ignotiores, Th. Prisc.: ignotiora maria, Liv.: obscuriora et ignotiora verba, Quint. – m. Dat., iter ignotum hostibus, Curt.: ignotae Parthis virtutes, Tac.: ille tibi non ignotus cursus animi, Cic. – 2) prägn., von unbekannter) niederer) Herkunft, niedrig (Ggstz. generosus), mater, Hor.: Achivi, Ov.: hic ignotissimus Phryx, Cic.: ignotissimus quaesturae candidatus, Suet.: Plur. subst., ignoti, Leute von unbekannter (niederer) Herkunft, Menschen ohne Ahnen, Hor. sat. 1, 6, 6 u. 24. – II) aktiv (das Partiz. Perf. akt. vertretend), α) absol. = nicht kennend, der jmd. (ihn) od. etw. nicht kennt, unbekannt mit etw. (damit), ne quis tamen erret ignotus, Ps. Quint. decl. 6, 2. – gew. Plur. subst.: ignoti (Ggstz. noti), Cornif. rhet. 3, 12 u. 4, 63. Cic. Verr. 5, 75; ep. 5, 12, 7. Nep. Ages. 8, 1. Curt. 5, 12 (34), 20. Phaedr. 1, 11, 2. Avian. fab. 5, 17. – β) (wie ἄγνωστος) m. Genet., unbekannt mit etw., einer Sache unkundig, iteris, Naev. tr. 36: iuris sui, Callistr. dig. 49, 14, 2. § 7.

    lateinisch-deutsches > ignotus [2]

  • 6 ignotus

    1. ī-gnōtus, a, um, Partic. v. ignosco, w. s.
    ————————
    2. ī-gnōtus, a, um (in u. gnotus = notus), Adi. m. Compar. u. Superl., I) passiv = nicht gekannt, unbekannt, fremd (Ggstz. notus), 1) im allg.: a) v. leb. Wesen, absol. Plaut., Cic. u.a.: ignoto consule diffusus Bacchus, unter einem der Zeit nach unbekannten, längst vergessenen, Lucan. 4, 379: quod longinqua eoque ignotior gens erat, Liv.: si adhibebit fidem, etsi ignotus, notust; si non, notus ignotissimust, Plaut.: inter Avernales haud ignotissima nymphas, Ov.: favos ignotus (unbemerkt) adedit (stelio), Verg. – mit Dat., omnibus ignotus nautis, Nep.: exercitus ignotus adhuc duci suo, Liv.: ignotus plerisque et obscurus (Ggstz. urbibus notus et populis), Sen.: plurimis ignotissimi gentibus, Cic. – subst., īgnōtus, ī, m., ein Unbekannter, ignotus alienusque, Plaut.: oft Plur. ignoti (Ggstz. noti), Cic. u.a.: ignoti inter se et ignorantes, Liv. – b) v. Lebl.: forma, Nep.: arbor, Ov.: regio, Curt.: terra, Verg.: ignotae eā tempestate terrae, Liv.: origo, Vell.: ius obscurum et ign., Cic.: alter (dies) in vulgus ignotus, Cic.: haud ignotae belli artes inter se, Liv.: cucurbitae ignotiores, Th. Prisc.: ignotiora maria, Liv.: obscuriora et ignotiora verba, Quint. – m. Dat., iter ignotum hostibus, Curt.: ignotae Parthis virtutes, Tac.: ille tibi non ignotus cursus animi, Cic. – 2) prägn., von unbekannter) niederer) Herkunft, niedrig (Ggstz. generosus), mater, Hor.:
    ————
    Achivi, Ov.: hic ignotissimus Phryx, Cic.: ignotissimus quaesturae candidatus, Suet.: Plur. subst., ignoti, Leute von unbekannter (niederer) Herkunft, Menschen ohne Ahnen, Hor. sat. 1, 6, 6 u. 24. – II) aktiv (das Partiz. Perf. akt. vertretend), α) absol. = nicht kennend, der jmd. (ihn) od. etw. nicht kennt, unbekannt mit etw. (damit), ne quis tamen erret ignotus, Ps. Quint. decl. 6, 2. – gew. Plur. subst.: ignoti (Ggstz. noti), Cornif. rhet. 3, 12 u. 4, 63. Cic. Verr. 5, 75; ep. 5, 12, 7. Nep. Ages. 8, 1. Curt. 5, 12 (34), 20. Phaedr. 1, 11, 2. Avian. fab. 5, 17. – β) (wie ἄγνωστος) m. Genet., unbekannt mit etw., einer Sache unkundig, iteris, Naev. tr. 36: iuris sui, Callistr. dig. 49, 14, 2. § 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ignotus

  • 7 ignotus

    [st1]1 [-] ignōtus, a, um [in + notus]: - [abcl][b]a - inconnu, ignoré; inconnu, obscur (par le rang ou la naissance), où l'on n'est pas connu. - [abcl]b - inexploré, nouveau, insolite. - [abcl]c - qui ne connaît pas, qui ignore.[/b]    - longinqua eoque ignotior gens erat, Liv. 5, 32, 5: c'était un peuple éloigné et pour cette raison assez mal connu.    - procedam in aciem adversus ignotos inter se, Liv. 21, 43, 18: j'avancerai au combat contre des gens qui ne se connaissent pas. [st1]2 [-] ignōtus, a, um: part. passé de ignosco; pardonné.
    * * *
    [st1]1 [-] ignōtus, a, um [in + notus]: - [abcl][b]a - inconnu, ignoré; inconnu, obscur (par le rang ou la naissance), où l'on n'est pas connu. - [abcl]b - inexploré, nouveau, insolite. - [abcl]c - qui ne connaît pas, qui ignore.[/b]    - longinqua eoque ignotior gens erat, Liv. 5, 32, 5: c'était un peuple éloigné et pour cette raison assez mal connu.    - procedam in aciem adversus ignotos inter se, Liv. 21, 43, 18: j'avancerai au combat contre des gens qui ne se connaissent pas. [st1]2 [-] ignōtus, a, um: part. passé de ignosco; pardonné.
    * * *
        Ignotus, pen. prod. Adiectiuum. Plaut. Qui est incongneu.
    \
        Ignotus in vulgus. Cic. Duquel le commun n'ha nulle congnoissance.
    \
        Obscurus et ignotus. Cic. Qui n'est point venu en lumiere.
    \
        Longinqua, eoque ignotior gens erat. Liu. Plus incongneue, De tant moins congneue.

    Dictionarium latinogallicum > ignotus

  • 8 ignotus

    1.
    ignōtus, a, um, Part., from ignosco.
    2.
    ignōtus, a, um, adj. [in-gnotus, notus].
    I.
    Pass., unknown.
    A.
    In gen.:

    quamquam ad ignotum arbitrum me appellis: si adhibebit fidem, Etsi est ignotus, notus: si non, notus ignotissimus est,

    Plaut. Rud. 4, 3, 104 sq.:

    dubitabitis, judices, quin ab hoc ignotissimo Phryge nobilissimum civem vindicetis?

    Cic. Fl. 17, 40:

    ignoti homines et repentini quaestores celeriter facti sunt,

    id. Brut. 64, 242:

    homo ignotus et novus,

    id. Rep. 1, 1:

    nos pluribus ignotissimi gentibus,

    id. ib. 1, 17:

    longinqua eoque ignotior gens,

    Liv. 5, 32, 5:

    procedam in aciem adversus ignotos inter se ignorantesque,

    Liv. 21, 43, 18; cf.

    § 13: omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte,

    Hor. C. 4, 9, 27:

    jus applicationis obscurum sane et ignotum patefactum atque illustratum est,

    Cic. de Or. 1, 39, 177:

    obscurioribus et ignotioribus verbis,

    Quint. 7, 3, 13; cf. id. 8, 3, 73; 8, 6, 74:

    haec nova et ignota ratio,

    Cic. Rep. 1, 16:

    alter (dies) in vulgus ignotus,

    id. Att. 9, 5, 2:

    ille tibi non ignotus cursus animi mei,

    id. ib. 5, 15, 1:

    terrae,

    unknown, distant, Tib. 1, 3, 3; ib. 39; cf.: nobilis ignoto diffusus consule Bacchus, unknown, remote with respect to time, i. e. old, Luc. 4, 379.— Subst.: ignō-tum, i, n., that which is unknown.

    Prov.: ignoti nulla cupido,

    Ov. A. A. 3, 397.—
    B.
    In partic., pregn. (for ignobilis, II.), of low birth or condition, lowborn, base, vulgar ( poet.):

    quo patre sit natus, num ignota matre inhonestus,

    Hor. S. 1, 6, 36; cf.:

    naso suspendis adunco Ignotos, ut me libertino patre natum,

    id. ib. 6 and 24:

    Achivi,

    the ignoble Greeks, Ov. M. 12, 600:

    progenuit tellus ignoto nomine Ligdum,

    id. ib. 9, 670:

    ignotis perierunt mortibus illi,

    Hor. S. 1, 3, 108.—
    II.
    Act. (cf. the Gr. agnôstos), unacquainted with a thing, ignorant of (very rare for ignarus, insciens, inscitus): ignotae iteris sumus, Naev. ap. Non. 124, 28:

    simulacra ignotis nota faciebant,

    Cic. Fam. 5, 12, 7:

    producere ad ignotos (aliquem),

    Cic. Verr. 2, 5, 29, § 75; Auct. Her. 3, 6, 12; cf.:

    ignotos fallit, notis est derisui,

    Phaedr. 1, 11, 2; so,

    ignoti, faciem ejus cum intuerentur, contemnebant,

    Nep. Ages. 8, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > ignotus

  • 9 ignotus

    I 1. ignōtus, a, um
    part. pf. к ignosco
    2. adj. [in + gnotus = notus]
    1) неизвестный, неведомый (homo Pl etc.; ignotis errare locis O)
    ignoto consule Lcnнеизвестно в чьё консульство (т. е. неведомо когда, в незапамятные времена)
    iter ignotum hostibus QC — дорога, неизвестная неприятелю
    ignoti nulla cupīdo погов. O — чего не знаешь, того и не желаешь
    2) неизвестного (т. е. незнатного) происхождения, простой ( candidatus Su)
    3) ( редко) незнающий, несведущий (alicujus rei Naev, Dig)
    aliquid ignotis notum facere C — объяснить что-л. тем, кто (этого) не знает
    II ignōtus, ī m.
    1) незнакомец Pl, C etc.

    Латинско-русский словарь > ignotus

  • 10 ignotus

    незнакомый, а) неизвестный, pater ignotus, ubi degat, et an superstes sit (1. 10 D. 23, 2. 1. 46 D. 28, 5. 1. un. C. 10, 15);

    b) несведущий;

    iuris sui ign. (1. 2 § 7 D. 49, 14).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > ignotus

  • 11 ignotus [1]

    1. ī-gnōtus, a, um, Partic. v. ignosco, w. s.

    lateinisch-deutsches > ignotus [1]

  • 12 ignotus

    -a/um adj A
    inconnu, ignoré

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > ignotus

  • 13 Ignotus

    • (ign.)

    Latin Quotes (Latin to English) > Ignotus

  • 14 ignotus

    unknown, obscure, ignorant, ignoble.

    Latin-English dictionary of medieval > ignotus

  • 15 ignotus

    ,a,um
    неизвестный

    Latin-Russian dictionary > ignotus

  • 16 ignotus

    , ignota, ignotum (m,f,n)
      неизвестный

    Dictionary Latin-Russian new > ignotus

  • 17 ign. (ignotus)

    abr
    inconnu, ignoré

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > ign. (ignotus)

  • 18 ign. (ignotus)

    abr
    inconnu, ignoré

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > ign. (ignotus)

  • 19 Pictor ignotus

    Latin Quotes (Latin to English) > Pictor ignotus

  • 20 Basileuterus ignotus

    ENG Pirre warbler

    Animal Names Latin to English > Basileuterus ignotus

См. также в других словарях:

  • Ignotus — erste Ausgabe Nyugat 1908. Ignotus als Chefredakteur Ignotus (lateinisch: „der Unbekannte“; geboren als Hugó Veigelsberg) (* 2. November 1869 in Pest; † 3. August 1949 in Budapest) war ein ungarischer Publizist, Literaturkritiker, Dichter und… …   Deutsch Wikipedia

  • IGNOTUS, HUGÓ — (pen name of Hugó Veigelsberg; 1869–1949), Hungarian author, journalist, and critic. Ignotus ( Unknown ) was born and educated in Budapest. After publishing A Slemil keservei ( The Sorrows of Schlemiel ) in 1891, he gained increasing recognition… …   Encyclopedia of Judaism

  • Ignotus Peverell — es un personaje ficticio de la saga Harry Potter. Aparece por primera vez en el último libro Harry Potter y las Reliquias de la Muerte, y forma parte de la familia Peverell junto a sus hermanos Antioch y Cadmus. Fábula Según la Fábula de los Tres …   Wikipedia Español

  • IGNOTUS Deus — nomen erat Dei, cu Arabes, Diis suis quos notos habebant diffisi, aras suas dedicavêrunt, teste Giraldo Syntagm. 17. Idem Athenienses fecisse, non Paus. solum in Atiic. sed et Lucas in Actis Apost. c. 17. v. 23. docet. Cuius rei occasio secundum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Ignotus Peverell — Liste des personnages de l’univers de Harry Potter Cet article est une liste référençant les personnages de l univers de Harry Potter. Les personnages principaux peuvent être identifiés dans les articles suivants : Harry Potter Ron Weasley… …   Wikipédia en Français

  • Premio Ignotus — Saltar a navegación, búsqueda Premio literario instaurado en 1991 que otorga anualmente Pórtico / Asociación Española de Fantasía, Ciencia Ficción y Terror (Pórtico / AEFCFT) a autores españoles y extranjeros. Es el equivalente al Premio Hugo… …   Wikipedia Español

  • Nymphargus ignotus — Nymphargus ignotus …   Wikipédia en Français

  • Premio Ignotus al mejor artículo — Anexo:Premio Ignotus al mejor artículo Saltar a navegación, búsqueda Artículo principal: Premio Ignotus Ganadores 2009 Los dioses astronautas en la ciencia ficción, Mario Moreno Cortina 2008 Hermenéutica relativista, Gabriella Campbell 2007… …   Wikipedia Español

  • Mirosternus ignotus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Ins …   Wikipedia

  • Nymphargus ignotus — Conservation status Near Threatened (IUCN 3.1) Scientific classification …   Wikipedia

  • Premios Ignotus a la mejor antología — Anexo:Premios Ignotus a la mejor antología Saltar a navegación, búsqueda Artículo principal: Premio Ignotus Ganadores 2009 Bebés jugando con cuchillos, Santiago Eximeno 2008 Premio UPC 2006, VV.AA. 2007 Axiomático, Greg Egan 2006 Ven y enloquece …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»