-
1 iudicatio
iūdicātio, ōnis, f. (iudico), I) die richterliche Untersuchung, Cic. u.a. – in gerichtlichen Reden, die Untersuchung der vorgebrachten Entschuldigung, Cic. u.a. – II) das Urteil, der Ausspruch, Cic. Tusc. 4, 26 (m. folg. Acc. u. Infin.): arbitralis, der Ausspruch gesetzlicher Schiedsrichter, in unserer Gerichtssprache der Austrag, Macr. sat. 7, 1, 7: Plur., Mart. Cap. 5. § 461. – / ioudicatio geschr., Corp. inscr. Lat. 1, 198, 4.
-
2 iudicatio
iūdicātio, ōnis, f. (iudico), I) die richterliche Untersuchung, Cic. u.a. – in gerichtlichen Reden, die Untersuchung der vorgebrachten Entschuldigung, Cic. u.a. – II) das Urteil, der Ausspruch, Cic. Tusc. 4, 26 (m. folg. Acc. u. Infin.): arbitralis, der Ausspruch gesetzlicher Schiedsrichter, in unserer Gerichtssprache der Austrag, Macr. sat. 7, 1, 7: Plur., Mart. Cap. 5. § 461. – ⇒ ioudicatio geschr., Corp. inscr. Lat. 1, 198, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > iudicatio
-
3 arbitralis
arbitrālis, e (arbiter), schiedsrichterlich, iudicatio, Macr. sat. 7, 1. § 7.
-
4 comparativus
comparātīvus, a, um (2. comparo), zur Vergleichung geeignet od. dienend, I) als rhet. t. t., auf Vergleichung beruhend, vergleichend, komparativ, iudicatio, Cic.: genus causae (Ggstz. simplex), Quint.: sententiae, Isid. – II) als gramm. t. t.: a) c. casus, der Ablativ, Gramm. – b) c. gradus od. absol. comparativus, der Komparativ, Gramm. u. Eccl.: c. vocabulum neutrum, im Komparativ stehend, Gell.: u. so comparativa, im Komparativ stehende Wörter, Komparative (Ggstz. absoluta), Quint. 9, 3, 19.
-
5 ioudicatio
ioudicātio, s. iūdicātio /.
-
6 restrictus
restrictus, a, um, PAdi. (v. restringo), I) straff angezogen, toga, dicht anschließende, zu enge (Ggstz. toga fusa, zu weite), Suet.: digiti restrictiores, kürzere, Suet.: alvus restricta, verstopfter harter Leib, Ser. Samm. – II) übtr.: 1) bescheiden, an restrictius arbitraris per orbem terrarum legendum dare duraturam memoriam suam, quam uno in loco duobus versiculis signare quod feceris? Plin. ep. 9, 19, 6. – 2) sparsam, karg, homo, Cic.: cum naturā semper ad largiendum ex alieno fuerim restrictior, Cic. – 3) straff, streng, vorsichtig, imperium, Tac.: iudicatio, Apul.: sermo restrictior, Ambros.: restrictior factus est, Spart.: restrictissimis regulis, Cod. Iust.
-
7 subsellium
subsellium, iī, n. (sub u. sella), I) die niedrige Bank, Varro LL. 5, 128. – II) jede ordentliche, gewöhnliche Bank zum Sitzen, die Sitzbank im Hause, Cels., Sen. u.a.: vor dem Speisesofa, dah. Lacones imi subselli viri, geringe Leute, Plaut. capt. 471 Schoell; vgl. Stich. 489 G.: der Zuschauer im Theater usw., Cic.: der Senatoren in der Kurie, Cic. (dah. longi subsellii iudicatio et mora, die zögernde Prüfung im Senate, wo man alles auf die lange Bank schiebt, Cic. ep. 3, 9, 2): der Tribunen u. anderer nicht kurulischen Beamten auf dem Markt, Liv. u. Suet.: bes. in Gerichten für die Richter, Kläger, Beklagten, Anwälte usw., Cic.: rei subs., Catull. – meton.: a) v. den auf der Bank Sitzenden, die Bank, Mart. 1, 26, 1. – b) subsellia = Gerichte (iudicia), habitare in subselliis (v. Sachwalter), Cic.: versari in ut isque subselliis (als Sachwalter u. als Richter) optimā et fide et famā, Cic. – / Nach Bährens Prolegg. ad Catull. p. LX ist Catull. 39, 3 subselium zu schreiben, eine Form, die sich auch sonst noch finden soll; vgl. subseliarium.
-
8 arbitralis
arbitrālis, e (arbiter), schiedsrichterlich, iudicatio, Macr. sat. 7, 1. § 7.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > arbitralis
-
9 comparativus
comparātīvus, a, um (2. comparo), zur Vergleichung geeignet od. dienend, I) als rhet. t. t., auf Vergleichung beruhend, vergleichend, komparativ, iudicatio, Cic.: genus causae (Ggstz. simplex), Quint.: sententiae, Isid. – II) als gramm. t. t.: a) c. casus, der Ablativ, Gramm. – b) c. gradus od. absol. comparativus, der Komparativ, Gramm. u. Eccl.: c. vocabulum neutrum, im Komparativ stehend, Gell.: u. so comparativa, im Komparativ stehende Wörter, Komparative (Ggstz. absoluta), Quint. 9, 3, 19.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > comparativus
-
10 ioudicatio
ioudicātio, s. iudicatio ⇒.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ioudicatio
-
11 restrictus
restrictus, a, um, PAdi. (v. restringo), I) straff angezogen, toga, dicht anschließende, zu enge (Ggstz. toga fusa, zu weite), Suet.: digiti restrictiores, kürzere, Suet.: alvus restricta, verstopfter harter Leib, Ser. Samm. – II) übtr.: 1) bescheiden, an restrictius arbitraris per orbem terrarum legendum dare duraturam memoriam suam, quam uno in loco duobus versiculis signare quod feceris? Plin. ep. 9, 19, 6. – 2) sparsam, karg, homo, Cic.: cum naturā semper ad largiendum ex alieno fuerim restrictior, Cic. – 3) straff, streng, vorsichtig, imperium, Tac.: iudicatio, Apul.: sermo restrictior, Ambros.: restrictior factus est, Spart.: restrictissimis regulis, Cod. Iust.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > restrictus
-
12 subsellium
subsellium, iī, n. (sub u. sella), I) die niedrige Bank, Varro LL. 5, 128. – II) jede ordentliche, gewöhnliche Bank zum Sitzen, die Sitzbank im Hause, Cels., Sen. u.a.: vor dem Speisesofa, dah. Lacones imi subselli viri, geringe Leute, Plaut. capt. 471 Schoell; vgl. Stich. 489 G.: der Zuschauer im Theater usw., Cic.: der Senatoren in der Kurie, Cic. (dah. longi subsellii iudicatio et mora, die zögernde Prüfung im Senate, wo man alles auf die lange Bank schiebt, Cic. ep. 3, 9, 2): der Tribunen u. anderer nicht kurulischen Beamten auf dem Markt, Liv. u. Suet.: bes. in Gerichten für die Richter, Kläger, Beklagten, Anwälte usw., Cic.: rei subs., Catull. – meton.: a) v. den auf der Bank Sitzenden, die Bank, Mart. 1, 26, 1. – b) subsellia = Gerichte (iudicia), habitare in subselliis (v. Sachwalter), Cic.: versari in ut isque subselliis (als Sachwalter u. als Richter) optimā et fide et famā, Cic. – ⇒ Nach Bährens Prolegg. ad Catull. p. LX ist Catull. 39, 3 subselium zu schreiben, eine Form, die sich auch sonst noch finden soll; vgl. subseliarium.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > subsellium
См. также в других словарях:
Judikation — Ju|di|ka|ti|on 〈f. 20〉 1. Ver , Aburteilung 2. Beurteilung [<lat. iudicatio „richterliche Untersuchung, Urteil“] * * * Ju|di|ka|ti|on, die; , en [lat. iudicatio] (Rechtsspr. veraltet): richterliche Untersuchung, Beurteilung, Aburteilung. * * * … Universal-Lexikon
poinct — Poinct, m. Tantost est nom, et signifie une picqueure en rond, Punctum. Ainsi dit on un poinct pour la marque ronde qui és distinctions de l oraison est appelée periode, et un poinct d esguille, pour la picqueure d icelle dans le drap ou autre… … Thresor de la langue françoyse
Actio per iudicis arbitrive postulationem — En el derecho arcaico previo al Derecho Romano no existió una acción ni un procedimiento generales, que permitieran la deducción de cualquier pretensión en un único tipo procesal determina las pretensiones deducibles. Estos tipos procesales de la … Wikipedia Español
Lex de Imperio Vespasiani — Tabla de bronce encontrada por Cola di Rienzo que contiene la Lex de Imperio Vespasiani. Museos Capitolinos, Roma. CIL VI, 930=31207; 1232=31538 La llamada Lex de Imperio Vespasiani, Ley del Poder de Vespasiano en latín, es una ley escrita en una … Wikipedia Español
Subsellium — • Subsellĭum, скамья с прямыми ножками, преимущественно употреблявшаяся в общественной жизни, тогда как скамья в доме называлась scamnum. Низшие магистраты, как народные трибуны, квесторы, эдилы, также судьи и сенаторы сидели в… … Реальный словарь классических древностей
judicación — (del lat. «iudicatĭo, ōnis»; ant.) f. Acción de juzgar … Enciclopedia Universal
PHALETH — sil. Ionathan. 1. Paral. c. 2. v. 33. latine ruina, sive iudicatio … Hofmann J. Lexicon universale
PHELETH — pater Hon. Numer. c. 16. v. 1. Latine ruina, sive iudicatio … Hofmann J. Lexicon universale
Judikation — Ju|di|ka|ti|on 〈f.; Gen.: , Pl.: en〉 Verurteilung, Aburteilung, Beurteilung [Etym.: <lat. iudicatio »richterliche Untersuchung, Urteil«] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
Judikation — Ju|di|ka|ti|on die; , en <aus gleichbed. lat. iudicatio zu iudicare, vgl. ↑judizieren> (veraltet) richterliche Untersuchung, Beurteilung, Aburteilung (Rechtsw.) … Das große Fremdwörterbuch
droict — Droict, m. Directus, Il vient de Directus, en ostant cette lettre, i. vous aurez drect, comme encore aujourd huy plusieurs prononcent: Le contraire est courbe. Droict aussi est, Raison, qui est deuë à chacun, Ius. comme, Rendre et faire droict à… … Thresor de la langue françoyse