См. также в других словарях:
hurkotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, hurkotaćoczę || hurkotaćocę, hurkotaćocze || hurkotaćoce {{/stl 8}}– zahurkotać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać hurkot, łomot, turkot; rzadziej: powodować powstanie takiego odgłosu,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hurkotać — ndk IX, hurkotaćoczę (hurkotaćocę), hurkotaćoczesz, hurkotaćocz, hurkotaćotał «turkotać, stukać, dudnić» Działo, wóz, młyn hurkoce. Hurkotać kamieniami … Słownik języka polskiego
hurkotanie — n I rzecz. od hurkotać … Słownik języka polskiego
zahurkotać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}hurkotać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
