Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

humidus

  • 1 humidus

    hūmesco, hūmĭdus, etc., v. umesco, umidus, etc.

    Lewis & Short latin dictionary > humidus

  • 2 humidus

    humida, humidum ADJ
    damp, moist, dank, wet, humid

    Latin-English dictionary > humidus

  • 3 (humidus, humifer)

       (humidus, humifer)    see umi-.

    Latin-English dictionary > (humidus, humifer)

  • 4 aegoceros

    aegŏcĕrōs, ōtis, m., = aigokerôs, the wild goat (in pure Lat. capricornus), used only poet. as a sign of the zodiac, Lucr. 5, 615:

    humidus,

    Luc. 9, 536.
    Also aegŏcĕrŏs, i, m.
    , sedem aegoceri, Caes. Germ. Arat. 213: Aegoceron Cancrumque tenet. Luc. 10, 213.

    Lewis & Short latin dictionary > aegoceros

  • 5 cogito

    cōgĭto, āvi, ātum, 1, v. a. [contr. from cŏ-ăgito, acc. to Varr. L. L. 6, § 43 Müll.; but more prob. from con and root of aio, Sanscr. ah; cf.: nego, adagium], to pursue something in the mind (cf. agito, II.), i. e.
    I.
    To consider thoroughly, to ponder, to weigh, reflect upon, think (class. in prose and poetry); constr. absol., with aliquid, de aliquo, or de aliquā re, sic, ita, or a rel. -clause: cogitate cum animis vestris si quid, etc., Cato ap. Gell. 16, 1, 4; so Plaut. Most. 3, 2, 13; Ter. Ad. 3, 4, 55; 5, 3, 32; Cic. Agr. 2, 24, 64; cf.:

    in animo cogitare,

    Ter. Ad. 1, 1, 5:

    toto animo,

    Cic. Fam. 1, 7, 3:

    coepi egomet mecum Aliam rem ex aliā cogitare,

    Ter. Eun. 4, 2, 3; so id. ib. 4, 2, 8; 1, 1, 19; id. Ad. 5, 3, 22:

    placuit tum id mihi. Sic cogitabam: hic, etc.,

    id. And. 1, 1, 83; cf. id. Eun. 1, 1, 11; 3, 3, 1; 4, 6, 21; Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 4:

    sic cogitabam! fore uti, etc.,

    Cic. Quint. 24, 77:

    severā fronte curas cogitans (i. e. animo volvens),

    Plaut. Mil. 2, 2, 46; cf. Cic. Leg. 2, 1, 2:

    nec, aequum anne iniquum imperet, cogitabit,

    Plaut. Am. 1, 1, 19; cf. id. ib. 1, 1, 291:

    quid agam cogito,

    Ter. And. 2, 2, 21; cf. id. ib. 5, 1, 7 sq.; id. Ad. 4, 2, 30; Plaut. Merc. 2, 3, 10; Lucr. 4, 789; cf. id. 4, 782; Cic. Rab. Perd. 10, 29:

    ad haec igitur cogita, vel potius excogita,

    id. Att. 9, 6, 7.—With acc. of person:

    Regulum cogita,

    think, imagine, picture to yourself, Plin. Ep. 4, 2, 2:

    tamquam in eo tragoediae argumento sui oblitus tantum Catonem cogitasset,

    Tac. Or. 2:

    matrem, patrem, propinquos,

    Quint. Decl. 22 fin.; cf.:

    o felicem illum, qui non praesens tantum, sed etiam cogitatus emendat,

    Sen. Ep. 11, 9.—With two accs.:

    quem ultimae gentes castiorem non modo viderunt sed cogitaverunt?

    Cic. Balb. 4, 9:

    Scipionem, Laelium, avum,

    to think of, call to mind, id. Fin. 5, 1, 2:

    et majores et posteros cogitate,

    Tac. Agr. 32 fin.:

    si principem cogitares,

    Plin. Ep. 6, 31, 31:

    cum Persas cogitaret,

    Flor. 2, 8, 2; Sen. Cons. Marc. 3, 4. —
    b.
    cōgĭtāta, ōrum, n. subst., reflections, thoughts, ideas:

    postquam ad judices Ventum est, non potuit cogitata proloqui,

    Ter. Phorm. 2, 1, 53:

    so cogitata (mentis) eloqui,

    Cic. Brut. 72, 253:

    perficere,

    id. Deiot. 7, 21:

    patefacere,

    Nep. Paus. 3, 1:

    sapientium,

    Cic. Agr. 1, 1, 1:

    Naevii,

    id. Quint. 29, 90.—Rare in sing.:

    quo neque acutius ullius imperatoris cogitatum neque celerius factum usquam legimus,

    Nep. Dat. 6, 8.—
    B.
    Cogitare in, adversus aliquem, with an adv., to think in some way in respect to one, to be disposed towards (very rare): si humaniter et sapienter et amabiliter in me cogitare vis, etc., Anton. ap. Cic. Att. 14, 13, A, 2:

    adversus se,

    Suet. Caes. 75 Bremi; cf. with de aliquo:

    si quid amice de Romanis cogitabis,

    Nep. Hann. 2, 6: ut multi mihi renuntiarent... male eum de me cogitare, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 12, 1; and absol.: male cogitantes, Cato, R. R. praef. 4; cf.:

    Karthagini male jam diu cogitanti bellum multo ante denuntio,

    Cic. Sen. 6, 18.—
    II.
    In respect to a work to be undertaken or a conclusion to be made, to have something in mind, to intend, meditate, design, plan, purpose, etc.
    (α).
    With inf.:

    praedium parare,

    Cato, R. R. 1, 1; 3, 1; Plaut. Am. 1, 1, 163:

    cogitat recipere hunc in aedes,

    Ter. Eun. 5, 2, 58:

    facere,

    id. Heaut. 3, 3, 46:

    recipere me,

    Cic. Att. 2, 9, 4:

    cenare,

    id. ib. 4, 12, 1:

    uti,

    Hor. Ep. 1, 2, 50:

    ex fumo dare lucem,

    id. A. P. 144:

    deducere exercitum,

    Suet. Ner. 18 al. —
    (β).
    With acc.:

    proscriptiones et dictaturas cogitare,

    Cic. Cat. 2, 9, 20:

    caedem principis et res novas,

    Tac. A. 4, 28 fin.:

    cogitatum facinus,

    Suet. Tib. 19;

    and parricidium,

    id. Calig. 12:

    mecum rem pulcherrimam,

    Curt. 8, 7, 9:

    tantum nefas in aliquem,

    id. 6, 7, 30; 8, 6, 3; cf.:

    si qua cogitarentur, gravius adversus se,

    Suet. Caes. 75:

    quid bellicosus Cantaber et Scythes cogitet,

    what he plots, devises, Hor. C. 2, 11, 2; and so poet. of the (personified) wind:

    quid cogitet humidus Auster,

    Verg. G. 1, 462 Heyne.—
    (γ).
    With ut and subj.:

    neque jam, ut aliquid acquireret... cogitabat,

    Caes. B. G. 7, 59:

    quid... viros cogitasse arbitramur? Ut nomen suum, etc.,

    Cic. Tusc. 1, 15, 32; Nep. Dion, 9, 2.—
    (δ).
    With de:

    cogitavit etiam de Homeri carminibus abolendis,

    Suet. Calig. 34:

    de reddendā republicā,

    id. Aug. 28:

    de consciscendā morte,

    id. Caes. 36; id. Claud. 31:

    de quo,

    id. Caes. 9:

    cum spiritus coepit de exitu cogitare,

    Sen. Q. N. 6, 25, 1.—In epistolary style, with ellipsis,
    a.
    Of ire:

    in Pompeianum cogitabam inde Aeculanum,

    Cic. Att. 16, 2, 4; 9, 1, 2; id. Fam. 7, 4 init.; id. Att. 2, 8, 2; 5, 15, 3.—
    b.
    Of manere:

    eo die cogitabam in Anagnino, postero autem in Tusculano,

    Cic. Att. 12, 1, 1; cf.:

    ut eo die apud T. Titium in Anagnino manerem. Postridie autem in Laterio cogitabam,

    id. Q. Fr. 2, 5, 4 (2, 7, 1).—Hence, *
    A.
    P. a.: cōgĭtātus, a, um, deliberate:

    utrum perturbatione aliquā animi, an consulto et cogitata fiat injuria,

    Cic. Off. 1, 8, 27 B. and K. (al. cogitato).—
    B.
    cōgĭtātē, adv., with mature reflection, considerately (rare):

    tractare rem suam,

    Plaut. Trin. 2, 2, 45:

    meditari,

    id. Mil. 3, 3, 69:

    quae vero accurate cogitateque scripsisset,

    Cic. Arch. 8, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > cogito

  • 6 humesco

    hūmesco, hūmĭdus, etc., v. umesco, umidus, etc.

    Lewis & Short latin dictionary > humesco

  • 7 subhumidus

    sŭb-hūmĭdus, v. subumidus. [p. 1776]

    Lewis & Short latin dictionary > subhumidus

См. также в других словарях:

  • humidus — (лат.) влажный …   Словарь ботанических терминов

  • humidus — hu̱midus, ...da, ...dum [aus lat. humidushumidus= feucht, naß]: feucht …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • humide — [ ymid ] adj. • XVe; lat. humidus 1 ♦ Vx Qui est de la nature de l eau. ⇒ aqueux, fluide, liquide. L humide élément : l eau. ♢ Subst. m. L humide et le sec. 2 ♦ Mod. Chargé, imprégné légèrement d eau, de liquide, de vapeur. Murs humides. ⇒… …   Encyclopédie Universelle

  • umed — ÚMED, Ă, umezi, de, adj. 1. Care a stat într un lichid sau a fost acoperit sau stropit cu un lichid şi nu s a uscat încă; jilav; umezit. ♦ Igrasios. ♦ (Despre atmosferă, aer, mediu) încărcat cu vapori de apă. 2. (Despre ochi) Plin de lacrimi,… …   Dicționar Român

  • гумидный климат — (от лат. humidus  влажный), в геоморфологической классификации  климат областей с избыточным увлажнением, когда осадки превышают количество влаги, идущей на испарение и просачивание в почву, а избыток влаги удаляется речным стоком. * * * ГУМИДНЫЙ …   Энциклопедический словарь

  • húmedo — (Del lat. umidus.) ► adjetivo 1 Que está ligeramente mojado: ■ la ropa está todavía algo húmeda. TAMBIÉN húmido SINÓNIMO acuoso rociado 2 Se aplica a la atmósfera que está cargada de vapor de agua. 3 GEOGRAFÍA Se refiere a la región, país o clima …   Enciclopedia Universal

  • AUSTER — ventus meridionalis, calidus et humidus, exitialis et morbosus, unde Horat. l. 2. Carm. Od. 14. v. 15. Frustra per Autumnos nocentem Corporibus metuemus Austrum. Ab hauriendis aquis dictus, unde etiam Graece eâdem ratione Νότος appellatur,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • umid — UMÍD, Ă adj. (Liv.) Umed; ploios. [< lat. humidus, cf. it. umido]. Trimis de LauraGellner, 03.11.2005. Sursa: DN  UMÍD, Ă adj. umed; ploios. (< lat. humidus) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN …   Dicționar Român

  • ГУМИДНЫЙ КЛИМАТ — (от лат. humidus влажный) в геоморфологической классификации климат областей с избыточным увлажнением, когда осадки превышают сумму влаги, идущей на испарение и просачивание в почву, а избыток влаги удаляется речным стоком …   Большой Энциклопедический словарь

  • Humid — Hu mid (h[=u] m[i^]d), a. [L. humidus, umidus, fr. humere, umere, to be moist; akin to uvidus moist, Gr. ygro s, Skr. uksh to wet, sprinkle, and Icel. v[ o]kr moist, and perh. to E. ox: cf. F. humide.] Containing sensible moisture; damp; moist;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • humid — adjective Etymology: French or Latin; French humide, from Latin humidus, from humēre Date: 15th century containing or characterized by perceptible moisture especially to the point of being oppressive Synonyms: see wet • humidly adverb …   New Collegiate Dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»