-
1 HRJÁ
(hrjái, hrjáða, hrjáðr), v. to vex, harass (a person).* * *ð, to vex, distress, harass a person, Fms. vi. 204 (v. l.), viii. 78, Th. 77: neut. to struggle, wrestle, hann kvaðsk af hafa lagt at rjá (sic), Grett. 146 A: freq. in mod. usage and with the h, Pass. 9. 9; hrjáð er holdið líka, Stef. Ól. -
2 hrjá
(hrjái, hrjáða, hrjáðr), v. to vex, harass (a person).* * *f. a rout, (cp. slang Engl. row), struggle, Fms. vi. 212, Fas. ii. 505. -
3 hrjá
[r̥jau:]vt hrjáðiмучить, терзать -
4 hrjá, angra stöîugt
-
5 hrjá, valda áhyggjum
-
6 kvelja, hrjá
-
7 rjá
I)(rjáða, rjáðr), v. to vex, worry, = hrjá (erum vér reknir ok rjáðir).f. harassing, worrying.* * *1.ð, to vex, worry; brott rjáðr. Fms. vi. 204; rekinn ok rjáðr, viii. 78, Mar. 178.II. to wrestle, Grett. 146 A; see hrjá.2.f. a ‘row;’ at leikum né at rjá annarri, Fas. ii. 505; tekr mér at leiðask þessi rjá, Fms. vi. 212. -
8 hroði
m.1) trash, rubbish;2) disturbance, riot (h. ok stornir).* * *a, m. [hrjóða II], refuse, offal, Fær. 186; dún-h., refuse of eiderdown; medic. excretion.2. = hrjá, a rout, riot, Fbr. 8; cp. also hryðja. hroða-vænligr, adj. likely to cause a row, Njarð. 366.II. metaph. a rough, brutal man.COMPDS: hroðalega, hroðalegr, hroðamenni, hroðaskapr. -
9 ÞJAKA
að, a later form from þjökka, see below; þjaka and taka make a rhyme, Pass. 23. 12: [Ivar Aasen tjaaka]:—prop. to thwack, thump, smite, hence to afflict: with acc., þóknist honum að þjaka, þitt hold örkumslum með, Pass. l. c.: with dat., þeir hafa bæði hrakt og hrjáð, hrundið og þjakað honum, Pass. 9. 7.2. in the part. þjakaðr, worn, fainting, exhausted; móðr ok þjakaðr af umgangi þeirra, Fas. ii. 452; var hón þjökuð mjök, of one saved from drowning, Þórð. 62; hann var þjakaðr mjök af kulda, Bs. i. 331; þjakaðr af göngu ok erviði, Fb. iii. 366; var hann mjök þjakaðr, Bárð. 17 new Ed.
Перевод: с исландского на все языки
со всех языков на исландский- Со всех языков на:
- Исландский
- С исландского на:
- Все языки
- Английский
- Русский
